เที่ยวท่องล่องอินเดีย ตามกราบขอบารมีองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า

[noppakorn]

ตอนที่ 1 เลียบฝั่งแม่คงคา บูชาเจ้าแม่กาลี

ถึงอินเดียแดนกำเนิดเกิดพุทธศาสนา กัลกัตตาเป็นเมืองใหญ่ได้มาถึง
ถิ่นพุทธศาสน์รอยพระศาสดาพาคำนึง เมื่อครั้งซึ่งทรงประกาศพระศาสน์ธรรม
นับแต่ครั้งพระพุทธองค์ทรงพระกุมาร ถิ่นสถานแดนประสูติบริสุทธิ์ล้ำ
จนเจริญวัยเติบใหญ่ได้เห็นกรรม ละความงามหนีสุขโศกโลกโลกีย์
ทิ้งสมบัติพัสถานตระการสุข ทรงเห็นทุกข์สุขไม่แท้แม้สุขึ
เป็นเพียงรูปลักษณ์ไม่คงทนจนฤดี สุขที่มีสักวันพลันเสื่อมคลาย
ทรงเห็นการเกิดการตายมลายสิ้น ได้ยลยินโรคภัยให้เบื่อหน่าย
จึงละทิ้งสุขทั้งผองของนอกกาย ไม่เสียดายออกผนวชบวชโดยพลัน
ณ ริมฝั่งเนรัญชลามหานที ปลงเกศีออกผนวชบวชโดยมั่น
เป็นจุดเริ่มศาสนาพุทธสุดสำคัญ นับแต่นั้นจนบัดนี้ที่สืบมา
พอย่างเท้าก้าวออกนอกสนามบิน ก็ได้กลิ่นที่ชิดเชยคุ้นเคยหา
กลิ่นนี้ดังพาหุรัดจัดนำมา กลิ่นกายาชาวภารตะคละเคล้ากัน
ขนกระเป๋าขึ้นรถทัวร์เพียงชั่วครู่ รถโก้หรูสมัยอดีตช่างคิดสรร
นับอายุคงสี่สิบปีมีมานาน แถมขับคลานดังเต่าเดินช่างเพลินใจ
สองข้างทางก็รุงรังทั้งสองข้าง ฝุ่นเยอะจังนั่งบนรถไม่สดใส
ทั้งสลัมสลับตึกเก่าคละเคล้าไป อยู่ได้งัยกันน่ะนี่ที่อินเดีย
อาจจะความคุ้นเคยจนเฉยเฉื่อย อยู่กันเรื่อยไม่สนใจใครได้เสีย
ฉันอยู่ฉันคุณอยู่กันฉันผัวเมีย ไม่ละเหี่ยเพราะคุ้นเคยจนเฉยชา
หลังอาหารแวะไปเยือนเรือนปราสาท ราชีนีนาถอังกฤษคิดสรรหา
ได้ก่อสร้างจนใหญ่โตมโหฬาร์ เมื่อครั้งมายึดอินเดียเสียหลายปี
ชาวอินเดียเป็นเมืองขึ้นไม่ชื่นสุข ต้องทนทุกข์หวังต่อสู้กู้ศักดิ์ศรี
แม้นสู้รบคงลำบากยากราวี หาวิธีต่อสู้กู้แผ่นดิน
วิธีใดก็ไม่ได้ใช้สันติ เลยตรองตริวิธีการสมานสิ้น
ต่างช่วยกันทำสกปรกรกแผ่นดิน สร้างมลทินสร้างสกปรกรกรุงรัง
อังกฤษนั้นพอนานไปทนไม่ได้ แม้แก้ไขไม่สำเร็จเสร็จดังหวัง
ประชาชนไม่ร่วมด้วยกลับช่วยประดัง ยากหยุดยั้งจึงถอนทัพกลับบ้านไป
จากปราสาทเรามุ่งไปไหว้เจ้าแม่ วัดเก่าแก่ของฮินดูผู้สดใส
สมญานาม” กาลีลิ้นทอง ” ชื่อก้องไกล ไปกราบไหว้ขอพรวอนประทาน
ตามตำนานฮินดูกล่าวเล่าไว้ว่า แต่ก่อนมามีโรคร้ายมากรายผ่าน
ประชาชนต่างล้มตายชีพวายปราณ โรคกรายกรานจนป่วยตายให้เวทนา
พราหมณ์คนหนึ่งจึงนำน้ำมารินหลั่ง ไหลลงยังลิ้นแม่เจ้าเอารักษา
พอคนไข้ดื่มกินไปหายโรคา ตั้งสมญาแม่กาลีมีลิ้นทอง
ข้างในศาลก่อนเข้ารองเท้าถอด เขาเปิดลอดเดินเป็นแนวเป็นแถวท่อง
ฝุ่นสีแดงใส่แป้งคล้ายดินสอพอง ไว้แตะต้องเจิมหน้าผากจากพระพราหมณ์
พอเข้าไปถึงรูปพระแม่เจ้า เขาให้เอามือแตะพื้นห้ามเดินข้าม
เราเงยหน้ามองพระแม่แลดูงาม แต่ว่าพราหมณ์เขาเอ็ดอึงจึงไม่มอง
เขามีเคล็ดเอาโคลนทาตรงหน้าผาก ขอพรจากแม่เจ้าเอาจับต้อง
ตรงไหนเจ็บไม่สบายให้ทดลอง เอาโคลนต้องขอพรไว้ให้จำเริญ
จากที่นี้เราไปยังฝั่งคงคา ไกด์บอกว่ามีแม่เจ้าเขาสรรเสริญ
เป็นภาคร่างพระลักษมีที่ทูดเทิน เขาอัญเชิญประดิษฐ์ไว้ในวัดวา
“ รัชนีศวร ” เป็นชื่อท่านที่ขานกล่าว เป็นเรื่องเล่าของเจ้าแม่เขาแห่หา
มาอินเดียจะไปไหนไหว้เทวา จะต้องมากราบแม่เจ้าค่อยเข้าไป
ฮินดูเขาเปรียบท่านเป็นเช่นกุญแจ ไหว้เจ้าแม่ก่อนจึงไปไหว้ที่ไหน
มาขอพรพระแม่เจ้าค่อยเข้าไป จะไปไหนให้สมใจยามได้มา



ไว้มาต่อน่ะครับ ตอนที่ 2 ครับ....เรื่องมันยาวครับ อิอิ

[เกิดแก่]

สวัสดีค่ะพี่ชายฯ เสร็จภาระกิจ 1 สัปดาห์ผ่านไปแล้วจะกลับมาอ่านต่อนะค่ะ ถือโอกาสเข้ามาส่งใบลาค่ะ อิอิ

[noppakorn]

ไม่ทราบทำไมรูปภาพถึงหายหมดครับ

ใครมีวิธีแก้ไขรบกวนช่วยแนะนำด้วยครับ จะได้ลงรูปและกลอนต่อครับ

รับใบลาไว้แล้วน่ะครับ น้องเกิดแก่

[tanwakom]

คุณนพกรณ์ ใช้วิธีอัพภาพในห้อง แชท แล้วเอามาใส่เว็บบอร์ด

ก็จะมีภาพออกให้เห็นเป็นปกติ..

