รวมกลอนวันแม่

ลูกยื่นให้ "มะลิน้อย" ที่ร้อยรัก
กราบที่ตักด้วยรักแม่ไม่แปรผัน
บอกแม่ว่ารักแม่ล้นพ้นรำพัน
จะสร้างฝันให้แม่เห็นเป็นคนดี




แม่นี้มีบุญคุณยิ่งใหญ่คับฟ้า
เลี้ยงเรามาตั้งแต่เด็ก...เด็ก
ถึงแม่จะเอ็ดก็เพราะแม่รัก
จงฟูมฟักรักแม่ตลอดไป...




ไม่ได้หวังอะไรจากใครมาก
หวังเพียงแม่รับปากลูกหากเหงา
อย่านำสิ่งเสพติดมาบรรเทา
ให้ลูกเอาความรักแม่ไว้แก่ตัว
เพียงเท่านี้แม่นั้นหายห่วง
กลัวลูกนั้นโดนลวงกับสิ่งหลง
ลูกจงคิดถึงรักแม่แลมั่นคง
อย่าพะวงกับสิ่งชั่วมั่วอบาย




แม่ที่คอยโอบเอื้อเจือจุล
แม่มุ่งสั่งสอนลูกให้เป็นคนดี
ผู้ที่แสนมีเมตาปราณี
ผู้หวังดีนำเราสู่ความสำเร็จ




แม่มีบุญยิ่งใหญ่ต่อเรามาก
แม่ลำบากต่อเรามหาศาล
เรารักแม่ตลอดนานเท่านาน
จะไม่จากแม่ไปจนวันตาย




แม่รักเราด้วยใจบริสุทธ์
เวลาทุกข์แม่ดูแลและห่วงหวง
ถ้าเราเจ็บแม่เจ็บกว่าเข้าถึงทรวง
เข้าถึงดวงใจแม่แสนห่วงใย




ไม่ได้หวังให้เป็นคนเก่ง
ไม่ได้หวังให้เป็นที่หนึ่ง
ไม่ได้หวังให้มาเลี้ยงดู
แต่แม่ขอให้ลูก เป็นคนดี




สองมือใดไหนจะเท่าสองมือแม่
มอบรักแท้แข็งแก่งสุดดุจแผ่นผา
เฝ้าถนอมมอบรักปักอุรา
นี่แหละหนาคือรักแท้ของแม่เอย




แม่นั้นมีเมตตามาแต่เกิด
แม่เป็นเลิศล้ำวิชามาประสาน
น้ำใดใดใต้ฟ้าสุธาธาร
ไม่เปรียบปานน้ำใจแม่แน่นอนเอย




จะถามว่ารักใครเท่าแผ่นฟ้า
จะตอบว่ารักเสมอเหมือน
เพราะแม่นั้นคอยหวงห่วงและเตือน
เพื่อให้ลูกสุดที่รักนั้นได้ดี
จะเอาดาวเอาเดือนมาโยงร้อย
ทำสายสร้อยเอาไว้คล้องดวงใจแม่
คล้องเอาไว้ตลอดไม่เปลี่ยนแปร
เพราะรักแม่มากเกิน บรรยาย....




จะมีใครรักเราเท่าผืนฟ้า
จะมีใครคอยห่วงหายามเราเหงา
จะมีใครบ้างไหมจริงใจกับเรา
จะมีใครกันเล่า...ก็แม่เอย




สิบสองสิงหา เราภาคภูมิใจ
มอบมะลิให้ แม่ของเราเอย




สุดฟ้า สุดดิน ไม่สิ้นรัก
ลูกประจักษ์ใจนักรักของแม่
แม้โลกกว้างไร้ใครคอยเหลียวแล
ลูกยังมั่นใจแน่ว่าแม่รัก
ความรักที่ลูกมีให้แม่
ไม่ได้แม้เพียงครึ่งลูกตระหนัก
พระคุณแม่ล้ำเลิศประเสริฐนัก
แม่เป็นหลักให้หัวใจและชีวิต
ขอก้มกราบลงแทบเท้าจากใจลูก
รักที่แม่พันผูกแนบสนิท
แม่ปลูกฝังความดี ปลูกความคิด
แม่เป็นศรีแห่งชีวิตนิจนิรันดร์




