chocobo
01-31-2010, 06:34 AM
กราบนมัสการพระคุณเจ้าทุกรูป สวัสดีมิตรธรรมทุกท่าน
คือช่วงนี้เกิดจิตประมาณว่า วิจิกิจฉา ทั้งๆที่จริงก็เราก็ทราบอยู่แล้ว ว่าอะไรเป็นอะไร และมีจิตศรัทธาน้อมไปในพระพุทธศาสนาอยู่แล้ว แต่พอไปอ่านอะไรจำพวกที่มีการบิดเบียนพระพุทธศาสนา บางครั้งก็เกิดจิตสงสัยแว้บขึ้นมา ว่า อ้อ บางที มันอาจจะเป็นอย่างนี้ก็ได้ คือ ไปอ่านเจอข้อความกล่าวอ้างว่าพระไตรปิฏกนั้นบิดเบียน หรือคำสอนปัจจุบันนั้นบิดเบียน เราก็เกิดสงสัยว่า อ้อ มันอาจจะเป็นอย่างนั้นจริงๆก็ด้ เพราะการบิดเบียนมันก็ทำได้ง่าย งั้นคำสอนปัจจุบัน ก็ไม่ใช่คำสอนที่แท้จริงของพระพุทธเจ้า อะไรประมาณนี้ เป็นแค่จิตชั่ววูบ แต่ก็มีผลให้หวั่นๆพอสมควร ต้องมาพิจารณาธรรมที่ศึกษาว่าธรรมที่พระพุทธองค์ทรงสอนไว้กับสิ่งที่ทรงตรัสไม่ได้เป็นอย่างนั้นมีข้อความกล่าวอ้าง ซึ่งจริงๆก็ยังคงศรัทธาในพระพุทธศาสนา อย่างนี้ถือเป็นวิจิกิจฉาหรือเปล่าครับ ถ้าไม่ใช่ จิตนั้นอาจเป็นจิตอะไรได้บ้างครับ
อีกข้อคือ เป็นมาค่อนข้างนานแล้ว ยังละไม่ได้เสียที ชอบรู้สึกอิจฉาผู้อื่น เวลาผู้ได้ได้ประกอบกุศลใหญ่ๆ ได้ทำบุญ ซึ่งบางครั้งก็เกิดจิตอนุโมทนา แต่บางทีก็เกิดอิจฉา ว่าเหตุไฉนเขาเหล่านั้นได้ประกอบกุศลใหญ่อย่างนี้ แล้วเหตุใดเราไม่ค่อยจะได้มีโอกาสทำบุญแบบนั้นบ้างเลย แล้วก็เกิดความรู้สึกว่า เขาทำบุญไปเยอะกว่าเรา ก็ต้องคอยน้อมจิตให้เป็นจิตอนุโมทนา ให้เกิดมุทิตา แต่มันก็ยังขุ่นๆอยู่ดี ควรจะทำอย่างไรดีครับ
สาธุ กับทุกคำตอบครับ
คือช่วงนี้เกิดจิตประมาณว่า วิจิกิจฉา ทั้งๆที่จริงก็เราก็ทราบอยู่แล้ว ว่าอะไรเป็นอะไร และมีจิตศรัทธาน้อมไปในพระพุทธศาสนาอยู่แล้ว แต่พอไปอ่านอะไรจำพวกที่มีการบิดเบียนพระพุทธศาสนา บางครั้งก็เกิดจิตสงสัยแว้บขึ้นมา ว่า อ้อ บางที มันอาจจะเป็นอย่างนี้ก็ได้ คือ ไปอ่านเจอข้อความกล่าวอ้างว่าพระไตรปิฏกนั้นบิดเบียน หรือคำสอนปัจจุบันนั้นบิดเบียน เราก็เกิดสงสัยว่า อ้อ มันอาจจะเป็นอย่างนั้นจริงๆก็ด้ เพราะการบิดเบียนมันก็ทำได้ง่าย งั้นคำสอนปัจจุบัน ก็ไม่ใช่คำสอนที่แท้จริงของพระพุทธเจ้า อะไรประมาณนี้ เป็นแค่จิตชั่ววูบ แต่ก็มีผลให้หวั่นๆพอสมควร ต้องมาพิจารณาธรรมที่ศึกษาว่าธรรมที่พระพุทธองค์ทรงสอนไว้กับสิ่งที่ทรงตรัสไม่ได้เป็นอย่างนั้นมีข้อความกล่าวอ้าง ซึ่งจริงๆก็ยังคงศรัทธาในพระพุทธศาสนา อย่างนี้ถือเป็นวิจิกิจฉาหรือเปล่าครับ ถ้าไม่ใช่ จิตนั้นอาจเป็นจิตอะไรได้บ้างครับ
อีกข้อคือ เป็นมาค่อนข้างนานแล้ว ยังละไม่ได้เสียที ชอบรู้สึกอิจฉาผู้อื่น เวลาผู้ได้ได้ประกอบกุศลใหญ่ๆ ได้ทำบุญ ซึ่งบางครั้งก็เกิดจิตอนุโมทนา แต่บางทีก็เกิดอิจฉา ว่าเหตุไฉนเขาเหล่านั้นได้ประกอบกุศลใหญ่อย่างนี้ แล้วเหตุใดเราไม่ค่อยจะได้มีโอกาสทำบุญแบบนั้นบ้างเลย แล้วก็เกิดความรู้สึกว่า เขาทำบุญไปเยอะกว่าเรา ก็ต้องคอยน้อมจิตให้เป็นจิตอนุโมทนา ให้เกิดมุทิตา แต่มันก็ยังขุ่นๆอยู่ดี ควรจะทำอย่างไรดีครับ
สาธุ กับทุกคำตอบครับ