*8q*
07-13-2009, 08:15 PM
เรื่องเกี่ยวกับความสวย ๆ งาม ๆ มักมีปัญหาทุกที่ แม้บนสวรรค์เทวดายังสะเทือน เหตุแย่งเทพธิดา นางฟ้าคนเดียวกัน เทพบุตรสี่นางฟ้าหนึ่ง นางฟ้าคือนางโรหิณี มันก็น่าแย่งหรอก สวยเหลือเกินชื่อโรหิณี ชื่อก็เพราะสวยก็สวย เพราะนางทำบุญไว้มาก คนอื่นทำแต่บาปเลยตกอันดับไม่ได้ไปเกิดบนสวรรค์ นางโรหิณีเป็นเทพธิดานางฟ้าคนเดียว ครองอยู่บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์มีเทพบุตรผู้คุ้มครองอยู่สี่องค์ และต่างก็หมายปองจ้องจะได้โรหิณีมาเป็นสมบัติ เกิดวิวาทบาทมางตกลงกันไม่ได้ร้อนถึงผู้พิพากษาของเทวดาได้แก่พระอินทร์ พระอินทร์ซึ่งเป็นผู้พิพากษา และ ผบ. สูงสุดของเทวดาก็เสด็จลงไกล่เกลี่ย ว่าใครสมควรจะได้เทพธิดาโรหิณีไปครอง พระอินทร์ก็ไต่สวนว่า
"ไหน..? ลองเล่าให้ข้าพเจ้าฟังซิว่าเวลาเห็นโรหิณีแล้วรู้สึกอย่างไร?"
พ่อเทพบุตรองค์ที่ ๑ ก็บอกว่า "แหม..พอเห็นโรหิณีใจมันระทึกเหมือนกับกลองศึก เต้นตูม .. ตูม.. สั่นระริกไม่เป็นจังหวะมันอยากได้เหลือเกินถ้าไม่ได้แย่"
เทพบุตรที่ ๒ บอกว่า "ใจของข้าพเจ้าเหมือนน้ำที่ตกจากภูเขาเสียงดัง ซ่า ซ่า กระแสมันแรงเชี่ยวกรากเหลือเกิน" พายุตุ๊ดที่ชุมพรสู้ไม่ได้หรอก สมัยนี้ตุ๊ดมันระบาด ขนาดพายุยังเป็นเกย์เป็นตุ๊ดคิดดูก็แล้วกัน ฉะนั้นหัวใจ แหม .. มันเหมือนน้ำตกลงมาจากเขาอันสูงชัน มันกระทบรุนแรงมาก"
เทพบุตรองค์ที่ ๓ บอกว่า "ตาของข้าพเจ้าแทบถลนออกนอกเบ้าเหมือนตาปู..ตั้งแต่ได้เห็นแม่โรหิณี" นางสวยหยาดเยิ้มเหลือเกิน ข้าพเจ้าไม่เคยเห็นนางฟ้าคนไหนงามอย่างนี้เลย
เทพบุตรองค์ที่ ๔ บอกว่า "มันเหมือนกับธงทิวที่ปักปลิวอยู่บนยอดเจดีย์บนยอดเขาเวลาลมพัดมันสะบัดพลิ้ว แหม.. หัวใจมันร้อนผ่าวอุณภูมิจะลดได้ก็ต่อเมื่อได้โรหิณีเท่านั้น"
ท่านผู้พิพากษาซึ่งเป็นจอมหรือ ผบ. สูงสุดของเทวดา พอได้ฟังดังนั้นก็บอก "โอ้..พ่อเทพบุตรทั้งสี่เอ๋ย เท่าที่ฟังเหตุผลท่านทั้งหลายแล้วแม้จะรุนแรงเพียงใดก็ยังพอทนได้ แต่สำหรับข้าพเจ้าแล้วถ้าไม่ได้โรหิณีวันนี้ ตายสถานเดียว ฉะนั้น ท่านทั้งหลายจะยอมให้ข้าพเจ้าตายต่อหน้าต่อตาอย่างนั้นหรือ ?"
สุดท้ายแม่โรหิณีก็เลยตามเสร็จพระอินทร์ไป เทพบุตรทั้งหลายทะเลาะกันแทบตายก็เลยอด นี่แหละ การชิงรักหักสวาทใช่มีแต่เมืองมนุษย์เมื่อไร มันมีปัญหายันบนสวรรค์เลยเชียวแหละ...
http://www.dhammathai.org/dhammastory/story60.php
"ไหน..? ลองเล่าให้ข้าพเจ้าฟังซิว่าเวลาเห็นโรหิณีแล้วรู้สึกอย่างไร?"
พ่อเทพบุตรองค์ที่ ๑ ก็บอกว่า "แหม..พอเห็นโรหิณีใจมันระทึกเหมือนกับกลองศึก เต้นตูม .. ตูม.. สั่นระริกไม่เป็นจังหวะมันอยากได้เหลือเกินถ้าไม่ได้แย่"
เทพบุตรที่ ๒ บอกว่า "ใจของข้าพเจ้าเหมือนน้ำที่ตกจากภูเขาเสียงดัง ซ่า ซ่า กระแสมันแรงเชี่ยวกรากเหลือเกิน" พายุตุ๊ดที่ชุมพรสู้ไม่ได้หรอก สมัยนี้ตุ๊ดมันระบาด ขนาดพายุยังเป็นเกย์เป็นตุ๊ดคิดดูก็แล้วกัน ฉะนั้นหัวใจ แหม .. มันเหมือนน้ำตกลงมาจากเขาอันสูงชัน มันกระทบรุนแรงมาก"
เทพบุตรองค์ที่ ๓ บอกว่า "ตาของข้าพเจ้าแทบถลนออกนอกเบ้าเหมือนตาปู..ตั้งแต่ได้เห็นแม่โรหิณี" นางสวยหยาดเยิ้มเหลือเกิน ข้าพเจ้าไม่เคยเห็นนางฟ้าคนไหนงามอย่างนี้เลย
เทพบุตรองค์ที่ ๔ บอกว่า "มันเหมือนกับธงทิวที่ปักปลิวอยู่บนยอดเจดีย์บนยอดเขาเวลาลมพัดมันสะบัดพลิ้ว แหม.. หัวใจมันร้อนผ่าวอุณภูมิจะลดได้ก็ต่อเมื่อได้โรหิณีเท่านั้น"
ท่านผู้พิพากษาซึ่งเป็นจอมหรือ ผบ. สูงสุดของเทวดา พอได้ฟังดังนั้นก็บอก "โอ้..พ่อเทพบุตรทั้งสี่เอ๋ย เท่าที่ฟังเหตุผลท่านทั้งหลายแล้วแม้จะรุนแรงเพียงใดก็ยังพอทนได้ แต่สำหรับข้าพเจ้าแล้วถ้าไม่ได้โรหิณีวันนี้ ตายสถานเดียว ฉะนั้น ท่านทั้งหลายจะยอมให้ข้าพเจ้าตายต่อหน้าต่อตาอย่างนั้นหรือ ?"
สุดท้ายแม่โรหิณีก็เลยตามเสร็จพระอินทร์ไป เทพบุตรทั้งหลายทะเลาะกันแทบตายก็เลยอด นี่แหละ การชิงรักหักสวาทใช่มีแต่เมืองมนุษย์เมื่อไร มันมีปัญหายันบนสวรรค์เลยเชียวแหละ...
http://www.dhammathai.org/dhammastory/story60.php