บ้านใหม่เรือนธรรม ลานกลอน

ธรรมะวันละบท

มนุษย์เรา นั้นประเสริฐ เป็นเลิศนัก
รู้จักรัก รู้จักห่วง รู้หวงหา
ชีวิตตน ก็รู้ห่วง หวงชีวา
กลัวมรณา กลัวลำบาก ยากทุกข์ตรม
แล้วสัตว์อื่น ใยไม่ดู รู้จักรัก
ชีวิตจัก มีค่าได้ ให้สร้างสม
ตนถนอม ออมชีวิต ไม่คิดตรม
แล้วไม่ชม ชีวิตอื่น จะขื่นใจ
อนาถแท้ หัวใจ ใยไม่คิด
ไม่พินิจ ถึงบาปกรรม ว่างามไหม
ชีวิตตน รู้จักหวง และห่วงใย
แล้วสัตว์ใด เขาไม่ห่วง หวงบ้างฤา...

ธรรมะวันละบท

ชีวิตเรามี เป้าหมาย อย่าคลายจิต
ชั่วดีผิด ย่อมต้องมี ดีหรือชั่ว
เพียงสติ รู้อย่างไร ใจของตัว
ไม่เมามัว เดินทางดี เป็นศรีตน
เมื่อพลาดพลั้ง เริ่มต้นใหม่ ใจมุ่งมั่น
ย่อมสักวัน ที่ไปถึง ซึ่งงามผล
อย่าหวาดกลัว ปากใครว่า นินทาคน
ตัวของตน รู้ดีกว่า วาจาใคร.........

ธรรมะวันละบท

เมื่อมีเกิด ก็มีดับ สลับเปลี่ยน
มันหมุนเวียน ตามวัฏฏะ สะสังสาร
เกิดมาได้ ก็ตายได้ ไปตามกาล
มีวันวาน มีวันนี้ ที่ผ่านไป
เมื่อเกิดทุกข์ รู้ดับทุกข์ สุขกำเนิด
สาเหตุเกิด ใช้ปัญญา มาแก้ไข
รู้เหตุทุกข์ แก้ที่เหตุ ไร้เภทภัย
ดับทุกข์ได้ ใจผ่องใส ไร้ตรอมตรม...

ธรรมะวันละบท

พบอุปสรรค ลำบาก ยากแสนเข็ญ
สอนให้เป็น คนกล้าสู้ รู้ศักดิ์ศรี
ความภูมิใจ ที่ได้รับ สดับมี
เป็นชีวี ที่ทะนง มั่นคงใจ
ดีกว่าคน ที่แบมือ ถือรอรับ
คอยสดับ รับเงินตรา มายื่นให้
ไม่รู้จัก ทำงานการ ตามครรไล
พบผู้ใด เขาก็หมิ่น สิ้นเกียรติ์ตน...

พี่นพจ๋า ขออนุญาตนำภาพเมฆที่เมือนเจ้าแม็คไปโพสในFB (ชมรมกลุ่มคนรักมวลเมฆ)นะคะ
มีเพื่อนยากเห็นภาพนี้ค่ะ ขอบคุณค่ะ

ด้วยความยินดีครรับ ท่านยาย

ธรรมะวันละบท
อลคทูปริยัตติ เรียนเพื่อปรารถนาลาภสักการะ คือเรียนดุจงูพิษ หวังลาภ.

ปริยัติธรรม ย่อมงามพร้อม
แต่หากน้อม เพื่อลาภผล ยลศึกษา
ลาภสักการ หวังพึงได้ ดังใจมา
ฉะนี้หนา ดุจจับงู ไม่รู้ทาง
จับงูพิษ จับผิดข้าง งูง้างกัด
เรียนเพื่อลัด หวังลาภผล ยลกระจ่าง
ลาภนั้นย่อม หวนกลับมา พาระคาง
ยากเว้นวาง ลาภพาทุกข์ สุขหมดไป
พุทธองค์ จึงเปรียบเปรย เผยให้ทราบ
หวังกำหราบ ให้ใจว่าง กระจ่างใส
ตั้งหน้าเรียน เพียรศึกษา วิริยาใจ
จิตสดใส ตั้งหน้าเรียน เพียรหาธรรม....

ด้วยความยินดีครรับ ท่านยาย

ขอบคุณค่ะพี่นพ นำไปลงแล้วค่ะ น้องเค้าบอกว่าสวยค่ะ
และแปลกที่มีแสงตรงตาพอดีแบบนี้ค่ะ

ธรรมะวันละบท

คนทุกคน เกิดมา ภาระมาก
บ้างทุกข์ยาก บ้างสบาย หลากหลายฝัน
บ้างเกิดมา มีบุญญา สารพัน
ไม่ต้องฝัน ก็มีเงิน เพลินอุรา
แต่มากมาย หลายคน ทนลำบาก
ต้องตรำตราก สู้ชีวิต คิดสุขขา
ตื่นแต่เช้า ต้องทำงาน กร้านกายา
หวังวันหน้า มีสักวัน ที่ฝันดี
แต่คนเรา เมื่อเกิดมา อย่าท้อถอย
เดินตามรอย กระแสกรรม งามสุขศรี
ชาติก่อนเก่า อาจสร้างกรม ไม่งามดี
มาชาตินี้ จึงลำบาก เหนื่อยยากใจ
แต่คนเรา หากไม่ท้อ ตัดพ้อสวรรค์
ย่อมมีวัน เงยหน้า อ้าปากได้
เพียงลำบาก ยากแค่นี้ ควรดีใจ
ลองมองไป รอบตัวเรา เช่นเราฤา...
อย่ามองสูง แต่ข้างหน้า หาดูหลัง
คนทียัง ลำบากกว่า น่านับถือ
เพราะเขาทน ทุกข์ยากได้ ใจฝึกปรือ
เพราะนับถือ ความพอเพียง จึงเที่ยงจริง
เกิดมาแล้ว มีหน้าที่ ที่รออยู่
รอเป็นคู่ ให้ดิ้นรน ฝึกฝนยิ่ง
หากทำดี เหนื่อยแค่ไหน ไม่ประวิง
เหลียวดูสิ่ง ที่ทำแล้ว เป็นแ้ก้วเงา
ผ่านมาแล้ว ยังคงเหนือย ใจเมื่อยล้า
เพราะข้างหน้า ยังให้เดิน อย่าเพลินเศร้า
หันกลับหลัง มองการณ์งาน ที่ผ่านเรา
จะหายเศร้า เพราะสำเร็จ เสร็จผลงาน
ที่ผ่านมา ก็ใจเมื่อย เหนื่อยเช่นนี้
แล้ววันนี้ จะมากลุ้ม สุมผสาน
จงทิ้งไว้ สู้ต่อไป ในการงาน
เมื่อมันผ่าน ก็ยิ้มสู้ ดูต่อไป..........

577861_305133916272905_1580181820_n.jpg
โอ้..น้องเอ๋ย...ทรามเชยเจ้า
โถน้องเรา กระไรเลย จะอบอุ่น
ถึงไร้สิ้น พ่อแม่เรา เฝ้าการุณ
อกพี่อุ่น พอเกื้อ เอื้อบันเทา
ถึงพีเล็ก เด็กนัก ยังรักน้อง
จะขอปอง ดูแล แทนแม่เจ้า
ถึงสิ้นพ่อ สิ้นแม่ไป สองใจเรา
พีขอเฝ้า ดูแลน้อง ช่วยป้องกัน
รอสักหน่อย กลอยใจเอย เลยอย่าเศร้า
สองรักเรา พี่น้อง ปองใจฝัน
พี่เติบใหญ่ ไม่ทอดทิ้ง ยิ่งรักกัน
หวังสักวัน อกพี่อุ่น เกื้อหนุนเธอ......