ท่อง....ทะเลใจ

ยินดีกับครูวิทย์ด้วยครับ ที่สุขภาพดีขึ้น อายุเริ่มมากก็มักมีอาการแปลกๆเกิดขึ้น หลายปีก่อนผมตื่นมาหน้าเบี้ยว ปากเบี้ยว ต้องไปฉีดยารักษาเกือบเดือน กว่าจะหาย ตกใจแทบแย่ ปรากฏว่า เส้นเอ็นที่ใบหน้า มันยึด

อายุมากลำบากยากเหลือหลาย
จะผ่อนคลายก็ยากเย็นแสนเข็ญนัก
จะย่างเยื้องต้องระวังยั้งประจักษ์
ต้องคอยพักสลัดขาที่ชาไป
ขยับตัวยกสิ่งของต้องตรองจิต
หากยกผิดสันหลังเคลื่อนหมอนเลื่อนไหล
เอื้อมมือสุดเกิดสดุดเอ็นหลุดไกล
ยกหัวไหล่ก็ลำบากช่างยากเย็น
อย่างเมื่อวานไปเดินห้างแถวข้างบ้าน
หวังสำราญเลยเดินดมเที่ยวชมเล่น
พอเดินช้าหลังก็ปวดรวดกระเบน
เพราะเส้นเอ็นหมอนสันหลังมันพังพิน
ด้วยสังขารมันไม่เที่ยงยากเลี่ยงหนี
พอขวบปีมันมากขึ้นเตรียมคืนถิ่น
ชีวิตใกล้ถึงหลักชัยใจมันชิน
ดวงชีวินจึงเจ็บป่วยด้วยโรคภัย
ช่างมันเถิดมันอยากเป็นก็เป็นเถิด
ช่างมันเถิดมันอยากเกิดก็เกิดได้
ช่างมันเถิดเมื่อเป็นหนักรักษาไป
ช่างประไรอีกไม่นานคลานลงดิน....

สวัสดีค่ะ พี่ชาย(นพ) ทั่นยาย ลุงเปา คุณครูวิทย์ น้องเพียงฝัน และญาติธรรมทุก ๆ ท่าน

ได้ยินข่าวจากครูวิทย์แล้ว เกิดแก่ก็ขอแสดงความดีใจด้วยนะค่ะ ที่ครูวิทย์มีอาการดีขึ้น
บอกแล้วว่าวัยรุ่นอย่างเรา ๆ ก็เป็นอย่างนี้แหละค่ะ อะไหล่เริ่มชำรุด ทรุดโทรม ตรงนั้นหลวม
ตรงโน้นหลุด ตรงนี่ทรุด ตรงนี้เสื่อม อิอิ.

สามเดือนก่อนนอนตาค้างซะอย่างนั้น
แต่ละวันเหนื่อยเหน็จจนเค็ดเขี้ยว
สร้างวิมานหลังนิด กระจิดเดียว
ต้องหมั่นเทียวดูแลชะแง้มอง

ทั้งแบก หาม ดัน ดึง ถึงปีนป่าย
เยี่ยงผู้ชายเก่งกาจมาดผยอง
ตั้งเป้าหมายจนลืมปลง หลงลำพอง
ผ่านไปสอง สามเดือนจนเคลื่อนคลา

พอบ้านเสร็จคนก็ทรุดต้องหยุดเฉย
นิ้วที่เคยขยับจับ ซ้าย ขวา
เป็นนิ้วล๊อคเจ็บแปลบแสบอุรา
ต้องเยียวยาหาหมอพอบรรเทา

สรุปก็คือว่าเกิดแก่ใช้มือในการตอกตะปูมากเกินไปจนเส้นเอ็นถูกกดทับ น่านนน
ยังไม่หน่ำใจยกของหนักมากเกินไปเอ็นที่ข้อเขาอักเสบต้องประคบอยู่หลายวัน ดูดู๊ สังขาร

กองเชียร์อยู่หนายยย มาช่วยฉุดทั่นยายหน่อยค่ะ ลุกไม่ขึ้นอ่ะ แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก


เดินกระโผกกระเผกโยกเยกมา
ตั้งใจว่าวันนี้คงมีหวัง
ไอ้ตัวฉันมันก็ซ่าส์บ้าอยากดัง
เพราะมุ่งหวังรางวัลเท่านั้นเอง

