การมีคู่

[copy]

ดิฉันกำลังจะแต่งงานกับผู้ชายคนหนึ่งค่ะ แต่ดิฉันไม่ได้รักเค้าเลย เราคบกันมานานถึง 4 ปี เพราะดิฉันไม่มีใคร สำหรับดิฉันเค้าคือเพื่อนที่ดีที่สุดของดิฉัน คอยพาไปซื้อของ ไปทำธุระ ต่าง ๆ นานา แต่เค้าเป็นคนใจร้อน ขี้หงุดหงิดเป็นที่หนึ่งเลยค่ะ จะตักจะเตือนอะไรก้อไม่ได้ หาว่าพูดซ้ำ ขี้บ่น ถ้าดิฉันไม่พูดแล้วเค้าจะรู้ไหม เค้าชอบบอกว่ารู้แล้ว ๆๆๆ เป็นประจำ กระฟัดกระเฟียดทุกที น่าเบื่อ ไม่อยากคุยด้วย แต่อาการของเค้าจะเป็นแป๊ป แป๊ป แล้วกับมาสู่สภาพเดิม แต่ย้ำว่าหงุดหงิดง่ายมาก ใจร้อน ส่วนอย่างอื่น เค้าด เค้าเป็นคนประหยัด มัธยัสธ์ ขยันทำงาน ไม่สูบบุหรี่ ไม่ดื่มเหล้า (ดื่มบ้างตามโอกาสสำคัญ) การศึกษาดี ฐานะทางบ้านดี แต่เค้าเป็นคนแปลก ๆ อย่างที่ว่านั่นแหละค่ะ ดิฉันควรจะแต่งงานกับผู้ชายคนนี้ดีไหมค่ะ เค้าเป็นคนเสมอต้นเสมอปลาย ไม่เสแสร้ง แสดงออกหมด ดิฉันไม่รู้ว่าตัดสินใจแต่งงานไปแล้ว ดิฉันจะมีความสุขหรือเปล่า แต่ถ้ารบกวนให้ไปทำธุระที่ไหนก้อจะไปเป็นเพื่อนเสมอ เค้าคือเพื่อนที่ดีที่สุด แต่ถ้าเป็นคนรักดิฉันยังไม่แน่ใจ ดิฉันควรตัดสินใจอย่างไรดีค่ะ

[D E V]

สวัสดีคับ คุณ copy

เราทุกคนย่อมมีทั้งส่วนดีและส่วนไม่ดีด้วยกันทุกคนใช่มั้ยคับ
ไม่มีใครที่จะ perfect 100% (รวมทั้งตัวเราเองด้วย)

เท่าที่คุณ copy เล่ามา เค้าเองก็มีส่วนดีอยู่มาก
สำหรับส่วนไม่ดีก็อาจจะมีอุปนิสัยใจร้อน หงุดหงิดง่าย
แต่ก็ยังดีที่ว่าหายเร็ว

ไม่ทราบว่า...เวลาปกติธรรมดาเค้าก็ไม่ได้หงุดหงิดอะไรใช่มั้ยคับ
ก็อาจจะลองพิจารณาถึงสาเหตุที่ทำให้เค้าหงุดหงิดดูน่ะคับ
ว่าขณะไหน เวลาใด ที่เค้ามักจะหงุดหงิด
อย่างเช่น เวลาที่เราชอบเตือนเค้าบ่อยๆ เค้าก็จะหงุดหงิด...ใช่มั้ยคับ

เค้าคงจะไม่ชอบให้คนมาจู้จี้จุกจิกกะเค้าเกินไปอ่ะคับ
เราก็อาจจะลองพูดให้น้อยลง
หรือไว้รอโอกาสที่เหมาะสมค่อยพูด
หรือหาวิธีพูดที่ไม่ให้เค้ารู้สึกว่าเราจู้จี้จุกจิกกะเค้า
หรือถ้าเป็นไปได้ อะไรที่ไม่เหลือบ่ากว่าแรง
ก็ปล่อยๆ หยวนๆ ไปบ้าง ไม่ต้องไปพูดหมดซะทุกเรื่องก็ได้อ่ะคับ
เพราะผู้ชายเค้าก็มีความมั่นใจในตัวเอง
มีลักษณะที่เป็นผู้นำ เป็นคนมั่นคงตรงไปตรงมา
ก็คงไม่ชอบที่จะให้ใครมาจุกจิก
หรือมาเจ้ากี้เจ้าการอะไรกับเค้าเกินไปอ่ะคับ

แม้ว่าสิ่งที่เราเตือนนั้นเป็นความหวังดี....แต่ก็อย่าลืมว่า
เราเองก็กำลังจะบังคับให้เค้าเป็น...อย่างที่เราอยากให้เป็น
ให้เค้าทำ...อย่างที่เราอยากให้ทำ

ดังนั้น ก็คงต้องลองปรับจูนเข้าหากันดูอ่ะคับ
ถ้าสิ่งที่เค้าทำมันไม่ใช่เรื่องที่ถึงกับจะผิดพลาดเสียหายร้ายแรง
ก็ให้เค้าได้ลอง...ได้ทำ...ได้เรียนรู้...ด้วยตัวเค้าเอง

