เที่ยวท่องล่องอินเดีย ตามกราบขอบารมีองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ตอนที่ 1 เลียบฝั่งแม่คงคา บูชาเจ้าแม่กาลี

ถึงอินเดียแดนกำเนิดเกิดพุทธศาสนา กัลกัตตาเป็นเมืองใหญ่ได้มาถึง
ถิ่นพุทธศาสน์รอยพระศาสดาพาคำนึง เมื่อครั้งซึ่งทรงประกาศพระศาสน์ธรรม
นับแต่ครั้งพระพุทธองค์ทรงพระกุมาร ถิ่นสถานแดนประสูติบริสุทธิ์ล้ำ
จนเจริญวัยเติบใหญ่ได้เห็นกรรม ละความงามหนีสุขโศกโลกโลกีย์
ทิ้งสมบัติพัสถานตระการสุข ทรงเห็นทุกข์สุขไม่แท้แม้สุขึ
เป็นเพียงรูปลักษณ์ไม่คงทนจนฤดี สุขที่มีสักวันพลันเสื่อมคลาย
ทรงเห็นการเกิดการตายมลายสิ้น ได้ยลยินโรคภัยให้เบื่อหน่าย
จึงละทิ้งสุขทั้งผองของนอกกาย ไม่เสียดายออกผนวชบวชโดยพลัน
ณ ริมฝั่งเนรัญชลามหานที ปลงเกศีออกผนวชบวชโดยมั่น
เป็นจุดเริ่มศาสนาพุทธสุดสำคัญ นับแต่นั้นจนบัดนี้ที่สืบมา
พอย่างเท้าก้าวออกนอกสนามบิน ก็ได้กลิ่นที่ชิดเชยคุ้นเคยหา
กลิ่นนี้ดังพาหุรัดจัดนำมา กลิ่นกายาชาวภารตะคละเคล้ากัน
ขนกระเป๋าขึ้นรถทัวร์เพียงชั่วครู่ รถโก้หรูสมัยอดีตช่างคิดสรร
นับอายุคงสี่สิบปีมีมานาน แถมขับคลานดังเต่าเดินช่างเพลินใจ
สองข้างทางก็รุงรังทั้งสองข้าง ฝุ่นเยอะจังนั่งบนรถไม่สดใส
ทั้งสลัมสลับตึกเก่าคละเคล้าไป อยู่ได้งัยกันน่ะนี่ที่อินเดีย
อาจจะความคุ้นเคยจนเฉยเฉื่อย อยู่กันเรื่อยไม่สนใจใครได้เสีย
ฉันอยู่ฉันคุณอยู่กันฉันผัวเมีย ไม่ละเหี่ยเพราะคุ้นเคยจนเฉยชา
หลังอาหารแวะไปเยือนเรือนปราสาท ราชีนีนาถอังกฤษคิดสรรหา
ได้ก่อสร้างจนใหญ่โตมโหฬาร์ เมื่อครั้งมายึดอินเดียเสียหลายปี
ชาวอินเดียเป็นเมืองขึ้นไม่ชื่นสุข ต้องทนทุกข์หวังต่อสู้กู้ศักดิ์ศรี
แม้นสู้รบคงลำบากยากราวี หาวิธีต่อสู้กู้แผ่นดิน
วิธีใดก็ไม่ได้ใช้สันติ เลยตรองตริวิธีการสมานสิ้น
ต่างช่วยกันทำสกปรกรกแผ่นดิน สร้างมลทินสร้างสกปรกรกรุงรัง
อังกฤษนั้นพอนานไปทนไม่ได้ แม้แก้ไขไม่สำเร็จเสร็จดังหวัง
ประชาชนไม่ร่วมด้วยกลับช่วยประดัง ยากหยุดยั้งจึงถอนทัพกลับบ้านไป
จากปราสาทเรามุ่งไปไหว้เจ้าแม่ วัดเก่าแก่ของฮินดูผู้สดใส
สมญานาม” กาลีลิ้นทอง ” ชื่อก้องไกล ไปกราบไหว้ขอพรวอนประทาน
ตามตำนานฮินดูกล่าวเล่าไว้ว่า แต่ก่อนมามีโรคร้ายมากรายผ่าน
ประชาชนต่างล้มตายชีพวายปราณ โรคกรายกรานจนป่วยตายให้เวทนา
พราหมณ์คนหนึ่งจึงนำน้ำมารินหลั่ง ไหลลงยังลิ้นแม่เจ้าเอารักษา
พอคนไข้ดื่มกินไปหายโรคา ตั้งสมญาแม่กาลีมีลิ้นทอง
ข้างในศาลก่อนเข้ารองเท้าถอด เขาเปิดลอดเดินเป็นแนวเป็นแถวท่อง
ฝุ่นสีแดงใส่แป้งคล้ายดินสอพอง ไว้แตะต้องเจิมหน้าผากจากพระพราหมณ์
พอเข้าไปถึงรูปพระแม่เจ้า เขาให้เอามือแตะพื้นห้ามเดินข้าม
เราเงยหน้ามองพระแม่แลดูงาม แต่ว่าพราหมณ์เขาเอ็ดอึงจึงไม่มอง
เขามีเคล็ดเอาโคลนทาตรงหน้าผาก ขอพรจากแม่เจ้าเอาจับต้อง
ตรงไหนเจ็บไม่สบายให้ทดลอง เอาโคลนต้องขอพรไว้ให้จำเริญ
จากที่นี้เราไปยังฝั่งคงคา ไกด์บอกว่ามีแม่เจ้าเขาสรรเสริญ
เป็นภาคร่างพระลักษมีที่ทูดเทิน เขาอัญเชิญประดิษฐ์ไว้ในวัดวา
“ รัชนีศวร ” เป็นชื่อท่านที่ขานกล่าว เป็นเรื่องเล่าของเจ้าแม่เขาแห่หา
มาอินเดียจะไปไหนไหว้เทวา จะต้องมากราบแม่เจ้าค่อยเข้าไป
ฮินดูเขาเปรียบท่านเป็นเช่นกุญแจ ไหว้เจ้าแม่ก่อนจึงไปไหว้ที่ไหน
มาขอพรพระแม่เจ้าค่อยเข้าไป จะไปไหนให้สมใจยามได้มา