จะเชียร์ฝ่ายไหนดีพี่หรือน้อง
เพราะทั้งสองมองดูแล้วมีแววเจ๋ง
จะลุกนั่งยังยื้อยุดฉุดตัวเกร็ง
ดูแล้วเก่งจริง เชียวเสียวเสียจัง

อยากจะโชว์ลีลาทำท่าเชียร์
กลัวพวกเฮียแอบมองจ้องตาตั้ง
จะต่อตัวกลัวเขาด่าว่าอยากดัง
เลยขอนั่งยอง ยอง แค่มองดู อิอิ

ใครก็ได้ช่วยพยุงเกิดแก่ไปเชียร์ทั่นยายกับครูวิทย์ทีเถอะคร่า

สวัสดีค่ะ อาจารย์เดฟ อาจารย์ดาว คุณวรรณ ลุงโจ
ลุงเปา ทั่นยาย พี่นพ พี่เกิดแก่ ครูวิทย์ คุณเล็ก
ลุงบีบี พี่ปิศาจ และญาติธรรมทุกท่านค่ะ


หนึ่งในนั้นมั่นใจใช่ท่านยาย
เชียร์ยาวยาวอย่าหลอนหลับละเมอฝัน
ลุกเท่าไหร่ไม่อยู่พรุนอนันต์
ลุยเมามันทั่นยายคานไม่อั้นเอย

ลุกๆ ค่ะ พี่เกิดแก่ มาเชียร์ ทั่นยาย ครูวิทย์ ค่ะ

ค่ะ พี่นพ ลุงเปา ครูวิทย์ เพียงฝันก็ก้าวตามหลังทุกๆท่านไปค่ะ

พี่เกิดแก่ขา รออีกนิดนะคะ จะแวะไปชมบ้านตากฟ้าค่ะ
เยี่ยมคนคอนหวันโน่นค่ะ แฮ่ก แฮ่ก เชียร์ ทั่นยาย ครูวิทย์จนแรงตกค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่นพ เกิดแก่ ครูวิทย์ เพียงฝัน และญาติธรรมทุกๆท่านค่ะ


ตะละแม่เกิดแก่จ๋า หายไวๆนะคะ


ได้ข่าวว่าตะละแม่เกิดแก่นี้
ดัชนีมีปัญหามาล๊อคได้
ลูกกุญแจแม่ไปเก็บไว้ที่ใด
นำมาไขนิ้วล๊อคออกโดยดี

หรือว่าใช้คีย์การ์ดอาจง่ายหน่อย
ทาบบัตรคอยนิ้วก็หายล๊อคได้นี่
แต่สงสัยจริงแท้แม่คนดี
ล๊อคนิ้วนี่กลัวนิ้วหายหรือไรกัน....

[size=15pt]ตะละแม่จ๋าแล้วไปล๊อคนิ้วเอาไว้ทำมายหนอ รีบๆปลดล๊อคโดยเร็วนะก๊ะ
ก่อนที่นิ้วจะกลั้นใจตายค่ะ เพราะไม่ได้ขยันทำงานอย่างเคยค่ะ อิ อิ อิ

หกคะม่ำคว่ำคะเมเอนกายา
ต้องอับอายขายหน้าบ้าจริงนั่น
ใจวัยรุ่นแต่ร่างกายโตไม่ทัน
ขามันสั่นเดินไม่แข็งแรงไม่มี

นั่งทีไรลุกไม่ไหวให้อึดอัด
อยากจะซัดเจ้าสังขารนั้นเหลือที่
ดูสิเล่าเลี้ยงมานานจนวันนี้
ยังไม่โตขึ้นเสียทีน่าตีจัง....

เห็นตะละท่านบอกว่าสังขารมาอยู่ในวัยชรา เอ้ยวัยสะรุ่น
ทำให้เป็นโน่นเป็นนี่เป็นนั่นไปต่างๆนาๆ สงสัยว่าทั่นยายน่ะจะแตกต่างอย่างสิ้นเชิง
เพราะสังขารทั่นยายมันไม่ยอมเติบโต ทั้งๆที่หัวใจเข้าสู่วัยสะรุ่นไปแล้วอ่ะค่ะ
อย่างนี้ต้องใส่ปุ๋ยอะไรดีค่ะ เราถึงจะโต เราจะโต สักทีอ่ะ เอิ๊ก เอิก เอิ๊ก

