plarm
06-21-2010, 09:51 PM
คุณค่าที่ธรรมะจำเป็นต่อโลกนั้น ก็เปรียบเหมือนเบรคประจำต่อรถ ชาวโลกที่มีความสามารถสูงเก่งกาจเเต่ขาดธรรมะนั้นมีความเดือดร้อน เหมือนกับรถคันที่ เครื่องยนต์ดี คันเร่งดี เเต่ขาดเบรค
มีคนเคยมาถามว่า ถ้าหากปล่อยวางอย่างที่หนังสือเขียนเเนะนำก็เลยไม่ต้องทำอะไรกันเลยหละสิ ข้าพเจ้าจึงตอบว่าเวลาติดเบรคให้เเก่รถในร้านขายเบรค ไม่เห็นมีใครอยากได้เบรคชนิดที่พอ
เหยียบเเล้วรถวิ่งไปต่ออีก4-5เมตรเเล้วค่อยหยุด มีเเต่คนต้องการเบรคชนิดที่เหยียบเเล้วหยุดลงทันที เเล้วผู้ขับรถนั่นหละ ไปเลือกเวลาอันสมควรเเก่การเหยียบเบรคเอาเอง ซึ่งถ้าหากมีใครบางคนตอนกำลังจะเร่งความเร็วรถ ดันไปเหยียบเบรค พอรถเคลื่อนช้าเเล้วไปโทษร้านขายเบรคก็คงได้ขำกันน่าดู นั่นก็คือ เป็นหน้าที่ของคนขับรถจะต้องไปเลือกเวลาอันสมควรเเก่การเหยียบเบรคเอาเอง ไม่ใช่หน้าที่ของร้านขายเบรคที่จะต้องไปลดสมรรถภาพเบรคของตน ฉะนั้นผู้เผยเเพร่ธรรมะควรจะมีหน้าที่เผยเเพร่ธรรมะที่บริสุทธิ์ได้อย่างเต็มที่ โดยไม่ต้องไปบิดเบือนธรรมะอัน
บริสุทธิ์ที่พระพุทธเจ้าปูเเนวทางไว้เพื่อไปเอาใจกิเลสชาวโลก ร้านขายเบรคไม่มีความจำเป็นที่จะต้องลดสมรรถภาพเบรคของตัวเองลงมาเพื่อไปเอาใจคนเบาปัญญาที่ใช้เบรคไม่เป็นฉันใด
ก็ไม่จำเป็นต้องไปบิดเบือนธรรมะเพื่อเอาใจคนเบาปัญญาที่ไม่รู้จักเห็นคุณค่าของธรรมะฉันนั้น ชายคนหนึ่งมีความเห็นว่าในเมื่อรถยนต์มีไว้สำหรับวิ่งเเละขับเคลื่อน เเต่เบรคนั้นไม่ได้ช่วยให้รถคลับเคลื่อนเลยจึงถอดเบรคออกจากรถ เพราะเห็นว่าไม่มีประโยชน์ไม่มีความจำเป็น ทุกคนที่ฟังเรื่องนี้จะต้องลงความเห็นว่า ชายคนนี้เป็นคนเบาปัญญาอย่างยิ่ง ฉันใด คนที่คิดว่าธรรมะไม่ได้สร้างผลประโยชน์ทางวัตถุเเก่ชาวโลก จึงพยายามกันธรรมะให้ออกจากชีวิตของตน คนคนนี้เป็นคนเบาปัญญาอย่างยิ่งฉันนั้น คนเเรกเบาปัญญา เพราะไม่รู้ว่ารถมีเเต่หน้าที่วิ่งเท่านั้น จะต้องมีหน้าที่หยุดในที่ที่ต้องการด้วย คนที่ 2 เบาปัญญา เพราะว่าไม่รู้ว่าชีวิตของคนเราไม่ได้มีเเต่การหาการได้เพียงอย่างเดียว จำเป็นจะต้องมีการหยุดการพอด้วย เพราะสุขกายเกิดจากมี เเต่สุขใจเกิดจากพอ รถคันที่ไม่มีเบรคที่ดีนั้น ท้ายที่สุดทั้งเครื่องยนต์เเละตัวถังจะพังอย่างไม่มีชิ้นดี จากสาเหตุที่ไม่สามารถหยุดรถได้ คนที่ไม่มีธรรมะก็เช่นเดียวกัน ท้ายที่สุดชีวิตของเขาจะพังอย่างไม่มีชิ้นดี เพราะสาเหตุที่ไม่สามารถหยุดเเละพอได้เมื่อถึงโอกาสอันควรหยุดควรพอ รถยนต์ที่เครื่องยนต์ดีตัวถังดี เเต่ไม่มีเบรคนั้น ไม่มีใครกล้านั่งฉันใด คนที่เก่งทุกอย่างเเต่นิสัยเสียก็ไม่มีใครคบฉันนั้น
