บ้านใหม่เรือนธรรม ลานกลอน

ธรรมะวันละบท

จะไร้ใจ ไร้จันทร์ มันก็เหงา
หากคิดเฝ้า แต่สร้างฝัน อันสดใส
เมื่อมีรัก ก็กล้ารัก ประจักษ์ใจ
กลัวไปไย ใจต้องเหงา เศร้าร้าวรอน
ความเจ็บช้ำ มันยามเกิด กำเนิดขึ้น
ใจขมขื่น ใยไปเก็บ เจ็บเกินถอน
ไม่โทษฟ้า ไม่โทษจันทร์ ให้บันทอน
ใยต้องซ่อน เมือผิดหวัง ชั่งมันเทอญ...

12-10-57

ธรรมะวันละบท

จันทราเพื่อมเลื่อมส่ายสายน้ำไหว
เปรียบดังใจไม่สงบพบปัญหา
ช่างวุ่นวายใจไม่นิ่งวิ่งไปมา
มากปัญหาใจยิ่งวุ่นขุ่นทรวงใน
ใจเปรียบดังบ้านหลังใหญ่ไร้คนอยู่
ยากมองดูให้ถ้วนถี่ดีหรือไม่
บ้านก็รกสกปรกยิ่งกว่าสิ่งใด
ต้องหาใครมาช่วยปาดกวาดบ้านกัน
เปรียบดังใจที่สับสนปนปัญหา
ยากจะพาให้สงบพบสุขสันต์
ทั้งเรื่องงานเรื่องครอบครัวมัวพัวพัน
ทุกๆวันจิตวุ่นวายยากคลายปม
เป็นเช่นนี้หากรู้ทางปล่อยวางได้
สงบใจใช้ปัญญามาสร้างสม
ค่อยๆแก้ค่อยๆคลายสลายตรม
ทุกข์ที่จมก็ว่างไปใจพบทาง....
19-10-57

ธรรมะวันละบท

กาลหมุนเปลี่ยนเวียนผ่านมานานช้า
กาลเวลามิสดุดมิหยุดนิ่ง
ชีวิตล่วงผ่านผันละมิประวิง
คงความจริงสิ่งที่มีทิวาวาร
ปีเก่าสิ้นปีใหม่ผุดพิสุทธิ์ศรี
ทุกนาทีล้วนมีค่ามหาศาล
สร้างความดีดีมิหยุดสุดสิ้นกาล
ดียืนนานโลกสรรเสริญเจริญใจ
พุทธรักษาธรรมรักษาชีวาสุข
ที่มีทุกข์วางทุกข์ได้ใจสุกใส
ที่ระเริงหลงกิเลสสร้างเพทภัย
ปล่อยวางได้ใจย่อมสุขทุกนาที
ปีใหม่แล้วขอเทวาสุรารักษ์
จงปกปักมวลมิตรจิตสุขศรี
ขอไตรรัตน์ประทานพรบวรมี
ทั้งราตรีทั้งทิวาผาสุกเทอญ.....

28/12/57

ธรรมะวันละบท

อันมนุษย์เกิดมาพาบุญผล
บ้างบางคนมากับสุขไร้ทุกขา
บ้างลำบากยากจนข่นแค้นมา
มีแค่แขนมีแคขาพาดำรง
เมื่อชีวิตเกิดมาแล้วอย่าแคล้วพลาด
อย่าประมาทใช้ชีวิตจิตใหลหลง
ความชั่วดีมีให้ทำจงจำจง
ยามชีพคงจะรวยจนตนเลือกทำ
ด้วยคนเราเกิดเป็นคนพ้นทุกข์ชาติ
เพียงจนยากตามวิบากที่ฝากย้ำ
มีบุญญาวาสนาพาผลกรรม
ตั้งใจทำเกิดชาติใหม่จะได้ดี...

นพกรณ์1/3/58

ธรรมะวันละบท

อันมนุษย์บางคนยากพ้นหลุด
เกินจะฉุดพ้นวงกรรมด้วยธรรมศรี
แม้ฐานะจะร่ำรวยด้วยบารมี
แต่ใจสิกลับติดหล่มยังจมกรรม
ยิ่งร่ำรวยคิดสร้างบุญหนุนศักดิ์ศรี
หวังได้ดีในชาติหน้าอย่ามองข้าม
ไม่หลงตนทนงจิต
คิดหลงธรรม
ใจเหยียดหยามคนด้อยกว่าน่าละอาย
นั่นคือกรรมที่ติดบ่วงห้วงความคิด
ในใจจิตควรเมตตาอย่าแหนงหน่าย
เมื่อจิตงามศีลกำเนิดเกิดละอาย
เมื่อยามตายเกิดชาติใหม่ได้ใช้บุญ..

