อย่าลืมคนตาย ขออุทิศกุศลให้กับนายประสาน จันทนะโสถติ์

ขอนอบน้อมแด่พระพุทธเจ้าทุก ๆพระองค์ พระธรรมเจ้าทุก ๆ พระธรรมขันธ์ พระอริยสงฆ์ และท่านทั้งหลายผู้กำลังแสวงหาความเจริญทั้งสิ้น

ขอนมัสการพระคุณเจ้าผู้เจริญทุกๆท่าน ขอเจริยญพรญาติโยมทั้งหลาย พอดีได้ทราบข่าวว่าโยมคนที่รู้จักท่านหนึ่ง สามีเขาเสีย
บวกกับ เวลาเจอญาติโยมทั้งหลายเวลามาทำบุญทำกุศล ก็อุทิศให้กับญาติพี่น้องทั้งหลาย เราจึงเห็นว่า เอ๋ ดีจริงๆที่โยมทั้งหลาย
ยังไม่ลืมคนที่ตายไปแล้ว ไม่เหมือนกับบางคน เกิดมาแล้ว ตายแล้วตายเลย ตายไปจากโลกไม่พอ ดันตายไปจากใจคนที่อยู่อีก
ดังนั้นเราจึงจะเขียนบทความนี้ไว้เป็นที่เตือนใจกับญาติโยมทั้งหลาย

เอาละเรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า อันว่าความตายนี้มันเป็นยังไง มันเป็นสิ่งที่ดีนะ เพราะถ้าป่วยแล้วไม่ตายนี่มันคงทรมานน่าดู
ฉะนั้นความตายมันต้องดี และที่สำคัญทุกๆคนจะต้องตาย เพราะบรรดาปูย่า ตายาย พี่ป้า น้าอา เขาตายให้เราดูมาก่อนแล้ว
สุดท้ายก็ต้องเป็นเราที่จะต้องตายไปด้วย แล้วเราทุกคนหละสร้างคุณงามความดีไว้รึยัง พอดีไปเจอโยมคนนึงสามีของเขาเสีย
เขาบอกจะอยู่ไม่ได้จะเป็นจะตาย เอ๋แล้วลูกหลานมันจะอยู่อย่างไรหละนี่ ถ้าคิดแบบนี้ก็จบ ฉะนั้นต้องคิดถึงคนที่อยู่ด้วย
เมื่อตายแล้วคนเราจะไปไหน? อันนี้เราไม่สามารถที่จะตอบได้เพราะต้องดูที่จิตก่อนตาย ว่าจิตนั้นเขาเกาะอะไร ถ้าไปเกาะกับบ้าน
กับรถ ก็คงไปเป็นจิ้งจกคอยเฝ้าบ้าน ถ้าห่วงลูกห่วงหลานก็คงจะไปไหนไม่ได้ ถ้าไม่เคยสร้างคุณงามความดีเลยสร้างแต่สิ่งไม่ดี
แถมไม่เคยทำบุญสร้างกุศลผลบุญอีก อันนี้คงต้องไปที่เดียวคือนรกยังไงหละ แล้วถ้าว่าจิตก่อนตายเป็นอย่างไรก็ขอยก
ปกิณกะธรรมหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญที่ท่านกล่าวถึงการห้อยพระไว้ว่า ทำไมต้องห้อยพระ
ผู้ถาม ทำไมต้องห้อยพระ ไม่ต้องใช้ได้ไหมครับ
หลวงพ่อดู่ กำลังใจของคนไม่เท่ากัน เรามีเวลาเผลอเพราะไม่ใช่พระอรหันต์ ถ้าจิตเป็นพระไม่ต้องใช้ก็ได้
หรือถ้าทำเป็นแล้วก็ไม่ต้อง
ผู้ถาม บารมีพระช่วยได้จริงหรือ
หลวงพ่อดู่ ถ้ากรรมไม่หนักพระช่วยได้ ถ้าหนักพระช่วยไม่ได้ ตอนตายถ้านึกถึงพระก็ยังไปสวรรค์
ผู้ถาม ทำอย่างไรจึงนึกถึงพระถึงความดีก่อนตาย
หลวงพ่อดู่ ต้องทำอยู่เรื่อยๆเหมือนกับทำไมต้องกินข้าวทุกวัน ถ้าไม่ทำบุญหรือบางทีนึกออกได้ยาก เช่นมีคนแถววัดสะแก
แกทำบาปกับปลาเอาไว้มาก ก่อนตายพอน้องชายเข้าไปบอกทางว่า พุทโธ แกกลับบอกว่าแกงส้มปลาเทโพ
อยู่ในครัว พอพี่เขาไปบอกว่า อะระหังแกกลับบอกว่า มีแต่กระชังใส่ปลาทั้งนั้น

