เข้าสู่ระบบ

แสดงเวอร์ชันเต็ม : เตรียมตัวชรา



Lady
08-22-2011, 11:38 AM
ยามปัจฉิมวัย ธาตุไฟจะย่อหย่อน หมายถึง ปัจจัยควบคุมระบบชีวเคมีในร่างกาย (Metabolism) เริ่มลดลงในทุกด้านทั้งสันตับปัคคีคือ
1. ไฟที่เกิดจากการสันดาบโดยออกซีเจน เพื่อให้ความอบอุ่นและภูมิต้านทานของร่างกายลดลง ควรจะให้ร่างกายได้รับการฝึกหายใจแบบไท้เก๊ก ชี่กง การฝึกโยคะ หรือฤาษีดัดตน เพื่อให้ร่างกายได้รับพลังงานจากออกซิเจนอย่างเีพียงพอ ในขณะเดียวกัน การออกกำลังแบบนี้ยังเป็นการฝึกสมาธิ ผ่อนคลายความเครียดไปในตัวด้วย

2. ไฟธาตุย่อยอาหาร (ปริณามัคคี) ก็ทำงานน้อยลง ร่างกายสร้างน้ำย่อยได้น้อย จะทานอาหารได้ลดลง หากทานมากก็จะมีอาการท้องอืด อาหารไม่ย่อย ควรรับประทานอาหารที่เป็นอาหารสด ใหม่ จากธรรมชาติที่ผ่านการแปรรูปให้น้อยทีสุด เพราะการแปรรูปอาหารจะทำลาย
ฟู้ดเอนไซม์ หรือน้ำย่อยในอาหารธรรมชาติจนหมดไป ควรทำน้ำผลไม้สดปั่น เติมธัญพืชงอก ปรุงพอสุกรับประทานเพื่อเพิ่มเอนไซม์ช่วยย่อย

3. ไฟธาตุที่ชื่อว่า ชีรนัคคี คือไฟธาตุที่กำหนดใ้ห้ร่างกายแก่ชรา ซึ่งได้แก่พวกฮอร์โมนต่าง ๆ ที่ร่างกายสร้างขึ้นเริ่มลดลง ทำให้เกิดภาวะเสื่อมขึ้นโดยทั่วไปในเนื้อเยื่อร่างกาย

4.ไฟธาตุกองสุดท้ายชื่อ ปริทัยหัคคี เป็นไฟธาตุที่เสริมและกำหนดให้ไฟธาตุต่าง ๆ ในร่างกายทำงานอย่างเป็นปกติ เป็นไฟธาตุที่ได้จากอาหารเป็นหลัก ได้แก่ พวกวิตามินและเกลือแร่จำเป็นที่เสริมการทำงานของชีวเคมีในร่างกายให้มีประสิทธิภาพมากขึ้นหรือน้อยลง

จากหนังสือโฮม หน้าที่ 33 เดือนกรกฏาคม-สิงหาคม 2554

Lady
08-22-2011, 11:41 AM
ความแก่ หง่อม ย่อมทุลัก ทุเลมาก
ดั่งคนบอด ข้ามฟาก ฝั่งคลอง, หา
วิธีไต่ ไผ่ลำ คลานคลำมา
กิริยา แสนทุลัก ทุเลแล


ถ้าไม่อยาก ให้ทุลัก ทุเลมาก
ต้องข้ามฟาก ให้พ้น ก่อนตนแก่
ก่อนตามืด หูหนวก ก่อนตนแก่
ตรองให้แน่ แต่เนิ่น ๆ รีบเดินเอย

ท่านพุทธทาส

Lady
08-22-2011, 11:47 AM
ความเอ๋ย ความเกิด
จงดูเถิด ยากเข็ญ เป็นไหน ๆ
เจ็บปวดทั้ง แม่ลูก เหมือนถูกไฟ
เพื่ออะไร กันแน่ ลองแก้มา

เกิดเพื่อกิน เพื่อเล่น หรือเพื่อหลับ
หรือเพื่อรับ มรดก กระมังหนา
หรือเกิดเพียง เพื่อเติบโต เช่นโคฬา
ส่วนตูว่า เกิดเพื่อก่อ บ่อบุญเอย

ความเอ๋ย ความเจ็บไข้
มันมีไว้ ทุกข์กันเล่น เช่นนั้นหรือ
อ๋อ, มิใช่ มีไว้ เพื่อฝึกปรือ
ให้รีบรื้อ ความรู้ ขึ้นสู่ตน

คืออย่าง่าน นาน ผ่านมาครั้ง
คิดดูมั่ง วันสบาย มากหลายหน
ถ้ามิชอบ แก่เจ็บตาย และว่ายวน
จงรีบค้น พระนิพพาน อย่าคร้านเอย

ความเอ๋ย ความแก่
เป็นเพื่อนแท้ ของความตาย ไม่หน่ายหนี
เมื่อความแก่ ล่วงกาล มานานปี
ก็มอบเวน หน้าที่ให้ความตาย
ไม่ยกเว้น ใคร ๆ ไม่ลำเอียง
มิให้ใคร หลีกเลี่ยง หรือเถียงได้
เพราะฉะนั้น เราท่าน ทั้งชายหญิง
รีบทำดี ก่อนตาย ให้มากเอย

ความเอ๋ย ความรู้สึก
ได้สำนึก เมือใกล้ ตายนี่หนอ
เวลาเหลือ น้อยกระไร แทบไม่พอ
มัวรีรอ เห็นจะแย่ แน่ละเรา
ทำอย่างใด ใจเย็น แสนจะเย็น
ต้องรีบเฟ้น ใส่ตัว ไม่มัวเขลา
พบให้ได้ ก่อนตาย ไม่ตายเปล่า
ไม่เกิดเปล่า เปลืองเปล่า นะเราเอย


ความเอ๋ย ความหนุ่ม
เหมือนไฟสุม ขอนไม้ ไม่เห็นแสง
แต่ที่แท้ ความร้อน ระอุแรง
ถูกศรแผลง คลุ้มคลั่ง ขังอยู่ใน

ล่วงละเมิด ศิลธรรม ทำกรรมชั่ว
นั่นจะมัว บ้าตะบึง ไปถึงไหน
โอ้! ความหนุ่ม! หนุ่มเช่นนี้ ดีอะไร
ต่อเมื่อใด เย็นซึ้ง จึงดีเอย


ความเอ๋ย ความสาว
เหมือนไฟวาว แวบไหว ให้เห็นแสง
คือเฝ้าแต่ง ไปท่าเดียว ทั้งเขียวแดง
ตั้งหน้าแข่ง กันจริง ๆ กว่าสิ่งใด

ถึงงามรูป งามทรัพย์ และงามวิทย์
ไม่สนิท เหมือนงามธรรม จรรยาได้
หรือธรรมชาติ สร้างเพื่อ ตกแต่งไป
จะหยุดได้ ต่อแก่เฒ่า หรือเจ้าเอย

ท่านพุทธทาส