chocobo
09-10-2009, 02:07 AM
กราบนมัสการพระคุรเจ้า สวัสดีมิตรธรรมทุกท่าน
คือวันนี้ จากที่บางท่านได้ทราบแล้วว่าสุนัขผมคลอดลูก ซึ่งโทรไปหาหมอแล้วหมอเขาแนะนำให้ไปหา ก็เลยพาไป แล้วทีนี้คือ แม่มันเบ่งไม่ไหว เบ่งไม่ได้ ทำยังไงมันก็เบ่งไม่ออก สาเหตุเหมือนลูกตัวแรก(มีทั้งหมด 3 ตัว) มันไม่ขยับ มันเลยเบ่งไม่ออก หมอเขาก็เลยเอาคีมคีบ เพื่อจะเอาลูกหมาออก แล้วให้ผมช่วย ซึ่งเอาคีบเข้าไปคีบอยู่นานมาก แต่คีบแล้วหลุด คีบแล้วหลุด หมอเขาเลยให้ผมช่วย ด้วยการให้ผมจับกรรไกรแล้วคีบแทนหมอ แล้วหมอเขาเอามือไปดันท้องแม่หมาให้ตัวลูกหมาให้มันมาอยู่ในคีมคีบ แล้วให้ผมคีบ ผมก็คีบ แต่เบาๆมือไว้ หมอเขาบอกให้คีบให้สุด ให้มิดกรรไกรเลย ผมก็ไม่ได้เอะใจ ก็คีบตามนั้นไป พอคีบเสร็จ หมอเขาก็ดึงออกจากท้องแม่หมาไป ซึ่ง มันตายแล้ว
แล้วผมเป็นคนที่คีบมันเอง หมอบอกว่ามันตายอยู่แล้ว และจะเอาออกเพื่อให้ตัวน้องๆอีก 2 ตัวรอด แต่ถ้ามันไมได้ตายอยู่ก่อนแล้ว ก็แสดงว่าผมฆ่าลูกหมา ตอนนี้จิตใจฟุ้งซ่านมาก กลัวว่าตัวเองจะเป็นคนฆ่า ผมไม่อยากทำร้ายลูกหมาเลยสักนิด ไม่อยากให้มันตายเพราะผม
แล้วก็ การที่เราพามันไปหาหมอ แล้วให้แม่หมาทนเจ็บอยู่นานหลายชั่วโมง เพราะไปตั้งแต่ 4 ทุ่ม เสร็จตอน ตี 1 ครึ่งเลยครับ (เพิ่งกลับมา) แล้วความจริงหมอเขาบอกว่า มันยังอยู่ได้อีก 1 ชั่วโมง แต่เราใจร้อน เพราะถุงน้ำคล่ำมันออกมาแล้ว แล้วแม่หมาไม่ยอมเบ่ง เลยรีบพามันไปหาหมอ แต่ถ้าเราปล่อยมันไว้อีกสัก 1 ชั่วโมง แม่หมาอาจจะคลอดเองได้ก็ได้ ก็คงไม่ต้องทนทรมานขนาดนี้ ลูกหมาก็อาจจะไม่ตาย อย่างนี้ ผมบาปไหมครับ ที่พาแม่หมาไปทรมาน ไหนจะฆ่าลูกหมา 1 ตัวด้วยมือตัวเองแบบนี้
เพิ่มเติม แม่หมาตัวนี้ ออกลูกมา ถ้าได้ตัวเมีย จะต้องมีเหตุให้ตายตลอด ตัวเมียตัวแรก โดนพ่อผมทำให้ตายโดยไมได้ตั้งใจ(แขวนเชือกไว้กับเก้าอี้เพื่อแปรงขน แล้วลืมมันไว้ มันเลยตกลงมาโดนเชือกรัดคอ) คอกที่ 2 ออกมาแล้วตายเอง คอกที่ 3 แม่เดินเหยียบหัวมันตาย เพราะมันมาวิ่งอยู่ใกล้ๆเท้าแม่ แต่คอกที่ 4 ขายให้คนอื่นไป เลยรอด คอกที่ 5 คอกนี้ ก็กลายเป็นผมเป็นคนคีบหัวมันเอง มันเป็นกรรมอะไร ทำให้ทั้งครอบครัวผมต้องเป็นคนฆ่าลูกหมาตายกันหมด ยิ่งคิดแล้วน่ากลัวอ่ะครับ มันยิ่งทำให้ฟุ้งซ่านโน่นนี่ ผมควรทำอย่างไรดีครับ
