plarm
06-10-2011, 12:11 AM
ขอนอบน้อมแด่พระพุทธเจ้าทุก ๆพระองค์ พระธรรมเจ้าทุก ๆ พระธรรมขันธ์ พระอริยสงฆ์ และท่านทั้งหลายผู้กำลังแสวงหาความเจริญทั้งสิ้น
ก็ขอสวัสดีท่านผู้อ่านทุก ๆท่าน วันนี้ก็เป็นวันดีที่เราจะมาเข้าใจคำว่า บุญ และ บาป เพราะปัจจุบันเวลาเราไปทำบุญ บางคนก็สงสัย บุญ เป็นอย่างไร บาป เป็นอย่างไร บางคนก็บอกว่า บุญคือความดี เอาถ้างั้นความดีก็เป็นบุญ ยิ่งพูดก็ยิ่ง งง กันไปเรามาวิเคราะห์ให้เห็นภาพกันดีกว่า ในความคิดของผู้เขียนคิดว่าบุญคือความดี ความดีเปรียบได้กับการที่เราไปอยู่ในที่ที่ห่างไกลมลพิษ วัดที่ร่มรื่นร่มเย็น วัดที่มีต้นไม้เย่อะ หรือไม่ก็ป่าเขาต่าง ๆ แล้วเราลองไปยืนดูเราจะได้รับอากาศที่บริสุทธิ์ ทำให้ชั่วจังหวะนั้นเรามีความสุข ความสุขนี้มันเกิดขึ้นได้เพราะ จิตเบาสบายปล่อยวาง เปรียบได้กับบรรยากาศที่เบาสบายเย็นฉ่ำไปถึงใจ ส่วนบาปนะหรอไม่ใกล้ไม่ไกลนี่ท่านผู้อ่านลองไปยืนอยู่ในที่ เหม็น ๆ อาิทิเช่น ถ้าเคยขับมอไซค์เวลาอยู่ด้านหลังท่อไอเสียรถเมล์นี่จะเข้าใจเลย หรือไม่ก็เวลารถที่ขับผ่านเราจะมีควันขึ้นมาเย่อะ ๆอะ เราจะรู้สึกหงุดหงิดเหม็นอยากจะออกไปให้ห่าง ๆ จากตรงนี้ มันยิ่งอยู่ก็ทำให้ยิ่งเสียสุขภาพจิตไปเปล่า ๆ ถ้าท่านไม่เชื่อท่านก็เชิญลองไปทำดูได้ ลองไปอยู่วัดที่มีบรรยากาศร่มื่น หรือทางธรรมเขาเรียกกันว่าที่ สัปปายะ แล้วลองไปเช็คตัวเองดู มันจะรู้สึกอยู่แล้วเบาสบายอากาศแจ่มใสเหมือนกับจิตที่กำลังเบิกบาน แล้วก็ไปอยู่ในที่เหม็น ๆ ดูสิ เราก็รู้สึกอยากจะออกห่างไปจากตรงนี้ นอกเสียจากพวกที่สำคัญตนผิดว่า นี่ กู อยู่ที่นี่เหม็น ๆ แล้วมันหอมสบายใครมาบอกก็ไม่ฟัง เห้ยมันเหม็นนะ มันสกปรกนะ คนเหล่านั้นก็หาฟังไม่ พวกนี้ก็ต้องปล่อยไปเพราะสำคัญผิดว่า เห็นกงจักรเป็นดอกบัว มีคน 2 คน คนนึงเห็นว่า ที่แห่งความสงบอยู่แล้วร่มเย็นก็อยากจะอยู่ อีกคนอยู่ในที่มีแต่สิ่งไม่ดีก็ชอบอยู่ 2 คนนี้เหมือนกันจะหาเหตุผลดีดีมาช่วยตัวเอง แต่ที่ไหนได้การกระทำผิดทั้งนั้น จึงขอให้ผู้อ่านพิจารณาเอากันได้อย่างเต็มที่
หากผู้อ่านอ่านแล้วรู้สึกได้ความรู้แค่นิดนึงเบื้องต้นผู้เขียนก็ดีใจมาก เพราะผู้เขียนรู้ว่าผู้เขียนรู้ธรรมะแค่พื้น ๆ ไม่ได้ลึกซึ้งอะไร ก็พอจะกลั่นกรองออกมาได้เท่านี้ก็ดีใจแล้ว