ต่อมาภาพ...หายไป... ก็เลยสงสัย

คำตอบคือ ภาพที่สมาชิกส่งกันในห้องสนทนาระบบจะเก็บชั่วคราวเพื่อให้
คู่สนทนาได้ดู ได้เซฟ เมื่อถึงระยะเวลาหนึ่ง ระบบจะลบอัตโนมัติ เพื่อป้องกันการกินพื้นที่จำนวนมาก

ให้คุณนพกรณ์ แนบภาพในการตั้งกระทู้ในเว็บบอร์ดได้เลยนะ..

[piangfan]

สาธุค่ะ พี่นพ
และญาติธรรมทุกท่านค่ะ

[noppakorn]

สาธุๆๆ ผมจะลองปฏิบัติดูครับ

ขอบพระคุณครับ

แต่กรุณาขอรบกวนช่วยแนะนำวิธีโพสต์รูปด้วย น่ะครับ จะเป็นพระคุณยิ่ง ผมจะพยายามย่อรูปให้เล็กและ
กินเนื้อที่ที่สุดครับ คือโหลดไม่เป็นครับ ใช้เป็นแต่ที่ตัวเลือกเพิ่มเติม..อย่างเดียวครับ http://www.watkoh.com/board/richedit/smileys/YahooIM/20.gif

[tanwakom]

วิธีการโพสต์รูปในเว็บบอร์ด

[noppakorn]

ตอนที่ 2 บ้านนางสุชาดา,สถานที่ลอยถาด,สระมุจลินทร์,มหาเจดีย์พุทธคยา


จากเมืองนี้เราเดินทางห่างออกไป
จำต้องใช้เวลามากยากสุขา
สถานที่แดนบริสุทธิ์พุทธคยา
เพื่อจะมาแดนศักดิ์สิทธิ์ผู้พิชิตมาร
ถึงคยาแดนตรัสรู้คู่พระศาสนา
เข้าเคหาอาบน้ำท่าสระสนาน
เสร็จเรียบร้อยรถพาไปผ่านสายธาร
ดูสถานเป็นเนินใหญ่ในท้องนา
เป็นสถานบ้านนางสุชาดามหาสมร
เธอสุนทรใจธรรมงามยากหา
ถวายข้าวมธุปายาสพระศาสดา
ก่อนจะมาตรัสรู้ใต้ต้นโพธิ์โสดาบัน
ครั้งเมื่อพุทธกาลนานมาแล้ว
พระดวงแก้วทรงบำเพ็ญเฟ้นหานั้น
หลังรับข้าวมธุปายาสสอาดพลัน
ทรงอธิษฐานนำถาดนั้นลอยเนรัญชลา
หากแม้นทรงค้นพบประสบแจ้ง
ขอบุญแรงดลบันดาลช่วยสรรหา
ให้ถาดทองลอยไหลทวนหวนคงคา
แรงบุญญาพาถาดสวนทวนทันที
เมื่อถาดลอยทวนสวนสายน้ำ
แล้วจมซ้ำตรงที่เดิมเสริมราศรี
ซ้อนทับกับถาดเก่าพระกัสปะเจ้าเข้าพอดี
ณ ใต้มหานทีเนรัญชลามหาชล
พญานาคตกใจตื่นหลับเพลินอยู่
มารับรู้มีพระศาสดามาปฏิสนธิ์
จะมีพระพุทธเจ้ากำเนิดซ้ำชี้นำคน
ทั่วสกลนั้นสว่างพร่างพราวพลัน
ฝ่ายพุทธองค์ทรงข้ามเนรัญชลาฯ
ข้ามตรงมาจากอุรุเวลาเสนาขันธ์
มาประทับใต้ต้นโพธิ์ใหญ่ใบบังบรรณ
เวลานั้นจึงทรงตรัสรู้ดูเห็นธรรม

[noppakorn]

ชมภาพจุดที่ลอยถาดและจมลงระหว่างต้นโพธิ์และเจดีย์ที่มองเห็นอยู่(เห็นแม่น้ำเนรัญชลาแห้งขอดอยู่ แต่มีน้ำอยู่ใต้ทราย)

จุดที่เป็นต้นโพธิ์ เป็นจุดที่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงลอยถาด

[noppakorn]

เจดีย์พุทธคยา สถานที่ตรัสรู้ของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

บริเวณโพธิบัลลังค์ที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสรู้

[noppakorn]

ณ ปัจจุบันคือตำแหน่งแห่งที่เจดีย์อยู่ เราได้ดูรู้เห็นเป็นสุขล้ำ
พระเจ้าอโศกทรงสร้างไว้ให้จดจำ บุญจึงนำเรามาไหว้กราบกรายมา
จากต้นโพธิ์ไปไม่ไกลได้พบสระ ซึ่งองค์พระศาสดามาสุขา
เสวยวิมุติริมสระใหญ่ได้นาคา มีชื่อว่า” มุจลินทร์ ” แผ่อินทรี
เจ้านาคาแผ่พังพานผ่านปกคลุม เพื่อเข้าคุ้มฝนสากรินองค์พระชินสีห์
ไม่ให้ฝนต้องพระกายามหามุนี น่าสดุดีเจ้านาคาน่านิยม
ครั้นตกค่ำตะวันลับกลับฟากฟ้า เราต่างมาภาวนาหาสุขสม
ใต้ต้นโพธิบัลลังก์หวังชื่นชม จับอารมย์ภาวนาพิจารณาธรรม
ขึ้นนะโมสามจบนบพุทธะ สรรเสริญพระคุณองค์สัมมาฯธัมมาล้ำ
ขอยืนยงตั้งใจตรงคงพระธรรม จะสร้างกรรมอันดีงามตามพระศาสดา
แผ่เมตตาบารมีสร้างศรีสุข ให้หมดทุกข์ปวงสัตว์สุทธิ์มนุสสา
ท่องพุทโธจับลมไว้ใช้ปัญญา ปากภาวนาว่าพุทธะชำระใจ
ได้บรรลุปฏิปทาสัญญาไว้ ชำระใจให้ผ่องผุดสุดสดใส
ถือศีลาทานพืชผักพักกายใจ เพื่อจะได้ไม่เบียดสัตว์จัดปัญญา
จวบรุ่งเช้าเรามุ่งหน้าเมืองพาราณศรี มุ่งไปที่นาลันทาพาศึกษา
ในอดีตที่ศึกษาหาตำรา พระสังฆาเรียนพระไตรในแดนดิน
ถึงสถานในอดีตจิตกำสรด น่ารันทดเหลือแต่ซากรากฐานหิน
มหาวิทยาลัยพุทธศาสนาท้าเมฆินทร์ เหลือแต่ดินกับซากปรักที่หักพัง
เห็นสถูปเก่าแก่แลประสบ เขาขุดพบเป็นซากเก่าเล่าเรื่องหลัง
ณ แห่งนี้เป็นบ้านเดิมเสริมพลัง บ้านหนหลังพระสารีบุตรพิสุทธิ์สังฆา
เหลียวทางไหนให้อาลัยในใจจิต เฝ้าครวญคิดแสนเสียดายอาลัยหา
มหาวิทยาลัยแห่งนี้นาลันทา เหล่าชั่วช้าต่างศาสนามาทำลาย
ยกพวกมาฆ่าฟันประหารพระสงฆ์ ชีพปลิดปลงกว่าสองหมื่นเกินวิสัย
ทั้งเผาฆ่ากว่าเจ็ดวันพวกจัญไร ยืนอาลัยใจคร่ำครวญหวนคนึง
เราพร้อมใจทำมาติกาบังสกุล ขอส่งบุญหนุนไปหวังให้ถึง
ทอดผ้าป่าแผ่เมตตาพารำพึง ส่งไปถึงหมู่เทวาร่วมโมทนากัน