พระคุณแม่กว้างกว่ามหาสมุทร
พระคุณแม่สูงสุดกว่าสิ่งไหน
แม้แผ่นดินแผ่นฟ้ามารวมไว้
ก็ยังไม่เท่าความดีที่แม่ทำ
ร้อยมะลิมาลัยหมายสำนึก
น้อมรำลึกเชิดชูคู่เช้าค่ำ
จะเชื่อแม่ฟังแม่และจดจำ
ลูกจะทำความดีแต่นี้เอย




พระคุณแม่เลิศเลิศฟ้ามหาสมุทร
พระคุณแม่สูงสุดมหาศาล
พระคุณแม่ล้ำฟ้าสุธาธาร
ใครจะปานแม่ฉันนั้นไม่มี




พระคุณแม่บริสุทธิ์ดุจน้ำฝน
น้ำใจล้นความดีที่หล่อหลอมคือน้ำทิพย์ผ่อนเข็ญ
ลำเค็ญตรอมน้ำจิตน้อมกตัญญูลูกรู้คุณ




อยากจะกล่าวถึงรักสุดละมุน สุดอบอุ่นกรุ่นไอใหญ่ไพศาล
เป็นรักที่ยืนยงมั่นคงนาน ด้วยใยสานถักร้อยเป็นรอยใจ
อันแม่นี้มีบุญคุณใหญ่นัก สุดจะทักเทียมได้ในโลกหล้า
หาสิ่งใดมาเปรียบในโลกา ก็ไม่เท่าคุณค่าแม่เราเอย




คือผู้ให้กำเนิดประเสริฐยิ่ง
แม่เป็นมิ่งขวัญคนบนแหล่งหล้า
แม่ถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงลูกมา
แม่สูงค่าเกินสรรค์คำบรรยาย

แม่เฝ้ารักเฝ้าห่วงดังดวงเนตร
มิอยากให้เกิดเหตุเรื่องเสียหาย
เกรงลูกจักหม่นหมองต้องอับอาย
ระวังกายให้พ้นคนนินทา




แม่จึงเป็นสตรีที่มีกิจ
ต้องใกล้ชิดพิศดูอยู่คอยท่า
แม่สอนสั่งหวังช่วยด้วยเมตตา
เป็นมารดาที่ดีศรีครอบครัว.....




สิบสองสิงหาคม
ขอทิพย์พรมพระพรชัย
เฉลิมพระชนม์ไท้ ธ
ผู้เทียบเปรียบมารดร
ดาลทางดำรงชีพ
เป็นประทีปวิถีจร
เจิมสุขสู่นิกร
ร้อนลำเค็ญกลับเย็นดี
เรียงถ้อยร้อยลำนำ
มาลัยคำขึ้นชุลี
ถวายพรพระพันปี
ราชินีศรีแม่ไท
เป็นทั้งมิ่งแลขวัญ
ทุกสิ่งสรรพ์ประเสริฐไซร้
ขอพระรัตนตรัย
บันดาลไท้ทรงพระเจริญ




แม่รักลูก ลูกก็รู้ อยู่ว่ารัก
แม่ประจักษ์ บ้างไหม ใครรักแม่
ลูกคนนี้ มีรักให้ ไม่เชือนแช
ลูกรักแม่ รักนิรันดร์ จนวันตาย




ถ้าไม่มีแม่คงไม่มีหนูในวันนี้
ถ้าไม่มีแม่น้ำตาที่ไหลคงไม่หยุด
ถ้าไม่มีแม่คงไม่มีรอยยิ้มของหนู
ถ้าไม่มีแม่หนูคงก้าวต่อไปไม่ไหว




พระคุณแม่แม้เราตายกี่ชาติก็ไม่หมด
ไม่มีลดลงเลย......ใครเอ่ยถาม
แม้นยามเจ็บยามเหนื่อยก็ไม่คร้าม
ต่อไปนี้เราจะดูแม่เราเอง




