การอยู่คนเดียว

[kate]

http://www.watkoh.com/board/richedit/smileys/YahooIM/1.gif อยากทราบว่าผู้มีธรรมในใจ มีบ้างไหมะเหมือนกับเรา ที่จะมีข่องว่างของบางอารมย์ที่ไม่สามารถอยู่คนเดียว และอาศัยธรรมในการดำเนินชีวิต บางครั้ง รู้ว่าสิ่งที่ทำไปเป็นโมหะจริต ก็ยังปล่อยให้เกิดทำให้มันเกิด สะงั้น หล่อเลี้ยงหล่อหลอมชีวิตด้วยกิเลส

[D E V]

http://www.watkoh.com/board/richedit/upload/2kfdd7781aa2.jpg







Live and Learn

http://www.imeem.com/magotta/music/KEAuwZJP/live_and_learn_acoustic/

[DodE]

อย่าเกลียดกิเลสน๊า
เรายังไม่หลุดพ้น กิเลสเกิดได้ และครอบงำเราได้เป็นบางเวลา
หลงก็จงเริ่มใหม่ด้วยการรู้ ตามดูด้วยความรู้สึกที่เป็นมิตร
ดูกิเลสด้วยสายตาที่อ่อนโยน
ดูกุศลด้วยสายตาเช่นเดียวกัน
เป็นผู้ดู อย่างอิสระ ไม่ยินดี ยินร้าย ในสภาวะธรรมทั้งปวง

[*8q*]

http://www.watkoh.com/board/richedit/upload/2k6d106bc66c.gif

[ทั่นยาย]

ในมุมมองของทั่นยายการอยู่คนเดียวหรืออยู่หลายคนไม่แตกต่างกันเลยค่ะ
เพราะอยู่หลายคนก็มีกิเลส แม้จะอยู่คนเดียวก็มีกิเลสค่ะ
อยู่หลายคนอาจทำให้เราดูมีคุณค่าที่ได้ทำอะไรให้ใครบ้าง
แต่อยู่คนเดียวก็มีคุณค่าได้เช่นกันค่ะ อย่ากังวลว่าอยู่คนเดียวแล้วจะทำให้เรา
คิดฟุ้งซ่านต้องการนั่นนี่ไม่รู้จักจบสิ้น
ต้นไม้ยังต้องมีเปลือกฉันใดคนย่อมต้องมีกิเลสฉันนั้น เพราะทุกสิ่งเกื้อกูลกันเสมอค่ะ
ต้นไม้ไม่มีเปลือกก็อยู่ไม่ได้ คนไม่มีกิเลสก็อยู่ไม่รอดจริงมั้ยคะ
ไม่อยากกิน ไม่อยากนอน เรียนหนังสือ ไม่อยากทำงาน ไม่อยากช่วยเหลือใคร ฯ
แล้วชีวิตจะดำเนินไปอย่างไร กิเลสจึงมีไว้เพื่อให้คนรู้จักดิ้นรนเพื่อการอยู่รอดค่ะ
แม้แต่การทำบุญทำกุศลนั่นก็เป็นกิเลสที่อยากให้บุญกุศลช่วยให้มีความสุขยิ่งขึ้น
การปฎิบัติธรรมก็เช่นกัน อยากหลุดพ้นจากวังวนแห่งทุกข์เห็นมั้ยคะว่า
เรามีความ" อยาก " เป็นที่ตั้งเสมอ ความอยากก็คือกิเลสนั่นเองค่ะ
แต่เราต้องรู้จักควบคุมปริมาณของกิเลสให้อยูในระดับที่พอดีไม่มากเกินไปหรือน้อยเกินไปค่ะ
อย่ามองว่ากิเลสเป็นสิ่งไม่ดีด้านเดียวค่ะ ทุกสิ่งย่อมมีสองด้านเสมอค่ะ
ให้มองในด้านดีของกิเลสดูบ้างสิคะ โทสะ โมหะนั้นหากปรับเปลี่ยนจากด้านลบ
ให้เป็นด้านบวกซะได้ก็คงจะดีจริงมั้ยคะ เวลาอยู่คนเดียวก็หาอะไรทำเลือกที่ทำแล้ว
เรารู้สึกมีคุณค่าแล้วเป็นสุขใจดูสิคะ ทำอะไรล่ะที่จะทำให้รู้สึกดีและเป็นสุขขึ้นได้หนอ
จะดีมั้ยหากการอยู่คนเดียวคือการปิดวาจาจากการพูดเพ้อเจ้อส่อเสียดโดยไม่ตั้งใจ
จะดีมั้ยหากการอยู่คนเดียวคือโอกาสที่จะสวดมนต์บทยาวๆเพื่อเป็นสิริมงคลกับตนเอง
จะดีมั้ยหากการอยู่คนเดียวเราจะมีเวลาได้อ่านหนังสือธรรมะเพื่อน้อมนำใจให้เกิดปิติศรัทธามากยิ่งขึ้น
จะดีมั้ยหากเราอยู่คนเดียวจะได้คิดทำอะไรเพื่อเป็นการแบ่งปันรอยยิ้มและความสุขให้กับคนรอบข้างบ้าง
จะดีมั้ยที่หากอยู่คนเดียวเราจะได้คิดได้ทำอะไรที่อยากทำมากมายโดยไม่ต้องกังวล
ว่า ต้องแบ่งเวลาไปคอยดูแลผู้อื่นด้วย
หากคิดด้านบวกได้ไม่ว่าจะอยู่หลายคนหรืออยู่คนเดียวก็มีความสุขได้ค่ะ
สิ่งสำคัญคือค้นหาด้านบวกของเราให้เจอนะคะ แล้วการอยู่คนเดียวจะมีความสุขค่ะ
ขอให้มีความสุขกับการที่ได้มีโอกาสอยู่คนเดียวในบางโอกาสนะคะ