ภาพที่ 1 หลังสวดมนต์ทำวัตรเย็นที่วัดญี่ปุ่นในพุทธคยา ถ่ายภาพหน้าพระใหญ่เป็นที่ระลึก
ภาพที่ 2 เป็นวัดภูฎาน อยู่ใกล้ๆกับวัดญี่ปุ่น

[noppakorn]

ภาพที่ 1 พระมหาเจดีย์ ยามเย็น
ภาพที่ 2 พระมหาเจดีย์ ยามดึก พระจันทร์อยู่บนยอดมหาเจดีย์พอดี


ภาพที่ 2 เป็นภาพมหัศจรรย์ภาพหนึ่งในทริปนี้ครับ เพราะดวงจันทร์อยู่ยอดเจดีย์พอดิบพอดีครับ
(มีหลายภาพ ติดตามสังเกตุกันดีๆน่ะครับ)

[noppakorn]

ภาพที่ 1 ต้นพระศรีมหาโพธิ์ ยามใกล้รุ่ง
ภาพที่ 2 หน้าโพธิบัลลังก์

[noppakorn]

ภาพที่ 1 ทำทักษิณารอบพระมหาเจดีย์ และถวายพระห่มองค์พระเจดีย์
ภาพที่ 2 อีกภาพครับ

[noppakorn]

ภาพที่ 1 ทำวัตรเช้า สักการะพระพุทธมหาเมตตา
ภาพที่ 2 ถวายผ้าไตรห่มพระพุทธมหาเมตตา ในภาพพระอินเดียกำลังห่มแทนให้

[*8q*]

อนุโมทนาครับ
จารย์นพ

[noppakorn]

ภาพที่ 1 ภาพที่เห็นเป็นบริเวณที่พระพุทธเจ้าทรงเดินจงกรม ก่อนตรัสรู้
ภาพที่ 2 กราบแท่นประทับองค์พระศาสดา ขอบารมีเพื่อเป็นมงคลแก่ตัว

[noppakorn]

ภาพที่ 1 เดินทางไปนาลันทา ระหว่างทางรถติดค่อนข้างเสียเวลา ไม่น่าเชื่อว่าระยะทาง แค่ 70 กม.ใช้เวลา
เดินทางถึง 5 ชม.
ภาพที่ 2 ภูเขานี้เป็นแนวกำแพงและประตูเมืองพาราณสี ยังเห็นแนวหินกั้นไว้อยู่

[noppakorn]

ภาพที่ 1 แวะดูรอยทางเกวียนเก่าในสมัยพระเจ้ากรุงพาราณสี เห็นเป็นร่องเด่นชัด


พรุ่งนี้มาโพสต์ต่อครับ

[plyfha]

ขอบคุณค่ะพี่นพ

[paobunjin]

สาธุ..... ขอบคุณ คุณนพกรณ์ ที่นำภาพและคำบรรยายมาให้ชม
ได้ชมแล้วรู้สึกชื่นใจมาก เหมือนกับว่าได้เดินติดสอยห้อยตามไปด้วย
ขอชื่นชมครับ
สาธุๆๆ

[noppakorn]

ภาพที่ 1 ซากเก่ามหาวิทยาลัยนาลันทา
ภาพที่ 2 อีกภาพครับ

[noppakorn]

ภาพที่ 1 เห็นภาพแล้วนึกถึงความยิ่งใหญ่ในอดีตของ มหาวิทยาลัยสงฆ์นาลันทา แห่งนี้
ภาพที่ 2 ภาพเหล่านี้เห็นแล้วทำให้เกิดความสังเวชใจ ที่พวกต่างศาสนามาเข่นฆ่าพระและทำลายสถานที่นี้

[noppakorn]

ภาพที่ 1 สถานที่แห่งนี้ถูกพวกต่างศาสนาในยุคราชวงศ์ผู้สร้างทัชมาฮาล ยกพวกมาเข่นฆ่าพระสงฆ์ถึง 2 หมื่นกว่ารูป

ภาพที่ 2 มหาวิทยาลัยสงฆ์นี้ ถูกเผาทำลายเป็นเวลา 7 วัน 7 คืน กว่าจะหมด

[noppakorn]

ภาพที่ 1 ที่เห็นในภาพ เป็นสถานที่ตั้งบ้านเดิมของพระสารีบุตร ก่อนจะบรรพชาเป็นสาวกของพระพุทธเจ้า

ภาพที่ 2 นิมนต์พระสงฆ์สวดมาติกาบังสกุล พร้อมทั้งถวายผ้าป่า อุทิศส่วนกุศลให้แก่พระสงฆ์ที่ถูกฆ่าตาย ณ ที่แห่งนี้

[noppakorn]

ภาพที่ 1 หลวงพ่อดำอันศักดิ์สิทธิ์ ที่รอดจากการถูกพวกต่างศาสนาทำลายทิ้ง

ภาพที่ 2 ถวายผ้าไตรห่มหลวงพ่อดำ

[noppakorn]

ภาพที่ 1 วิหารหลวงพ่อดำ
ภาพที่ 2 อีกมุมหนึ่งของ นาลันทา

[noppakorn]