งานวันเกิด ยิ่งใหญ่ ใครคนนั้น
ฉลองกัน ในกลุ่ม ผู้ลุ่มหลง
หลงลาภยศ สรรเสริญ เพลินทะนง
วันเกิดส่ง ชีพสิ้น เร่งวันตาย
อีกมุมหนึ่ง ซึ่งเหงา น่าเศร้าแท้
หญิงแก่ๆ นั่งคอย และคอยหา
โอ้วันนั้น เป็นวัน อันตราย
แม่คลอดสาย โลหิต แทบปลิดชนม์
วันเกิดลูก เกือบคล้าย วันตายแม่
เจ็บท้องแท้ เท่าไร มิได้บ่น
กว่าเจ็บท้อง กว่าจะคลอด รอดเป็นคน
เติบโตจน บัดนี้ นี่เพราะใคร
แม่เจ็บเจียน ขาดใจ ในวันนั้น
กลับเป็นวัน ลูกฉลอง กันผ่องใส
ได้ชีวิต แล้วก็หลง ระเริงใจ
ลืมผู้ให้ ชีวิต อนิจจา
ทำไมถึง เรียกกัน ว่าวันเกิด
วันผู้ให้ กำเนิด ประเสริฐกว่า
คำอวยพร ที่เขียน ควรเปลี่ยนมา
ให้มารดา คุณเป็นสุข จึงถูกแท้
เลิกจัดงาน วันเกิด เสียเถอะนะ
ควรแต่จะ คุกเข่า กราบเท้าแม่
ระลึกถึง พระคุณ อบอุ่นแด
อย่ามัวแต่ จัดงาน ประจานตัว




อยากให้ฟังบางคำจากความรู้สึก
ส่วนลึกที่ไม่เคยพูดไป
ให้รู้ว่าใครคนหนึ่งมีความซาบซึ้งสักเท่าไหร่
กับความรัก กำลังใจที่แม่ส่งให้ฉัน
เส้นทางยาวไกลจะไปถึงฝั่ง กี่ครั้ง ที่ต้องไหว หวั่น
แต่แม่ก็อยู่ไม่ห่าง ยังเติมความหวังข้างๆกัน
ทำให้ฉันยังเข้มแข็งและมีแรงใจ
อยากให้แม่รู้จริงๆ รักแม่จริงๆ
ให้แม่เป็น ยิ่งกว่าคนสำคัญ
หากไม่มีแม่วันนั้น ก็คงไม่มีวันนี้
สิ่งที่ฉันเป็น สิ่งที่ฉันมี ตรงนี้
ฉันรู้ดี ว่าฉันได้จากใคร




คนที่รักเรายิ่งกว่าสิ่งไหน
ให้กำเนิดเกิดมาด้วยดวงใจ
เหนืออื่นใดให้ชีวีที่ดีงาม
ยามเราเล็กแม่เฝ้าทะนุถนอม




เฝ้าเห่กล่อมด้วยรักที่ล้นหลาม
ยุงริ้นไรมิได้ไต่ตอมตาม
อีกทั้งนามตั้งไว้ให้มงคล
ยามเมื่อลูกเติบใหญ่ใช่หมดห่วง
เป็นเหมือนบ่วงผูกพันทุกแห่งหน
เพิ่มความรักความห่วงใยให้กังวล
แม่ทุกคนคงเป็นเช่นเดียวกัน
เรารักแม่แค่ไหนเราไม่รู้
แต่ที่รู้แน่แน่แม่รักฉัน
รักของแม่ยิ่งใหญ่อเนกอนันต์
ร้อยหมื่นพันทดแทนได้ไม่เพียงพอ
ที่สิบสองสิงหาเวียนมาถึง
ลูกคำนึงถึงคุณของแม่หนอ
แม่ทุกข์ยากลำบากมามากพอ
หวังเพียงรอลูกไซร้ให้ได้ดี
สองมือกราบแทบเท้าด้วยเคารพ
ขอน้อมนบคุณแม่มารศรี
จะรักแม่เทียบเท่าดวงฤดี
ตราบชีวีลูกนั้นนิรันดร์เทอญ......…

โอ้ร่มไทรใบหนาว่าสดชื่น
แสนร่มรื่นเย็นใจให้ร้อนหาย
มีเถาวัลย์พันคู่อยู่มากมาย
เราเย็นกายเย็นใจใต้ร่มมัน

