มีเหตุนี้ เหตุนั้น ตามสืบเนื่อง
จะมีเรื่อง มีผล ตามสืบสาน
จะแค่ไหน แค่นี้ ไม่ยาวนาน
แค่ตามกาล จบจาก เหตุดับลง
มีเหตุนี้ เหตุนั้น ตามสืบเนื่อง
จะมีเรื่อง มีผล ตามสืบสาน
จะแค่ไหน แค่นี้ ไม่ยาวนาน
แค่ตามกาล จบจาก เหตุดับลง
สวัสดีครับคุณเล็กและทุกๆท่าน
http://www.watkoh.com/board/index.php?topic=2466.0
ตามนี้เลยครับหัวข้อตอบที่6นะครับผมได้บอกไว้หมดแล้ว
มีอะไรสงสัยก็ถามได้นะครับ
สวัสดีครับ
เพราะเจ้ามาจากดิน
แม้ว่าเจ้าจะโบยบินไปไกลแสนไกล
แต่สุดท้าย...เจ้าก็ต้องกลับคืนสู่ดิน...
...ดิน...ที่เจ้าจากมา...
http://learnkaweethai.blogspot.com
สวัสดีขอรับท่านปีศาจฯและทุกๆท่าน
ดูแล้วมึนตึ๊บขอรับ เยอะแยะไปหมดเลยอ่ะขอรับ ทีละอย่างแล้วกันนะขอรับ
ขอบพระคุณท่านปีศาจฯมากนะขอรับ ข้าน้อยจะพยายามศึกษาทีละนิดขอรับ
โคลง ๔ ตรีพิธพรรณ Khloong 4 Triiphitthaphan
หากเพียงไม่ย่อท้อ รู้ได้
ต้องพึ่งใจตนเอง ห่วงไว้
พร้อมฝึกใฝ่ความไว รินหลั่ง ปัญญา
ธรรมดั่งนำมาใช้ ต่างรู้ แจ้งใจ แจ้งใจ
เชิญชี้แนะด้วยนะขอรับท่านปีศาจฯ ขอบพระคุณขอรับ
ยิ่งต่อยาว สาวความยืด ยิ่งยึดติด
มากมายจิต คิดหลงไหล น่าสงสาร
สติเผลอ จิตประมาท แพ้ภัยมาร
แพ้ยาวนาน แพ้ใจตน ไม่พ้นเวียนความรู้มี มากมาย ให้ได้รู้
ให้ได้ดู เพ่งพิจ จิตครวญหา
มากความรู้ ระวัง หลงมายา
ติดกังขา ในรู้ กรงขังใจ
เพราะทะนง หลงตน จึงไม่รู้
ไม่มองดู ในตน มองไม่เห็น
หลงระเริง มีตน ทุกข์เช้าเย็น
ทุกข์ลำเค็ญ ยึดไว้ ไม่ปล่อยวาง
สวัสดีครับคุณเล็กและทุกๆท่าน
พยายามเข้าไปครับ
ยังไงมันก็ต้องสำเร็จสักวันหนึ่ง
แต่ที่สำคัญอย่าลืมฐานที่มั่นเดิมนะครับ
เผื่อเกิดล้มหรือพลาดพลั้งจะได้กลับมาตั้งต้นถูก
การแต่งโคลงไม่ยากอย่างที่คิดครับ
สู้ๆครับ
จะคอยเป็นกำลังใจให้
สวัสดีครับ
เพราะเจ้ามาจากดิน
แม้ว่าเจ้าจะโบยบินไปไกลแสนไกล
แต่สุดท้าย...เจ้าก็ต้องกลับคืนสู่ดิน...