สำหรับทั่นยายน่ะอยู่คนเดียวดีแล้วค่ะ ไปอยู่รวมกะใครเค้าไม่ค่อยได้หรอกค่ะ
ไปทำให้เค้าปั่นป่วนปวดเศียรเวียนเกล้ากันไปหมดแน่ๆค่ะ จริงมั้ยจ๊ะน้องโดด อิอิ

[Butsaya]

http://www.watkoh.com/board/richedit/smileys/Happy/18.gif http://www.watkoh.com/board/richedit/smileys/YahooIM/41.gif http://www.watkoh.com/board/richedit/smileys/Happy/21.gif http://www.watkoh.com/board/richedit/smileys/Happy/15.gif

อืมม ค่ะ ทั่นยายลึกซึ้งมากเลยค่ะ อ่านแล้วรู้สึกดีจัง
เข้ามาอ่านแล้วก็ต้องขอบคุณนะค่ะ ทั่นยายที่แนะนำ
สิ่งดี ๆ แบบนี้ให้ใน บางขณะที่เราอาจจะหลงลืม
ที่จะคิดแบบนี้อะค่ะ http://www.watkoh.com/board/richedit/smileys/Happy/7.gif

[ทั่นยาย]

ขอบคุณค่ะน้องบุษยา ทั่นยายก็ว่าไปตามความรู้สึกของตัวเอง
ที่เคยอยู่คนเดียวค่ะ แรกๆก็รู้สึกแย่มากๆ แต่พอค้นหาจุดยืนได้ก็แจ๋มค่ะ
แต่ไม่ได้แจ่มเสมอไปนะคะ บอกแล้วว่ายังล้มลุกคลุกคลานอยู่ค่ะ...บ่อยซะด้วยสิ
จึงต้องหาอะไรมาทำให้เกิดประโยชน์กับตนเองและผู้อื่นบ้างอยู่เสมอค่ะ
จะได้ไม่รู้สึกว่าหัวเดียวกระเทียมเจียว กลีบเดียวกระเทียมดอง อิ อิ