ร่มแม่เย็นกว่าร่มไทรในขั้นต้น
ท่านบันดลทุกอย่างและสร้างสรรค์
ลูกป่วยกายแม่ป่วยใจไปตามกัน
แสนสุขสันต์แม่นั้นช่วยบรรเทา

แม่ที่หนึ่งเมตตามากำเนิด
แม่สองเลิศล้ำวิชามาประสาน
น้ำใดใดใต้ฟ้าสุธาธาร
ไม่เปรียบปานน้ำใจแม่แน่นอนเอย





ยามที่แม่สั่งสอนพร่ำวอนลูก....เรื่องผิดถูกลูกก็ว่าแม่จ ู้จี้
ต่อเมื่อลูกเติบใหญ่จึงได้ดี......เพราะคำที่แม่พูดไว้ไม ่ผิดคำ
เมื่อยังเด็กลูกไม่เห็นคุณค่าแม่....เป็นบาปแท้ที่ลูกเถี ยงแม่เช้าค่ำ
ลูกกระทำความผิดนี้ประจำ.....ขอกล่าวคำขอโทษโปรดอภัย

ยามที่ลูกประสบกับความทุกข์...หันไปที่ใดไม่มีคนเข้าใจ
แต่ก็ยังมีไอแห่งความอบอุ่น...จากบุคคลคนหนึ่งเสมอมา
บุคคลท่านนั้นก็คือแม่.....แม่ผู้เข้าใจในตัวลูก
ทำให้ลูกคนนี้มีกำลังใจที่จะก้าวเดินต่อไป....ในโลก





เมื่อรู้ว่าตัวเธอนั้นตั้งท้อง......เฝ้าประคองด้วยใจที่ มุ่งหวัง
สิ่งที่ชอบเผ็ดร้อนเธอระวัง......เพื่อปกกันลูกน้อยจะกระ เทือน
...แม้ไม่รู้ว่าจะชายหรือหญิง.....เธอประวิงเฝ้านับครบวั นเคลื่อน
แม้จะเจ็บจะกลัวตัดทั้งปวง.....เธอปลื้มทรวง.....เสียงแว ้..แรกเริ่มดัง

เริ่มตั้งไข่...ใจพองประคองลูก....ความพันผูกแนบแน่นสุดข านไข
เริ่มหัดเดินหัดพูดแม่สุขใจ...ก้าวแรกได้ให้ลูก..ด้วยผูก พัน
...แม่เป็นครูคนแรกของชีวิต....ชี้ถูกผิดให้ลูกรู้ด้วยคว ามฝัน
เติบโตใหญ่รวยจนไม่สำคัญ....ขอลูกฉันเป็นคนดีของสังคม





มาวันนี้แม่เริ่มแก่..ชะแรล้า แม่มองหาลูกทุกคน...อยู่ที่ไหน
จากอกแม่..ลืมแม่ไม่หวงใย.....ถึงเศร้าใจ...แต่แม่ไม่โกร ธเคือง
...ถ้าใครยังมีแม่ขอเชิญเถิด.....กราบเท้าเทิดบาทแม่ประเ สริฐเหลือ
กตัญญูรู้คุณบุญคุ้มตัว....แม้สิ่งชั่วต้องแพ้พ่าย...กตเ ว..ทิตาคุณ

โอ้ร่มไทรใบหนาว่าสดชื่น
แสนร่มรื่นเย็นใจให้ร้อนหาย
มีเถาวัลย์พันคู่อยู่มากมาย
เราเย็นกายเย็นใจไต้ร่มมัน

แม่ที่หนึ่งเมตตามากำเนิด
แม่สองเลิศล้ำวิชามาประสาน
น้ำใดใดใต้ฟ้าสุธาธาร
ไม่เปรียบปานน้ำใจแม่แน่นอนเอย

หทัยของแม่ ดีแท้ยิ่งนัก
พวกเราจึงรัก ภักดีต่อแม่
มะลิสีขาว แพรวพราวจริงแท้
ขอมอบให้แด่ คุณแม่คนดี





