สภาวธรรมใหม่

เวลาที่เราเจริญสติปฐาน สมุตว่าเรานั้งแล้วกำลังจะลุกยืนมันมีสภาวะหนึ่ง(ไม่แน่ใจว่าเจตนาปล่าวนะ)ในขนะที่กำลังจะลุกแต่นั่งอยู่นะ มันมีความรู้สึกว่ากระวนกระวายนิดๆว่าจะต่องใด้ยืนแล้วนะในอิริยาบทอืนก็เหมือนกันรวมทั้งทุกอย่างที่จะต่องขยับร่างกายจากรูปแบบนี้ไปรูปแบบนั้นแม้การขยับเพียงนิดเดียวก็ตามมันคืออะไร
มันเกิดขึ้นในขนะสติปฐานเกิดเท่านั้นนะ

.
สวัสดีครับ คุณ Tewada

การที่ร่างกายเคลื่อนไหวในอิริยาบถต่างๆ
เพราะจิตเป็นปัจจัยให้มีการเคลื่อนไหวในอิริยาบถนั้นๆ
จิตย่อมประกอบด้วยเจตนาเจตสิก
ซึ่งเป็นสภาพธรรมชนิดหนึ่งคือความตั้งใจ จงใจ ในการกระทำสิ่งต่างๆ
รวมทั้งการเคลื่อนไหวร่างกายในอิริยาบถต่างๆ ด้วย
ในชีวิตประจำวันเราอาจไม่รู้ ไม่ได้สังเกตเลย
แต่เมื่อสติปัฏฐานเกิด ก็ระลึกรู้ดังที่คุณ Tewada ระลึกรู้ได้น่ะครับ

และหากสติปัฏฐานระลึกรู้สภาพจิตในขณะนั้น
ก็รู้ได้ว่าขณะที่ร่างกายเคลื่อนไหวไปในอิริยาบถต่างๆ
นั้นเป็นไปด้วยกุศลจิต หรือ อกุศลจิต
นั่ง นอน ก้าว เดิน เอื้อม หยิบจับ ฯลฯ ด้วยจิตลักษณะใด
ด้วยกุศลจิตที่ปราศจาก โลภะ โทสะ โมหะ
หรือด้วยอกุศลจิตที่มีโลภะ โทสะ โมหะ

หรือสติปัฏฐานอาจเกิดขึ้นระลึกรู้สภาพของรูปธาตุที่ปรากฏเนื่องด้วยกาย
คือ เย็นร้อน (ธาตุไฟ), อ่อนแข็ง (ธาตุดิน), ตึงไหว (ธาตุลม)
เกิดขึ้นและหมดไปทีละขณะๆ
ค่อยๆ ไถ่ถอนสัญญาความทรงจำในรูปทรงสัณฐานที่ประชุมรวมกัน
สมมติว่าเป็นแขนเรา ขาเรา มือเรา เท้าเรา
เป็นร่างกายทั้งตัวของเราในอิริยาบถต่างๆ
แตกย่อยกระจัดกระจายออกเป็นเพียงรูปธาตุแต่ละธาตุที่ปรากฏแล้วหมดไป
หาใช่เป็นตัวตนของตนดังที่เคยยึดถือไว้

หรือสติปัฏฐานอาจระลึกรู้สภาพธรรมอื่นใด
ก็แล้วแต่สภาพธรรมใดปรากฏชัดให้สติปัฏฐานระลึกรู้ได้น่ะครับ

ขออนุโมทนาในการปฏิบัติครับ




เดฟ

ก็ไม่ใด้ตั้งใจฝึกเท่าไร่นะสติปฐาน แต่ไม่อย่างให้จิตตกต่ำเดียวสมาธิจะเกิดยาก ก้เลยเอาสติปฐานมาคั้นไว้เท่านั้น และในอินทรี๕พระพุทเจ้าบอกว่าสติยิ้งมากยิ้งดี เหมือนเกลือทำให้แกงมีรสชาต สติก็เหมือนเกลือ เห็นไหมเราลงทุนเยอะวันๆหนึ่งนะ ทุกวันคือวันหวังผล