สบายๆสไตล์ลุงเปา.....

ในช่วงนี้ลุงเปาเขาไม่อยู่
ไปยืนอู้กลางแดดที่แผดเผา
หน้าดำเกรียมเหมือนแขกแปลกไม่เบา
คงเป็นกรรมของเราเข้าราวี

ลุงเปาจ้า

ต๊กกะใจ

ต๊กกะใจใครนะในกระจก
หนวดเคราดกขาวโพลนไม่โกนมั่ง
ดำเหมือนแขกแปลกจริงคล้ายลิงกัง
กระบอกตาขาวจังแว่น(กันแดด)บังเงา

ก่อนนั้นเคยหล่อเหลาไม่เบาหนา
บัดนี้มาผิดรูปดูซูบ,เฉา
อนิจจังไม่เที่ยงเยี่ยงยังเยาว์
ใครจะเอาไปเลี้ยง ไม่เกี่ยงงอน

ดีแต่ว่าร่างกายยังแข็งแกร่ง
ยังมีแรงต้านต่อไม่ย่อหย่อน
อยู่กลางแดดแผดเผาไม่ร้าวรอน
พอเข้ามาลานกลอน ได้ผ่อนคลาย

ชีวิตคนบางครั้งมันบังคับ
ให้สู้กับความจริงที่วิ่งร่าย
ทนอีกนิดเถิดน่า ถ้าไม่ตาย
พายุร้ายผ่านพ้นคง วนดี (มั่งหรอกน่า)

มองกระจกทีไรหัวใจแป้ว
โถ น้องแก้วใครหนาเข้ามานี่?
ไม่อยากมองเสียเลย เฮ่ย ไปซี!!
มองอีกที เขากลัว นะตัวเอง

"เปาบุ้นจิ้น"

ยิ่งตากแดดยิ่งแข็งแรงยิ่งแกร่งนัก
คนน่ารักคนมีจิตคนคิดถึง
อยู่ที่ไหนอยู่ตรงใดอยู่ใจพึง
หน้าดำซึ้งหน้าจึงเท่ห์จึงเก๋จริง
ยามแก่เฒ่ายามสูงวัยยามใกล้ฝั่ง
มีหน้าที่มีการงานมีสรรพ์สิ่ง
ต้องบุกบั่นต้องพากเพียรต้องเซียนจริง
กว่าอยู่นิ่งกว่าถึงเป้ากว่าเกินเยาว์......

แวะมาเยี่ยมลุงเปาฯครับ อย่าสำบุกสำบันมากครับ รักษาสุขภาพด้วยครับ

ขอบคุณ คุณนพกรณ์มากมายที่มาเยี่ยมเยือนด้วยกลอนกลบทที่แต่งยากไม่น้อย
ยิ่งช่วงนี้ผมกำลังลุยงานอย่างสนุกสนาน ไม่มีเวลาได้เขียนกลอนเลย
เอาไว้ว่างๆจะมาต่อกลอนกลบท บทนี้ให้ได้ ค้างไว้ก่อนเถิดนะครับ
ขอให้นอนหลับลึกๆจะได้สบายๆนะครับ
ลุงเปา

สวัสดีครับท่านเปาเจ้าของที่
เพิ่งจะมีเวลาเข้ามาเห็น
ซอกแซกหาอ่านบทกลอนให้ใจเย็น
พอได้เป็นอุทาหรณ์กลอนพาไป
เป็นท่านเปารำพันกับรูปลักษณ์
ใจก็ชักเออออพอหวั่นไหว
รีบวิ่งแจ้นหากระจกอย่างเร็วไว
โถกระไรตัวเราไม่เข้าการ
ก่อนสุดหล่อพอใจกับเจ้าของ
สาวๆมองคงม้านตามาสงสาร
หลายๆคนเวียนวนทอดสะพาน
ให้เราอ่านใจนางช่างสุขใจ
มาบัดนี้หน้าตามีรอยย่น
ผิวดำข้าเกรียมไหม้ไร้รอยใส
เคยกำยำบึกบึนก็หายไป
ทำอะไรก็เชื่องช้ามาคิดดู

คิดถึงนะค่ะ

ยินดีต้อนรับลุงบีบี ค่ะ
คิดถึงค่ะ

ไม่ได้เข้ามานานเป็นปี ต้องขอรหัสใหม่ วันนี้มาส่งกำลังใจบ้านทั่นยาย เลยแวะมาเยี่ยมอาเปาด้วย ....แว๊บบบบ

ขอบคุณ คุณ บีบี และคุณมะแมมากมายเลยนะครับ
ที่มาเยี่ยมเยือนบ้านลุงเปา
ช่วงนี้กำลังลุยงานช่วยเพื่อนอย่างสนุกสนานแทบไม่มีเวลาว่างเลย
เอาไว้ว่างๆก่อนเถิด จะเขียนกลอนเพราะๆให้ฟัง เน้อ

ลุงเปา อาเปา

โพสต์ต้นฉบับโดยคุณ เกิดแก่

คิดถึงนะค่ะ

ยินถ้อยคำรำพึง "คิดถึงนะค่ะ"
คือวาทะปลอบขวัญในวันเหงา
ใจสองดวงห่วงหากันไม่บรรเทา
เพราะมี"เรา"เฝ้าคอยลอยเคียงกัน

ขอบใจเจ้ากานดาแก้วตาพี่
จงอยู่ดีเถิดหนาหลับตาฝัน
เราใกล้ชิดยามนิทราหนาแจ่มจันทร์
คงสักวันเป็นของเรา "จงเฝ้าคอย"

ลุงเปา
แหะๆ ยังหวานอยู่เหมือนกัน เน้อ ฮา ฮา