chocobo
12-07-2009, 01:49 PM
กราบนมัสการพระคุณเจ้าทุกรูป สวัสดีมิตรธรรมทุกท่าน
คือผมเพิ่งเถียงกับคุณแม่มาครับ เรื่องมีอยู่ว่า มีคนงานพม่าเขามาทาสีบ้าน แล้วทีนี้แม่ผมก็พูดขึ้นมาลอยๆว่า "คนพม่าทั้งนั้น" ผมก็เกรงว่าเขาจะได้ยินแล้วจะรู้สึกไม่ดี ก็เลยทักไปว่า "ไปว่าเขาทำไม" ก็เลยเถียงกัน เพราะคุณแม่ไม่ได้มีเจตนาจะว่าหรืออะไร แค่พูดขึ้นมาลอยๆ ผมก็เข้าใจแต่ได้ยินน้ำเสียงแล้วมันเหมือนเป็นการไปดูถูก(อาจจะเพราะผมมักได้ยินเพื่อนๆพูดว่าเกลียดคนพม่า เลยมีความรู้สึกว่าแม่ไปว่าเขา)ก็เลยเถียงกัน เพราะแม่แค่พูดออกมาเฉยๆ ไม่ได้มีเจตนาอะไรจะไปดูถูกดูแคลน เหมือนเราพูดว่า "คนไทยทั้งนั้น" เวลาไปอยู่ต่างประเทศแล้วมีกลุ่มคนไทยเดินอยู่ แต่ผมฟังแล้วผมคิดว่าน้ำเสียงมันเหมือนเป็นไปดูถูกเขา และกลัวเขาจะได้ยินเลยทักไว้ แต่เพราะคำที่ใช้ทักมันก็ดันฟังแล้วเหมือนไปตำหนิแม่ท่าน แม่ท่านไม่ได้มีเจตนาตำหนิ ก็เลยโกรธ ว่าเราไปตำหนิว่าท่านไปด่าเขา ทั้งๆที่ท่านไมได้ด่าอะไรเลย ต่างฝ่ายต่างก็คิดว่าตนเข้าใจถูก ตัวผมเองก็คิดว่าน้ำเสียงมันไปดูถูกเขา แต่พอเรามาคิดจริงๆ มันก็ไมได้เป็นการดูถูกอะไร คงเป็นเพราะทิฏฐิผมที่มักได้ยินคนด่าคนพม่า เลยชวนให้คิดว่าเป็นการด่ามากกว่า อยากทราบว่าอย่างนี้ถือเป็นอกุศลกรรมประเภทใดหรือเปล่า เป็นกตัตตากรรมหรือเปล่า เพราะผมไปพูดไม่คิดทำให้แม่ท่านโกรธ แล้วก็รู้ว่าถ้าเถียงท่านท่านก็จะยิ่งโกรธ แต่เราคิดว่าเราไม่ผิด เราเลยเถียงต่อ
อีกเรื่องครับ อยากทราบว่าหากเราโกรธ แล้วพูดตวาดเสียงดุดันออกไป เช่น มีคนถามอะไรเรา แต่เรากำลังโกรธ ก็เลยตอบเสียงดุๆ ห้วนๆ ไม่น่าฟัง โดยที่ไม่ใช่คำพูดหยาบคาย ส่อเสียด มุสา หรือเพ้อเจ้อ อย่างนี้จะเป็นบาปไหม เพราะน้ำเสียงไปทำให้ผู้อื่นรู้สึกไม่ดี
อีกเรื่องนึง การที่เราไปต่อยตีผู้อื่น เรียกว่ากรรมอะไรนะครับ เพราะเป็นอกุศลอย่างเบา ไม่ถึงปาณาติบาท แต่ก็ไปเบียดเบียนทำให้ผู้อื่นเจ็บตัว เดือดเนื้อร้อนใจ
สาธุ สาธุ สาธุ ทุกๆคำตอบครับ
คือผมเพิ่งเถียงกับคุณแม่มาครับ เรื่องมีอยู่ว่า มีคนงานพม่าเขามาทาสีบ้าน แล้วทีนี้แม่ผมก็พูดขึ้นมาลอยๆว่า "คนพม่าทั้งนั้น" ผมก็เกรงว่าเขาจะได้ยินแล้วจะรู้สึกไม่ดี ก็เลยทักไปว่า "ไปว่าเขาทำไม" ก็เลยเถียงกัน เพราะคุณแม่ไม่ได้มีเจตนาจะว่าหรืออะไร แค่พูดขึ้นมาลอยๆ ผมก็เข้าใจแต่ได้ยินน้ำเสียงแล้วมันเหมือนเป็นการไปดูถูก(อาจจะเพราะผมมักได้ยินเพื่อนๆพูดว่าเกลียดคนพม่า เลยมีความรู้สึกว่าแม่ไปว่าเขา)ก็เลยเถียงกัน เพราะแม่แค่พูดออกมาเฉยๆ ไม่ได้มีเจตนาอะไรจะไปดูถูกดูแคลน เหมือนเราพูดว่า "คนไทยทั้งนั้น" เวลาไปอยู่ต่างประเทศแล้วมีกลุ่มคนไทยเดินอยู่ แต่ผมฟังแล้วผมคิดว่าน้ำเสียงมันเหมือนเป็นไปดูถูกเขา และกลัวเขาจะได้ยินเลยทักไว้ แต่เพราะคำที่ใช้ทักมันก็ดันฟังแล้วเหมือนไปตำหนิแม่ท่าน แม่ท่านไม่ได้มีเจตนาตำหนิ ก็เลยโกรธ ว่าเราไปตำหนิว่าท่านไปด่าเขา ทั้งๆที่ท่านไมได้ด่าอะไรเลย ต่างฝ่ายต่างก็คิดว่าตนเข้าใจถูก ตัวผมเองก็คิดว่าน้ำเสียงมันไปดูถูกเขา แต่พอเรามาคิดจริงๆ มันก็ไมได้เป็นการดูถูกอะไร คงเป็นเพราะทิฏฐิผมที่มักได้ยินคนด่าคนพม่า เลยชวนให้คิดว่าเป็นการด่ามากกว่า อยากทราบว่าอย่างนี้ถือเป็นอกุศลกรรมประเภทใดหรือเปล่า เป็นกตัตตากรรมหรือเปล่า เพราะผมไปพูดไม่คิดทำให้แม่ท่านโกรธ แล้วก็รู้ว่าถ้าเถียงท่านท่านก็จะยิ่งโกรธ แต่เราคิดว่าเราไม่ผิด เราเลยเถียงต่อ
อีกเรื่องครับ อยากทราบว่าหากเราโกรธ แล้วพูดตวาดเสียงดุดันออกไป เช่น มีคนถามอะไรเรา แต่เรากำลังโกรธ ก็เลยตอบเสียงดุๆ ห้วนๆ ไม่น่าฟัง โดยที่ไม่ใช่คำพูดหยาบคาย ส่อเสียด มุสา หรือเพ้อเจ้อ อย่างนี้จะเป็นบาปไหม เพราะน้ำเสียงไปทำให้ผู้อื่นรู้สึกไม่ดี
อีกเรื่องนึง การที่เราไปต่อยตีผู้อื่น เรียกว่ากรรมอะไรนะครับ เพราะเป็นอกุศลอย่างเบา ไม่ถึงปาณาติบาท แต่ก็ไปเบียดเบียนทำให้ผู้อื่นเจ็บตัว เดือดเนื้อร้อนใจ
สาธุ สาธุ สาธุ ทุกๆคำตอบครับ