[Butsaya]

http://www.watkoh.com/board/richedit/smileys/Word_Greetings/1.gif

อืมมม อะค่ะ ทั่นยาย บุษยาเห็นด้วยค่ะ เพราะก็เคยอยู่คนเดียวอะค่ะ
แต่พอชินแล้ว ทีนี้จะไปอยู่ร่วมกับผู้อื่นเริ่มไม่เอาล่ะ อยากอยู่คนเดียว
แล้วอยู่กับคนอื่น ๆ ขอแค่เป็นพัก ๆ เป็นครั้งเป็นคราวแบบเลือกเวลาได้อะค่ะ
อิอิ.... ชีวิตที่ชินชาแบบแนวกลับอะค่ะ 5 5 5 5 5

http://www.watkoh.com/board/richedit/smileys/Word_Greetings/7.gif

[kate]

ขอบคุณทุกท่าน ที่ให้ความสว่าง ขอน้อมรับ
ด้วยความยินดี อย่างยิ่ง
แต่ในยามที่พอมีสติ ทุกสิ่งทุกอย่างจบลงที่ การไม่มีตัวตน
ไม่มีตัวที่มี ไม่มีตัวที่เป็น กิเลสไม่มีที่พึ่งที่อาศัย

[ทั่นยาย]

อืม....ใช่ค่ะน้องบุษ เวลาอยู่คนเดียวจนชิน พอเวลาไปอยู่ในกลุ่มคนเยอะๆ
จะรู้สึกจอแจวุ่นวาย รับไม่ไหว อยากจะหนีไปอยู่คนเดียวค่ะ
แต่หากเราพิจารณาให้ดีแล้วจะเห็นว่าการอยู่คนเดียวหรืออยู่หลายๆคนก็วุ่นวายทั้งนั้น
อยู่หลายคนก็ต้องวุ่นวายกับกิเลสของผู้อื่น อยู่คนเดียวก็วุ่นวายกับกิเลสของตนเอง
ดังนั้นไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหนก็ต้องปรับตัวให้อยู่ให้ได้ในทุกๆสถานการณ์ค่ะ
เพราะธรรมะย่อมสามารถอยู่ได้ในทุกหนแห่ง ทุกสถานการณ์โดยไม่หวั่นไหวค่ะ

เจริญในธรรมค่ะ

[*8q*]

คุณติดคุกอยู่รึเปล่า
[HR]<!-- / icon and title --><!-- message -->
http://variety.teenee.com/foodforbrain/img8/54400.jpg

คุณติดคุกอยู่รึเปล่า

ทหารผ่านศึกวัยชรา ที่รอดตายจาก โดนจับไปเป็นเชลยและถูกเกณฑ์
มาสร้างทางรถไฟสายมรณะข้ามแม่น้ำแคว กาญจนบุรี
ได้มาเจอกันในงานวันรำลึกถึงผู้เสียชีวิตในสงครามโลก
ชายคนที่หนึ่ง ถาม ชาย อีกคนว่า

“ คุณยกโทษให้กับพวกญี่ปุ่นที่ทรมานพวกเราไปหรือยัง “

“ผมไม่มีวันจะลืมเรืองที่เลวร้ายแบบนั้นได้หรอก
และผมก็ให้อภัยกับพวกที่ทรมานพวกเรา และฆ่าเพือนของผมไม่ได้หรอก!!” ชายคนที่2 ตอบ

“สำหรับผม.. ผมให้อภัยและลืมเรื่องร้ายๆ เหล่านั้นไปแล้ว ผมออกจากคุกแห่งนั้นแล้ว
แต่คุณยังติดอยู่ในคุกอยู่เลย!!!” ชายคนที่ 1 พูด


**********************


คุกในทางโลกเราจะออกมาได้ ต่อเมื่อ ผู้คุมเปิดประตูให้เราออกมา..
แต่คุกในใจมันไม่มีประตู เราจะเดินออกมาตอนไหนก็ได้!!
แต่ ทำไม?? เราถึงไม่ยอมออกจากคุกที่เราทำขึ้นขังใจของเราให้เป็นทุกข์!!
โดยการไม่ยอมลืมเรื่องร้ายในอดีต ไม่ยอมให้อภัยคนที่เคยทำร้ายเรา
แล้วก็คอยคิดถึงมันอยู่เรื่อยๆ และเจ็บปวดทุกครั้งที่คิดถึงมัน!!!

