danger185
10-08-2009, 11:05 PM
เรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้มันเป็นเรื่องชีวิตมันเป็นความรู้สึกผิดบาปของผมเป็นปัญหาที่ผมไม่รู้จะแก้ไขยังไงดี มันเหมือนไฟสุมอกผมอยู่ตลอดเวลาโดยที่ผมหาทางออกในเรื่องนี้ไม่ได้เลย
ผมอายุ21ปีบริบูรณ์เรียนหนังสือยังไม่จบสายอาชีวะก็เกิดเบื่อเรียนและออกหางานทำที่ต่างจังหวัดโดยอาศัยอยู่ในบ้านที่ทำงานพี่(พี่มีกิจการเป็นของตัวเอง๗ในขณะที่ผมทำงานอยู่จังหวัดนั้นผมได้มีเพื่อนหลายๆคน ทั้งดีและเลวเมื่อผมอยู่กับพวกเขานานๆไปก็เริ่มจะเลียนแบบพฤติกรรมของเขา(ในทางที่ไม่ดี) เช่นดื่มเหล้าบ้าง สูบบุหรี่บ้างทั้งที่เมื่อก่อนไม่เคยลอง แต่สิ่งที่เปลี่ยนชีวิตผมทั้งชีวิตนั้นก็คือผมอยากลองเที่ยวผู้หญิงซักครั้ง (ไม่เคยเที่ยวเลย แฟนก็ไม่มี)ผมก็เลยตามเพื่อนไป เราไปกันที่บาร์แห่งหนึ่ง ผมได้ผู้หญิงบาร์มาคนหนึ่งหล่อนอายุ30ปี เป็นแม่ม่ายผัวทิ้งลูกติดหนึ่งคนผมพาเทอมาที่บ้านและมีอะไรกับเทอเทอเล่าว่าหลังจากผัวทิ้งไปประมาณ4ปีเเล้วเทอก็ทำงานเป็นผู้ช่วยพยาบาลมาตลอด เพิ่งมาทำงานสาวบาร์ได้ไม่ถึง 10วันและผมเป็นลูกค้าคนแรกโดยคนอื่นๆเทอปฎิเสทมาโดยตลอดและผมก็เป็นผู้ชายคนที่2ของเทอคงอ่านเข้าใจนะครับ(ใจผมตอนนั้นไม่ได้เชื่อหรอกคิดว่าคงเป็นมารยาหญิงกระมั้ง)
เทอบอกว่าเทอชอบผมมากเพราะผมเป็นคนสุภาพ อ่อนโยนและขอเบอร์ผมไว้ผมก็ให้ไปโดยไม่ได้คิดอะไร (แถมยังคิดแบบชั่วๆอีกว่าดีเหมือนกันเราต้องการเมื่อไหร่จะได้โทรตาม) หลังจากนั้นเทอก็โทรหาผมจิงๆและนัดเที่ยวตรงนู้นบ้างนี้บ้าง ผมก็คิดว่าไม่ได้เสียหายอะไรก็ตกลง
เวลากลางคืนเขาจะมาหาผมแทบทุกคืนหลังจากคืนแรกผมก็ไม่ต้องเสียตังค่าตัวอีกผมกำชับเทอเสมอว่าอย่ามาหาผมกลางวันเพราะพี่ผมเป็นคนดุมากๆอาจจะจับเราแยกกันได้(เพราะผมไม่อยากให้ใครรู้)ผมกับเทอคบกันได้ประมาณ20วันเทอบอกว่าเทอจะเลิกอาชีพนี้ไปทำงานที่สุตจริต
ผมก็ไม่ได้คิดไรมาก แต่เผอิญเทอเลิกจริงๆและไปทำงานเป็นพนักงานบริษัทหนึ่ง(เงินเดือนเยอะกว่าผมอีก