สุดท้ายผู้เขียนขอทิ้งคำทิ้งท้ายไว้ว่า เมื่อรู้อย่างนี้ จะทำทำไม
ก็ขอสวัสดีท่านผู้อ่านทุก ๆท่าน วันนี้ก็เป็นวันดีที่เราจะมาเข้าใจคำว่า บุญ และ บาป เพราะปัจจุบันเวลาเราไปทำบุญ บางคนก็สงสัย บุญ เป็นอย่างไร บาป เป็นอย่างไร บางคนก็บอกว่า บุญคือความดี เอาถ้างั้นความดีก็เป็นบุญ ยิ่งพูดก็ยิ่ง งง กันไปเรามาวิเคราะห์ให้เห็นภาพกันดีกว่า ในความคิดของผู้เขียนคิดว่าบุญคือความดี ความดีเปรียบได้กับการที่เราไปอยู่ในที่ที่ห่างไกลมลพิษ วัดที่ร่มรื่นร่มเย็น วัดที่มีต้นไม้เย่อะ หรือไม่ก็ป่าเขาต่าง ๆ แล้วเราลองไปยืนดูเราจะได้รับอากาศที่บริสุทธิ์ ทำให้ชั่วจังหวะนั้นเรามีความสุข ความสุขนี้มันเกิดขึ้นได้เพราะ จิตเบาสบายปล่อยวาง เปรียบได้กับบรรยากาศที่เบาสบายเย็นฉ่ำไปถึงใจ ส่วนบาปนะหรอไม่ใกล้ไม่ไกลนี่ท่านผู้อ่านลองไปยืนอยู่ในที่ เหม็น ๆ อาิทิเช่น ถ้าเคยขับมอไซค์เวลาอยู่ด้านหลังท่อไอเสียรถเมล์นี่จะเข้าใจเลย หรือไม่ก็เวลารถที่ขับผ่านเราจะมีควันขึ้นมาเย่อะ ๆอะ เราจะรู้สึกหงุดหงิดเหม็นอยากจะออกไปให้ห่าง ๆ จากตรงนี้ มันยิ่งอยู่ก็ทำให้ยิ่งเสียสุขภาพจิตไปเปล่า ๆ ถ้าท่านไม่เชื่อท่านก็เชิญลองไปทำดูได้ ลองไปอยู่วัดที่มีบรรยากาศร่มื่น หรือทางธรรมเขาเรียกกันว่าที่ สัปปายะ แล้วลองไปเช็คตัวเองดู มันจะรู้สึกอยู่แล้วเบาสบายอากาศแจ่มใสเหมือนกับจิตที่กำลังเบิกบาน แล้วก็ไปอยู่ในที่เหม็น ๆ ดูสิ เราก็รู้สึกอยากจะออกห่างไปจากตรงนี้ นอกเสียจากพวกที่สำคัญตนผิดว่า นี่ กู อยู่ที่นี่เหม็น ๆ แล้วมันหอมสบายใครมาบอกก็ไม่ฟัง เห้ยมันเหม็นนะ มันสกปรกนะ คนเหล่านั้นก็หาฟังไม่ พวกนี้ก็ต้องปล่อยไปเพราะสำคัญผิดว่า เห็นกงจักรเป็นดอกบัว มีคน 2 คน คนนึงเห็นว่า ที่แห่งความสงบอยู่แล้วร่มเย็นก็อยากจะอยู่ อีกคนอยู่ในที่มีแต่สิ่งไม่ดีก็ชอบอยู่ 2 คนนี้เหมือนกันจะหาเหตุผลดีดีมาช่วยตัวเอง แต่ที่ไหนได้การกระทำผิดทั้งนั้น จึงขอให้ผู้อ่านพิจารณาเอากันได้อย่างเต็มที่
หากผู้อ่านอ่านแล้วรู้สึกได้ความรู้แค่นิดนึงเบื้องต้นผู้เขียนก็ดีใจมาก เพราะผู้เขียนรู้ว่าผู้เขียนรู้ธรรมะแค่พื้น ๆ ไม่ได้ลึกซึ้งอะไร ก็พอจะกลั่นกรองออกมาได้เท่านี้ก็ดีใจแล้ว
สุดท้ายผู้เขียนขอทิ้งคำทิ้งท้ายไว้ว่า เมื่อรู้อย่างนี้ จะทำทำไม