plarm
02-18-2011, 11:33 PM
นะโมตัสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ
นะโมตัสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ
นะโมตัสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ
ขอนอบน้อมเเด่องค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้า ขอนมัสการพระธรรม ขอเเสดงความเคารพเเด่พระอริยสงฆ์เเละพระสมมุติสงฆ์
ขอกราบเเทบเท้ามายังพระเดชพระคุณ ผู้เป็นอาจารย์ ผู้ประสิทธิ์ประสาทวิชาความรู้มาให้
วันนี้เป็นวันดีเป็นวันมาฆบูชา ตามหลักของพระศาสนาแล้วเป็นวันของพระธรรมของพระพุทธองค์ หากเราจะพูดถึงพระธรรมเราก็มาขอเจาะเนื้อ ๆกันเลยดีกว่า เพราะเหตุใดเราถึงต้องปฎิบัติธรรม
มีคนเคยถามข้าพเจ้าเหมือนกัน เอ้ทำไมหน๋อต้องมานั่งสมาธิให้มันปวดขาจะมาทำไปทำไม สู้ไปนั่งกินข้าวดูทีวีอยู่ที่บ้านดีกว่าเมื่อข้าเจ้าพิจารณาแล้ว ก็เห็นว่าสาเหตุที่ข้าพเจ้าต้องปฎิบัติธรรมก็เปรียบได้กับเรากินข้าว เราลองไม่กินข้าวสิเราหิวไหม ? เหมือนกันหากเราไม่ปฎิบัติธรรมลองถามใจตัวเองด้วยว่าจิตใจของเรานั้นหิวโหยไหม ? หาแล้ว หาเล่า หาไปเรื่อย ๆ เวียนว่ายตายเกิดไปเรื่อย ๆ โดยไม่สนใจถึงพระธรรมะ เปรียบได้กับคนที่เดินไปเดินมาไปเรื่อยอย่างไม่มีจุดหมายปลายทาง เดินไปเดินมาไม่มีคุณค่าของชีวิตนี้ขาดแก่นสารไปอย่างน่าเสียดาย หากเรามานั่งปฎิบัติธรรมก็เปรียบได้กับการที่เรากำลังเดินไปยังที่ที่หนึ่งโดยอาศัยปัจจัยคือสังขารเราเปรียบได้กับสะพาน การเดินแต่ละครั้งคือใช้ปัญญาเป็นตัวขับเคลื่อนไปอีกฝั่ง นั่นถือได้ชื่อว่าเป็นมหาบุรุษเพราะได้มีจุดหมายปลายทางที่มั่นคงและเป็นไปในทางที่ดี เราลองมาเปรียบเทียบกันดูจะดูจากที่ไหนก็ง่าย ๆ ไปเอาขันน้ำเปล่า ๆมา 2 ใบ ขันน้ำแต่ละใบเปรียบได้กับสังขารของคนเราที่เกิดขึ้น เมื่อมันตั้งอยู่เอาขัน 1 ใบไปจุ่มลงในน้ำโดยไม่ต้องไปสนใจดูแล กับขันอีกใบจุ่มลงไปในน้ำ ก็นำมาหมั่นดูแลขัด เมื่อ 3 ปีผ่านไปเราลองนำกลับมาดูเราจะเห็นได้ชัดขันที่มีการขัดอยู่บ่อย ๆ เปรียบได้กับปัญญาที่เราจัดแจงมาให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ แต่อีกใบเป็นขันที่เต็มไปด้วยตะใคร้เปรียบได้กับกิเลสที่จะคอยเกาะให้ขันอันนั้นสกปรก แล้วหากเราเลือกใช้ย่อมจะเลือกขันที่สะอาดฉันใด บุคคลผ้มีปัญญาก็จะพยายามทำตนให้เป็นดั่งขันที่สะอาดได้ฉันนั้น เมื่อบุคคลเห็นดั่งนี้แล้วจะเข้าใจว่าสังขารร่างกายเปรียบได้กับขัน แต่ปัญญาคือตัวดูแลหมั่นประกอบหากเราปล่อยจิตใจเราให้เพลิดเพลินไปตามโลกก็จะเปรียบได้กับขันที่ไม่ได้แยแสท้ายที่สุดก็จะเละอย่างไม่มีชิ้นดี แต่ขันที่หมั่นดูแลท้ายที่สุดสิ่งที่เราทำมาทั้งหมดทั้งสิ้นก็จะตอบสนองเราเหมือนที่พระพุทธองค์ได้กล่าวไว้ว่า ปลูกพืชเช่นไรย่อมได้ผลเช่นนั้น ทำสิ่งใดไว้ก็ย่อมได้ผลเช่นนั้นเหมือนกัน ท้ายที่สุดนี้ผู้เขียนขอทิ้งคำพูดที่สั้น ๆ แต่เตือนใตว่า ใครจะใหญ่เกินกรรม
นะโมตัสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ
นะโมตัสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ
ขอนอบน้อมเเด่องค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้า ขอนมัสการพระธรรม ขอเเสดงความเคารพเเด่พระอริยสงฆ์เเละพระสมมุติสงฆ์
ขอกราบเเทบเท้ามายังพระเดชพระคุณ ผู้เป็นอาจารย์ ผู้ประสิทธิ์ประสาทวิชาความรู้มาให้
วันนี้เป็นวันดีเป็นวันมาฆบูชา ตามหลักของพระศาสนาแล้วเป็นวันของพระธรรมของพระพุทธองค์ หากเราจะพูดถึงพระธรรมเราก็มาขอเจาะเนื้อ ๆกันเลยดีกว่า เพราะเหตุใดเราถึงต้องปฎิบัติธรรม
มีคนเคยถามข้าพเจ้าเหมือนกัน เอ้ทำไมหน๋อต้องมานั่งสมาธิให้มันปวดขาจะมาทำไปทำไม สู้ไปนั่งกินข้าวดูทีวีอยู่ที่บ้านดีกว่าเมื่อข้าเจ้าพิจารณาแล้ว ก็เห็นว่าสาเหตุที่ข้าพเจ้าต้องปฎิบัติธรรมก็เปรียบได้กับเรากินข้าว เราลองไม่กินข้าวสิเราหิวไหม ? เหมือนกันหากเราไม่ปฎิบัติธรรมลองถามใจตัวเองด้วยว่าจิตใจของเรานั้นหิวโหยไหม ? หาแล้ว หาเล่า หาไปเรื่อย ๆ เวียนว่ายตายเกิดไปเรื่อย ๆ โดยไม่สนใจถึงพระธรรมะ เปรียบได้กับคนที่เดินไปเดินมาไปเรื่อยอย่างไม่มีจุดหมายปลายทาง เดินไปเดินมาไม่มีคุณค่าของชีวิตนี้ขาดแก่นสารไปอย่างน่าเสียดาย หากเรามานั่งปฎิบัติธรรมก็เปรียบได้กับการที่เรากำลังเดินไปยังที่ที่หนึ่งโดยอาศัยปัจจัยคือสังขารเราเปรียบได้กับสะพาน การเดินแต่ละครั้งคือใช้ปัญญาเป็นตัวขับเคลื่อนไปอีกฝั่ง นั่นถือได้ชื่อว่าเป็นมหาบุรุษเพราะได้มีจุดหมายปลายทางที่มั่นคงและเป็นไปในทางที่ดี เราลองมาเปรียบเทียบกันดูจะดูจากที่ไหนก็ง่าย ๆ ไปเอาขันน้ำเปล่า ๆมา 2 ใบ ขันน้ำแต่ละใบเปรียบได้กับสังขารของคนเราที่เกิดขึ้น เมื่อมันตั้งอยู่เอาขัน 1 ใบไปจุ่มลงในน้ำโดยไม่ต้องไปสนใจดูแล กับขันอีกใบจุ่มลงไปในน้ำ ก็นำมาหมั่นดูแลขัด เมื่อ 3 ปีผ่านไปเราลองนำกลับมาดูเราจะเห็นได้ชัดขันที่มีการขัดอยู่บ่อย ๆ เปรียบได้กับปัญญาที่เราจัดแจงมาให้มันเป็นไปตามธรรมชาติ แต่อีกใบเป็นขันที่เต็มไปด้วยตะใคร้เปรียบได้กับกิเลสที่จะคอยเกาะให้ขันอันนั้นสกปรก แล้วหากเราเลือกใช้ย่อมจะเลือกขันที่สะอาดฉันใด บุคคลผ้มีปัญญาก็จะพยายามทำตนให้เป็นดั่งขันที่สะอาดได้ฉันนั้น เมื่อบุคคลเห็นดั่งนี้แล้วจะเข้าใจว่าสังขารร่างกายเปรียบได้กับขัน แต่ปัญญาคือตัวดูแลหมั่นประกอบหากเราปล่อยจิตใจเราให้เพลิดเพลินไปตามโลกก็จะเปรียบได้กับขันที่ไม่ได้แยแสท้ายที่สุดก็จะเละอย่างไม่มีชิ้นดี แต่ขันที่หมั่นดูแลท้ายที่สุดสิ่งที่เราทำมาทั้งหมดทั้งสิ้นก็จะตอบสนองเราเหมือนที่พระพุทธองค์ได้กล่าวไว้ว่า ปลูกพืชเช่นไรย่อมได้ผลเช่นนั้น ทำสิ่งใดไว้ก็ย่อมได้ผลเช่นนั้นเหมือนกัน ท้ายที่สุดนี้ผู้เขียนขอทิ้งคำพูดที่สั้น ๆ แต่เตือนใตว่า ใครจะใหญ่เกินกรรม