จะกล่าวถึงพระคุณของแม่นี้ แม่ที่มีความรักอันยิ่งใหญ่
อยากให้ลูกนั้นรู้ถึงความใน ดวงหทัยของแม่มีแต่เรา
ลูกทั้งหลายจงฟังคำสั่งสอน ให้ว่านอนสอนง่ายไม่อายเขา
ถึงเป็นลูกคนจนเหมือนอย่างเรา จงคิดเอาให้ได้เถิดประเสริฐเอง
แม่จ๋าฟังลูกก่อนจะได้ไหม ลูกเสียใจที่ทำแม่ผิดหวัง
ต่อไปจะตั้งใจให้จริงจัง ลืมความหลังเจ็บช้ำตรำหัวใจ
จากนี้ไปจะฟังแต่คำแม่ ที่เที่ยงแท้แน่จริงกว่างสิ่งไหน
จะเป็นลูกที่ดีจะมีชัย สัญญาไว้กับแม่แน่แท้เอย





โลกยอมรับความรักอันสูงส่ง
ที่มั่นคงพันผูกลูกและแม่
เป็นความรักที่จริงใจในดวงแด
มีกระแสซาบซึ้งส่งถึงกัน

... ในเพศหญิงสิ่งนี้มีมากล้น
จับกมลทุกสิ่งเป็นมิ่งขวัญ
ไม่ว่าฐานะใดในใจนั้น
มีเท่าทันในด้านงานมารดา

...โอ้ละเห่ขวัญอ่อนนอนเสียนะ
แม่คอยจะกล่อมขวัญนะหนูจ๋า
หลับเถิดหลับให้สบายนะแก้วตา
สองแขนแม่โอบมาพาคุ้มภัย

...ในอ้อมกอดสอดแนบแอบอกอุ่น
รักละมุนลูกยาเฝ้าปราศรัย
เฝ้าถนอมกล่อมเกลี้ยงลูกเพียงใด
สำนึกได้ในพระคุณคุ้นเคยดี

... เมื่อลูกป่วยด้วยโรคใดใจแทบขาด
แม้อนาถทรัพย์จ่ายหมายเจ้านี้
ได้รอดปลอดภัยสบายดี
คุณแม่มียิ่งใหญ่ใดเทียมทัน

... ในวันแม่ปีนี้ขอมีส่วน
มาทบทวนบุญคุณหนุนเนื่องนั่น
ถึงวันนี้ยังพันผูกลูกเช่นกัน
ขอคุณแม่นั้นจงมีสุขีเทอญ





จะกล่าวถึงพระคุณของแม่นี้ แม่ที่มีความรักอันยิ่งใหญ่
อยากให้ลูกนั้นรู้ถึงความใน ดวงหทัยของแม่มีแต่เรา
ลูกทั้งหลายจงฟังคำสั่งสอน ให้ว่านอนสอนง่ายไม่อายเขา
ถึงเป็นลูกคนจนเหมือนอย่างเรา จงคิดเอาให้ได้เถิดประเสริฐเอง

แม่จ๋าฟังลูกก่อนจะได้ไหม ลูกเสียใจที่ทำแม่ผิดหวัง
ต่อไปจะตั้งใจให้จริงจัง ลืมความหลังเจ็บช้ำตรำหัวใจ
จากนี้ไปจะฟังแต่คำแม่ ที่เที่ยงแท้แน่จริงกว่างสิ่งไหน
จะเป็นลูกที่ดีจะมีชัย สัญญาไว้กับแม่แน่แท้เอย





รักอะไรไหนเทียบเปรียบแม่รัก
ลูกประจักษ์แก่ใจหาใครเหมือน
ตั้งแต่เล็กแม่เราเฝ้าคอยเตือน
ไม่ลืมเลือนรักลูกด้วยผูกพันธ์

Our mother is the sweetest and
Most delicate of all.
She knows more of paradise
Than angels can recall.

She's not only beautiful
But passionately young,
Playful as a kid, yet wise
As one who has lived long.

Her love is like the rush of life,
A bubbling, laughing spring
That runs through all like liquid light
And makes the mountains sing.

And makes the meadows turn to flower
And trees to choicest fruit.
She is at once the field and bower
In which our hearts take root.

She is at once the sea and shore,
Our freedom and our past.
With her we launch our daring ships
Yet keep the things that last.