นพกรณ์2/3/58

ธรรมะวันละบท

เรือชีวิต ต่างพาย แหวกว่ายแล่น
มิเหมือนแม้น แต่ชีวิต จิตมุ่งหมาย
ต่างจำฝ่า คลื่นลมฝัน อันมิกลาย
มิผันคลาย แจวเรือฝ่า มิล้าแรง
บ้างพายตรง บ้างพายอ้อม สุดออมพัก
ใช่ใจรัก แต่นาวา พาใจแกร่ง
จะท้อเหนื่อย จะท้อล้า มิราแรง
ผูกใจแข็ง เพิ่มแรงพาย อย่าคลายคลา
เป็นวัฏฏะ ที่หมุนเวียน มิเปลี่ยนผัน
ชีวิตนั้น จำแหวกว่าย สอดส่ายหา
ถึงที่สุด ชีวิตสิ้น ชีวินลา
ปล่อยนาวา ให้หยุดพัก ในสักวัน.......

ธรรมะวันละบท

ถึงวันนี้ใกล้เข้ามาเวลาสิ้น
ฝึกให้ชินกับความตายมิหมายหมอง
หลับก็ตายตื่นก็ฟื้นชื่นใจปอง
ควรทดลองฝึกเอาไว้ใจมั่นคง
ทุกๆคนมิเคยตายวายชีวี
ฝึกให้ดีสร้างจิตใจมิไหวหลง
ถึงเวลาสติดีมีใจปลง
มิงวยงงตั้งจิตได้ไปที่ดี
เขาว่าไว้จิตสุดท้ายหมายแน่วแน่
หากปรวนแปรจิตผกผันพลันเปลี่ยนที่
จะไปสุขกลับเปลี่ยนทุกข์สุขมิมี
จะไปดีฝึกตายไว้ใจมั่นคง


นพกรณ์5/3/58

ธรรมะวันละบท

เพียงจุดเล็กจุดหนึ่งซึ่งโดดเดี่ยว
ท่ามคลื่นเชี่ยวเกลียวคลื่นม้วนลื่นไหล
มรสุมโหมกระหน่ำย้ำดวงใจ
เพียงจุดใยในเสี้ยวก้อยด้อยนิดเดียว
ดูด้อยค่าดังธุลีมีค่าน้อย
เรือเจ้าลอยแหวกไปในแสร์เชี่ยว
มุ่งมั่นไปฝ่าคลื่นโหมโถมแนวเกลียว
หลบหลีกเลี้ยวตามจังหวะมหานที
ชีวิตคนก็เช่นนี้มีล้มลุก
มีสุขทุกข์คละเคล้าเศร้าสุขศรี
ผ่านรวยจนทนสู้ทุกข์หาสุขมี
14/4/58

ธรรมะวันละบท

ทำบาปหรือทำบุญ

ตื่นเช้าเหงาท้องร้องหิวๆ
เดินตัวปลิวชมตลาดวาดภาพฝัน
วันพรุ่งนี้วันพระอย่าลืมกัน
ใส่บาตรมั่นเข้าวัดจัดทำบุญ
เข้าตลาดเห็นคนแต่งกายคล้ายกับพระ
เห็นจะๆหมุนเวียนเปลี่ยนกันหมุน
รอรับบาตรไม่ไปไหนรอใบบุญ
จะได้บุญหรือได้บาปหยาบธัมมา
มองๆไปให้สะทกอกสะท้อน
แต่เก่าก่อนพระใส่ใจได้ศึกษา
พระวินัยบัญญัติไว้ไม่รอรา
ห้ามยืนหาอยู่กับที่รีรอทาน
ผิดวินัยที่กำหนดจดบัญญัติ
ต้องอาบัติทำผิดกฏที่โจษขาน
ใช้ผ้าเหลืองมุ่งหากินหมิ่นศีลทาน
แล้วทุกท่านใส่บาตรไปได้บุญฤา
ท่านใส่บาตรเสริมพระไว้ให้ผิดกฏ
ที่กำหนดท่านบาปไหมให้ศึกษา
อยากใส่บาตรใส่พระท่านเดินผ่านมา
มีบุญญาให้รับไว้ได้เต็มบุญ...
16/8/58