*8q*
03-26-2009, 09:45 PM
ทำอย่างไรดี..........
อยากลืมอดีตที่ขมขื่น
แม่ชีศันสนีย์ เสถียรสุต
ถ้าเราอยากจะลืมอดีตที่ขมขื่น เราก็จะทุกข์เพราะอยากลืมอดีตอีกนั่นแหละค่ะ เราจะเจ็บปวดเพราะไม่อยากลืมอดีต แล้วทำลายปัจจุบัน และอนาคตก็จะมีแต่คำแก้ตัว อย่าทุกข์เพราะคิดที่จะลืมเลย แต่จงทำความเข้าใจกับสิ่งที่ผ่านมาในอดีต และรู้เท่าทันตามความเป็นจริงของมัน......ว่าอดีตจบแล้ว
แก้ตัวไม่ได้ แต่แก้ไขได้ สิ่งที่ผ่านมานั้น..........เป็นครูที่ดีของเราได้......โดยที่เราเป็นอิสระจากมัน คือเห็นแล้วไม่เป็นได้
การลืมเป็นสิ่งที่ทำยาก
ความคิดเป็นสิ่งที่ควบคุมไม่ได้
เพราะฉะนั้นไม่ต้อง......คิดลืม ค่ะ!
แต่จงตั้งหลักปัจจุบันว่าเรากำลังดำเนินชีวิตของเราอย่างไร เราสามารถที่จะมีห้องแห่งลมหายใจที่จะทำให้เรารู้ว่า
ขณะที่เรามีตัวเองที่สามารถพัฒนาศักยภาพในใจของเราให้แข็งแรงได้ในปัจจุบัน
ถ้าอย่างนี้......อดีตจะไม่มีอิทธิพลเหนือเราเลยค่ะ
เพราะเราเข้าใจมันเสียแล้ว
เพราะเรารู้ทันมันเสียแล้ว
เพราะเราอยุ่เหนือมันเสียแล้ว
การเข้าใจ.....การรู้ทัน......การอยู่เหนือ.....
สิ่งเหล่านี้เราเรียกว่าปัญญาค่ะ
อดีตได้เกิดขึ้นแล้วจริง ๆ
แต่อดีตได้จบไปแล้วเช่นกัน
คนที่ยังไม่ยอมให้อดีตจบคือคุณต่างหาก
ฉะนั้น หากเราสามารถฝึกให้มีชีวิตอยู่กับปัจจุบัน ขณะอย่างคนที่ทันสมัยอย่างแท้จริง รู้ว่าขณะนี้จิตคิดอะไรอยู่
ถ้ากายอยู่กับจิต จิตอยู่กับงาน อย่างคนที่ร่าเริงเบิกบานแจ่มใส มีปัจจุบันขณะที่ไม่มีทุกข์
อดีตก็จะไม่มีอิทธิพลในปัจจุบันขณะ........จริงไหมคะ
ขอย้ำว่าอย่าคิดลืมทุกข์เก่าให้ต้องเจอกับทุกข์ใหม่เลยค่ะ
แค่เพียงขณะจิตนี้เราเบิกบานแจ่มใส เราก็เป็นอิสระจากอดีตได้
แค่เพียงขณะจิตนี้เราสุข เราก็เป็นอิสระจากทุกข์ได้
และก็ต้องไม่หวาดระแวงกับอนาคตที่ยังมาไม่ถึงนะคะ
เพราะปัจจุบันเป็นทั้งอดีและอนาคตที่เราสามารถมีความสุขได้อย่างคนที่ช่วยตัวเองได้ ภายในห้องแห่งลมหายใจ ซึ่งก็คือลมหายใจแห่งสติปัญญานั่นเอง
ขอให้คุณมีความสุขกับปัจจุบันขณะนะคะ
อดีตที่ขมขื่นอาจลืมไม่ได้ แต่อย่าให้มันมีอิทธิพลกับปัจจุบันและอนาคต