GOD made a wonderful mother,
A mother who never grows old;
He made her smile of the sunshine,
And He molded her heart of pure gold;
In her eyes He placed bright shining stars,
In her cheeks, fair roses you see;
God made a wonderful mother,
And He gave that dear mother to me.




A Mother's love is something
that no on can explain,
It is made of deep devotion
and of sacrifice and pain,
It is endless and unselfish
and enduring come what may
For nothing can destroy it
or take that love away . . .
It is patient and forgiving
when all others are forsaking,
And it never fails or falters
even though the heart is breaking . . .
It believes beyond believing
when the world around condemns,
And it glows with all the beauty
of the rarest, brightest gems . . .
It is far beyond defining,
it defies all explanation,
And it still remains a secret
like the mysteries of creation . . .
A many splendoured miracle
man cannot understand
And another wondrous evidence
of God's tender guiding hand.




When you have a mother
who cares so much for you
that anything you want
becomes her desires
When you have a mother
who is so understanding that
no matter what is bothering you
she can make you smile
When you have a mother
who is so strong that
no matter what obstacles she faces
she is always confident in front of you
When you have a mother
who actively pursues her goals in life
but includes you in all her goals
you are very lucky indeed
Having a mother like this
makes it easy to grow up
into a loving, strong adult
Thank you for being this kind
of wonderful mother.

……..สตรีใด…….ไหนเล่า………..เท่าเธอนี้
เป็นผู้ที่ …………..ลูกทุกคน………บ่นรู้จัก
เป็นผู้ที่ ……...…...มีพระคุณ………การุณนัก
เป็นผู้ที่ …………..สร้างความรัก…..สอนความดี
เป็นผู้ที่…………...คอยสั่งสอน…....เอาใจใส่
คอยห่วงใย….……เราทุกคน……...จนวันนี้
เปรียบแสงทอง…...สว่างล้ำ……….นำชีวี
เธอคนนี้…………..คือ ” แม่ ”……..ของเราเอง



……...วันเกิดเราเป็นดั่งวันสิ้นลมแม่
....เจ็บปวดแท้ดั่งน้ำตาพาจะไหล
....สองมือออบโอบอุ้มแกว่งเปล
....น้ำนมเลี้ยงอุ้มชูให้เติบใหญ่มา
…แม่เปรียบดั่งยารักษายามป่วยไข้
....แม่เปรียบดั่งต้นไม้ใหญ่ร่มใบหนา
....แม่เปรียบดั่งดวงตะวันส่องแสงมา
…แม่เปรียบดั่งผ้าห่มหนาอบอุ่นกาย
…เปรียบดั่งพระในบ้านชี้แนะลูก
....สถิตย์ถูกอยู่กลางใจไม่ไปไหน
....กตัญญูตอนนี้ยังไม่สายไป
....ก่อนแม่ไซร้หลับตาไปไม่ลืมเอย




มือน้อยน้อยแม่คอยอุ้มชู......... แม่เฝ้ามองดูไม่ห่างไปไหน
แม่เฝ้าปลอบขวัญยามลูกหลับไหล ........ ไม่ยอมห่างไกลไปจากสายตา
มือน้อยน้อยของแม่ล้ำค่า ........... อุ้มชูลูกมาจากเล็กเด็กแดง
ยามลูกเติบใหญ่ด้วยน้ำพักน้ำแรง ด้วยใจที่แกร่งของแม่ถักทอ



......แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวง
ไม่คิดลวงหลอกเราให้ช้ำจิต
แม่เองต้องผ่ายผอมยอมอุทิศ
กว่าจะได้หนึ่งชีวิตคือตัวเรา
.........................................
แล้วทำไมไม่คิดตอบแทนบ้าง
ปล่อยให้แม่อ้างว้างแสนสุดเหงา
ทำอาหารรอไว้จะให้เรา
แต่ตัวเราทิ้งแม่ไว้คนเดียว




ให้ของขวัญวันแม่นับแต่นี้
โดยทำดีต่อแม่ก่อนแก่เฒ่า
ให้ท่านได้ประจักษ์รักของเรา
ดีกว่าเฝ้าทำบุญให้เมื่อวายชนม์