เมื่อใดที่เค้าผิดพลาดพลั้งมา
เราก็คอยเป็นกำลังใจให้กับเค้า
ทำตัวให้เป็นเสมือนผ้าเย็น
ที่คอยซึมซับความเหน็ดเหนื่อยเคร่งเครียด
ให้เค้าได้รู้สึกเย็นสบาย ผ่อนคลาย เมื่อได้พบเจอเรา

เก็บคำพูดที่ว่า...เห็นมั้ยชั้นว่าแล้ว...เห็นมั้ยชั้นบอกแล้ว
นึกแล้วเชียว...เป็นไงล่ะนึกไว้ไม่มีผิด ฯลฯ
ต่างๆ เหล่านี้ หากเคยพูดเสมอๆ
ต้องลองเก็บให้สนิทเลยนะคับ

ลองดูนะคับว่าเค้าจะดีขึ้นมั้ย...หงุดหงิดน้อยลงบ้างมั้ย

ส่วนที่ว่า...คุณ copy ไม่ได้รักเค้าเลย
แต่คบหากันเพราะไม่มีใคร
และเค้าก็เป็นเพื่อนที่ดี คอยดูแลเทคแคร์ทุกอย่าง
ก็อยากให้คุณ copy ได้ลองอ่านกระทู้ตามลิงค์ที่ให้นี้ดู
แล้วลองเปรียบเทียบและพิจารณาดูนะคับ

ผมรู้สึกผิดมาก ช่วยรับฟังปัญหาผมหน่อยครับ
http://www.watkoh.com/board/index.php?topic=2617.0

ตอนท้ายสุดอย่าลืมอ่านบทความที่ยกมาด้วยนะคับ
แล้วคุณล่ะ จะเลือกคนที่ใช่ หรือว่า คนที่ชอบ!!





8) เดฟ

[Ratchaneewan]

สวัสดีค่ะ คุณ Copy

เป็นผู้หญิงเหมือนกันก็เข้าใจดีนะคะว่าต้องคิดไตร่ตรองมากแค่ไหนกว่าจะตัดสินใจแต่งงานได้..
ความรักเป็นเรื่องละเอียดอ่อนค่ะ แต่มองลึกลงไปแล้ว เราต้องการให้เค้าเติมเต็มชีวิตเราแล้วก็อยากให้เค้าเป็นในสิ่งที่เราต้องการ
ซึ่งทุกคนก็ต่างมีข้อดีข้อเสียไม่สามารถเป็นเป็นแบบที่เราต้องการได้ทั้งหมดค่ะ..ถึงแม้จะรู้สึกว่าถ้าได้อยู่กับคนที่เรารักแล้วจะมีความสุขแต่ในความเป็นจริง ก็อาจจะมีเรื่องทุกข์ใจก็ได้ค่ะ เพราะไม่มีใครทำถูกใจเราได้ทั้งหมด ไม่ว่าเราจะรักเค้ามากแค่ไหนก็ตาม..

ในความรู้สึกปูนะคะ..... ไม่มีคนที่ใช่ที่สุดค่ะ ดีที่สุดอ่ะค่ะ ถึงแม้รู้สึกว่าถ้าได้คนแบบนี้แล้วคงดี พอคบไปสักพัก ก็จะรู้สึกว่าถ้า นิสัยดีกว่านี้อีกหน่อยคงดี มันก็เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆค่ะ ถ้ายิ่งไขว่คว้า ก็ต้องไขว่คว้า ไปเรื่อยๆค่ะ ..ยอมรับกับสิ่งที่เค้าเป็นดีกว่าค่ะ จากที่คุณ copy เล่าเค้าก็มีส่วนดีอยู่มาก ไม่ได้แย่จนจะรับไม่ได้นี่คะ (ไม่ได้เจ้าชู้ ขี้เมา ไม่มีความรับผิดชอบ )แล้วเค้าก็รักเรา ดูแลเราเรามาตลอดเสมอต้นเสมอปลาย มองส่วนดีของเค้า ถ้าทำใจยอมรับได้ใจเราก็อยู่กับเค้าได้อย่างมีความสุข..สุดท้ายแล้วการมีชีวิตคู่ ก็คือ การพึ่งพาอาศัยกันยามลำบาก เป็นเพื่อนช่วยเหลือซึ่งกันและกันตลอดไปอ่ะค่ะ .ปูเคยไขว่คว้าหาคนที่ใช่ที่สุดเพราะคิดว่าเลือกได้ แต่สุดท้ายก็ไม่มีใครสามารถเป็นอย่างที่เราต้องการได้ทั้งหมดค่ะ..ก็ต้องยอมรับความจริง......

อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน..

ขอบคุณอ.เดฟด้วยค่ะที่เอาบทความดีๆมาให้อ่าน เคยอ่านไปแล้วแหระ รอบนึง อ่านอีกรอบนึงก็ยังรู้สึกความหมายดีค่ะ

ปูเป้