คิดอะไรใจลิขิตจึงขีดเขียน (กลอนทั่วไปครับ)

ดาวดวงเด่น เด่นพราว สกาวแสง
ดาวสำแดง แดงเด่น เป็นแสงสี
ดาวดวงน้อย น้อยงาม ยามราตรี
ดาวแสงมี มีแสง ไร้แรงวาว
จึงย่อมขับ ขับเน้น เห็นดาวเด่น
คนแลเห็น เห็นแสง เป็นแดงขาว
ดาวที่ด้อย ด้อยแสง แรงสกาว
ไม่แพรวพราว พราวเกิน คนเมินมอง....

กลอนกลบทสร้อยสน ครับ

รำลึกพระคุณครู เนื่องในวันครู 16 มกราคม 2555

ขอกราบกรานครูบาอาจารย์ท่าน
ที่ประทานความรู้สู่ตัวฉัน
ตั้งแต่เล็กสอนวิชาสารพัน
... ช่วยสานฝันฉันเติบใหญ่ได้เป็นคน
ท่านเมตตาตั้งหน้ามาพร่ำสอน
ไม่อาทรไม่ท้อถอยคอยฝึกฝน
แม้เหนื่อยยากต้องลำบากยากลำบน
ท่านอดทนสั่งสอนศิษย์ด้วยจิตใจ
เพียงหวังแต่ศิษย์สำเร็จเสร็จศึกษา
มีวิชาไปต่อสู้รู้ขวนขวาย
ท่านไม่หวังผลตอบแทนแม้นสิ่งใด
แม้น้ำใจไม่เคยคิดศิษย์ตอบแทน
อันพระคุณท่านนี้มีใดเปรียบ
สุดจะเทียบพระคุณการุณแสน
ยากจะหาสิ่งใดๆไปทดแทน
ท่านเปรียบแม้นบุพการีผู้มีคุณ
ขอน้อมนำพระไตรรัตน์ประสาทสิทธิ์
หมู่ทวยฤทธิ์ประทานพรสุนทรสุนทร์
ดลบันดาลให้คุณครูผู้การุณ
จงพร้อมมูลด้วยอายุ วรรณะ สุขะ พละ เทอญฯ

ขอกราบขอบพระคุณครูบาอาจารย์ทุกท่านที่เคยสอนสั่งมาครับ

พระ คุณครูยิ่งใหญ่ แม้นพสุธา
คุณ ครูเปรียบมารดาว่าได้
ครู ผู้เอื้อเรือจ้างส่งข้ามฝั่งแล
ยิ่งใหญ่ แท้จารไว้ตราบชั่วนิรันดร์

กราบบูชาพระคุณครูทุกท่านที่เมตตาสอนสั่งให้ลูกศิษย์ทั้งหลายให้เป็นคนดี
มีความรู้สามารถเลี้ยงดูตัวเองได้ เพราะความเสียสละของครูที่คอยพร่ำสอน
อย่างไม่เห็นแก่เหน็ดแก่เหนื่อยค่ะ

สำหรับน้องไอฝน..

พ่อดุจเดือนที่ฟูเฟื่องประเทืองแสง
อย่าคลายแคลงว่าพ่อลับไม่กลับหวน
พ่อจากไปเพียงร่างกายจงคลายครวญ
ไม่กลับทวนแต่หัวใจไม่เคยลา
พ่อยังอยู่คู่ดวงใจในกายจิต
พ่อสถิตย์อยู่เคียงเธอเสมอว่า
เพียงร่างกายที่จำพรากจากอำลา
แต่วิญญายังเฝ้าดูอยู่ทุกวัน
อย่างน้อยหนึ่งยังคงจับกับความคิด
เป็นนิมิตให้คำนึงถึงคงมั่น
พ่อยังอยู่คู่เคียงใจไม่คลายครัน
ทุกๆวันพ่อไม่จากพรากห่างเธอ........

เมื่อเช้านี้ออกมานั่งฟังเสียงนก
เสียงคูคกเจื้อยแจ้วแว่วดังหวาน
นกกางเขนจับกิ่งนิ่งอยุ่นาน
ร้องกังวานเรียกเพื่อนมาสนทนากัน
นกปรอดร้องออดทำออดอ้อน
โดดซอกซอนบนกิ่งไม้ใจสุขสันต์
จิกแมลงฝากลูกน้อยที่คอยมัน
ที่รังนั้นมีลูกน้อยคอยอาทร
เสียงถึ่เร็วไพเราะเสนาะหู
เหลียวมองดูนกหัวจุกลุกบินร่อน
โผงตามกิ่งกับคู่มันหมั่นเว้าวอน
เกาะบนขอนเปล่งเสียงสำเนียงงาม
นกกระจิบตัวน้อยไม่ถอยหนี
มันเร็วรี่กระโดดโผลงลงสนาม
ปากเปล่งเสียงกึกก้องทำนองงาม
จิ๊บๆ ความกึกก้องร้องกังวาน
เจ้านกเขาเกาะกิ่งร้องมองหาคู่
จู้ฮุกกรู คู่ก็มาพาสนาน
นกกะปูดบนไม้ใหญ่ใครจะปาน
เกาะกิ่งขานปูดๆปูฟังดูดี
อากาศร้อนใจไม่ร้อนในตอนเช้า
ฟังนกเว้าร้องวอนกันพลันสุขศรี
ยินเสียงนกช่างสดชื่นรื่นฤดี
ฟังวจีนกร้องเพลงบรรเลงเพลิน.....

