DAO
07-25-2012, 02:20 PM
http://www.youtube.com/watch?v=rhipzdfKJJM
นิทานขำขัน
ชุดผ้าเหลืองเปื้อนยิ้ม
จากผลงานเขียนของ ท่านกิตติเมธี
ตอน..ตกใจหมดเลย
วันหนึ่งสามเณรน้อยกำลังเดินบิณฑบาตร
ไปตามซอยที่ทอดยาวเงียบสงบตามบรรยากาศยามเช้า
ด้วยความคุ้นชินกับเส้นทางนี้เป็นอย่างดี
สามเณรน้อยจึงเดินอย่างสบายใจ
ไม่ได้ระมัดระวังตัวว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น
จนกระทั่ง...เดินผ่านบ้านหลังนึง
สามเณรน้อยต้องหยุดกะทันหันด้วยความตกใจ
เพราะอยู่ๆประตูบ้านก็เปิดออกมาพร้อมมีหมาตัวใหญ่สูงเกือบเท่าเณร
กระโจนออกมาอย่างรวดเร็วพอเห็นหมาเท่านั้น
สามเณรน้อยก็สติกระเจิดกระเจิงอุ้มบาตรวิ่งหนีไม่คิดชีวิต
....เณรๆๆๆไม่ต้องกลัวเจ้าค่ะ.....
มีเสียงผู้หญิงตะโกนไล่หลังสามเณรน้อยมา
...ไม่ให้กลัวได้ไงหมามันวิ่งไล่เณรนี่นา....
สามเณรน้อยวิ่งไปหลบในพุ่มไม้ใกล้ๆ
....มันจะวิ่งไปถ่ายเท่านั้นเองเจ้าค่ะขังมันไว้ในบ้านทั้งคืน มันคงอึดอัดนะคะ...
หญิงสาวเจ้าของบ้านเดินตามมาชี้แจง
...ใจหายหมดเลยโยมตอนแรกนึกว่าโยมจะเปิดมาใส่บาตร ที่ไหนได้....
สามเณรพูดไปหอบไปท่าทางยังตกใจไม่หาย
จนโยมเริ่มรู้สึกว่าตัวเองผิดขึ้นมา
..งั้นเดี๋ยวโยมใส่บาตรเณรก็แล้วกันนะเจ้าคะ...
โยมรีบวิ่งไปซื้อกับข้าวมาใส่บาตรเณรเป็นการปลอบใจ
...อย่างนี้ค่อยยังชั่วหน่อยไม่เสียงแรงที่ตกใจ...
สามเณรน้อยพูดเบาๆแล้วแอบยิ้มดีใจ
พอรับบาตรเสร็จสามเณรน้อยก็เดินต่อ
พร้อมนึกถึงคาถาที่พระอาจารย์สอนให้ท่องขึ้นมาได้
...สติมาปัญญาเกิดสติเตลิดจะเกิดปัญหา
สติมาหมาไม่กัดสติถูกฟัด จะกัดกับหมา...
สามเณรน้อยคิดแล้วก็ถอนใจอย่างโล่งอก
...ดีนะเนี่ย..ที่ไม่ถูกหมากัดแล้วก็ไม่ได้ไปกัดกับหมา คราวหน้าต้องมีสติมากกว่านี้ซะแล้ว....
ธรรมะเปื้อนยิ้มสอนว่า……..
หากเราไม่ฝึกให้มีสติอยู่กับตัวไว้เสมอๆแล้ว
เมื่อเกิดเหตุการณ์ฉุกเฉินขึ้นมา
เราก็อาจตกใจจนหาทางออกไม่ได้
จากเรื่องเล็กๆก็อาจกลายเป็นเรื่องใหญ่
เหมือนสามเณรน้อยนึกว่าหมาจะไล่กัดนั่นเอง....
