" รักแม่เท่าดวงใจ "
เด็กผู้หญิงคนหนึ่งอายุประมาณสองขวบเศษ ช่างพูดช่างถาม
จนคุณแม่รำคาญ เลยแก้เกมลูกสาวตัวน้อยโดยเป็นฝ่ายยิงคำถามบ้าง
เมื่อถูกถามว่า " รักแม่มากแค่ไหนจ๊ะ " แม่หนูน้อยก็ตอบโดยไม่ต้องคิดว่า
"รักแม่จ๋าเท่าจักรวาล" อ้างปากกว้างพอที่ปลาวาฬจะเข้าไปได้ทั้งตัว
พร้อมกางมือกางแขนป้อมๆออกให้กว้างที่สุดเท่าที่จะกว้างได้
แม่มักจะถามคำถามเดิมซ้ำๆกันอยู่เสมอ แต่น่าแปลกยิ่งนัก แม้จะเป็นคำถามเดิมๆ
แต่คำตอบกลับไม่เหมือนเดิมเลยสักครั้งเดียว เพราะจากวันนั้นที่เธอเคยบอกว่า
"รักแม่จ๋าเท่าจักรวาล" แต่วันต่อมาเธอบอกว่า " รักแม่จ๋าเท่าโลกเลย" แถมทำ
ท่าประกอบแบบเดิมคือกางมือออกจนสุดแขนดูเหมือนจะใหญ่เท่ากับจักรวาลนั่นแหล่ะ
และเมื่อถูกถามคำถามเดิมในครั้งต่อๆมาเธอก็ตอบว่า "รักแม่จ๋าเท่าฟ้าเลย"
" รักแม่จ๋าเท่าบ้านเลย " เอ..รู้สึกว่าความรักมันชักจะหดเล็กลงทุกทีๆเลยนะนี่
จนผู้เป็นแม่เริ่มกังวลว่า ต่อไปหนูจะเหลือความรักให้แม่สักเท่าไหนหนอ
จะเล็กกว่าเม็ดทราย หรือไม่เหลือเลยหรือเปล่าหนอ แล้วคำตอบก็เป็นดังที่แม่
ได้คาดคิดไว้จริงๆเสียด้วยซี เพราะคำตอบของเธอแต่ละครั้งนั้น จะรักแม่เล็กลง
หรือน้อยลงเรื่อยๆ จากรักเท่าบ้าน ก็เป็นรักเท่ารถ รักเท่ามุ้ง รักเท่าเตียง รักเท่าโอ่ง
รักเท่ากะทะ รักเท่าจาน..ฯลฯ
และในที่สุดความรักของเธอก็เหลือแค่......รักแม่เท่าดวงใจ...
ทั่นยาย 09/04/09
เพลง : รักหม่าม้า
ศิลปิน : กลุ่มเด็กน้อยเสียงใส
http://music.gmember.com/player/html...gid=0200808101
เช้าวันหนึ่งวันนั้น วันหนึ่งวันนั้น เจ็ดนาฬิกา
หนูกระโดดออกมา ก็บอกว่ารัก รักหม่าม้าคนเดียว
หม่าม้าก็บอกว่ารัก ก็บอกว่ารัก รักหนูคนเดียว
คนอื่นก็ไม่แลเหลียว ก็บอกว่ารัก รักหม่าม้าคนเดียว
เช้าวันหนึ่งวันนั้น วันหนึ่งวันนั้น เจ็ดนาฬิกา
หนูกระโดดออกมา ก็บอกว่ารัก รักหม่าม้าคนเดียว
หม่าม้าก็บอกว่ารัก ก็บอกว่ารัก รักหนูคนเดียว
คนอื่นก็ไม่แลเหลียว ก็บอกว่ารัก รักหม่าม้าคนเดียว
ลันลันลันลันลา ลันลันลันลันลา ลันลันลันลันลา
ลันลันลันลันลา ลันลันลันลันลา ลันลันลันลันลา
ลันลันลันลันลา ลันลันลันลันลา