มาอ่านกลอนกันต่อครับ

กราบลาซากโบราณสถานเก่า
ญาติธรรมเราตั้งใจไว้ไม่แปรผัน
เขาคิชกูฏพุทธองค์เคยประทับนับนานวัน
ใจตั้งมั่นแสวงบุญอันสุนทรี
ทางภูเขาแม้ลาดชันยากกั้นขวาง
เราเดินทางด้วยแรงใจให้ถึงที่
ระหว่างทางแวะเยือนถ้ำผู้ทำดี
อันถ้ำนี้พระโมคคัลลามาบำเพ็ญ
จากถ้ำนี้เดินไปไม่ไกลนัก
ถึงถ้ำพักพระสารีฯมีให้เห็น
ทั้งสององค์มาโปรดสัตว์ขัดลำเค็ญ
เพื่อบำเพ็ญให้หลุดพบสบนิพพาน
เข้าไปกราบสักการะถ้ำสาวก ด้วยหัวอกที่ปรีดิ์เปรมเกษมศานติ์
ขอบารมีทั้งสององค์ผู้ทรงธรรม์
ช่วยบันดาลทางสว่างห่างทุกข์ภัย
ใช้เวลาอีกไม่ไกลเราไปถึง
ยอดเขาซึ่งพุทธองค์ทรงอาศัย
แสดงธรรมโปรดพิมพิสารราชันย์ชัย
ได้กราบไหว้กุฏิครองของพระอานนท์
บนเขานี้เราได้ผ่านสถานที่
หลายแห่งมีในพุทธประวัติชัดทุกหน
เช่นตรงที่เทวทัตกลิ้งหินให้วิ่งชน
เศษหินโดนพระชงฆ์องค์พระพุทธา
อีกเวฬุวันอารามใหญ่ในประวัติ
พิมพิสารจัดสร้างถวายไม่กังขา
เป็นวัดที่พระสงฆ์มิได้นัดหมายมา
เฝ้าพระศาสดาคืนวันเพ็ญเห็นเต็มดวง
จากคิชกูฏสุดยอดเขาเราไปต่อ
ไม่รีรอสถานที่นี้แหนหวง
คือสถูปเก็บพระสารีธาตสะอาดดวง
เขาเก็บหวงช่วงหลังพุทธกาลเมื่อนานมี
พระมหากัสปะสร้างเอาไว้ให้รักษา
จัดเก็บพระสารีธาตุสะอาดศรี
จนถึงยุคหลังพุทธกาลเนิ่นนานปี
ยุคพระโมคคัลลีมีเณรนั้นพลันพบพา
จึงโปรดให้พระอุปคุตสุดทรงฤทธิ์
ที่สถิตย์อยู่สะดือสมุทรรีบรุดหา
เป็นคนกลางคอยจัดแจงแบ่งธาตา
ทั่วทิศาไปบูชาทั่วหน้ากัน
เราลงไปกราบไหว้ในสถูป
เอามือลูบด้วยปิติที่สุขสันต์
ในนิมิตได้เห็นไปในพุทธกาล
พระพิชิตมารประทานพรสอนปวงชน
ทรงชี้ทางนำห่างร้างกิเลส
ชี้แห่งเหตุทางพิสุทธิ์ให้หลุดพ้น
ภาพนั้นเรามองชัดได้ในกมล
ได้รู้ผลหนดับทุกข์สุขนิพพาน
แต่จะว่าใครกันเล่าจะเข้าจิต
ทางพิชิตที่ทรงแนะแกะไขขาน
แม้พระองค์ทรงตรัสให้ได้พิจารณ์
แต่นิพพานอยู่ที่บุญเป็นทุนรอน
ควรต้องหมั่นภาวนาสะสมบุญ
สร้างทานคุณเอาไว้ไม่ผันผ่อน
ตั้งจิตมั่นมุ่งนิพพานอย่ารานรอน
ตั้งเป็นสรณ์ไว้ยึดเหนี่ยวเกี่ยวบุญทาน
ย้อนกลับมาเมืองคยาแดนพระพุทธฯ
ที่พิสุทธิ์เพื่อพักผ่อนนอนสนาน
หลังหลับใหลพักผ่อนนอนกันนาน
ไปกราบกรานลาต้นโพธิ์พระโมฬี
เราพร้อมกันถวายผ้าห่มร่มโพธิ์ใหญ่
ด้วยดวงใจที่เพิ่มพูนสุนทรศร
แผ่เมตตาแก่สัตว์โลกโศกมากมี
ให้สุขึพ้นเวทนาทั่วหน้ากัน
แล้วกลับมาที่ด้านหน้าพระเจดีย์
ทำพิธีห่มผ้าไตรใจสุขสันต์
ถวายแก่พระพุทธเมตตาวิลาวัณย์
ขอพรท่านแล้วเดินทางกันต่อไป

[noppakorn]

จากคยามุ่งหน้าพาราณสี
เมืองที่มีเคยมีพระศาสนามาสดใส
จุดแรกเริ่มพุทธศาสนามาวิไล
พระรัตนตรัยกำเนิดประเสริฐมา
ป่าอิสปตนะมฤคทยาวัน
ป่าสำคัญที่พุทธองค์ทรงปฐมเทศนา
โปรดปัญจวคีย์มีเมตตา
เสด็จมาหลังตรัสรู้ลุล่วงธรรม
หลังพระองค์ทรงตรัสรู้สู่วิมุติ
ใจพิสุทธิ์รู้ล่วงธรรมอันงามล้ำ
ปราถนาจะเผยแพร่แผ่พระธรรม
โปรดอาจารย์ตามตรัสรู้ดูแจ้งมา
แต่อาจารย์ท่านทั้งสองต้องลาโลก
ทิ้งทุกข์โศกไม่ทันให้ท่านหา
พระพุทธองค์ท่านจึงทรงเสด็จตรงมา
โปรดสาวกาปัญจวคีย์ที่เกื้อกูล
ทรงเทศนาธรรมจักร์กัปปวัตนสูตร
