ควรคิดและปฏิบัติเช่นไร

[Dc]

ในชีวิตประจำวันเราควรจะคิดและปฏิบัติเช่นไรต่อความเห็นแก่ตัวของบางคนในสังคม

ขอบคุณสำหรับคำตอบครับ

[D E V]

สวัสดีคับ คุณ Dc

จะว่าไปแล้ว เราทุกคนก็ยังมีความเห็นแก่ตัวอยู่...จริงมั้ยคับ
สุดแล้วแต่จะมากบ้าง น้อยบ้าง บ่อยบ้าง ไม่บ่อยบ้าง เรื่องเล็กน้อยบ้าง เรื่องใหญ่บ้าง
อยู่ในสิทธิขอบเขต หรือ เกินเลยเอาเปรียบผู้อื่น...อันนี้ก็อยู่ที่แต่ละบุคคล

หากเราอยู่ในฐานะที่จะค่อยๆ บอกกล่าวด้วยเมตตาจิตได้
ก็กระทำไปตามความเหมาะสม
ส่วนนึงก็เพื่อมีส่วนช่วยให้การอยู่ร่วมกันในสังคม
ไม่แก่งแย่งวุ่นวายจนขาดความสงบสุข

แต่ถ้าไม่อยู่ในฐานะเช่นนั้นล่ะ
การที่ต้องเดือดร้อนใจไปกับเรื่องนั้นๆ
ก็คงไม่เกิดประโยชน์แต่อย่างใด

เวลาที่เห็นใครเอารัดเอาเปรียบ...เห็นแก่ตัว
เราก็อาจเกิดอกุศลจิต รู้สึกหงุดหงิดไม่พอใจ
แต่ถ้าสติระลึกได้เป็นไปในกุศล
ก็อย่าถึงกับเพ่งโทษจับผิด
ให้เกิดอกุศลจิตทวีทับถมใจเราเองยิ่งขึ้นเลยน่ะคับ
แต่ควรเกิดกุศลจิตน้อมเข้ามาเตือนตน
ให้ระมัดระวังไม่กระทำอย่างนั้น

เราคงไม่สามารถแก้ไขผู้อื่นได้ทั้งหมด ใช่มั้ยคับ
แต่ก็คงพอจะแก้ไขที่ตัวเราเองได้
ก็ให้ขัดเกลาจิตใจตนเอง
ค่อยๆ ละคลายความติดข้องตระหนี่ทีละเล็กละน้อย
ไม่ต้องรอให้ใครมาเอาเปรียบแก่งแย่ง
แต่สิ่งไหนที่ไม่เหลือบ่ากว่าแรง...ให้ได้เราก็สละได้ทันที

สุขจากการเป็นผู้ให้
กับสุขจากการแก่งแย่งเอาเปรียบเค้ามา
ต่างกันใช่มั้ยคับ?




http://www.watkoh.com/board/Smileys/default/cool.gif เดฟ

[were]

สวัสดีครับ คุณเจ้าของกระทู้ และขออนุโมทนากับคำตอบของคุณเดฟ http://www.watkoh.com/board/richedit/smileys/YahooIM/1.gif

ในแง่ของพระธรรมจะทราบว่าการที่ได้รับการกระทำ หรือการแสดงจาก บุคคลอื่น ที่ไม่ดี (ทำให้เรารู้สึกขัดข้องเคืองใจ)

ย่อมเป็นผลมาจากอกุศลกรรมที่เราได้เคยกระทำไว้แล้วในอดีต จึงส่งผลให้ได้รับอกุศลวิบาก ให้ได้รับสิ่งที่ไม่ดี ไม่ถูกใจ

แต่อย่าลืมว่าเมื่อได้รับอกุศลวิบากแล้ว ในขณะเดียวกันเราก็จะสั่งสมความไม่พอใจไปในขณะนั้นด้วย กรรม กิเลส วัฏฏะ

จึงแยกจากกันไม่พ้น ซึ่งเมื่อเราสั่งสมความไม่พอใจ (อกุศลจิต) แล้วสติไม่สามารถระลึกรู้ได้ทัน ก็อาจจะเกิดการก้าวล่วงกรรมบท

เป็นอกุศลกรรม เช่น การใช้กาย วาจา หรือนึกด้วยใจก็ตาม ซึ่งเรานั่นเองที่จะได้รับผลของกรรมที่ได้กระทำแล้วในอนาคต

ดังนั้น เมื่อเราไม่ได้ทำดีมาโดยตลอด หรือทำชั่วมาโดยตลอด ผลที่ได้รับก็คือการดำเนินชีวิตของเราก็มักจะมีทั้งดีและไม่ดี

ให้ได้รับเสมอ ดังนั้นจึงควรสั่งสมกรรมดี มีสติตั้งมั่น ไม่หวั่นไหวกับผลของอกุศลวิบาก (สิ่งที่ไม่ดีที่เราได้รับ)

เมื่อจิตมีสติและความอดทน และปัญญาว่าเป็นแต่เพียงสภาพธรรมแล้ว การตอบสนองของจิตต่อสิ่งที่มากระทบก็จะไม่เป็น

ปัญหาอีกต่อไป

ขอเจริญในธรรมและอนุโมทนาครับ

วี