แคทครับ <!-- / message --><!-- sig -->
อยากลืมอดีตที่ขมขื่น
แม่ชีศันสนีย์ เสถียรสุต
ถ้าเราอยากจะลืมอดีตที่ขมขื่น เราก็จะทุกข์เพราะอยากลืมอดีตอีกนั่นแหละค่ะ เราจะเจ็บปวดเพราะไม่อยากลืมอดีต แล้วทำลายปัจจุบัน และอนาคตก็จะมีแต่คำแก้ตัว อย่าทุกข์เพราะคิดที่จะลืมเลย แต่จงทำความเข้าใจกับสิ่งที่ผ่านมาในอดีต และรู้เท่าทันตามความเป็นจริงของมัน......ว่าอดีตจบแล้ว
แก้ตัวไม่ได้ แต่แก้ไขได้ สิ่งที่ผ่านมานั้น..........เป็นครูที่ดีของเราได้......โดยที่เราเป็นอิสระจากมัน คือเห็นแล้วไม่เป็นได้
การลืมเป็นสิ่งที่ทำยาก
ความคิดเป็นสิ่งที่ควบคุมไม่ได้
เพราะฉะนั้นไม่ต้อง......คิดลืม ค่ะ!
แต่จงตั้งหลักปัจจุบันว่าเรากำลังดำเนินชีวิตของเราอย่างไร เราสามารถที่จะมีห้องแห่งลมหายใจที่จะทำให้เรารู้ว่า
ขณะที่เรามีตัวเองที่สามารถพัฒนาศักยภาพในใจของเราให้แข็งแรงได้ในปัจจุบัน
ถ้าอย่างนี้......อดีตจะไม่มีอิทธิพลเหนือเราเลยค่ะ
เพราะเราเข้าใจมันเสียแล้ว
เพราะเรารู้ทันมันเสียแล้ว
เพราะเราอยุ่เหนือมันเสียแล้ว
การเข้าใจ.....การรู้ทัน......การอยู่เหนือ.....
สิ่งเหล่านี้เราเรียกว่าปัญญาค่ะ
อดีตได้เกิดขึ้นแล้วจริง ๆ
แต่อดีตได้จบไปแล้วเช่นกัน
คนที่ยังไม่ยอมให้อดีตจบคือคุณต่างหาก
ฉะนั้น หากเราสามารถฝึกให้มีชีวิตอยู่กับปัจจุบัน ขณะอย่างคนที่ทันสมัยอย่างแท้จริง รู้ว่าขณะนี้จิตคิดอะไรอยู่
ถ้ากายอยู่กับจิต จิตอยู่กับงาน อย่างคนที่ร่าเริงเบิกบานแจ่มใส มีปัจจุบันขณะที่ไม่มีทุกข์
อดีตก็จะไม่มีอิทธิพลในปัจจุบันขณะ........จริงไหมคะ
ขอย้ำว่าอย่าคิดลืมทุกข์เก่าให้ต้องเจอกับทุกข์ใหม่เลยค่ะ
แค่เพียงขณะจิตนี้เราเบิกบานแจ่มใส เราก็เป็นอิสระจากอดีตได้
แค่เพียงขณะจิตนี้เราสุข เราก็เป็นอิสระจากทุกข์ได้
และก็ต้องไม่หวาดระแวงกับอนาคตที่ยังมาไม่ถึงนะคะ
เพราะปัจจุบันเป็นทั้งอดีและอนาคตที่เราสามารถมีความสุขได้อย่างคนที่ช่วยตัวเองได้ ภายในห้องแห่งลมหายใจ ซึ่งก็คือลมหายใจแห่งสติปัญญานั่นเอง
ขอให้คุณมีความสุขกับปัจจุบันขณะนะคะ
อดีตที่ขมขื่นอาจลืมไม่ได้ แต่อย่าให้มันมีอิทธิพลกับปัจจุบันและอนาคต
แคทครับ <!-- / message --><!-- sig -->