และที่สำคัญเทอมาเปิดเผยตัวกับพี่ผมตอนกลางวันในช่วงที่ผมไปทำงาน พี่ผมพอใจเทอมากแถมโทรบอกแม่ว่าผมมีเมียเเล้วอีกด้วย
เมื่อผมกลับมาพี่และแม่บอกว่าคบกับเขาเหอะพี่/แม่อณุญาติ
ผมเลยหมดทางออกจึงจำใจต้องคบกับเทอแบบเปิดเผย แต่ผมก็นึกไม่ชอบเทอเลยที่เข้าทางพี่ เข้าทางแม่
หลังจากนั้นเราคบกันประมาณเกือบปีเทอเริ่มเหิมเกริมไปใหญ่โดยเก็บผ้าผ่อนมาอยู่กับผมไม่ไปไหนเลย ตามติดผมมากผมมองสาวไหนก็ไม่ได้เป็นอันหึงแต่โดยรวมแล้วเทอรักผมมากทำให้ทุกอย่าง ซักผ้า รีดผ้า(ผมต้องการอะไรพยายามหาให้หมด) แต่ผมไม่ได้ชอบเทอเลยผมไม่ได้ชอบเทอตั้งแต่แรกแถมตอนนี้ผมยังเกลียดเทออีกที่ทำให้ชีวิตผมต้องมาได้เมียแก่ ความฝันของผมพังทลายหมดจะเรียนต่อก็ไม่ได้เรียน
หลายครั้งมากๆที่เทอต้องร้องไห้เพราะผม หลายครั้งที่ผมขอเลิกเทอก็ร้องไห้เทอเสียใจมากแต่ยังยืนกรานว่าจะไม่ยอมไปจากชีวิตผมแน่นอน หากผมไปจากเทอเทอจะไม่ขอมีชีวิตอยู่ ผมกลัวเทอจะคิดสั้นจริงๆและรู้สึกเห็นใจสงสารเทอมากด้วยเลยไม่กล้าหนีไปจากเทอก็เลยต้องจมปลักอยู่อย่างนี้ผมไม่รู้จะทำไงดี ผมไม่ได้รักเทอเลยซักนิดแต่ต้องทนอยู่กับเทอเพราะสงสารเทอเท่านั้น ผมไม่รู้จะทำอย่างไรดีก่อนผมจะพิมข้อความบทนี้ผมก็ทะเลาะกับเทอเรื่องขอเลิกกันเทอร้องไห้แล้วขับรถออกไปเดี๋ยวก็คงมาอีก
ผมไม่รู้จะทำอย่างไรอีกเเล้วถ้าผมทิ้งเทอ เทอต้องเสียใจอย่างที่สุดผมก็รู้สึกผิดมากๆเลยทำไม่ได้ แต่ถ้าปล่อยไว้อย่างนี้ผมมิต้องอยู่กับเทอไปตลอดชีวิตหรือมีหลายข้อที่ผมรับเทอไม่ได้เช่น
-เทออายุมากกว่าผมเกือบ10ปี แถมหน้าเทอแก่เหมือน34-35และไม่สวยด้วย ชนิดที่บางคนเข้าใจผิดคิดว่าเราแม่ลูกก็มีนะ
-เทอมีลูกติด1คนอายุราว8-9ขวบโดยให้พ่อของเทอเลี้ยงที่ต่างจังหวัด
-บางคนก็รู้ว่าก่อนว่าเทอเคยทำอาชีพอะไร ในคืนที่ผมพาเทอมานั้นลูกจ้างของพี่ที่อาศัยอยู่ระแวกนั้นก็รู้อยู่
-เทอมีนิสัยต่างกับผมมาก ชอบเข้าสังคมมากๆและทะเยอทะยานเป็นที่สุด