ไว้มาต่อน่ะครับ ตอนที่ 2 ครับ....เรื่องมันยาวครับ อิอิ

สวัสดีค่ะพี่ชายฯ เสร็จภาระกิจ 1 สัปดาห์ผ่านไปแล้วจะกลับมาอ่านต่อนะค่ะ ถือโอกาสเข้ามาส่งใบลาค่ะ อิอิ

ไม่ทราบทำไมรูปภาพถึงหายหมดครับ

ใครมีวิธีแก้ไขรบกวนช่วยแนะนำด้วยครับ จะได้ลงรูปและกลอนต่อครับ

รับใบลาไว้แล้วน่ะครับ น้องเกิดแก่

คุณนพกรณ์ ใช้วิธีอัพภาพในห้อง แชท แล้วเอามาใส่เว็บบอร์ด

ก็จะมีภาพออกให้เห็นเป็นปกติ..

ต่อมาภาพ...หายไป... ก็เลยสงสัย

คำตอบคือ ภาพที่สมาชิกส่งกันในห้องสนทนาระบบจะเก็บชั่วคราวเพื่อให้
คู่สนทนาได้ดู ได้เซฟ เมื่อถึงระยะเวลาหนึ่ง ระบบจะลบอัตโนมัติ เพื่อป้องกันการกินพื้นที่จำนวนมาก

ให้คุณนพกรณ์ แนบภาพในการตั้งกระทู้ในเว็บบอร์ดได้เลยนะ..

สาธุค่ะ พี่นพ
และญาติธรรมทุกท่านค่ะ

สาธุๆๆ ผมจะลองปฏิบัติดูครับ

ขอบพระคุณครับ

แต่กรุณาขอรบกวนช่วยแนะนำวิธีโพสต์รูปด้วย น่ะครับ จะเป็นพระคุณยิ่ง ผมจะพยายามย่อรูปให้เล็กและ
กินเนื้อที่ที่สุดครับ คือโหลดไม่เป็นครับ ใช้เป็นแต่ที่ตัวเลือกเพิ่มเติม..อย่างเดียวครับ

วิธีการโพสต์รูปในเว็บบอร์ด

ตอนที่ 2 บ้านนางสุชาดา,สถานที่ลอยถาด,สระมุจลินทร์,มหาเจดีย์พุทธคยา


จากเมืองนี้เราเดินทางห่างออกไป
จำต้องใช้เวลามากยากสุขา
สถานที่แดนบริสุทธิ์พุทธคยา
เพื่อจะมาแดนศักดิ์สิทธิ์ผู้พิชิตมาร
ถึงคยาแดนตรัสรู้คู่พระศาสนา
เข้าเคหาอาบน้ำท่าสระสนาน
เสร็จเรียบร้อยรถพาไปผ่านสายธาร
ดูสถานเป็นเนินใหญ่ในท้องนา
เป็นสถานบ้านนางสุชาดามหาสมร
เธอสุนทรใจธรรมงามยากหา
ถวายข้าวมธุปายาสพระศาสดา
ก่อนจะมาตรัสรู้ใต้ต้นโพธิ์โสดาบัน
ครั้งเมื่อพุทธกาลนานมาแล้ว
พระดวงแก้วทรงบำเพ็ญเฟ้นหานั้น
หลังรับข้าวมธุปายาสสอาดพลัน
ทรงอธิษฐานนำถาดนั้นลอยเนรัญชลา
หากแม้นทรงค้นพบประสบแจ้ง
ขอบุญแรงดลบันดาลช่วยสรรหา
ให้ถาดทองลอยไหลทวนหวนคงคา
แรงบุญญาพาถาดสวนทวนทันที
เมื่อถาดลอยทวนสวนสายน้ำ
แล้วจมซ้ำตรงที่เดิมเสริมราศรี
ซ้อนทับกับถาดเก่าพระกัสปะเจ้าเข้าพอดี
ณ ใต้มหานทีเนรัญชลามหาชล
พญานาคตกใจตื่นหลับเพลินอยู่
มารับรู้มีพระศาสดามาปฏิสนธิ์
จะมีพระพุทธเจ้ากำเนิดซ้ำชี้นำคน
ทั่วสกลนั้นสว่างพร่างพราวพลัน
ฝ่ายพุทธองค์ทรงข้ามเนรัญชลาฯ
ข้ามตรงมาจากอุรุเวลาเสนาขันธ์
มาประทับใต้ต้นโพธิ์ใหญ่ใบบังบรรณ
เวลานั้นจึงทรงตรัสรู้ดูเห็นธรรม

ชมภาพจุดที่ลอยถาดและจมลงระหว่างต้นโพธิ์และเจดีย์ที่มองเห็นอยู่(เห็นแม่น้ำเนรัญชลาแห้งขอดอยู่ แต่มีน้ำอยู่ใต้ทราย)

จุดที่เป็นต้นโพธิ์ เป็นจุดที่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงลอยถาด

เจดีย์พุทธคยา สถานที่ตรัสรู้ของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

บริเวณโพธิบัลลังค์ที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสรู้