PDA

แสดงเวอร์ชันเต็ม : คนไม่เต็มบาท???



*8q*
12-01-2008, 02:33 PM
เขาเดินคนเดียวเลียบถนนที่รถแล่นขวักไขว่ไม่ได้สนใจกับรถราที่ผ่านไปผ่านมาแม้แต่น้อยหน้าตาเขายิ้มแย้มแจ่มใส ผิดกับหน้าตาคนที่ผ่านเขาไป จนหลายคนอดหันไปมองเขาไม่ได้
ตาเขาจดจ้องอยู่กับถนน ราวกับถนนทั้งสายมีเขาเดินอยู่คนเดียว
นานๆ จะหันไปมองรอบๆ ตัว แล้วก็พูดพึมพำก่อนที่จะหัวเราะชอบใจ
ผมเผ้ายุ่งเหยิงยาวหงิกงอ เหมือนกับเจ้าของไม่คิดจะดูแล
หน้าตามอมแมมด้วยคราบเหงื่อแห้งกรังเป็นทาง เห็นได้ชัดเจน
พวงมาลัยพลาสติกสองสามพวงห้อยคอย่างกับนักมวย นักร้อง
เสื้อแขนสั้นที่คงเคยแดงสด ชายขาดเป็นทางสีซีดสกปรกเลอะเทอะ
กางเกงขายาวสีคล้ำมันเลื่อมเพราะไม่เคยถูกน้ำถูกสบู่
ดูสารรูปเขาแล้ว มันช่างขัดกับใบหน้าที่ระรื่น ยิ้มแย้ม ไม่ทุกข์ไม่ร้อนด้วยอะไรทั้งสิ้น


ผมผ่านเขาไปนานแล้ว แต่ยังอดครุ่นคิด แอบอิจฉาเขาไม่ได้คนดูว่าเขาโชคร้าย เกิดมาไม่เต็มบาท แต่ผมกลับมองว่าเขาโชคดีไม่ต้องมานั่งกลัดกลุ้มทุกข์ระทมอย่างใครๆ
ในขณะที่คนอื่น ๆ มีอดีตและมีอนาคต เขามีแต่ปัจจุบัน เดี๋ยวนี้เวลานี้เท่านั้น
และก็เพราะมีอดีตและอนาคตนี่เอง ทำให้คนเราต้องทุกข์ ต้องเศร้า ต้องกลุ้ม ต้องกังวล
แม้จะสุขอยู่ในปัจจุบัน ความผิดหวังและความล้มเหลวในอดีตคอยหลอกหลอน กัดกินใจ
แม้จะอยู่สบายเดี๋ยวนี้ แต่ความกังวลถึงอนาคตอันไม่แน่นอนทำให้ความสบายต้องเจือด้วยความทุกข์ล่วงหน้า
แม้สมรักตอนนี้ แต่ความผิดหวังรักในอดีต ทำให้ไม่กล้าคิดจะสมหวังได้เต็มที่
แม้จะมั่งมีเพียบพร้อมทุกอย่าง แต่สิ่งที่มีวันนี้อาจจะมีอันต้องสูญหายในอนาคตได้ทุกเมื่อ
เช่นนี้ ในความสุขมีความทุกข์เจือปนอยู่ในความมั่นคงมีความแปรปรวนที่แฝงอยู่ ในความสำเร็จมีความล้มเหลวที่แอบอยู่ ในความสบายใจมีความกลุ้มที่แทรกขึ้นมาเป็นระยะ
จนไม่มีใครอาจจะพูดได้เต็มปากเต็มคำว่ามีความสุขเต็มที่ มีความมั่นคงแน่นอน มีความสำเร็จอย่างไม่ต้องสงสัย มีความสบายใจไร้กังวล
ก็เพราะมีอดีตและมีอนาคตนี่แหละ ที่คนเราทุกข์ย้อนหลังและเศร้าล่วงหน้าได้จนหลายคนต้องสูญเสียสุขภาพกายสุขภาพจิตไปอย่างน่าเสียดาย
ทั้งๆ ที่สุขภาพดี แต่ก็ไม่วายกังวลด้วยโรคภัยไข้เจ็บที่อาจจะมาเยี่ยมกราย
ทั้งๆ ที่อุ้มลูกน้อยน่ารักอยู่ในมือ แต่ก็ไม่วายถอนหายใจเป็นห่วงเป็นใยเมื่อลูกจะเติบโต และต้องฟันฝ่ามรสุมชีวิต
ทั้งๆ ที่มีกินอิ่มปากอิ่มท้อง แต่ก็ไม่วายรู้สึกหิวขึ้นมาลึกๆ เมื่อคิดว่าสิ่งที่กินอยู่กำลังจะหมดไป
บางคนแค่รับรู้ว่ามีอาการของโรคที่รักษาไม่หาย ก็ด่วนชิงตายก่อนที่โรคจะสำแดงอาการด้วยซ้ำ


คงจะมีแต่คนแบบเขา คนที่ผมเห็นเดินริมถนน ที่หัวเราะยิ้ม ร่าเริง มีความสุข โดยไม่มีอะไรเจือปนแอบแฝง
เพราะเขามีแต่ปัจจุบัน และอยู่แค่เดี๋ยวนี้ เวลานี้แต่ผมก็ยังเชื่อว่านอกจากคนแบบเขาแล้ว ราท่านที่มีอดีตและอนาคต ก็สามารถจะทำได้เช่นกัน หากพยายามดำเนินชีวิตปัจจุบัน เดี๋ยวนี้และเวลานี้ให้ดีที่สุด
ฝรั่งพูดกันว่า จะมีประโยชน์อะไรมานั่งร้องไห้กับนมที่หกไปแล้ว เพราะแม้นจะร้องไห้จนน้ำตาเป็นเลือด ก็ไม่อาจจะเปลี่ยนอดีตที่ผ่านพ้นไปแล้วได้
ทำนองเดียวกัน จะได้ประโยชน์อะไรที่จะกังวลถึงสิ่งที่ยังไม่เกิดมีแต่ปัจจุบันเท่านั้นที่ยังอยู่ในมือ ที่สามารถเปลี่ยน สามารถดัดแปลง สามารถทำให้ดีที่สุด
คิดแล้วก็อดคิดต่อไม่ได้ว่าบางครั้ง ทำตัวไม่เต็มบาทบ้างก็ไม่เลวเหมือนกัน


ที่จริง ก็มีทำให้เห็นกันหลายรูปแบบอยู่แล้วคนกินเหล้าเพื่อให้เมาจนลืมอดีต ลืมอนาคต มีความสุขประเดี๋ยวประด๋าว ไม่ต้องสนใจอะไร
คนใช้ยาเสพติด ดมกาว เพื่อให้หลุดออกจากอดีตและอนาคตเหลือเพียงความว่างเปล่า ไม่ทุกข์ไม่ร้อน
คนใช้ยานอนหลับเพื่อจะได้หลับใหลไม่ต้องคิดอะไรให้กลุ้มหน้ากลุ้มหลัง
ก็เพราะพยายามเต็มบาทกันอยู่นี่แหละ เลยต้องเป็นอย่างที่เห็นๆ กันอยู่นี้.

ขอบคุนครับhttp://www.agalico.com/board/showthread.php?t=24935