ตอนนี้ผมได้สำนึกผิดกลับตัวกลับใจเลิกเหล้าบุหรี่และพยายามรักษาศีลฟังธรรมะอ่านหนังสือธรรมมะแต่ก็ยังติดปัญหาตรงจุดนี้ไม่ทราบว่าจะหาทางออกเรื่องนี้ยังไงดีขอคำแนะนำหน่อยครับ โปรดอย่าซำเติมหรือด่าผมเลยนะครับ
ผมอายุ21ปีบริบูรณ์เรียนหนังสือยังไม่จบสายอาชีวะก็เกิดเบื่อเรียนและออกหางานทำที่ต่างจังหวัดโดยอาศัยอยู่ในบ้านที่ทำงานพี่(พี่มีกิจการเป็นของตัวเอง๗ในขณะที่ผมทำงานอยู่จังหวัดนั้นผมได้มีเพื่อนหลายๆคน ทั้งดีและเลวเมื่อผมอยู่กับพวกเขานานๆไปก็เริ่มจะเลียนแบบพฤติกรรมของเขา(ในทางที่ไม่ดี) เช่นดื่มเหล้าบ้าง สูบบุหรี่บ้างทั้งที่เมื่อก่อนไม่เคยลอง แต่สิ่งที่เปลี่ยนชีวิตผมทั้งชีวิตนั้นก็คือผมอยากลองเที่ยวผู้หญิงซักครั้ง (ไม่เคยเที่ยวเลย แฟนก็ไม่มี)ผมก็เลยตามเพื่อนไป เราไปกันที่บาร์แห่งหนึ่ง ผมได้ผู้หญิงบาร์มาคนหนึ่งหล่อนอายุ30ปี เป็นแม่ม่ายผัวทิ้งลูกติดหนึ่งคนผมพาเทอมาที่บ้านและมีอะไรกับเทอเทอเล่าว่าหลังจากผัวทิ้งไปประมาณ4ปีเเล้วเทอก็ทำงานเป็นผู้ช่วยพยาบาลมาตลอด เพิ่งมาทำงานสาวบาร์ได้ไม่ถึง 10วันและผมเป็นลูกค้าคนแรกโดยคนอื่นๆเทอปฎิเสทมาโดยตลอดและผมก็เป็นผู้ชายคนที่2ของเทอคงอ่านเข้าใจนะครับ(ใจผมตอนนั้นไม่ได้เชื่อหรอกคิดว่าคงเป็นมารยาหญิงกระมั้ง)
เทอบอกว่าเทอชอบผมมากเพราะผมเป็นคนสุภาพ อ่อนโยนและขอเบอร์ผมไว้ผมก็ให้ไปโดยไม่ได้คิดอะไร (แถมยังคิดแบบชั่วๆอีกว่าดีเหมือนกันเราต้องการเมื่อไหร่จะได้โทรตาม) หลังจากนั้นเทอก็โทรหาผมจิงๆและนัดเที่ยวตรงนู้นบ้างนี้บ้าง ผมก็คิดว่าไม่ได้เสียหายอะไรก็ตกลง
เวลากลางคืนเขาจะมาหาผมแทบทุกคืนหลังจากคืนแรกผมก็ไม่ต้องเสียตังค่าตัวอีกผมกำชับเทอเสมอว่าอย่ามาหาผมกลางวันเพราะพี่ผมเป็นคนดุมากๆอาจจะจับเราแยกกันได้(เพราะผมไม่อยากให้ใครรู้)ผมกับเทอคบกันได้ประมาณ20วันเทอบอกว่าเทอจะเลิกอาชีพนี้ไปทำงานที่สุตจริต
ผมก็ไม่ได้คิดไรมาก แต่เผอิญเทอเลิกจริงๆและไปทำงานเป็นพนักงานบริษัทหนึ่ง(เงินเดือนเยอะกว่าผมอีก
และที่สำคัญเทอมาเปิดเผยตัวกับพี่ผมตอนกลางวันในช่วงที่ผมไปทำงาน พี่ผมพอใจเทอมากแถมโทรบอกแม่ว่าผมมีเมียเเล้วอีกด้วย