เราเห็นอะไรกันรึเปล่า เราเห็นว่าบางคนที่จิตเกาะแต่สิ่งไม่ดีก็ย่อมไปสู่นรก แล้วถามว่าใครกันหละที่จะสามารถช่วยเขาได้
ก็บอกได้แต่ว่าคงเป็นญาติพี่น้องที่จะช่วยกรวดน้ำทำบุญกุศลอุทิศไปให้เขา แต่สมัยนี้คนเราส่วนใหญ่จะลืมคนตายเสียส่วนมาก
เพราะอะไร เพราะทำงานเย่อะบ้างวุ่นวายเรื่องต่างๆจนลืมคนตายไปแล้ว แล้วเขาก็ไม่สามารถที่จะทำบุญกุศลอะไรได้ นี่ก็จบกัน
คนเราที่ตายนี่ไม่เท่าไหร่ แต่คนที่ตายไปจากใจคนที่อยู่นี่น่าสงสารมากๆ ดูอย่างพระพุทธเจ้าของเราสิ ท่านปรินิพานมาตั้ง2600ปีมาแล้ว
ทำไมเราถึงยังมีความเคารพถึงท่านหละ เพราะคุณงามความดีของท่าน หรือ บุคคลสำคัญต่างๆทำไมเรายังนึกถึงเขาเพราะคุณความดี
แต่กลับกันมาเป็นพ่อแม่ พี่น้องเราหละตายแล้วตายเลย 1ปีัก็ทำบุญไม่ถึง 10 ครั้งช่างน่าสงสารคนเหล่านั้นเสียเหลือเกิน แล้วการทำบุญนี่ไม่ได้สอนให้ทำบุญมาก ถ้าเงินมันไม่มีจริงๆก็จบเงินทำบุญไว้หยอดกระปุกไว้วันละ 5 บาทสิ พอครบเดือนก็เอาไปซื้อของทำบุญ
แล้วอุทิศไปให้ แบบนี้ถ้าทำบ่อยๆรับรองคนตายได้รับแน่ๆ แต่สมัยนี้นะหรอ เล่นหวยทีเป็นพันสองพัน กินข้าวทีเป็นร้อย แต่ทำบุญนี่ลืม
ฮ่า ๆ ฉะนั้นขอท่านทั้งหลายจงอย่าลืมคนตาย


ดินจะกลบลบกายวายสังขาร ไฟจะผลาญชีพให้ชีพให้มลายสูญ
แต่ความดีที่ทำย่อมได้ค้ำคูณ ย่อมเทิดทูนแทนซากเมื่อจากไป

สุดท้ายนี้ก็ขออนุโมทนากุศลกับโยมทั้งหลายที่ได้อ่าน จะมีกุศลผลบุญมากน้อยซักเท่าไหร่ก็ขออุทิศให้กับ
นายประสาน จันทนะโสตถิ์ ก็ขอให้ได้รับผลบุญ นี่ดีนะที่บรรดาลูกหลานยังไม่ลืม ก็ขอให้ยังไม่ลืมตลอดกาลนานเทอญ สาธุ