แสนยินดีปรีดาหน้าระรื่น ได้ยิ้มชื่นสุขสันต์กันน้องพี่
เห็นเกิดแก่กลับมาพายินดี ให้เปรมปรีดีใจกระไรนา
เป็นอย่างไรบ้างหนอขอถามข่าว ถึงเรื่องราวที่แม่คุณมาหายหน้า
ไปหลบมุมอยู่ที่ไหนใยเพิ่งมา เกิดแก่จ๋าแถลงไขให้กันฟัง
ส่วนพี่นพนั้นหนอก็หายบ่อย แล้วยังปล่อยให้น้องๆรอความหวัง
พี่ไปเที่ยวแล้วใยไปลำพัง ให้น้องรั้งอยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือน
พอกลับมาทำเงียบงำจำไม่ได้ ว่าของฝากมากมายจะให้เพื่อน
เก็บไว้ไหนหรือเอาไว้ที่ในเรือน อย่าแชเชือนรีบมาแจกแลกกันดู
ฟังเสียงคำตัดพ้อท้อใจนัก ครูวิทย์ชักเหนื่อยหน่ายไม่น้อยอยู่
คุณครูขาอย่าสนใจใครว่าครู ชีวิตอยู่เพื่อสิ่งใดจำให้ดี
อันมนุษย์ครูก้อรู้อยู่ว่าปาก แสนยาวมากกว่าปากกาหาใช่ที่
เรื่องใครเขาว่าร้ายได้เป็นดี เรื่องเรามีเก็บเงียบไว้ไม่เอ่ยคำ
หากครูได้ศึกษาหาธรรมะ ครูก้อจะเข้าใจพวกใฝ่ต่ำ
เป็นพวกที่ไม่มีรัยจะให้ทำ ก็เหยียบย่ำคนอื่นเค้าเฝ้านินทา
ครูต้องรู้เรียนจำนำชีวิต เรื่องถูกผิดรู้ไว้ใช่หนักหนา
อย่าท้อถอยพลอยให้ใจโรยรา มาเถอะหนาพวกผ้องของเรามี
กำลังใจมากมายให้ค้ำจุล อย่าข้องขุ่นหัวใจไปเลยนี่
ทำหัวใจให้หนักเหมือนปฐพี ใครจะยีเหยียบย่ำไม่ช้ำใจ
ไม่ยินดียินร้ายใครจะว่า ใครจะมาชื่นชมหรือด่าใส่
ปฐพีไม่มีโทษโกรธเคืองใคร จงทำใจให้แกร่งกล้ากว่าปฐพี
ขอเป็นกำลังใจให้ครูวิทย์ได้เรียนรู้และผ่านด่านทดสอบนี้ไปให้ได้นะคะ