ขอมิตรธรรมชี้แนะด้วย
คือวันนี้ จากที่บางท่านได้ทราบแล้วว่าสุนัขผมคลอดลูก ซึ่งโทรไปหาหมอแล้วหมอเขาแนะนำให้ไปหา ก็เลยพาไป แล้วทีนี้คือ แม่มันเบ่งไม่ไหว เบ่งไม่ได้ ทำยังไงมันก็เบ่งไม่ออก สาเหตุเหมือนลูกตัวแรก(มีทั้งหมด 3 ตัว) มันไม่ขยับ มันเลยเบ่งไม่ออก หมอเขาก็เลยเอาคีมคีบ เพื่อจะเอาลูกหมาออก แล้วให้ผมช่วย ซึ่งเอาคีบเข้าไปคีบอยู่นานมาก แต่คีบแล้วหลุด คีบแล้วหลุด หมอเขาเลยให้ผมช่วย ด้วยการให้ผมจับกรรไกรแล้วคีบแทนหมอ แล้วหมอเขาเอามือไปดันท้องแม่หมาให้ตัวลูกหมาให้มันมาอยู่ในคีมคีบ แล้วให้ผมคีบ ผมก็คีบ แต่เบาๆมือไว้ หมอเขาบอกให้คีบให้สุด ให้มิดกรรไกรเลย ผมก็ไม่ได้เอะใจ ก็คีบตามนั้นไป พอคีบเสร็จ หมอเขาก็ดึงออกจากท้องแม่หมาไป ซึ่ง มันตายแล้ว
แล้วผมเป็นคนที่คีบมันเอง หมอบอกว่ามันตายอยู่แล้ว และจะเอาออกเพื่อให้ตัวน้องๆอีก 2 ตัวรอด แต่ถ้ามันไมได้ตายอยู่ก่อนแล้ว ก็แสดงว่าผมฆ่าลูกหมา ตอนนี้จิตใจฟุ้งซ่านมาก กลัวว่าตัวเองจะเป็นคนฆ่า ผมไม่อยากทำร้ายลูกหมาเลยสักนิด ไม่อยากให้มันตายเพราะผม
แล้วก็ การที่เราพามันไปหาหมอ แล้วให้แม่หมาทนเจ็บอยู่นานหลายชั่วโมง เพราะไปตั้งแต่ 4 ทุ่ม เสร็จตอน ตี 1 ครึ่งเลยครับ (เพิ่งกลับมา) แล้วความจริงหมอเขาบอกว่า มันยังอยู่ได้อีก 1 ชั่วโมง แต่เราใจร้อน เพราะถุงน้ำคล่ำมันออกมาแล้ว แล้วแม่หมาไม่ยอมเบ่ง เลยรีบพามันไปหาหมอ แต่ถ้าเราปล่อยมันไว้อีกสัก 1 ชั่วโมง แม่หมาอาจจะคลอดเองได้ก็ได้ ก็คงไม่ต้องทนทรมานขนาดนี้ ลูกหมาก็อาจจะไม่ตาย อย่างนี้ ผมบาปไหมครับ ที่พาแม่หมาไปทรมาน ไหนจะฆ่าลูกหมา 1 ตัวด้วยมือตัวเองแบบนี้
เพิ่มเติม แม่หมาตัวนี้ ออกลูกมา ถ้าได้ตัวเมีย จะต้องมีเหตุให้ตายตลอด ตัวเมียตัวแรก โดนพ่อผมทำให้ตายโดยไมได้ตั้งใจ(แขวนเชือกไว้กับเก้าอี้เพื่อแปรงขน แล้วลืมมันไว้ มันเลยตกลงมาโดนเชือกรัดคอ) คอกที่ 2 ออกมาแล้วตายเอง คอกที่ 3 แม่เดินเหยียบหัวมันตาย เพราะมันมาวิ่งอยู่ใกล้ๆเท้าแม่ แต่คอกที่ 4 ขายให้คนอื่นไป เลยรอด คอกที่ 5 คอกนี้ ก็กลายเป็นผมเป็นคนคีบหัวมันเอง มันเป็นกรรมอะไร ทำให้ทั้งครอบครัวผมต้องเป็นคนฆ่าลูกหมาตายกันหมด ยิ่งคิดแล้วน่ากลัวอ่ะครับ มันยิ่งทำให้ฟุ้งซ่านโน่นนี่ ผมควรทำอย่างไรดีครับ
ขอมิตรธรรมชี้แนะด้วย