pikulkaew
05-15-2010, 12:07 AM
http://i855.photobucket.com/albums/ab116/Pikulkaew/img_6251-edit-2.jpg
http://2.bp.blogspot.com/_nYTZgsGnqZU/R65xsYeUg4I/AAAAAAAAAW8/nSP8Lp0PCPs/s400/flw05b.gifhttp://2.bp.blogspot.com/_nYTZgsGnqZU/R65xsYeUg4I/AAAAAAAAAW8/nSP8Lp0PCPs/s400/flw05b.gifhttp://2.bp.blogspot.com/_nYTZgsGnqZU/R65xsYeUg4I/AAAAAAAAAW8/nSP8Lp0PCPs/s400/flw05b.gif
http://4.bp.blogspot.com/_nYTZgsGnqZU/R5i0kefoMQI/AAAAAAAAAOk/n_Jk3Iwy6cI/s320/candle05s.gif
๐ แป๊ง! แป๊ง! แป๊ง! เสียงเคาะสะเดาะลั่น
เป็นเสียงแห่งสวรรค์อันมั่นหมาย
หมาจรจัดพันธุ์หลากล้วนมากมาย
ไม่ดูดายวิ่งแข่งมาแย่งกิน
๐ เสียงข่มขู่ฟาดฟัดมุ่งกัดร่าง
แม่หมากร่างฮึดสู้ดูแลถิ่น
แม้นพ่ายแพ้เพื่อนหมาจนชาชิน
ยังคงดิ้น..หาหนทางพ้นภัย
๐ สู้ไม่ได้ใจยังไม่สั่งแพ้
ด้วยแน่วแน่หากินถิ่นอาศัย
หวังเพียงลูกอิ่มท้องอย่าร้องไป
เพราะลูกยังเยาว์วัยไม่รู้ความ
๐ แยกเขี้ยวข่มขบกัดสะบัดปาก
เสียงผู้คนร้องพากษ์ยากจะห้าม
ไล่ตะเพิดกลุ่มหมาว่าลามปาม
ทั้งเปรียบเทียบเหยียดหยามสื่อความนัย
๐ ส่วนแม่หมาได้แผลแลเหวอหวะ
ผลจากการปะทะระยะใกล้
เตลิดหนีหลบหน้าเข้าป่าไพร
บาดแผลใหญ่ยากนักรักษาทัน
๐ มิมีผู้ได้พบประสบเห็น
ถึงความเป็นความตายอย่างไรนั่น
เมื่อผ่านการณ์สังเกตุไปเจ็ดวัน
จึงพบมันผอมแห้งอ่อนแรงกาย
๐ มันแหงนคอร้องครวญชวนสังเวช
แสนสมเพชเวทนาพาใจหาย
เจ้าคงกลัวลูกน้อยนั่นอดตาย
จึงผ่อนคลายให้ลูกรุมดูดนม
๐ จนร่างกายเริ่มชัก..ชักกระตุก!
ลูกยังขลุกกายเจ้าเฝ้าขื่นขม
เสียงร้องงี๊ดเศร้าสร้อยคอยดอมดม
ร่างสิ้นลม..ของแม่..ไม่คลายคลา
๐ ขอสรรเสริญความรักสุนัขนี้
ตราบชีวีตัดขาดเป็นชาติหมา
แม้นต่ำต้อยด้อยนักในวาจา
ยามจากลา..ยังซึ้ง~..ติดตรึงใจ...
"พิกุลแก้ว"
http://i612.photobucket.com/albums/tt202/yamiejung26/bg15.gifhttp://i612.photobucket.com/albums/tt202/yamiejung26/bg15.gif
http://2.bp.blogspot.com/_nYTZgsGnqZU/R65xsYeUg4I/AAAAAAAAAW8/nSP8Lp0PCPs/s400/flw05b.gifhttp://2.bp.blogspot.com/_nYTZgsGnqZU/R65xsYeUg4I/AAAAAAAAAW8/nSP8Lp0PCPs/s400/flw05b.gifhttp://2.bp.blogspot.com/_nYTZgsGnqZU/R65xsYeUg4I/AAAAAAAAAW8/nSP8Lp0PCPs/s400/flw05b.gif
http://4.bp.blogspot.com/_nYTZgsGnqZU/R5i0kefoMQI/AAAAAAAAAOk/n_Jk3Iwy6cI/s320/candle05s.gif
๐ แป๊ง! แป๊ง! แป๊ง! เสียงเคาะสะเดาะลั่น
เป็นเสียงแห่งสวรรค์อันมั่นหมาย
หมาจรจัดพันธุ์หลากล้วนมากมาย
ไม่ดูดายวิ่งแข่งมาแย่งกิน
๐ เสียงข่มขู่ฟาดฟัดมุ่งกัดร่าง
แม่หมากร่างฮึดสู้ดูแลถิ่น
แม้นพ่ายแพ้เพื่อนหมาจนชาชิน
ยังคงดิ้น..หาหนทางพ้นภัย
๐ สู้ไม่ได้ใจยังไม่สั่งแพ้
ด้วยแน่วแน่หากินถิ่นอาศัย
หวังเพียงลูกอิ่มท้องอย่าร้องไป
เพราะลูกยังเยาว์วัยไม่รู้ความ
๐ แยกเขี้ยวข่มขบกัดสะบัดปาก
เสียงผู้คนร้องพากษ์ยากจะห้าม
ไล่ตะเพิดกลุ่มหมาว่าลามปาม
ทั้งเปรียบเทียบเหยียดหยามสื่อความนัย
๐ ส่วนแม่หมาได้แผลแลเหวอหวะ
ผลจากการปะทะระยะใกล้
เตลิดหนีหลบหน้าเข้าป่าไพร
บาดแผลใหญ่ยากนักรักษาทัน
๐ มิมีผู้ได้พบประสบเห็น
ถึงความเป็นความตายอย่างไรนั่น
เมื่อผ่านการณ์สังเกตุไปเจ็ดวัน
จึงพบมันผอมแห้งอ่อนแรงกาย
๐ มันแหงนคอร้องครวญชวนสังเวช
แสนสมเพชเวทนาพาใจหาย
เจ้าคงกลัวลูกน้อยนั่นอดตาย
จึงผ่อนคลายให้ลูกรุมดูดนม
๐ จนร่างกายเริ่มชัก..ชักกระตุก!
ลูกยังขลุกกายเจ้าเฝ้าขื่นขม
เสียงร้องงี๊ดเศร้าสร้อยคอยดอมดม
ร่างสิ้นลม..ของแม่..ไม่คลายคลา
๐ ขอสรรเสริญความรักสุนัขนี้
ตราบชีวีตัดขาดเป็นชาติหมา
แม้นต่ำต้อยด้อยนักในวาจา
ยามจากลา..ยังซึ้ง~..ติดตรึงใจ...
"พิกุลแก้ว"
http://i612.photobucket.com/albums/tt202/yamiejung26/bg15.gifhttp://i612.photobucket.com/albums/tt202/yamiejung26/bg15.gif