ธรรมบริสุทธิ์อันเลิศล้ำพระธรรมสุนทร์
จนรู้แจ้งถึงเหตุแห่งพระธรรมคุณ
ปัญญาพูนรู้ทางแจ้งแห่งนิพพาน
เห็นเค้าโครงร่องรอยเก่าเขาสร้างไว้
ถูกทิ้งไปให้ศึกษาคราบุตรหลาน
พระเจ้าอโศกทรงสร้างไว้ยิ่งใหญ่มานาน
เคยตระการครั้งพุทธกาลเมื่อนานมา
เห็นเสาอโศกตั้งไว้ได้ห้าหลัก
สัญลักษณ์ปัญจวคีย์ดีทั้งห้า
กับพระแท่นสถานที่ปฐมเทศนา
ที่ได้มาโปรกสาวกพ้นโศกตรม
ที่ด้านในตั้งสถูปใหญ่ไว้สูงเด่น
ตั้งไว้เป็นอนุสรณ์ตอนสร้างสม
ยามได้เห็นปิติเกิดเลิศอารมย์
จิตภิรมย์ส่งใจได้มาเยือน
เรากราบไหว้สวดมนต์ดลบารมี
ที่โชคดีกว่าใครๆไม่แม้นเหมือน
สถานที่อันศักดิ์สิทธิ์จิตไม่เลือน
เป็นเครื่องเตือนเร่งปฏิบัติขจัดมาร
สักการะเสร็จเดินออกมาหาพระแท่น
ตั้งเป็นแกนให้ได้เห็นเป็นสันฐาน
ณ แห่งนี้ที่พระองค์ผู้ทรงธรรม์
แสดงทานโปรดยศกุลบุตรพิสุทธิคุณ
ขอย้อนเล่าเรื่องยศกุลบุตรสุดประเสริฐ
มากำเนิดเป็นบุตรบริสุทธิ์สุนทร์
ของเศรษฐีผู้ร่ำรวยด้วยผลบุญ
ได้เจือจุนบุตรตนจนสำราญ
ให้แต่งงานแต่งการสำราญจิต
มีชีวิตที่ฟุ้งเฟ้อเห่อเหิมหาญ
มีบ้านสามฤดูอยู่ดูสคราญ
สุขสนานมีนางรำนางละครฟ้อนให้ดู
ยศกุลบุตรมีวันหนึ่งซึ่งตื่นเช้า
มองรอบเงารอบตัวบ้านสถานอยู่
เห็นทาสีและนางรำตามประตู
ต่างนอนอยู่ระเนระนาดดูบาดตา
จิตให้ตกขุ่นข้องใจหมองหมาง
เดินหนีห่างออกจากบ้านฐานเคหา
ปากก็บ่นเพราะไม่สมอารมย์มา
ท่านบ่นว่า(ที่นี่วุ่นวายหนอ ที่นี่ขัดข้องหนอ) ไปไม่หยุดสดุดเลย
เพราะบุญท่านเคยทำกระทำมา
จึงดลพาให้ท่านคิดจิตไม่เฉย
เกิดเบื่อหน่ายเรื่องโลกีย์ที่คุ้นเคย
เลยเชือนเชยเบื่อหน่ายจิตคิดรำคาญ
พระพุทธองค์ทรงฌานด้วยญานรู้
ได้เพ่งดูยศกุลบุตรสุดสนาน
จะบรรลุรู้ธรรมสัมมาจารย์
คิดประทานโปรดให้ดลใจมา
จึงดลใจให้เดินมาพาพานพบ
มาประสบพบพระองค์ผู้ทรงศาสนา
ท่านทรงกล่าวพุทธพจน์รสนา
เมื่อพบพายศกุลบุตรสุดสุนทร(ที่นี่ไม่วุ่นวาย ที่นึ่ไม่ขัดข้อง)
ครั้นยศกุลบุตรยินสำเนียงเสียงพระพุทธ
จึงได้รุดหวังไปได้คำสอน
เพราะสนใจพุทธพจน์งดเดินจร
ไม่ยอกย้อนเดินตรงเข้าเฝ้าทันที
เดินทักษิณารอบพุทธองค์ผู้ทรงธรรม์
ก่อนกราบกรานสักการะพระชินสีห์
หลังจากนั้นพุทธองค์ทรงพาที
ยกธรรมดีมาแสดงแจงแนะนำ
ยศกุลบุตรครั้นได้ฟังนั่งสาธุ
ก็บรรลุพระโสดาฯพาสุขล้ำ
เพียงพระพุทธองค์ทรงมีคำชี้นำ
ก็เห็นธรรมในทันทีที่ฟังมา
ฝ่ายพ่อแม่ยศกุลบุตรพิสุทธิ์ศรี
เมื่อบุตรหนีก็พยายามเฝ้าตามหา<
จนมาพบพระพุทธองค์ผู้ทรงศักดา
ไม่รู้ว่าบุตรนั่งอยู่คู่กับตน
เพราะพระสัมมาฯบังกายาไม่ให้พบ
ผู้ทรงภพใช้ฤทธามาบังหน
พ่อแม่มาจึงไม่พบประสบคน
ไม่ได้ยลจึงเข้าถามพระศาสดา
พระพุทธองค์จึงโปรดนำชี้ธรรมให้
สังสอนไปให้เห็นงามตามเทศนา
ยศกุลบุตรซึ่งขณะนั้นบรรลุโสดาฯ
จิตน้อมพาบรรลุอรหันต์ในทันใด
ท่านจึงไม่ได้กลับไปบ้าน
ขอออกบรรพ์ชาเป็นภิกษุผู้สดใส
เป็นอรหันต์ตอนฆราวาสไม่คลาดไคล
ละทิ้งไปสิ่งฟุ้งเฟ้อบำเรอสราญ
ครั้นหลังพุทธกาลผ่านพ้นมา
กษัตราอโศกใหญ่ผู้ไพศา
ได้มาก่อสร้างสถูปใหญ่ให้ตระการ
กับแท่นฐานเป็นตำนานเมื่อผ่านมา......