เสียงอ่านโดย
ดีเจดาว จากจังหวัด ขอนแก่น
ดีเจเสียงธรรมสถานีวิทยุวัดเกาะฯ ออนไลน์
จัดทำเพื่อเผยแผ่เป็นธรรมทาน
นิทานขำขัน
ชุดผ้าเหลืองเปื้อนยิ้ม
จากผลงานเขียนของ ท่านกิตติเมธี
ตอน..ตกใจหมดเลย
วันหนึ่งสามเณรน้อยกำลังเดินบิณฑบาตร
ไปตามซอยที่ทอดยาวเงียบสงบตามบรรยากาศยามเช้า
ด้วยความคุ้นชินกับเส้นทางนี้เป็นอย่างดี
สามเณรน้อยจึงเดินอย่างสบายใจ
ไม่ได้ระมัดระวังตัวว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น
จนกระทั่ง...เดินผ่านบ้านหลังนึง
สามเณรน้อยต้องหยุดกะทันหันด้วยความตกใจ
เพราะอยู่ๆประตูบ้านก็เปิดออกมาพร้อมมีหมาตัวใหญ่สูงเกือบเท่าเณร
กระโจนออกมาอย่างรวดเร็วพอเห็นหมาเท่านั้น
สามเณรน้อยก็สติกระเจิดกระเจิงอุ้มบาตรวิ่งหนีไม่คิดชีวิต
....เณรๆๆๆไม่ต้องกลัวเจ้าค่ะ.....
มีเสียงผู้หญิงตะโกนไล่หลังสามเณรน้อยมา
...ไม่ให้กลัวได้ไงหมามันวิ่งไล่เณรนี่นา....
สามเณรน้อยวิ่งไปหลบในพุ่มไม้ใกล้ๆ
....มันจะวิ่งไปถ่ายเท่านั้นเองเจ้าค่ะขังมันไว้ในบ้านทั้งคืน มันคงอึดอัดนะคะ...
หญิงสาวเจ้าของบ้านเดินตามมาชี้แจง
...ใจหายหมดเลยโยมตอนแรกนึกว่าโยมจะเปิดมาใส่บาตร ที่ไหนได้....
สามเณรพูดไปหอบไปท่าทางยังตกใจไม่หาย
จนโยมเริ่มรู้สึกว่าตัวเองผิดขึ้นมา
..งั้นเดี๋ยวโยมใส่บาตรเณรก็แล้วกันนะเจ้าคะ...
โยมรีบวิ่งไปซื้อกับข้าวมาใส่บาตรเณรเป็นการปลอบใจ
...อย่างนี้ค่อยยังชั่วหน่อยไม่เสียงแรงที่ตกใจ...
สามเณรน้อยพูดเบาๆแล้วแอบยิ้มดีใจ
พอรับบาตรเสร็จสามเณรน้อยก็เดินต่อ
พร้อมนึกถึงคาถาที่พระอาจารย์สอนให้ท่องขึ้นมาได้
...สติมาปัญญาเกิดสติเตลิดจะเกิดปัญหา
สติมาหมาไม่กัดสติถูกฟัด จะกัดกับหมา...
สามเณรน้อยคิดแล้วก็ถอนใจอย่างโล่งอก
...ดีนะเนี่ย..ที่ไม่ถูกหมากัดแล้วก็ไม่ได้ไปกัดกับหมา คราวหน้าต้องมีสติมากกว่านี้ซะแล้ว....
ธรรมะเปื้อนยิ้มสอนว่า……..
หากเราไม่ฝึกให้มีสติอยู่กับตัวไว้เสมอๆแล้ว
เมื่อเกิดเหตุการณ์ฉุกเฉินขึ้นมา
เราก็อาจตกใจจนหาทางออกไม่ได้
จากเรื่องเล็กๆก็อาจกลายเป็นเรื่องใหญ่
เหมือนสามเณรน้อยนึกว่าหมาจะไล่กัดนั่นเอง....
เสียงอ่านโดย
ดีเจดาว จากจังหวัด ขอนแก่น
ดีเจเสียงธรรมสถานีวิทยุวัดเกาะฯ ออนไลน์
จัดทำเพื่อเผยแผ่เป็นธรรมทาน