คือเรื่องมีอยู่ว่า :P ฝนไปทำบุญที่วัดน่ะค่ะ แล้วเปนคนที่ชอบทำกับข้าวไปวัดแบบยกหม้อหรือใส่ถาดไปแบบเยอะๆน่ะค่ะ ละทีนี้วันนั้นพอถวายพระเสร็จ พระให้พรเสร็จสัพ จะมีแม่ครัวและคนที่ไปทำบุญที่วัดยกอาหารที่เหลือจากพระตักแล้วไปที่โรงอาหารสำหรับให้ญาติโยมได้รับประทานกัน เค้าก็ยกไปๆ พอถึงหม้อแกงและถาดผัดที่ฝนทำไปถวายพระ ปรากฏว่าเค้าไม่ยกไปที่โรงครัว สักพักฝนรอจนเค้ายกไปหมดเกือบทุกอย่างน่ะค่ะ คือมันจะเหลือเป็นของที่เรียกว่า...อืม...น่ากิน หรือเป็นอาหารชั้นดีหน่อย มาณนั้นอ่ะค่ะ (ตรงนี้ฝนคิดเอาเองนะคะ) ฝนก็รอๆๆเค้าก็ไม่ยกไปโรงอาหารสักที ฝนรอจะเอาหม้อและถาดกลับบ้านน่ะค่ะ ฝนเลยเข้าไปขอถาดและหม้อ แม่ครัวบอก(เหมือนจะตะโกนเสียงดังแบบคล้ายๆดุอ่ะ) ว่าเดี๋ยวของพวกนี้จะเอาเข้าในครัว ฝนก็อ้าว!!!!(นึกในใจ)ละไม่เอาไปให้ญาติโยมทานกันล่ะ ฝนก็เลยบอกว่า ค่ะแต่จะขอหม้อและถาด เพราะจะกลับบ้านแล้ว เค้าเลยเทใส่หม้อของวัด ฝนเลยลองตามดูว่ากับข้าวของฝนทำไมไม่เอาให้ญาติโยมได้กินกัน เพราะคือเราไปทำบุญเราก็อยากเห็นพระได้ฉันอาหารของเรา อยากเห็นญาติโยมได้ทานอาหารของเราจนหมดใช่ป่ะคะ แต่นี่เอาเข้าในครัวแล้วห่อกลับบ้าน บ้างก็ให้ญาติพี่น้องเอากลับบ้าน ทำไมอ่ะ? งง ฝนเลยเกิดความคิดแบบ ไม่พอใจเล็กๆน่ะค่ะ เลยอยากถามว่า ฝนจะได้บุญหรือได้บาปในครั้งนี้
ปล. ตอนนี้ฝนย้ายวัดแล้วอ่ะ ที่วัดแห่งใหม่ พระเดินลงมาตักอาหารที่โต๊ะแล้วให้ญาติโยมมาตักรัปประทานกันต่อจนของหมด เห็นอาหารของเราหมดเราก็รู้สึกดีใจและอิ่มอกอิ่มใจนี่นา มีใครเคยเจอแบบฝนบ้างอ่ะคะ