เมื่อผมกลับมาพี่และแม่บอกว่าคบกับเขาเหอะพี่/แม่อณุญาติ
ผมเลยหมดทางออกจึงจำใจต้องคบกับเทอแบบเปิดเผย แต่ผมก็นึกไม่ชอบเทอเลยที่เข้าทางพี่ เข้าทางแม่
หลังจากนั้นเราคบกันประมาณเกือบปีเทอเริ่มเหิมเกริมไปใหญ่โดยเก็บผ้าผ่อนมาอยู่กับผมไม่ไปไหนเลย ตามติดผมมากผมมองสาวไหนก็ไม่ได้เป็นอันหึงแต่โดยรวมแล้วเทอรักผมมากทำให้ทุกอย่าง ซักผ้า รีดผ้า(ผมต้องการอะไรพยายามหาให้หมด) แต่ผมไม่ได้ชอบเทอเลยผมไม่ได้ชอบเทอตั้งแต่แรกแถมตอนนี้ผมยังเกลียดเทออีกที่ทำให้ชีวิตผมต้องมาได้เมียแก่ ความฝันของผมพังทลายหมดจะเรียนต่อก็ไม่ได้เรียน
หลายครั้งมากๆที่เทอต้องร้องไห้เพราะผม หลายครั้งที่ผมขอเลิกเทอก็ร้องไห้เทอเสียใจมากแต่ยังยืนกรานว่าจะไม่ยอมไปจากชีวิตผมแน่นอน หากผมไปจากเทอเทอจะไม่ขอมีชีวิตอยู่ ผมกลัวเทอจะคิดสั้นจริงๆและรู้สึกเห็นใจสงสารเทอมากด้วยเลยไม่กล้าหนีไปจากเทอก็เลยต้องจมปลักอยู่อย่างนี้ผมไม่รู้จะทำไงดี ผมไม่ได้รักเทอเลยซักนิดแต่ต้องทนอยู่กับเทอเพราะสงสารเทอเท่านั้น ผมไม่รู้จะทำอย่างไรดีก่อนผมจะพิมข้อความบทนี้ผมก็ทะเลาะกับเทอเรื่องขอเลิกกันเทอร้องไห้แล้วขับรถออกไปเดี๋ยวก็คงมาอีก
ผมไม่รู้จะทำอย่างไรอีกเเล้วถ้าผมทิ้งเทอ เทอต้องเสียใจอย่างที่สุดผมก็รู้สึกผิดมากๆเลยทำไม่ได้ แต่ถ้าปล่อยไว้อย่างนี้ผมมิต้องอยู่กับเทอไปตลอดชีวิตหรือมีหลายข้อที่ผมรับเทอไม่ได้เช่น
-เทออายุมากกว่าผมเกือบ10ปี แถมหน้าเทอแก่เหมือน34-35และไม่สวยด้วย ชนิดที่บางคนเข้าใจผิดคิดว่าเราแม่ลูกก็มีนะ
-เทอมีลูกติด1คนอายุราว8-9ขวบโดยให้พ่อของเทอเลี้ยงที่ต่างจังหวัด
-บางคนก็รู้ว่าก่อนว่าเทอเคยทำอาชีพอะไร ในคืนที่ผมพาเทอมานั้นลูกจ้างของพี่ที่อาศัยอยู่ระแวกนั้นก็รู้อยู่
-เทอมีนิสัยต่างกับผมมาก ชอบเข้าสังคมมากๆและทะเยอทะยานเป็นที่สุด
ตอนนี้ผมได้สำนึกผิดกลับตัวกลับใจเลิกเหล้าบุหรี่และพยายามรักษาศีลฟังธรรมะอ่านหนังสือธรรมมะแต่ก็ยังติดปัญหาตรงจุดนี้ไม่ทราบว่าจะหาทางออกเรื่องนี้ยังไงดีขอคำแนะนำหน่อยครับ โปรดอย่าซำเติมหรือด่าผมเลยนะครับ