ธรรม - ทำ

[ploy1975]

ได้อ่านข้อความของบรรณาธิการท่านหนึ่ง "คุณจำเนียร ทรงฤกษ์" จากหนังสือช่อฟ้า ท่านได้เขียนไว้ดังนี้

"การกระทำความดีตามหลักที่พระพุทธเจ้าทรงสอน ได้แก่ ทาน ศีล ภาวนา หรือหลักที่เรียกหัวใจของพระพุทธศาสนาว่า การไม่ทำชั่วทั้งปวง การทำแต่ความดี และการทำจิตของตนให้ผ่องใส

แม้หลักธรรมมะที่สรุปมาเป็นหัวใจพระพุทธศาสานา ถ้าชาวพุทธไม่นำออกจากพระไตรปิฎกหรือจากคัมภีร์ เพื่อนำออกมาเรียนรู้ให้เข้าใจ แล้วนำมาปฎิบัติเพื่อกำจัดโลภ (ราคะ) โกรธ หลง หรือความริษยา ให้เบาบางไปจากใจตน

แต่ถ้าเราเรียนรู้แล้วไม่ปฎิบัติตาม ศีลธรรม คือคำสั่งสอนเหล่านั้นก็คงไม่ต่างอะไรกับเรามียาแก้โรคต่าง ๆ เก็บไว้ในตู้ยาในบ้านของเรา เวลาที่เราเจ็บไข้ได้ป่วยขึ้นมา เราไม่ได้นำยาที่มีอยู่นั้นมากินหรือทาแก้โรค เรามียาแก้โรคก็เหมือนไม่มี เพราะเราไม่ได้ใช้ประโยชน์จากยาที่มีอยู่นั้นเลย"

แม้ข้อความจะไม่ได้แยบยลกลใดนัก แต่ก็เสมือนเป็นเพื่อนที่มากระทุ้งเตือนให้รู้ว่า "ธรรม" นั้นเป็นสิ่งที่ต้อง "ทำ" เป็นอย่างยิ่ง

และเมื่อได้ปฎิบัติแล้ว คุณจะรับรู้ได้ว่าธรรมสามารถรักษาผู้ที่ได้รับบาดแผลทางความรู้สึกให้บรรเทาลงได้จริง ๆ....วันนี้แม้คุณจะยังไม่มีบาดแผล แต่การเตรียมยา (ธรรม) นี้ไว้ก็ไม่ได้เสียหายอย่างไรเลย ดีเสียอีก วันไหนเกิดเจ็บขึ้นมา จะะได้ควานหายาได้ถูกชนิด....จริงมั้ยคะ