จักรวาล ไม่มีเวลาจริงๆเหรอ ? (การเวียนว่ายตายเกิด) [แบบเอกสาร]

sisima

06-22-2010, 08:48 PM

พอดีได้อ่านการ์ตูนญี่ปุ่นเรื่องหนึ่ง คนเขียนเรื่องนีเสียชีวิตไปแล้ว เป็นการ์ตูนที่มีแนวคิดเรื่องปรัชญา การเมือง และจิตใจของคน โดยการนำพระพุทธศาสนามาผสานเข้ากับวิทยาศาสตร์ ส่วนมากเป็นเรื่องของการเวียนว่ายตายเกิด

ทีนี้ มีเนื้อหาหนึ่ง ที่มีตัวละครสองคนที่มาฆ่ากันตายเพราะสงคราม จนได้ไปเกิดใหม่อีกภพหนึ่ง โดยเป็นเหตุการณ์ก่อนที่สองคนนี้จะเกิดเป็นมนุษย์ ซึ่งก็เกิดเป็นลิงกับหมา และได้ฆ่ากีนตายอีกอยู่ดี

เลยอยากถามว่า ในเนื้อหานี้ วิญญาณของตัวละครทั้งสองคนเองก็สงสัยว่าไม่ได้ไปเกิดในอนาคตเหรอ ซึ่งคำตอบบอกว่า "จักรวาลไม่มีเวลา" ถ้าหมายความว่าแบบนี้นจริง

การเวียนว่ายตายเกิดนั้น มันก็จะย้อนเวลา ข้ามเวลา วนเวียนไปแบบนี้เรื่อยๆ ไม่มีวันจบสิ้นอย่างงั้นเหรอครับ ?

ซึ่งก็อาจเป็นไปได้ เพราะว่ายังไงโลกเรามันก็ต้องถึงกาลดับสูญ เพราะมีเกิดก็ต้องมีดับ เพราะถ้าเกิดยังตายแล้วเกิดใหม่ในภพต่อๆไปในอนาคตเรื่อยๆ แล้วเกิดโลกล่มสลายไปก็เท่ากับหายจากไปเลย แต่ก็อยากรู้อยู่ดีว่า การเวียนว่ายตายเกิดมันมีเวลาย้อนกลับรึเปล่า หรือ ไปต่อเรื่อยๆ

ปล.คนเขียนใช้หลักศาสนาของประเทศญี่ปุ่นของเขาอะครับ

D E V

06-23-2010, 10:21 AM

สวัสดีคับ คุณ sisima

ที่เราเรียกว่า "เวลา"
เป็นการกำหนดความหมายเพื่อเรียกให้รู้ถึงขณะหนึ่งๆ โดยการเปลี่ยนแปลงของสรรพสิ่งทั้งหลาย
เพราะสภาพธรรมทั้งหลายย่อมมีการเปลี่ยนแปลง (เกิดดับ) อยู่ทุกขณะ
เราจึงกำหนดเรียกขณะหนึ่ง - สู่อีกขณะหนึ่ง ว่า "เวลา"

ยกตัวอย่างง่ายๆ ในขณะนี้
ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ โลก ไม่ได้อยู่นิ่งเลย
แต่กำลังเคลื่อนไหวโคจรอยู่ทุกขณะ
เราก็สมมุติ (ทิสากาลาทิบัญญัติ)
เรียกช่วงขณะที่เปลี่ยนแปลงนั้นให้เป็นเวลาต่างๆ
มีกลางวัน กลางคืน เช้า สาย เที่ยง บ่าย ค่ำ ฯลฯ
แล้วก็กำหนดตั้งชื่อเรียกหน่วยของเวลา
ถ้าช่วงแค่นี้ๆ ก็เรียกเป็น วินาที นาที ชั่วโมง
ถ้าแค่นั้นๆ ก็เรียกเป็นวัน เดือน ปี ฯลฯ เป็นต้น