[noppakorn]

ภาพที่ 1 ป่าอิสปตนมฤคทายวัน ในอดีตเหล่าฤษีและโยคี เทพ กินนร กินรี จะเหาะมายังสถานที่นี้
ภาพที่ 2 เสาหลักที่พระเจ้าอโศกสร้างไว้แทนสัญลักษณ์ของเบญจวัคคีย์ทั้ง5 ที่พระพุทธเจ้ามาโปรด

[noppakorn]

ภาพที่ 1 สถูปที่สร้างไว้เป็นสัญลักษณ์ที่องค์พระศาสดาเสด็จมาทรงปฐมเทศนา
ภาพที่ 2 สถานที่ต่างๆในแดนปฐมเทศนา

[noppakorn]

ภาพที่ 1และ 2 รูปถ่ายในบริเวณแดนปฐมเทศนา

[noppakorn]

ภาพที่ 1-2 แท่นที่สร้างไว้ตรงจุดที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแสดงธรรมโปรดยศกุลบุตร

[noppakorn]

ภาพที่ 1 สวดมนต์ทำวัตรเย็นหน้าสถูป และสวดบทธัมมจักรกัปปวัตนสูตร
ภาพที่ 2 ห่มผ้าจีวรให้สถูป

[noppakorn]

กราบกรานลาสังเวชนีย์ที่ศักดิ์สิทธิ์
พระพิชิตทรงแจงแสดงปฐมเทศนา
เพื่อจะไปยังที่หมายตั้งใจมา
ริมคงคามหานทีมีตำนาน
เมืองพาราณสีที่สับสนมีคนมาก
รถลำบากกว่าจะฝ่าหาทางผ่าน
จุดมุ่งหมายริมคงคาชลาธาร
ไปดูงานบูชาแม่คงคาอารตี
พิธีพราหมณ์บูชาไฟถวายพระแม่
ขอพรแก่สานุศิษย์จิตสุขศรี
ณ ริมฝั่งแม่คงคามหานที
ให้โชคดีศรีสุขไร้ทุกข์ภัย
เราลงเรือล่องไปในแม่น้ำ
ตอนย่ำค่ำเพื่อไปดูอยู่ใกล้ๆ
ทั้งท่าน้ำที่เอาศพมาเผาไฟ
ลอยศพไปในวารีศรีคงคา
ชาวฮินดูเชื่อถือว่าถ้าตายลง
ได้มาปลงร่างกายให้มีค่า
จะต้องเผาเอาเถ้าลงลอยคงคา
ให้น้ำพาสู่สวรรค์นิรันดร
แต่ยกเว้นชนทั้งสี่มิต้องเผา
เพียงยกเอาร่างมัดถ่วงหน่วงลงก่อน
ให้จมลงลับไปใต้สาคร
ผ่านขั้นตอนเผาร่างไปไม่ทำลาย
ถ้าผู้ตายนั้นเป็นเช่นนักบวช
หรือนักสวดทุกศาสนามาเข้าข่าย
สตรีมีพรหมจรรย์มั่นใจกาย
อีกเด็กชายเด็กหญิงสองสิ่งชน
ประเภทสุดท้ายไม่ให้ใช้ไฟเผา
คือชนเหล่าที่งูกัดพิฆาตผล
เพราะงูนั้นคือพระเจ้ามาเอาชนม์
จะนำคนกลับสวรรค์บันดาลมา
ท่าน้ำนี้ห้ามเอาขาเล่นราน้ำ
เป็นข้อห้ามของเขากล่าวไว้ว่า
ไม่ให้เกียรติคนที่ตายวายชีวา
เว้นแต่ว่าเอาขาเทียบเหยี่ยบโดนดิน
การถ่ายภาพเขาก็ห้ามปรามเอาไว้
ไม่ทราบได้ว่าทำไมไม่ให้สิ้น
ญาติพี่น้องของคนตายวายชีวิน
เคยได้ยินว่าโกรธขึ้งถึงทุบตี
ย้อนขึ้นฝั่งแวะไปไหว้พระพิฆเนศวร์
เป็นเทเวศร์น่าบูชาสง่าศรี
แวะขอพรแล้วย้อนกลับลาลับที
กลับไปที่พักผ่อนเข้านอนกัน
เพื่อกราบกรานสถานอันสำคัญ
ณ ที่นั้นพระพุทธองค์ทรงปรินิพพาน
เสียเวลาเพราะรถติดมืดสนิทแล้ว
ต้องคลาดแคล้วบางจุดหมายจำผายผ่าน
วันรุ่งขึ้นเราจะไปในแดนพระนิพพาน
เพื่อกราบกรานแดนสังเวชตามเจตน์ใจ
มกุฏพันธนมหาเจดีย์
สถูปนี้เมื่อเรามาฟ้าสดใส
เป็นสถานฌาปนะฯพระเกรียงไกร
เพื่อกราบไหว้รำลึกถึงซึ่งพระศาสดา
เรานิมนต์พระมาติกาบังสกุล
ถวายคุณพระทรงชัยให้ศาสนา
เดินตามรอยพร้อมจุดเทียนเวียนบูชา
เดินทักษิณาเป็นมงคลหมู่ชนเรา
เสร็จพิธีเราไป ณ สถานที่
แดนปรินิพพานสถานเศร้า
ณ ที่นี้องค์พระศาสดาศาสนาเรา
ละร่างเงาสังขารไว้ไปนิพพาน
เห็นสถูปสูงเด่นเป็นสง่า
วิหาราอยู่ข้างเคียงเรียงสถาน
ในวิหารมีพระนอนสรณ์สคราญ
ปางนิพพานประดิษฐ์ไว้ให้บูชา
เราสวดมนต์บูชาพระมหาเจดีย์
ที่แห่งนี้เมื่อพุทธกาลนานนักหนา
สองพันสองร้อยห้าสิบสองปีที่ผ่านมา
องค์พระศาสดาทรงปรินิพพานัง
ถวายห่มผ้าไตรให้พระพุทธ
ใจผ่องผุดคำนึงถึงหนหลัง
ชีวิตนั้นไม่เที่ยงแท้อนิจจัง
ไม่อยู่ยั้งแม้แต่องค์พระทรงชัย
พระพุทธองค์ผู้ทรงรู้อยู่แน่แท้
การเกิดแก่เจ็บตายยากกลายได้
เกิดมาแล้วสุดจะหนีหลีกลี้ไป
ควรตั้งใจสู่นิพพานผ่านพากเพียร
เพราะฉะนั้นมนุษย์เราอย่าเขลาจิต
มีชีวิตควรตั้งใจไม่ผันเปลี่ยน
ทำความดีมีเมตตาอย่าผันเวียน
ควรพากเพียรสร้างบุญญาใฝ่หาธรรม
อันวัฏฏะสังสารนั้นเวียนว่าย
มีเกิดตายไม่สุดสิ้นฟ้าดินสาม
อยากสิ้นสุดหยุดเวียนว่ายในข่ายกรรม
เสวยธรรมสุขวิมุติสุดนิพพาน
ดังพุทธองค์ทรงสอนสั่งทางดับทุกข์
ค้นหาสุขหนทางมรรคจักสุขศานติ์
เดินสายกลางไม่ตึงหย่อนเกินผ่อนการ
บุญบาลหมั่นภาวนาพาสุขใจ
จะมุ่งไปแดนประสูติบริสุทธิ์ศรี
แต่ให้มีเหตุการณ์ยากขานไข
ชาวเนปาลเขาก่อการร้าวรานใจ
ส่งผลให้เกิดเหตุร้ายวุ่นวายกัน
ไม่สามารถผ่านประเทศเขตแสนสุข
ใจเกิดทุกข์เข้าไม่ได้ให้โศกศัลย์
แดนประสูติจำงดไว้ไม่ไปกัน
กลัวชีวันจะไม่รอดและปลอดภัย
เพียงส่งใจขอบารมีให้ศรีสุข
ตัดความทุกข์ออกจากใจหายสงสัย
มีเวลาฟ้าใหม่คงได้ไป
จะตั้งใจไปแดนดินถิ่นมงคล
ในครั้งนี้กรรมมาบังเข้าขวางกั้น
สุดจะดั้นเดินทางได้ให้สบผล
คงกำหนดให้เรานั้นต้องดั้นดล
มาอีกหนเพื่อสร้างบุญสุนทรใจ
แต่จะขอย้อนกล่าวเล่าพุทธประวัติ
โดยรวบรัดเมื่อประสูติวิสุทธิ์ใส
ถึงเมื่อพระสิริมหามายามาทางไกล
เสด็จไปผ่านลุมพินีมีเหตุการณ์
พระนางทรงประชวรครรภ์สถานที่นี้
จะจรลีต่อไปไม่พ้นผ่าน
เหล่าเสนาฯจึงหยุดไว้ให้ประสูติการ
เพราะพระครรภ์ครบทศมาสไม่อาจรอ
วันนั้นเป็นเพ็ญสิบห้าค่ำยามเดือนหก
ไร้ฝนตกแต่ดอกไม้บานตระการฟ้อ
พระโพธิสัตว์ทรงกำเนิดมาเกิดต่อ
ฝนชลอไม่ไหลหลั่งดั่งยินดี
ครั้นถึงเวลามหาฤกษ์
ใต้ร่มพฤกษ์สาละใหญ่ให้สดศรี
พระโอรสกำเนิดมาทรงจรลี
ยกนิ้วชี้ฟ้าดินสิ้นเวียนวน
มองเห็นองค์เป็นมานพประสบศักดิ์
เดินเยื้องยัก 7 ก้าว คราวเดินหน
เปล่งวาจาก้องน่านฟ้ามหาสกล
จะหลุดพ้นเวียนว่ายตายเกิดการ
ขณะนั้นท้องฟ้านภากาศ
เปล่งมธุรวาทรองรับสดับขาน
หลั่งอุทกสู่เบื้องพื้นปฐพีกานต์
สาธุการยินดีด้วยปรีดา
เป็นพุทธประวัติเมื่อประสูติพิสุทธิ์ศรี
ลุมพินีที่ตั้งใจจะไปหา
แต่ไม่สมใจดังหวังตั้งใจมา
จำอำลาโอกาสหน้ามาอีกที
เพราะถิ่นนี้แดนสำคัญอันประเสริฐ
ที่กำเนิดพระพุทธาพาสุขศรี
สังเวชนีย์ทีสำคัญอันมากมี
แต่วันนี้ต้องเสียใจอาลัยลา
ขอย้อนกลับการเดินทางย่างเยื้อง
นับต่อเนื่องไปลุมพินีมีปัญหา
จำต้องหาที่พักผ่อนนอนสักครา
รอเวลาวันพรุ่งนี้อาจมีไป
จึงได้ไปหาที่พักเพื่อพักผ่อน
ไว้หลับนอนเพียงชั่วคืนให้ชื่นใส
เป็นวังเก่ามหาราชาท่าไฉไล
จัดให้ไปได้หลับนอนพักผ่อนกัน

[noppakorn]

