ใครจะใหญ่เกินกรรม ขออุทิศให้เจ้ากรรมนายเวรของณัฐกฤต เพิ่มพูน

ขอนอบน้อมแด่พระพุทธเจ้าทุก ๆพระองค์ พระธรรมเจ้าทุก ๆ พระธรรมขันธ์ พระอริยสงฆ์ และท่านทั้งหลายผู้กำลังแสวงหาความเจริญทั้งสิ้น วันนี้พอดีคนรู้จักท่านหนึ่งที่กำลังป่วยอยู่ แล้วบรรดาเพื่อนๆช่วยกันทำบุญอุทิศให้แก่เจ้ากรรมนายเวรของพี่เขา เพื่อหวังว่าผลบุญกุศลจะช่วยให้พี่ท่านนั้น
หายจากอาการโคม่า เลยหมั่นทำบุญให้แก่เจ้ากรรมนายเวรของพี่เขา เราเลยนึกถึงคำสอนของหลวงปู่ดู่ แห่งวัดสะแกว่า ใครจะใหญ่เกินกรรม เลยได้โอกาสเขียนบทความนี้ เพื่อเป็นที่เจริญปัญญาและสติแก่ทุกคนทุกท่านเทอญ

ทุกวันนี้คนเราส่วนใหญ่ชอบทำผลบุญแล้วก็ขอผลบุญเพื่ออุทิศให้กับผู้ตายบ้าง อุทิศให้เจ้ากรรมนายเวรบ้าง หรือไม่ก็ขอผลบุญนี้ให้ชีวิตเจริญรุ่งเรืองบ้าง แต่บางคนพอทำบุญไปแล้วชีวิตยังไม่เจริญรุ่งเรืองก็โทษกรรมบ้างว่าเรากระทำความดีแล้วไม่สงผล ถ้าคิดแบบนี้ก็คิดผิดแล้วท่านทั้งหลาย เพราะกรรมแปลว่าการกระทำ เช่นเรากินเหล้าแล้ววันข้างหน้าตับแข็ง เห็นไหมนี่ผลกรรม อย่าลืมนะกรรมแปลว่าการกระทำ เรารู้นี่ว่าเราทำกรรมชั่วหรือกรรมดี อย่างกรรมในปัจจุบันเรารู้นี้ว่าสร้างกรรมดีหรือไม่ดีเอาไว้อันนี้เรารู้ แต่ท่านต้องอย่าลืมนะกรรมในอดีตชาตินี่เราไม่รู้ไปทำอะไรไว้บ้าง บางทีกรรมในอดีตชาติอาจจะส่งผล แล้วก็กรรมนี่มันมี 3 อย่างคือ 1.มโนกรรมคือ การสร้างกรรมโดยความคิดถ้าเราคิดดี นี่คือมโนกรรมที่ดี ถ้าคิดชั่วนี่ก็มโนกรรมชั่ว 2.กายกรรมคือ ทำกรรมทางกายไม่ว่าจะเป็นการทำชั่วหรือทำดี 3.วจีกรรมคือ กรรมที่เกิดจากปาก การพูดการจาไม่ว่าจะเจตนาหรือไม่เจตนา ดีหรือไม่ดี นั่นคือวจีกรรมหมดเลย ทีนี้บางคนสร้างแต่กรรมดี แต่กลับต้องเจอกรรมชั่วมาแทนจะไปโทษผลของกรรมดีไม่ได้นะ บางท่านนี่ชีวิตกำลังดีเลย สร้างคุณงามความดีนี่กำลังดีเลย แต่กลับต้องมาเจอหายนะ แบบนี้เขาเรียกว่าอุปปีฬกกรรม คือกรรมที่มาเบียดเบียน เมื่อกรรมดีกำลังให้ผล เปรียบเหมือนเรากำลังปลูกต้นไม้อยู่ 1 ต้น ต้นไม้ต้นนี้กำลังเจริญงอกงามเลย อยู่ดีๆใครคนนึงเอาไม้มาทุบหรือเอามีดมาตัด เมื่อเป็นแบบนี้ต้นไม้ต้นนั้นก็ไม่สามารถที่จะเจริญเติบโตมาได้ เห็นไหมทั้งที่ความดีกำลังให้ผลแต่เรากลับถูกความชั่วเข้ามาเบียดเบียน