สรรพสิ่งทั้งหลายที่เปลี่ยนแปลงไป
ย่อมไม่ย้อนกลับมาในสภาพนั้นอีก
สิ่งใดที่ผ่านไปแล้ว หมดไปแล้ว ย่อมไม่กลับมาอีกเลย
เช่น เมื่อวานนี้ ย่อมจะกลับมาเป็นวันนี้อีกไม่ได้
ชั่วโมงที่ผ่านมาแล้ว จะกลับมาเป็นชั่วโมงนี้อีกก็ไม่ได้
ทุกขณะมีแต่ผ่านไปๆๆ
แม้แต่ลมหายใจ ก็มีแต่ผ่านไปๆๆ
ไม่สามารถจะย้อนเอาลมหายใจที่ผ่านไปแล้วเอากลับมาอีกได้เลย

สภาพความเป็นบุคคลที่เรายึดถือไว้ว่าเป็นตัวตนของเราก็เช่นกัน
เมื่อสิ้นสุดสภาพความเป็นบุคคลนี้ (ตาย)...แล้วก็เกิดใหม่
ก็จะย้อนกลับไปเป็นบุคคลเดิมอีกไม่ได้เลย
จึงไม่มีการย้อนกลับไปเกิดอีกในอดีตที่ผ่านมาได้เลยน่ะคับ

ส่วนที่ว่าถ้าโลกแตกทำลาย
ก็ไม่ต้องห่วงว่าจะไม่ได้เกิดนะคับ อิอิ
ตราบใดที่ยังต้องเกิดตายเวียนว่ายในวัฏฏะ
ก็ย่อมมีภพอันเป็นสถานที่เกิดน่ะคับ

*******************************************************

ข้อความตอนหนึ่งจาก
พระอภิธรรมปิฎก ธรรมสังคณี เล่ม ๑ ภาค ๑ หน้าที่ 219, 220

บัญญัติ ชื่อว่า กาล เพราะอาศัยธรรมนั้น ๆ
ก็กาลนั้นเป็นเพียงโวหาร (มิใช่ปรมัตถ์)
กองแห่งธรรมมีผัสสะเป็นต้น
พึงทราบว่าเป็นการพร้อมเพรียง (สมูหะ).

บัญญัติ ชื่อว่า กาล เพราะอาศัยธรรมนั้น ๆ อย่างนี้ คือ
เพราะอาศัยธรรมทั้งหลายโดยนัยเป็นต้นว่า
จิตฺตกาโล (กาลแห่งจิต) รูปกาโล (กาลแห่งรูป)

หรือเพราะอาศัยการประพฤติธรรมโดยนัยเป็นต้นว่า อตีตธรรม อนาคตธรรม

หรือเพราะอาศัยลำดับแห่งธรรมโดยนัยเป็นต้นว่า กาลนี้เป็นกาลแห่งพืช กาลนี้เป็นกาลแห่งหน่อ

หรือเพราะอาศัยลักษะแห่งธรรมโดยนัยเป็นต้นว่า นี้เป็นกาลเกิด นี้เป็นกาลแก่

หรือเพราะอาศัยกิจแห่งธรรมโดยนัยเป็นต้นว่า กาลเป็นที่เสวยอารมณ์ กาลเป็นที่จำอารมณ์

หรือเพราะอาศัยกิจที่สัตว์ต้องทำโดยนัยเป็นต้นว่า นี้เป็นกาลอาบน้ำ เป็นกาลดื่มน้ำ

หรือเพราะอาศัยอิริยาบถโดยนัยเป็นต้นว่า กาลที่เดิน กาลที่ยืน

หรือเพราะอาศัยการหมุนเวียนของดวงจันทร์และดวงอาทิตย์
โดยนัยเป็นต้นว่า กาล (เวลา) เช้า เย็น กลางวัน กลางคืน

หรือเพราะอาศัยการประชุมแห่งกาล
กล่าวคือกลางวันและกลางคืนเป็นต้น โดยนัยครึ่งเดือน หนึ่งเดือนเป็นต้น.

ก็กาลนั้นบัณฑิตพึงทราบว่า เป็นเพียงบัญญัติเท่านั้น
เพราะไม่มีสภาวะ (ภาวะของตน).

http://www.samyaek.com/tripidok/book75/201_250.htm

8) เดฟ