กระทู้นี้ ผมเขียนขึ้นมาด้วยความจงรักภักดีต่อพ่อหลวง ผมเห็นผู้คนมากหมายเสียใจ ร้องไห้ บอกรักในหลวง แต่ไม่ว่าจะเป้นใคร เพลงที่แต่ง กลอนที่เขียน บทความที่สร้าง มีแต่บอกเสียใจน้ำตาร่วง แต่ไม่เห็นมีใครบอกเลยว่า รักในหลวงเพราะเหตุใด ทำไมจึงเสียใจมากมายอย่างนี้ พระองค์ทรงทำสิ่งใดให้ไว้แก่เราบ้าง เราถึงจดจำพระองค์ถึงความดีนั้น การกระทำนั้น ความเพียรอยู่นั้น ศีลนั้นๆ ปัญญานั้นๆ
ผมปารถนาอยากให้กระทู้นี้เมื่อทุกคนที่ได้อ่าน หรือ หากกระทู้นี้คงอยู่ถึงหลายปี ชนรุ่นหลังที่เกิดไม่ทัน รัชกาลที่ ๙ เมื่อได้มาอ่านกระทู้นี้ เห็นกระทู้นี้ เขาจะเข้าใจและจดจำว่า บนโลกนี้มีมหาราชอยู่องค์หนึ่ง ซึ่งเป็นทั้งพระผู้ให้ เป็นพระผู้ทรงธรรม เป็นพระโพธิสัตว์ เป็นทั้งพ่อ เป็นทั้งจอมกษัตริย์ เป็นทั้งนักปราชญ์ เป็นทั้งมหาราชนักรบ ซึ่งพระองค์ไม่ได้จับถือมีด ดาบ ปืน ศาสตราวุธขึ้นออกรบ แต่พระองค์มีเพียงกระดาษ แผนที่ ปากกาขึ้นสู้รบ
พระองค์ทรงรบกับอะไร รบกับความยากจนของคนทั้งประเทศ รบกับความไม่มีโอกาสได้ศึกษาเรียนรู้และทำมาหากินของผู้ยากจน ผู้ด้อยโอกาส พระองค์เป็นมหาเทพผู้ทรงเดินบนดิน อยู่กินกับปุถุชน ใช้ชีวิตกับชาวบ้านผู้ยากจน ทรงใช้พระปัญญาอันยิ่งแล้วพลิกแพลง ศึกษาหาแนวทางแก้ไขความยากจนของชาวบ้านที่ต้นเหตุ ไม่ใช่ที่ปลายเหตุ ไม่ใช่โยนเงินโยนทรัพย์สินให้ เพราะทรัพย์สินเงินทองใช้แล้วก็หมดไป พอหมดก็ทุกข์อีก เพราะไม่มีความรู้ที่จะจัดการดูแลรักษาใช้จ่ายใช้ประโยชน์ในการทำมาหากินให้ตนเองมีกินอย่างยั่งยืนได้ ด้วยเหตุดังนี้พระองค์จึงทรงให้ความรู้ก่อนเป็นหลัก และให้ดูแลรักษาสภาพแวดล้อมภูมิประเทศที่เขาอาศัยอยู่พร้อมกันนั้นในขณะเดียวกันก็ชี้แนะวิธีทำมาหากินทำเงินห่างไกลยาเสพย์ติดมีความเป็นอยู่ยั่งยืน เริ่มจากเรียนรู้ที่จะทำงานสุจริต ไม่ทำลายสภาพแวดล้อมพื้นที่อู่ข้าวอู่น้ำของตน เรียนรู้พลิกแพลงใช้พื้นที่ สิ่งของ ทรัพยากรณ์ที่ตนมีอยู่นำมาเปลี่ยนแปลงประยุกต์ใช้งานให้เกิดประโยชน์สูงสุดแก่ตนเองและผู้อื่น โดยไม่ทำลายสิ่งที่มีอยู่ เช่น มีพื้นที่เท่านี้ อยู่ในป่าเขา ปกติทำไร่สวน ทำนาเลื่อนลอย ปลูกฝิ่น ปลูกกัญชา ไม่มีน้ำ ก็ทรงให้แนวทางเศรษฐกิจพอเพียงมา ทรงให้ทำฝายชลอน้ำ สร้างเขื่อน ให้เลี้ยงสัตว์ ไก่ เป็ด ปลา หมู วัว ควาย ทรงให้เลี้ยงกุ้งลอบสเตอร์ก้ามแดงในนาข้าว ปลูกกาแฟ ปลูกพืชผัก ผลไม้ ปลูกชา โดยทำแบบขั้นบันได้ไม่ให้เสียหน้าดินและธาตุในดิน จักสาน ทอผ้า ฯลฯ เพื่อให้เขาเหล่านั้นมีงานทำ ค้าขายแลกเงิน เมื่อเขาเห็นเงินที่ได้มาอย่างยั่งยืนก็จะเลิกไปซึ่งการปลูกฝิ่น กัญชา สารเสพย์ติด ไม่ตัเไม้ทำลายป่า ไม่ทำนาเลื่อนลอย แล้วเริ่มที่จะศึกษาหาความรู้เพิอ่มเติมแนวทางใหม่ๆ รู้จักหัดคิด หัดพลิกแพลงใช้จ่ายใช้ทำกับสิ่งที่ตนมีให้เกิดประโยชน์สูงสุดโดยไม่ได้ทำลายหรือสร้างความเสียหายใดๆ
Link เศรษฐกิจพอเพียงโครงการในพระราชดำริ http://xn--12cmc4a2ea2ac8bl2czera7lj.net/
ยกตัวอย่างเช่น คุณสุชล สุขเกษม บุคคลตัวอย่างผู้เรียนรู้ศึกษาและทำในเศรษฐกิจพอเพียง ปราชญ์ชาวบ้าน
ซึ่งคุณสุชลได้ศึกษาเรียนรู้ เป็นผู้ที่ใฝ่รู้ พลิกแพลงประยุกต์ใช้นำไปก่อเกิดประโยชน์สูงสุด คือ ไก่ที่ถูกเลี้ยงบนตะกร้า ไก่หลุม ไก่ชิงช้าสวรรค์ ล้วนดัดแปลงพลิกแพลงจากแนวทางพระราชดำริในส่วนต่างๆ นำมาดัดแปลงประยุกต์ใช้สิ่งที่ตนมีอยู่ให้เกิดความเพียงพอกับทรัพยากรที่มีอยู่โดยไม่ทำลาย ไม่สร้างความเสียหาย ทำให้เกิดความเป้นอยู่ที่พอเพียง และผลกำไรที่เพียงพอตามความต้องการ ดูข้อมูลได้ตาม Link นี้ครับ
http://www.juth.net/?p=2068
https://www.thaich8.com/news_detail/17403
เพราะพระองค์ทรงสั่งสอนให้ความรู้ แนวทางอย่างนี้ ช่วยประชาชนอย่างนี้ จึงเป็นที่รักที่เคารพหวงแหนยิ่งของคนไทยทั้งชาติ เมื่อพระองค์ทรงเสด็จสู่สวรรคาลัย ชาวไทยทั้งประเทศจึงเสียใจยิ่งนัก ดังนี้ครับ
Bookmarks