หรือแม้แต่ไม่ยอมให้อภัยตัวเอง... เมื่อเราทำผิดพลาด...

จะต้องใช้เวลาอีกนานไม๊? ที่เราจะเข้าใจว่า เราเป็นมนุษย์นะ!!!
การทำผิดพลาดเป็นของคู่กับการเกิดเป็นคน!!
เราทำ"ผิด"ก็เพื่อจะได้เรียนรู้ที่จะทำให้"ถูกต้อง"ในครั้งหน้า!!!!


ถ้าเราคิดได้ว่า แค่เราก้าวออกจากคุกที่เราทำขึ้น
เราจะพบกับ "อิสรภาพ และความสุข"
ไม่มีประโยชน์อะไรที่เราจะจมอยู่กับสิ่งที่ผ่านไปแล้ว
เราจะให้อภัยทุกๆคนรวมทั้งตัวเอง และก้าวต่อไปอย่างเป็นสุข..
เพราะชีวิตนี้สั้นนัก....

ทบทวนตนเองซิ.. คุณติดคุกอยู่รึเปล่า


http://www.teenee.com/

[ทั่นยาย]

อืม..เห็นด้วยค่ะทั่นแปดคิว ที่ว่าเราชอบขังตัวเองในวังวนของความทรงจำไม่เลิกลา
แต่ก็อย่างว่านะคะ ความทรงจำนั้นหากบันทึกอยู่ในสมองมันอาจลืมได้ง่ายนิดเดียว
เมื่อเวลาผ่านไปนานพอสมควร แต่ความทรงจำที่บันทึกลงในใจนั้นมันลบออกยากยิ่งนักค่ะ
ไม่ว่าจะเป็นความทรงจำที่ดี หรือความทรงจำร้ายๆก็ตาม
หากเป็นความทรงจำที่ดีเราก็อยากจะอยู่กับความทรงจำนั้นเรื่อยไป
แต่หากเป็นความทรงจำร้ายๆ สิ่งเดียวที่จะทำให้ความทรงจำนั้นเป็นแค่เพียง
ผงที่เข้าตา ก็คือ.....การให้อภัยกันค่ะ การให้อภัยคือการให้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก
ผู้ให้อภัยจึงเป็นผู้ที่มีความสุขที่สุดในโลกค่ะ


จะเห็นว่าคำสอนของพระพุทธเจ้าที่ทรงสอนไว้นั้นเป็นความจริงที่สามารถพิสูจน์ได้เสมอค่ะ

[noppakorn]

สวัสดีครับทั่นยายและทุกท่านครับ

บางเวลาน่ะแปลกมากครับ คนบางคนเขาอยากอยู่คนเดียว เช่นบนเสาไฟฟ้า เสาโทรทัศน์
คนก็ชอบไปพาเขาลงมา แปลกจริงๆน่ะครับ

แต่เวลาอยู่คนเดียวบนเสาไฟฟ้าแรงสูง นี่ไม่รู้จะสุขหรือทุกข์เนอะ ท่านยาย

สุขทุกข์อยู่ที่ไหนใครก็รู้
มีสุขอยู่ก็มีทุกข์มาคลุกด้วย
ไม่มีสุขมาเปรียบเทียบอำนวย
ใครจะช่วยเอาทุกข์เปรียบเทียบอย่างไร
สุขอย่างไรทุกข์อย่างไหนใจเราเห็น
ไม่ยากเย็นปล่อยวางทิ้งยิ่งสดใส
อยู่คนเดียวหรือหลายคนไม่สนใจ
ปล่อยวางได้จึงเป็นเลิศเกิดปัญญา....