แดดรอนๆเดินละล่อง ท่องชมสวน
ดอกลำดวนส่งกลิ่นดอม หอมนาสา
ช่างยั่วยวนให้ชวนชม เด็ดดมมา
ชื่นอุราชื่นจิต คิดคนึง
หากวันนี้มีเธออยู่ เคียงคู่แนบ
มาอิงแอบเคลียคลอ พนอถึง
ชมไม้ดอกอิงกอด พรอดรำพึง
คงหวานซึ้งสุขใจ หาใดปาน
แต่วันนี้มีแต่พี่ ที่โดดเดี่ยว
อยู่คนเดียวจะหาใคร ต่างไกลบ้าน
นับแต่น้องจากลาไกล ไปเนิ่นนาน
คิดฝันหวานวันวานอยู่ เคยคู่กัน
ขอส่งใจฝากลมพา พัดหาน้อง
บอกคำปองว่ารักเธอ เสมอมั่น
ถึงวันนี้เราต้องจาก พรากนิรันดร์
แต่ใจนั้นขออยู่เรียง เคียงคู่เธอ........

วันนี้....วันบรมครูสุนทรภู่ครับ

เอามะลิร้อยมาลัยใจรำลึก
มาระลึกถึงบรมครูผู้เผยแพร่
ทั้งนิราศกลอนกานต์ตระการแล
มอบไว้แก่ลูกหลานไว้อ่านดู
วรรณคดีคำคมประสมสาน
เมื่อยามอ่านออกรสบทสวยหรู
ทั้งเล่นคำเพิ่มศัพท์ถ้อยร้อยพธู
เป็นกลอนครูให้ลูกเรียนเพียรทำตาม
ขอกราบขอบพระคุณสุนทรภู่
บรมครูแห่งกลอนอักษรสยาม
ทิ้งมรดกอรรถรสบทกลอนงาม
ให้สืบตามท่านครูผู้ยืนยง..........

หากคิดถึงสุนทรภู่ครูกวี
พระอภัยมณีมีความหมาย
ท่านเขียนเป็นบทละครเพื่อผ่อนคลาย
แต่ซ่อนนัยความหมายให้ตรึกตรอง

ท่านจับเงือกชนยักษ์รักมนุษย์
วิเศษสุดเกินกว่าใครไม่มีสอง
ท่านคงอยากบอกใบ้ให้ไตร่ตรอง
ชีวิตต้องวุ่นวายเพราะใครกัน...

385502_125640660914234_1355282666_n.jpg
หอมแดงสับ ซับน้ำตา ที่พาไหล
เพราะกลิ่นไอ หอมแดง แรงนักหนา
ตอนนั่งสับ ตาแสบ แอบเช็ดตา
สับเสร็จมา ตาแดง แสร้งใจลอย
ถั่วลิสง มาป่นตำ ทำให้ป่น
หมูสับป่น สับให้ดี อย่ามีหล่น
รากผักชี ไช่โป้วหวาน น้ำตาลปน
เหยาะเกลือป่น ในกระทะ คละให้ดี
สาคูเล็ก ต้มน้ำเดือด ให้เดือดพล่าน
น้ำเทลาน เหลือสาคู อยู่ในที่
มาผึ่งแห้ง แล้วปั้นแผ่น เป็นแกนมี
เอาเนื้อที่ ทำไส้ ใส่สาคู
น้ำขึ้นนึ่ง บนผ้าขาว พราวน้ำเดือด
ใช้ไอเดือด นึ่งได้ที่ สีขาวอยู่
มาผึ่งแห้ง สีจึงใส ใคร่ชิมดู
เป็นสาคู สอดไส้หมู ดูน่าทาน...........

ชีวิตแม่ มีแต่ลูก เฝ้าปลูกฝัง
ตั้งความหวัง ให้ลูกดี มีสุขศรี
ถึงแม้ลูก จะอย่างไร ไม่พาที
เพราะชีพนี้ แม่ให้ลูก พันผูกใจ
จะดีชั่ว ก็เป็นลูก ที่ผูกจิต
แม้นเจ้าผิด แม่คงเศร้า ที่เจ้าได้
หลงเดินทาง ไปทางผิด คิดสั้นไป
แต่อย่างไร เจ้าก็ลูก แม่ผูกพัน...
หวังวันหนึ่ง เจ้าคงซึ้ง ถึงคำแม่
ที่เที่ยงแท้ สอนเจ้าไว้ ใจคงมั่น
เป็นคนดี ที่งามพร้อม น้อมใจกัน
หวังสักวัน เจ้ากลับตัว เลิกมัวเมา
แม้ถึงจุด สุดท้าย มลายสิ้น
เจ้าแดดิ้น ต้องโทษภัย ใจแม่เศร้า
แม่ย่อมหมอง ต้องตรม ขมใจเอา
แต่ก็เฝ้า มองอาลัย ใจโรยรา.....