มีคนเคยมาถามว่า ถ้าหากปล่อยวางอย่างที่หนังสือเขียนเเนะนำก็เลยไม่ต้องทำอะไรกันเลยหละสิ ข้าพเจ้าจึงตอบว่าเวลาติดเบรคให้เเก่รถในร้านขายเบรค ไม่เห็นมีใครอยากได้เบรคชนิดที่พอ
เหยียบเเล้วรถวิ่งไปต่ออีก4-5เมตรเเล้วค่อยหยุด มีเเต่คนต้องการเบรคชนิดที่เหยียบเเล้วหยุดลงทันที เเล้วผู้ขับรถนั่นหละ ไปเลือกเวลาอันสมควรเเก่การเหยียบเบรคเอาเอง ซึ่งถ้าหากมีใครบางคนตอนกำลังจะเร่งความเร็วรถ ดันไปเหยียบเบรค พอรถเคลื่อนช้าเเล้วไปโทษร้านขายเบรคก็คงได้ขำกันน่าดู นั่นก็คือ เป็นหน้าที่ของคนขับรถจะต้องไปเลือกเวลาอันสมควรเเก่การเหยียบเบรคเอาเอง ไม่ใช่หน้าที่ของร้านขายเบรคที่จะต้องไปลดสมรรถภาพเบรคของตน ฉะนั้นผู้เผยเเพร่ธรรมะควรจะมีหน้าที่เผยเเพร่ธรรมะที่บริสุทธิ์ได้อย่างเต็มที่ โดยไม่ต้องไปบิดเบือนธรรมะอัน
บริสุทธิ์ที่พระพุทธเจ้าปูเเนวทางไว้เพื่อไปเอาใจกิเลสชาวโลก ร้านขายเบรคไม่มีความจำเป็นที่จะต้องลดสมรรถภาพเบรคของตัวเองลงมาเพื่อไปเอาใจคนเบาปัญญาที่ใช้เบรคไม่เป็นฉันใด
ก็ไม่จำเป็นต้องไปบิดเบือนธรรมะเพื่อเอาใจคนเบาปัญญาที่ไม่รู้จักเห็นคุณค่าของธรรมะฉันนั้น ชายคนหนึ่งมีความเห็นว่าในเมื่อรถยนต์มีไว้สำหรับวิ่งเเละขับเคลื่อน เเต่เบรคนั้นไม่ได้ช่วยให้รถคลับเคลื่อนเลยจึงถอดเบรคออกจากรถ เพราะเห็นว่าไม่มีประโยชน์ไม่มีความจำเป็น ทุกคนที่ฟังเรื่องนี้จะต้องลงความเห็นว่า ชายคนนี้เป็นคนเบาปัญญาอย่างยิ่ง ฉันใด คนที่คิดว่าธรรมะไม่ได้สร้างผลประโยชน์ทางวัตถุเเก่ชาวโลก จึงพยายามกันธรรมะให้ออกจากชีวิตของตน คนคนนี้เป็นคนเบาปัญญาอย่างยิ่งฉันนั้น คนเเรกเบาปัญญา เพราะไม่รู้ว่ารถมีเเต่หน้าที่วิ่งเท่านั้น จะต้องมีหน้าที่หยุดในที่ที่ต้องการด้วย คนที่ 2 เบาปัญญา เพราะว่าไม่รู้ว่าชีวิตของคนเราไม่ได้มีเเต่การหาการได้เพียงอย่างเดียว จำเป็นจะต้องมีการหยุดการพอด้วย เพราะสุขกายเกิดจากมี เเต่สุขใจเกิดจากพอ รถคันที่ไม่มีเบรคที่ดีนั้น ท้ายที่สุดทั้งเครื่องยนต์เเละตัวถังจะพังอย่างไม่มีชิ้นดี จากสาเหตุที่ไม่สามารถหยุดรถได้ คนที่ไม่มีธรรมะก็เช่นเดียวกัน ท้ายที่สุดชีวิตของเขาจะพังอย่างไม่มีชิ้นดี เพราะสาเหตุที่ไม่สามารถหยุดเเละพอได้เมื่อถึงโอกาสอันควรหยุดควรพอ รถยนต์ที่เครื่องยนต์ดีตัวถังดี เเต่ไม่มีเบรคนั้น ไม่มีใครกล้านั่งฉันใด คนที่เก่งทุกอย่างเเต่นิสัยเสียก็ไม่มีใครคบฉันนั้น