อย่าพูดถึงสังขารจะได้ไหม?
พูดแล้วใจมันสั่นจนหวั่นไหว
เพราะทุกวันต้องลุยงานบานตะไท
หยุดไม่ได้จะเป็นง่อยถูกลอยแพ

เดินกะย่องกะแย่งตะแคงข้าง
เห็นสองนางยักย้ายคล้ายดักแด้ อิอิ
เจ้าเพียงฝันเข้าประคองสองดวงแด
ได้เพียงแต่(ปลง)อนิจจังสังขารา

ครูวิทย์เอ๋ย นพกรณ์อย่านอนแผ่
เดี๋ยวจะแพ้ผู้หญิงอายจริงหนา
เรามาคลานไปสู้ดูหน้าตา
แล้วยิ้มร่า หัวร่อ เจอตอฟัน ฮา ฮา

หูตาฟางช่างมันขยันสู้
เดี๋ยวก็รู้หมู่ จ่า มาไม่อั้น
เราก็ชายหมายมาดชาติประชัน
สองสาวนั่นแพ้เราอย่างแน่นอน เนาะ

มาเลย โตต่อโต อย่ารุมก็แล้วกาน.... ฮา ฮา

ลุงเปา (หนุ่ม)

ดูดู๊ดู ทั่นยาย ช่างกล้าสู้
มาท้า ครูวิทย์ คิดหมายมั่น
จะแข่งอะไร กันดีหวา มาว่ากัน
แต่ตัวฉัน ขอบาย ไม่กล้าลอง
เกิดเอวบิด ปากเบี้ยว เคี้ยวไม่ได้
จะมีใคร ดูใจ ใครเกี่ยวข้อง
ลากไม้เท้า เดินดิ่งได้ ก็น่ามอง
แต่ถ้าลอง นอนกับที่ ไม่มีใจ
ขอยอมแพ้ ทั่นยาย ที่หมายมาด
ที่ไม่อาจ รับคำท้า ของพี่ท่าน
ก็ครูวิทย์กลัวตาย วายชีวัน
น้องเพียงฝัน คงอดชม ผมพอดี
กราบงามๆๆครับทุกท่าน มาอ่านแล้วมีความสุขมากมายเลยละครับ แต่ห่างหายการเขียนกลอนไปนาน
ตอนนี้สู้น้องเพียงฝันไม่ได้แล้วละ แต่ก็พอกล้อมแกล้มนะครับ ขอบคุณทุกท่านนะครับที่ให้กำลังใจกัน

อ้าวครูวิทย์แวะมาแล้วแม่แก้วเอ๋ย
แม่ทรามเชยท้าทายกลัวขายหน้า
แม้สังขารยังแย่แพ้โรคา
ฟังคำท้าเลยเข้ามารับท้าดู
แต่ตอนจบไหงขอบายยอมพ่ายแพ้
แม่เกิดแก่กับทั่นยายท้าทายสู้
คงยิ้มหัวตีปีกร่าคำท้าตู
ไม่กล้าสู้เพราะกลัวตายวายชีวี
เห็นลุงเปามาชักชวนท้าดวลไว้
นพจำใจแบกสังขารคลานมานี่
หากต้องคลานก็ต้องคลานหาญสู้ที
อยากดูดีหมู่หรือจ่า น่ะท่านยาย.....

สวัสดีค่ะ อาจารย์เดฟ อาจารย์ดาว คุณวรรณ ลุงโจ
ลุงเปา ทั่นยาย พี่นพ พี่เกิดแก่ ครูวิทย์ คุณเล็ก
ลุงบีบี พี่ปิศาจ และญาติธรรมทุกท่านค่ะ



ครูวิทย์พลิ้ววิ่งล้ำนำหน้าตั้ง
รวมพลังนั่งเชียร์พี่ยิ่งใหญ่
รวมพลสู้เรามาเชียร์เคียงใจ
เชียร์ใครใครด้วยรักภักศรัทธา




ทั่นยายขา!! สู้ๆๆ ครูวิทย์กำลังตีคู่มาค่ะ อิอิ
พี่เกิดแก่ขา เป็นกำลงใจให้หายเจ็บนิ้วมือไวๆนะคะ

พี่นพ ลุงเปา เชียร์ทุกๆๆท่านค่ะ แฮ่กกกกกก แฮ่กกกกกก

งานนี้มีคาน อิอิ