ครั้นรุ่งเช้าข่าวมาแน่แก้ไม่ได้
ต้องตัดใจจากลุมพินีที่ใจมั่น
ออกเดินทางไปสาวัตถีทันทีพลัน
เชตวันคือสถานที่ๆจะไป
ใช้เวลาหลายชั่วโมงตรงมาถึง
วัดนี้ซึ่งมีเศรษฐีใหญ่ได้สร้างให้
ชื่ออนาถบิณฑิกะเศรษฐีผู้มีใจ
ได้เลื่อมใสพระพุทธองค์ผู้ทรงธรรม
ณ.พื้นดินที่นี้มีสาเหตุ
มีเจ้าเชตเพื่อนเศรษฐีมีคำถาม
เพราะไม่เชื่อซึ่งศรัทธาพยายาม
จึงได้ถามท้าเศรษฐีที่ศรัทธา
หากอยากได้ผืนดินท้องถิ่นนี้
ให้เศรษฐีเอาเงินโปรยโรยทั่วหล้า
ได้ผืนดินสักเท่าใดโปรยได้มา
ไม่เชื่อว่าศรัทธาแท้แน่เพียงใด
บิณฑิกะจึงเอาเหรียญเพียรโปรยหว่าน
ในสถานของเจ้าเชตด้วยเจตน์ใส
เหรียญทองนั้นโปรยจนกว้างและห่างไกล
ด้วยหัวใจที่ศรัทธาพระพุทธองค์
ฝ่ายเจ้าเชตกลัวใจรีบให้หยุด
ใจผ่องผุดในศรัทธามหาสงฆ์
กลัวเสียที่อีกกลัวใจให้มั่นคง
ขอร่วมลงคงเชื่อไว้ได้สักคน
บิณฑิกะมหาอุบาสก
จึงทรงยกวัดเชตวันอันงามล้น
ถวายเป็นที่ประทับกับพระภูวดล
พระทรงพลไว้แสดงธรรมงามฤดี
เราได้ไปกราบกุฎิศรีพุทธา
พระสัมมาฯจำพรรษาพาสุขศรี
มาจำอยู่ที่นี่นานสิบเก้าปี
ขอพระบารมีพุทธองค์ทรงเมตตา
โปรดประทานปัญญามาให้ลูก
รู้ดับทุกข์รู้เหตุแท้แก้ปัญหา
มีสติรู้แจ้งจริงยิ่งศรัทธา
พ้นกามาพ้นกิเลสเหตุทุกข์ตรม
ก่อนจะถึงกูฎิมีโพธิ์ใหญ่
แผ่ร่มไทรมีสง่าน่าสุขสม
อานันทโพธิ์ยืนต้นอยู่คู่ฟ้าลม
น่าชื่นชมพระบารมีศรีสัมมาฯ
แต่เมื่อครั้งพระองค์คงอยู่คู่เชตวัน
พระทรงธรรม์ไม่อยู่ช่วงล่วงพรรษา
เสด็จสู่ดาวดึงส์อันตรึงตรา
โปรดพระมารดาให้รู้ธรรมงามเจริญ
ยามพระองค์เด็จ ณ สวรรคา
ญาติโยมมาหวังพบพานสรรเสริญ
ก็ไม่พบองค์สัมมาพาเจริญ
ไม่เพลิดเพลิน่พาผิดหวังดังศรัทธา
พระอานนท์จึงดำริห์ตริตรองคิด
เฝ้าพินิจคิดหาทางไม่ห่างหา
เอาสิ่งแทนให้กราบไหว้แทนพระศาสดา
ด้วยบุญญาเคยผูกพันฝันถึงโพธี
พระโมคคัลลาฯได้ฟังอยู่รู้สดับ
เหาะหายวับถึงโพธิ์ชัยพระไตรสีห์
เอาจีวรเข้ารองรับเม็ดโพ-ธิพอดี
ก่อนเม็ดนี้จะตกลงตรงพื้นพสุธา
แล้วรีบนำหายวับกลับเชตวัน
ชั่วฉับพลัน ช้างสบัดหูอยู่หวือหวา
พระอานนท์จึงเอาเม็ดเพชรโพธา
ที่ได้มาปลูกเอาไว้กราบไหว้กัน
ที่กล่าวไว้ว่าพระอานนท์ดลพันผูก
อยากจะปลุกโพธิ์ตรัสรู้ไว้อยู่นั้น
เป็นเพราะสมัยอดีตชาติสะอาดจรรย์
ท่านเกี่ยวพันเป็นจักรพรรดิ์กษัตริย์ชัย
เคยขึ่ช้างเหาะเหินเดินอากาศ
ยุรยาตรมาจนถึงซึ่งโพธิ์ใหญ่
ไม่สามารถข้ามผ่านพ้นต้นโพธิ์ชัย
ทำอย่างไรโพธิ์ก็บังขวางทุกที
จึงลงช้างลงมาดูจึงรู้ว่า
โพธิ์นี้หนาองค์กัสปะพระชินสีห์
ทรงตรัสรู้สัมโพธิญานฌานพอดี
โพธิ์ต้นนี้จึงข้ามไม่ได้พ่ายบุญญา
แต่ครั้งนั้นจึงผูกพันมั่นในจิต
บุญญฤทธิ์จึงบันดาลประสานหา
ให้ดลจิตถึงโพธิ์ชัยในพระศาสดา
ให้นำมาปลูกแทนองค์พระทรงธรรม
โพธิ์พระอานนท์ต้นนี้จึงเป็นเช่นดังบุตร
สุดพิสุทธิ์ศรีมหาโพธิ์โสดาล้ำ
ยืนต้นมากว่าสองพันห้าร้อยปีที่มีธรรม
ร่มโพธิ์งามสง่าตราบฟ้าดิน
กราบลาจากพระอารามธรรมจิต
ที่ศักดิ์สิทธิ์รอยพุทธองค์ผู้ทรงศีล
ขอพระบารมีพระศาสดาผ่องราคิน
มายลยินเบื้องพระบาทพระศาสดา
จะขอเดินตามคำสอนสั่งพระชินสีห์
เจริญดีตามรอยบาทพิลาสฟ้า
คำสอนสั่งที่พระองค์ทรงตรัสมา
ล้วนเลิศฟ้าเป็นจริงทุกสิ่งอัน
จะกี่กัปป์กี่กัลป์ขอมั่นไว้
หวังตั้งใจจะพบสบสุขสันต์
หลุดเวียนว่ายตายเกิดประเสริฐพลัน
สู่นิพพานสักชาติได้ใจยินดี.....