อย่าไปคิดว่าคนเราเลือกเกิดไม่ได้ เวลาเราได้ฟังคำนี้แล้วรู้สึกไม่ค่อยดีเลยเวลาใครมีปัญหาอะไรก็โทษแต่เรื่องกรรม แต่ทุกท่านอย่าลืมนะว่า ชาตินี้เราอาจจะเลือกเกิดมาไม่ได้ แต่ท่านกำลังเลือกเกิดในชาติหน้าอยู่ เพราะท่านทำกรรมดีไว้ชาติหน้าก็มาดี ถ้าทำกรรมชั่วไว้ชาติหน้าก็เกิดมาชั่ว อย่าคิดว่าทำบุญถ้าไม่ใส่ชื่อแล้วจะไม่ได้บุญ ทีเวลาเราทำความชั่วหละไม่เห็นใส่ชื่อไว้เลยทำไมกลับได้รับความชั่วนั้นหละ คนเราจะต้องใช้ปัญญา ไม่ใช่เอะอะก็ไปคิดแต่จะ สะเดาะห์เคราะห์ต่อชะตา อย่างมีเรื่องเล่าต่อกันมาว่า
ในสมัยพุทธกาลมีสามเณรรูปหนึ่งนามว่า ติสสะ เป็นศิษย์พระสารีบุตร สามเณรได้รับพยากรณ์จากพระสารีบุตรว่าจะต้องมรณภาพภายใน 7 วัน ให้ปลงอายุสังขารเสียพอสามเณรรูปนั้นได้ฟัง ก็หาได้มีความกลัวไม่ ไหนๆก็จะละสังขารแล้วเลยขออนุญาตไปล่ำลาบิดามารดาก่อน ในระหว่างทางได้พบปลาในสระน้ำกำลังแห้ง ดิ้นทุรนทุรายเพราะน้ำไม่เพียงพอ สามเณรจึงรำพึงว่า เรานี้จะต้องตายภายใน 7 วัน แต่ปลาเหล่านี้จะต้องตายภายในวันนี้ อย่างกระนั้นเลยเราจะต้องตายก็ควรจะโปรดสัตว์ คือช่วยปลาเหล่านั้นให้พ้นจากความตาย โดยการนำไปปล่อยไปสระน้ำ ระหว่างทางท่านก็ได้ช่วยเก้งที่ติดบ่วงนายพรานอีก ทีนี้พอครบ 7 วันสามเณรก็ยังไม่ตาย จึงไปเรียนถามพระสารีบุตร พระสารีบุตรท่านก็ถามว่า สามเณรไปทำกรรมอะไรมาหละ สามเณรก็ตอบว่าได้ช่วยชีวิตสัตว์ นี่เห็นไหมท่านทั้งหลายทำไมคนไทยเองถึงได้ชอบปล่อยปลา เพราะปล่อยชีวิตเขา ย่อมได้ต่อชีวิตเรา และเราจะต้องดูที่เจตนาด้วยนะ เจตนาเราคือต้องช่วยสัตว์เหล่านั้นให้รอดพ้นจากความทุกข์จริงๆ ไม่ใช่ปล่อยแล้วไปขอโชคขอลาภ เอากันเข้าไปใหญ่ ฮ่า ๆ ดูอย่างสามเณรติสสะสิ ท่านประสงค์ช่วยชีวิตสัตว์ให้พ้นจากความตายอย่างเดียว ไม่ได้มุ่งหวังจะต่อชีวิตของท่านเอง แต่กฎแห่งกรรมย่อมทำงานของตัวเอง คือทำสิ่งใด ย่อมได้สิ่งนั้น ให้ทานชีวิต ก็ย่อมได้ชีวิตเช่นกัน

สรุปท่านทั้งหลายเห็นกันรึเปล่า อย่าไปโทษว่าเราสร้างกรรมดีไว้แล้วคุณงามความดีไม่ส่งผล แต่จงสร้างจิตใจที่ทรงคุณงามความดีไว้ดีกว่า เพราะความคิดดี การกระทำก็ย่อมดี คำพูดก็ย่อมดี ชะตาชีวิตก็ย่อมดีตามไปด้วย เพราะไม่มีใครที่ไหนเลยจะใหญ่เหนือกรรมที่เราสร้างไว้ไปได้ ชาติก่อนเราไม่รู้ไปทำกรรมอะไรไว้บ้าง แต่ชาตินี้เรารู้นี่ ก็สร้างไปเถอะคุณงามความดี มันจะดีก็ชั่งมัน มันจะไม่ดีก็ชั่งมัน
แต่ใจเราดีไว้ก่อน ใจดีเพียงตัวเดียวทุกอย่างก็จะดีเอง เหมือนท่านทั้งหลายที่ได้อ่านบทความนี้ จะมีอานิสงค์มากหรือน้อยขนาดไหน เราขออุทิศกุศลนั้นให้กับ เจ้ากรรมนายเวรของนายณัฐกฤต เพิ่มพูน เพื่อให้โยมคนนี้ได้มีโอกาสสร้างคุณงามความดีแก่โลกต่อไป สุดท้ายนี้ขอทิ้งโอวาทของท่านสมเด็จโต พรหมรังสี ที่ท่านกล่าวว่า

กรรมอันเป็นสมบัติ แห่งสัตว์โลกทั้งหลาย กายซ้อนซ้ำซาก จำเจเป็นวัฏฏะ

กรรมอันใดทำแล้ว ไม่เดือดร้อนในภายหลัง กรรมนั้นเป็นกรรมดี เป็นกรรมที่สัตบุรุษ ชื่นชมยกย่อง
กรรมอันใดทำแล้ว เดือดร้อนภายหลัง กรรมนั้นเป็นกรรมชั่ว เป็นของเผ็ดร้อนมีทุกข์มาก

กรรมอันใดไปสู่มรรค นิโรธ ความดับทุกข์ กรรมนั้นเป็นกรรมเหนือกรรม
เอวังก็มีด้วยประการฉะนี้ สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ

สาธุ สาธุ สาธุ ครับ ครูบาปาล์ม