[dino]

http://www.watkoh.com/board/richedit/upload/2kda1209ffb3.jpg




การอยู่คนเดียว สงบ แต่อ้างว้าง

[dino]

http://www.watkoh.com/board/richedit/upload/2k245806a6ad.jpg

อยู่หลายคน วุ่ยวาย สับสน

(แต่อาจหาความสุขเล็กน้อยได้ในบ้างเวลา ทำให้เรามีชิวิตสู้ต่อไป)

[Rakdeawjaideaw]

http://www.watkoh.com/board/richedit/smileys/YahooIM/1.gif อยากทราบว่าผู้มีธรรมในใจ มีบ้างไหมะเหมือนกับเรา ที่จะมีข่องว่างของบางอารมย์ที่ไม่สามารถอยู่คนเดียว และอาศัยธรรมในการดำเนินชีวิต บางครั้ง รู้ว่าสิ่งที่ทำไปเป็นโมหะจริต ก็ยังปล่อยให้เกิดทำให้มันเกิด สะงั้น หล่อเลี้ยงหล่อหลอมชีวิตด้วยกิเลส


สาธุทุกความคิดเห็นด้วยครับhttp://www.watkoh.com/board/Smileys/default/smiley.gif

คุณ kate คงอยากรู้ว่าผู้อื่นที่ปฏิบัติจะมีช่วงเวลาที่จิตยัง เหงา ๆ เศร้า ๆ ซึ่ม ๆ อย่างนั้นใช่รึเปล่าครับ มีครับมี จิตที่คิดปรุงแต่งขึ้นมาว่า ตัวเราของเรา จิตเราเหงามีครับ แต่ถ้าคุณ kate สังเกตดูดีๆ จะเห็นว่า บางที่เราไม่ได้อยู่คนเดียวนะ ในพระสูตรท่านว่าจิตมีเพื่อนสอง ในทางปฏิบัตินักปฏิบัติจิตจะ ปรุงขึ้นมาให้เห็นว่าเหงาบ้าง ให้เห็นว่าพอใจไม่พอใจชอบบ้างไม่ชอบบ้าง สลับกันไปมา http://www.watkoh.com/board/Smileys/default/smiley.gif


ทั้งกลางวันกลางคืน ไม่ค่อยได้อยู่คนเดียวอย่างสงบจริงสักที เพราะว่า เดี๋ยวก็รู้สึกนึกคิดปรุงแต่งไปตาม รูปเสียงกลิ่นรสสัมผัสที่กระทบ เกิดขึ้นเป็นไปตามเหตุปัจจัยนั้น ๆ แล้วก็ดับ แล้วก็เกิดสืบต่อ จนคุณ kate เห็นด้วยใจว่ามันหล่อหลอมเลี้ยงชีวิตด้วยกิเลส จริง ๆ ความเหงาก็ดี ความอะไรก็ดีไม่เที่ยงแท้ เขาก็เหนื่อยเป็น อารมณ์อื่น ๆ ก็มาแสดงมาทำงานกันสลับกันไป ไม่เที่ยงและเป็นไตรลักษณ์จริง ๆ http://www.watkoh.com/board/Smileys/default/smiley.gif



รักเดียวใจเดียว
ท่ามะโอ
ลำปางนคเร

[arkom]

อนุโมทนากับผูถามและผูตอบด้วยครับ

[LOTUS]

ช่างเป็นการอยู่คนเดียว ที่ได้แก่นธรรม
ขอร่วมอนุโมทนา ทุกท่าน

หากได้นำไปใช้เตือนสติ เตือนตน เตือนกาย
เตือนใจ สร้างกุศลจิตที่ดีร่วมกัน