เข้าสู่ระบบ

แสดงเวอร์ชันเต็ม : ในโลกนี้คุณกลัวอะไรมากที่สุด?



ปีศาจ
09-08-2009, 03:28 PM
ไม่ว่าทุกท่านจะเป็นใคร มาจากไหน ดำเนินชีวิตอย่างไร
ล้วนแล้วแต่ต้องมีความกลัวกันทั้งสิ้น ไม่สิ่งนี้ก็สิ่งโน้น
แต่ท่านจะบอกได้ไหมว่าท่านกลัวเพราะเหตุอันใด แล้วตอนนี้ท่านยังกลัวสิ่งนั้นอยู่หรือไม่ หาคำตอบและคลายปมแห่งความกลัวด้วยตัวท่านเอง แล้วเมื่อนั้นท่านจะเป็นผู้อยู่เหนือความกลัวที่ท่านเคยมี

ขอขอบพระคุณล่วงหน้าสำหรับทุกผลโหวตของทุกท่านครับ

สวัสดีครับ

paobunjin
09-08-2009, 05:24 PM
http://i271.photobucket.com/albums/jj142/paobunjin/GetAttachmentCAYBF27K.jpg

ผมกลัวติดอวิชชาความไม่รู้ เข้าสิงสู่ปิดบังคำสั่งสอน
ขององค์พระสัมมาให้สังวรณ์ ท่านพร่ำสอนสาธุชนให้พ้นกรรม
จึงอุตส่าห์พากเพียรเพื่อเรียนรู้ เพื่อต่อสู่อวิชชาพาตกต่ำ
เพื่อหลุดพ้นก้าวล่วงบ่วงแห่งกรรม ที่เคยทำความผิดอวิชชา
แม้เรียนรู้ทางแก้ที่ต้นเหตุ ปฏิบัติปฏิเวธต้องแกร่งกล้า
แต่กุศลผลบุญเคยทำมา ต้องฟันฝ่าต่อไปใช้เวรกรรม
ปุถุชนต้องย่ำสู้กรรมเก่า กรรมใหม่เล่าก็มาพาถลำ
เพราะดวงตามืดบอดสอดมือคลำ แล้วดวงตาจะเห็นธรรมได้อย่างไร?
ดั่งสุนัขล่าเหยื่อเพื่อสังหาร ต้องซมซานวิ่งหนีแทบไม่ไหว
ต้องรีบเติมน้ำมันมอเตอร์ไซด์ คือผลบุญกุศลไซร้ให้มีแรง ฮา ฮา

มาร่วมแจมกับท่านปีศาจราชฯก่อนเพื่อนเลยนะครับ ช่วงที่เนทกำลังใช้ได้
ยังไงๆก็ร่วมสนุกๆกันไปนะครับ เป็นความเห็นส่วนตัว ปุถุชนคนธรรมดาๆคนหนึ่ง
ที่ยังมืดบอดอยู่อีกมาก แต่ก็พยายามคลำทางไปเรื่อยๆ อ่ะนะ

lek
09-09-2009, 09:12 AM
กลัวทุกอย่างที่ยังไม่เคยรู้......
กลัวเกิดอยู่ตายไปอายุขัย......
กลัวกายใจเปลี่ยนแปลงมีสงสัย
กลัวทำไม...ไม่รู้...ได้อะไร....

Lucky
09-09-2009, 09:30 AM
กลัวที่สุดหรอ กลัวเสียคนที่เรารักไป แต่ในความเปนจริงมันต้องเสียอยู่แล้ว เห้อ....................

ปีศาจ
09-09-2009, 05:07 PM
ขอบพระคุณทุกๆท่านมากครับที่ให้ความร่วมมือในการทำแบบสำรวจครับนี้(อาจจะน้อยไปนิดแต่ก็ไม่เป็นไรครับ)
ขอบคุณมากๆครับ

ทั่นยาย
10-05-2009, 05:28 PM
กลัวใจตนเอง...ที่สุด

ในโลกนี้มีอะไรให้น่ากลัว ? กลัวใจตัว กว่าสิ่งใดใจนี้หนา
กลัวจะหลงเวียนว่ายในอวิชชา ที่มักมาลวงล่อก่อทุกข์ใจ
อวิชชาเหมือนอาวุธดุจยาพิษ จะออกฤทธิ์พิษขมระทมไหม้
หากจิตเรามัวเมาเขลาขลาดไป น่ากลัวใจที่ร้ายกว่าอวิชชาเอย

อวิชชาคือความไม่รู้แจ้งในเหตุแห่งทุกข์ เป็นดั่งอาวุธนานาชนิด
แต่อาวุธนาชนิดนี้ต่อให้อานุภาพร้ายแรงขนาดไหนร้ายกาจขนาดไหน
ก็ทำร้ายใครไม่ได้หรอก หากไม่มีผู้นำไปใช้
แต่จิตใจของคนเรานั้นเป็นดั่งผู้ที่นำอาวุธทั้งหลายมาใช้
เพื่อทำร้ายผู้อื่นและทำร้ายตนเอง...จิตใจเรานี้ช่างน่ากลัวจริงหนอ...


..ทุกข์เกิดที่ใจและดับที่ใจนั่นเอง..