จบแล้วครับ
ขอขอบคุณทุกท่านที่ทนอ่านกันจนจบน่ะครับ

ขอบคุณทั่นยายเป็นอย่างยิ่งครับ ที่ช่วยท้วงติงให้แก้ไขคำที่ผิดครับ และได้ขัดเกลากลอนบางตอนไปด้วยครับ

สาธุๆๆ

[เกิดแก่]

สวัสดีค่ะพี่ชายฯ

ว้า...จบซะแล้ว ต้องขอขอบพระคุณพี่ชายฯ ที่นำภาพและเรื่องราวคราว
เที่ยวท่องล่องอินเดีย มาเล่าสู่กันฟัง น้องนะเกาะติดสถานการณ์ อู๊ย..
ไม่ใช่ซิ ต้องพูดว่าติดตามอ่านมาตั้งแต่ต้นจนจบ ค่ะ

อนุโมทนาสาธุค่ะ

[ทั่นยาย]

ภาระตะแดนดินถิ่นกำเนิด
ที่ก่อเกิดศาสนาพุทธาฉันท์
เป็นดินแดนที่ประเสริฐเลิศนิรันดร์
ต่างใฝ่ฝันเยี่ยมเยือนเพื่อเตือนใจ

พระศาสดาผู้ประเสริฐเกิดที่นี่
สถานที่สี่ตำบลมณฑลใหญ่
มีพุทธศาสนิกชนคนทั่วไป
ต่างน้อมใจไปกราบบาทพระศาสดา

แม้มิได้เห็นด้วยตาหาขัดข้อง
มีเพื่อนผ้องญาติธรรมเดินนำหน้า
นำเรื่องราวเอามาเล่าเค้าเห็นมา
มากคุณค่าได้รู้เห็นด้วยเช่นกัน

เกิดปิติศรัทธามหาศาล
ดุจสายธารเปี่ยมล้นท่วมท้นฝั่ง
ขอน้อมกราบนมัสการผ่านไปยัง
พุทธานังแทบพระบาทพระศาสดา

ขอขอบคุณพี่นพกรณ์อย่างยิ่งค่ะ ที่ได้นำภาพและเรื่องราวแห่งพุทธศาสนามาแบ่งปัน
ให้ได้ดู ได้รู้ ได้เห็นเหมือนได้ไปสัมผัสด้วยตาตนเองฉะนี้ อันก่อให้เกิดปิติศรัทธาอันประมาณมิได้ค่ะ
ขออนุโมทนาในบุญอันก่อให้เกิดศรัทธานี้ด้วยค่ะ ขอให้เจริญในธรรมยิ่งขึ้นนะคะ สาธุ

[piangfan]

ยังดีนะ ที่เพียงฝันตามมาทันค่ะ
ทั่นยาย พี่นพ พี่เกิดแก่ และญาติธรรมทุกท่านค่ะ
สาธุ สาธุ สาธุ ค่ะ
ขอบคุณค่ะ

[noppakorn]

ภาพที่ 1 ทัชมาฮาล ถ่ายระยะไกล
ภาพที่ 2 ทางเข้าทัชมาฮาล

[noppakorn]

ภาพที่ 1 ทัชมาฮาล
ภาพที่ 2 ทัชมาฮาล

[noppakorn]

ภาพที่ 1 ทัชมาฮาลอีกมุมหนึ่ง
ภาพที่ 2 ทัชมาอาลอีกภาพ

[noppakorn]

ภาพที่ 1 ร่วมถ่ายภาพหมู่ไว้เป็นที่ระลึก
ภาพที่ 2 ซุ้มประตูใกล้ปราสาทพระราชวังของกษัตริย์ชาห์เยฮัน

[noppakorn]

ภาพที่ 1 ด้านหน้าพระราชวังกษัตริย์ชาห์เยฮัน
ภาพที่ 2 มุมหนึ่งในพระราชวังเก่า

[noppakorn]

ภาพที่ 1 เพดานโถงที่เคยประดับด้วยทองคำ ถูกอังกฤษลอกเอาไป
ภาพที่ 2 บริเวณที่พักของนางสนมในพระราชวัง

[noppakorn]

ภาพที่ 1 ทางเข้ามหาวิทยาลัยโยคะ เมืองหริตวา เป็นที่เรียนโยคะ
ภาพที่ 2 บรรยากาศเมืองหริตวา ช่วงสงกรานต์

[noppakorn]

ภาพที่ 1 บรรยากาศสงกรานต์ที่อินเดีย
ภาพที่ 2 อีกภาพหนึ่ง

[noppakorn]

ภาพที่ 1 เมืองฤษีเกตุ
ภาพที่ 2 สะพานแขวนข้ามแม่น้ำคงคา เพื่อไปยังวัดฮินดูที่เราจะไปพักกัน

[noppakorn]

ภาพที่ 1 ไปถึงทางวัดกำลังทำพิธีบูชาไฟ ที่เรียกว่า "คงคาอารตี" ซึ่งวันพรุ่งนี้เราจะไปร่วมพิธีด้วย
ภาพที่ 2 ภาพยในวัด

[noppakorn]

ภาพที่ 1 ท่าน้ำหน้าวัด
ภาพที่ 2 อีกมุมริมคงคา

[noppakorn]

ภาพที่ 1 รูปปั้นเทพหน้าวัด
ภาพที่ 2 พระศิวะเทพ ในแม่น้ำคงคา หน้าวัด

[noppakorn]

ภาพที่ 1 บรรยากาศในวัด
ภาพที่ 2 เปลี่ยนบรรยากาศข้ามฝั่งน้ำ จะไปเที่ยวเมืองหริตวา บริเวณที่เขาเรียกว่า ศิวลึงค์

[noppakorn]

ภาพที่ 1 นั่งสามล้ออินเดียไปรถบัสเพื่อไปเมืองหริตตะวา
ภาพที่ 2 เทวรูปพระศิวะองค์ยืนที่ริมแม่น้ำคงคาเมืองหริตตะวา

[noppakorn]

ภาพที่ 1 ริมน้ำด้านนี้ค่อนข้างมีโคลนมาก ที่เห็นรูปปั้นที่อยู่ในน้ำนั้น เกิดจากบรรดาศิษย์ของอาจารย์
ซึ่งเสียชีวิตไปแล้ว ปั้นรูปอาจารย์ตนนำมาไว้ในแม่น้ำคงคา เพื่อให้ไปสู่สวรรค์
ภาพที่ 2 เด็กครบหนึ่งขวบ เขาพามาทำพิธีที่อาบน้ำแม่น้ำคงคา

[noppakorn]

ภาพที่ 1 ชาวฮินดูมาอาบน้ำแม่น้ำคงคากัน
ภาพที่ 2 วัดริมแม่น้ำคงคา

[noppakorn]

ภาพที่ 1 บริเวณนี้เป็นช่วงที่เรียกว่า ศิวลึงก์ โดยแม่น้ำคงคาแยกไหลเป็นสองทาง ก่อนจะไปบรรจบกันอีกครั้งหนึ่ง
ภาพที่ 2 ขอทานมีมากบริเวณสพานทางข้าม

[noppakorn]

วัดนี้อยู่ริมฝั่งอีกด้านหนึ่ง มีผู้คนไปกราบไหว้กันมาก

[noppakorn]

ดูแขกอินเดียเล่นสงกรานต์ ทั้งสาดน้ำ สาดสี เต้นรำ เปิดเพลงเหมือนบ้านเราเลย สนุกดีครับ

[noppakorn]

เล่นกันบนรถก็มีครับ เหมือนบ้านเราเลย

[noppakorn]

เล่นสงกรานต์บนรถอีกภาพครับ

[noppakorn]

แวะมาซื้อลูกประคำกันที่นี่ ราคาไม่แพงครับ

[noppakorn]

ภาพที่ 1 เดินทางกลับ เพื่อไปร่วมพิธีบูชาไฟกับโยคีเด็ก 108 รูป ที่ริมฝั่งแม่น้ำคงคาเมืองฤษีเกตุ
ภาพที่ 2 ร่วมถ่ายรูปเป็นที่ระลึกให้กับโรงแรมที่เราแวะไปทานอาหารกลางวัน เขาขอเก็บเป็นที่ระลึกครับ

[noppakorn]

เสียดายภาพหายหมดครับ