...ดิน...ที่เจ้าจากมา...
http://learnkaweethai.blogspot.com
สวัสดีคุณเล็กคนขยัน
ไม่พบกันเสียนานยังคิดถึง
มิตรภาพซาบซ่านกานต์คำนึง
เราต่างซึ้งไมตรีมีต่อกัน เนาะ
ลุงเปา จ้า
ชีวิตของฉันมันสนุกดี มีทุกรสทุกชาด <br />มีพรแสวงเป็นเส้นทาง... <br />มีความสว่างแห่งธรรมะ เป็นเส้นชัย <br />ยังมีหัวใจเป็นปุถุชน ที่ยิ้มสู้อยู่เสมอ.... <br />ขอมีเธอเป็นเพื่อนใจ อยู่เคียงใกล้ทุกวันคืน.... <br />[COLOR=#c00000]มีความฝันในยามตื่น เพื่อพลิกฟื้นสู่ความจริง [/
ยังคิดถึง ถึงคิด คิดได้ถึง
ยังตราตรึง ถึงกัน มีให้หวล
ยังซาบซึ้ง นึกถึง รู้ไคร่ครวญ
ยังสมควร สำนึก ในบุญคุณ
ควรขอบคุณ ไมตรี มิตรภาพ
ควรก้มกราบ นอบน้อม ใจหยุดหมุน
ควรตั้งจิต ให้นิ่ง ใจการุณ
ควรสร้างบุญ เพิ่มทุน ไม่วุ่นวาย
เพียงผ่านมา เพื่อพบ และจบจาก
ไม่นานพราก ห่างกัน สิ้นสลาย
พบกันแล้ว ลากัน ใจผ่อนคลาย
เกิดอยู่ตาย รู้ทัน ปัจจุบัน
ความเป็นจริง นั้นมี ให้เห็นอยู่
ให้ทันรู้ แค่ดู รู้แปรผัน
อิสระ ผ่องใส แค่รู้ทัน
ทุกสิ่งอัน แค่นั้น แค่นั้นเอง
เมื่อได้เห็น เป็นห่วง สารพัด
ทุกสิ่งคัด ให้ไป ไม่เคยหวง
ทั้งเรื่องกิน เรื่องนอน เรื่องสิ่งลวง
แม่คอยห่วง ระวัง ให้ลูกญา
ทำทุกอย่าง ให้มา ให้เต็มที่
ลืมตัวนี้ เป็นทุกข์ ไม่ห่วงหา
เสียสละ ให้ได้ เพราะเมตตา
คอยเยียวยา ดูแล ลูกกลอยใจ
ยามลูกเจ็บ แม่เจ็บ ด้วยทุกครั้ง
ยามลูกพลั้ง แม่ปลอบ คอยแก้ไข
ยามลูกเหนื่อย แม่ให้ กำลังใจ
ทุกยามไซร้ แม่นี้ มีพระคุณ
ควรตอบแทน ให้ท่าน กลับคืนเถิด
ให้กำเนิด เกิดมา คอยเกื้อหนุน
ให้ทุกอย่าง คอยช่วย และเจือจุน
ให้เกินดุล เกินใคร จะเทียบเทียม
มีโอกาส จงให้ คืนแม่นะ
อุสาหะ ทำดี อย่าไปเหนียม
ให้สติ ปัญญา กิเลสเกรียม
ใจที่เจียม รู้ทาง รอดพ้นเอย
ฝนตกพรำ วนกลับ ฉันจำได้
กาลผ่านไป นั้นไว คิดประสาน
เวลาล่วง ผ่านพ้น ความยาวนาน
รู้ตามกาล วันวาน ผ่านเลยไป
ลมหายใจ เข้าออก วนเวียนอยู่
ทำให้รู้ ต้องสู้ อย่าหลงไหล
กิเลสหลอก เพราะตน ไม่เข้าใจ
ระวังไว้ ระลึก ฝึกรู้ทัน
การให้ค่า ภายนอก เพราะเคยชิน
เป็นอาจิน สะสม ผ่านผกผัน
หันกลับมา ข้างใน ตนสำคัญ
เร่งฝ่าฟัน รู้ตน พ้นทุกข์ใจ