ใส่บาตรด้วยข้าวสาร+อาหารแห้งถูกต้องหรือไหม

ผมไม่ทราบว่ามีกระทู้เรื่องนี้ไหมถ้ามีก็ต้องขออภัยด้วยครับ
เนื่องมาจากผมกับเพื่อนๆได้คุยกันถึงเรื่องการให้ทานด้วยอาหาร หัวข้อสนทนามีหัวข้อหนึ่งก็คือว่าทำบุญด้วยข้าวสาร+อาหารแห้ง
เหมาะสมหรือไม่บางคนก็บอกว่าเหมาะสมเพราะพระท่านได้นำไปใช้ได้ยามจำเป็น ส่วนตัวผมเองบอกว่าไม่เหมาะสมเพราะพระท่านมีข้อธรรมะวินัยที่ว่าห้ามเก็บอาหารไว้ข้ามวัน ต่างก็อ้างเหตุผลต่างๆน่าๆหาข้อสรุปไม่ได้ ท่านสมาชิกมีความคิดประการได้บ้างช่วยบอกเหตุผลด้วยครับ

ขออนุญาตร่วมแสดงความคิดเห็นนะคับ

อาหารแห้ง ที่ถูกถวายพระพร้อมกับภัตตาหาร ในเวลาเดียวกัน เช่น การใส่บาตร
ให้ถือรวมว่าเป็น "ยาวกาลิก" ก็คือ สามารถใช้บริโภคได้ไม่เกิดเวลาเที่ยงวัน ของวันนั้น
ดังนัน อาหารแห้ง เมื่อไม่ได้ถูกบริโภคก่อนเที่ยงวัน พระภิกษุก็จะต้อง "สละทิ้ง" เป็นเดนทันที
นำกลับมาฉันอีกไม่ได้แล้ว จะต้องสละทิ้งเท่านั้น มิฉะนั้นจะต้องอาบัติปาจิตตีย์ ทุกๆคำกลืน
ฉัน 100 คำ ก็อาบัติปาจิตตีย์ 100 ครั้ง

การสละทิ้งอาหารเดนนี้ ...จะสละให้แก่ผู้ใดก็ได้ คือให้แก่ พระรูปอื่นๆ พระวัดอื่นๆ
หรือสามเณร อุบาสก อุบาสิกา สิกขมานา เพื่อนำไปจัดการบริโภคต่อ หรือทิ้งไปเสียก็ได้

แต่อย่างไรก็ตาม อาหารแห้งเหล่านี้ หากสละให้แก่ อุบาสก อุบาสิกา ที่ดูแลวัด
เขาก็สามารถเก็บไว้ในโรงครัวของวัดได้นะครับ ไม่ผิดแต่ประการใดๆเลย
ไว้สำหรับบางวัน ( สำหรับบางวัด ) ก็มีความขาดแคลนอาหาร
เช่นบางวันที่มีพระภิกษุจากวัดอื่นๆมาพักจำวัด อาหารไม่พอฉัน
อุบาสก อุบาสิกา ที่ช่วยดูแลวัดอยู่ในเวลานั้น
ก็สามารถนำ อาหารแห้งที่เก็บไว้นั้น กลับมาถวายใหม่ได้อีก
....การถวายอาหารแห้ง ก็เพื่อจุดประสงค์นี้น่ะครับ

อนึ่ง การถวายอาหารบิณฑบาตร ภัตตาหาร หรือ การทำทานครั้งใดๆก็ตาม
ไม่ควรจะไปสงสัย ในสิ่งที่ถวายไปแล้วว่า พระสงฆ์จะนำไปจัดการอย่างไร จะผิดวินัยไม๊
เพราะว่าจะทำให้ สภาพจิตหลังจากขณะที่ให้ทาน นั้นเป็นอกุศลนะครับ

ควรทราบว่า พระสงฆ์ท่านย่อมมีวิธีการของท่าน ในการจัดการให้ถูกต้องตามพระวินัย
ส่วนพระสงฆ์รูปไหน จะไปจัดการผิดวิธี เช่นเก็บไว้ในกุฏิเพื่อฉันเอง ไม่สละทิ้งให้เป็นเดน
ก็เป็นอาบัติปาจิตตีย์ ในส่วนของท่านน่ะคับ ...ไม่ได้เกี่ยวกับเราแต่อย่างใดเลย
กุศลจิตที่เราทำทานไปแล้ว ย่อมให้ผลตามสมควรแก่เหตุ ที่ได้กระทำกรรมนั้นไปแล้วน่ะคับ

เดฟ

มิเบา

ขอบคุณในความกระจ่างครับ ผมเองก็ทำเช่นกันคือตักบาตรด้วยอาหารแห้งเช่นกันเมื่อวันที่ 5 ธันวาที่ผ่ามมา ผมคิดว่าการให้ทาน คือผู้ให้นั้นมีความสุขที่จะให้นั้นและคือทาน แต่ที่เปิดประเด็นนั้นเพราะว่าอยากให้ทุกคนได้เข้าใจมากขึ้น เพราะตอนนี้ผมไม่ค่อยสนใจในปริยัธ เท่าไร สนใจแต่ปฏิบัติอย่างเดียว ขอขอบคุณในการช่วยตอบกระทู้นะครับ ขอบคุณ

แล้วเทศกาล ตักบาตรเทโว โดยให้ใส่บาตรแบบอาหารแห้ง เช่น ข้าวสาร ปลากระป๋อง หรืออาหารที่สามารถเก็บไว้นานได้ แบบนี้แล้วพระก็ต้องให้เป็นทานทั้งหมดแล้วพระจะฉัน อะไร

ไม่แน่ใจว่า ของคุณ sommhai_lek เป็นคำถามหรือเปล่านะคับ

กรณีการตักบาตรเทโวนั้น จะได้อาหารแห้งมาเป็นจำนวนมากๆ
ซึ่งก็แน่นอนว่า พระสงฆ์ฉันไม่หมดแน่นอน ภายในเวลาก่อนเที่ยงของวันนั้น
ก็จะต้องมีการสละทิ้ง เป็นเดน เช่นกันคับ
แต่ทางวัดก็จะนำมารวมไว้ ที่โรงครัว เพื่อนำมา ปรุงอาหารประเคนในวันอื่นๆต่อไป
ซึ่งก็จะไม่นับ เอากำหนดเวลามา ( กาลิก ) ใช้แล้ว
คือจะเอาตามวันหมดอายุของอาหาร ตามปกติ

และส่วนนึง ก็จะนำไป แบ่งปันให้วัดที่ขาดแคลน หรือบิณฑบาตรลำบากมากๆ
แต่ถ้าจะ นำไปบริจาค ให้ญาติโยมที่ประสพภัยพิบัติต่างๆ
พระก็ไม่สามารถทำกิจนั้น เองได้นะคับ
ก็ต้องให้ สามเณร อุบาสก อุบาสิกา สิกขมานา ...ไปจัดการกิจนี้แทนให้ครับ