ว่าจะไม่โพสต์ แต่ฝากไว้หน่อยดีกว่า.. ตัวอย่างความเข้าใจผิดของคนต่างศาสนา

ว่าจะไม่โพสต์ แต่ฝากไว้หน่อยดีกว่า.. ตัวอย่างความเข้าใจผิดของคนต่างศาสนา


http://www.divinebooks.in.th/catalog.php?idp=48

ขอบคุณครับ คุณ boylooy

ผู้ที่ได้ศึกษาพระธรรมของพระพุทธศาสนา ก็จะทราบได้ดีว่า
พระธรรมนั้น ไม่ใช่เรื่องที่สามารถศึกษากันเพียงผิวเผิน แล้วจะเข้าใจได้
เพราะพระธรรมเป็นสิ่งที่ประเสริฐ ละเอียด ลึกซึ้ง เข้าถึงได้ยาก
ไม่ใช่เป็นปัญญาระดับปุถุชน ที่จะเข้าถึงอริยสัจ เพื่อไปสู่ความหลุดพ้นจากสังสารวัฏได้
แต่เป็นปัญญาขั้นโลกุตระ ของผู้ที่บำเพ็ญเพียร สะสมบารมีมายาวนานเท่านั้น

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เรื่องการปฏิบัติธรรม ซึ่งเป็นเรื่องที่ละเอียดมาก
ไม่มีผู้ใดที่จะปฏิบัติธรรม โดยขาดความรู้ความเข้าใจมาก่อน แล้วจะเห็นผลได้เลย
ส่วนใหญ่จะหวังในผลกันมากๆ จึงไปหาทางลัด เพื่อที่จะให้ได้ผลการปฏิบัติเร็วๆ อยากพ้นทุกข์เร็วๆ อยากรู้เร็วๆมากๆ
โดยไม่ทราบว่า ขณะนั้น เป็นลักษณะของจิตที่ไม่สงบ เต็มไปด้วยความขุ่นมัว เร่าร้อนด้วยอกุศล

จึงเกิดการหลงทางบ้าง ถอยหลังบ้าง ย่ำอยู่กับที่บ้าง เร่งสปีดจนแหกโค้งบ้าง ...ตามอำนาจของอกุศล
ที่ถูกต้องแล้ว ควรที่จะผ่องใสขึ้น สงบนิ่งขึ้น โล่งขึ้น สบายใจขึ้น โทสะน้อยลง จิตขุ่นมัวน้อยลง เร่าร้อนน้อยลง มีการปล่อยวางมากขึ้น
ก็เพราะประมาทในอำนาจอันร้ายกาจ ของอวิชชา ที่พยายามปิดบังความจริงทุกอย่าง เพื่อไม่ให้สัตว์โลกพ้นไปจากสังสารวัฏนี้ได้
บางคนก็เกิดทิฏฐิ มานะ ...เกิดความไม่รู้จริง ถือตัวมากกว่าเดิม อวดรู้มากกว่าเดิม
ทั้งๆที่ตนเอง ก็ยังไม่พ้นจากอวิชชาและอาสวะ ก็เที่ยวสั่งสอนอบรมผู้อื่นให้รู้ผิดๆ เข้าใจผิดๆ ตามตนเอง

....การที่จะอบรมเจริญปัญญาให้เจริญขึ้น จนถึงขั้นประจักษ์แจ้งอริยสัจได้นั้น ขาดการศึกษาพระธรรมให้เข้าใจไม่ได้เลย
ผู้ที่มากด้วยความเพียร มากด้วยความอดทนในการค่อยๆศึกษาให้เข้าใจ กลับจะไปได้ไกลกว่า และมั่นคงกว่า

ขอบคุณครับ RooT

การปฏิบัติต้องมีผู้รู้ ผู้แนะนำ เพื่อคอยดูแล ไม่ให้หลง
เหมือนเช่นสมัยพุทธกาล พระพุทธเจ้าท่านจะใช้พระญาณคอยสอดส่องเพื่อดูว่า
มีผู้ใดอยู่ในข่ายที่ท่านจะช่วยเหลือได้บ้าง เมื่อทรงทราบท่านจะได้โปรดให้ถูกจริตกับผู้นั้น
การปฏิบัติในสายใดสายหนึ่งก็เหมาะกับผู้ใดผู้หนึ่งเหมือนกัน
ผู้ปฏิบัติแต่ละท่านต้องค้นหาแนวปฏิบัติของตนเพื่อไม่ให้หลงทาง

ถูก ผิด เพิ่ม เติม สิ่งใด ชี้แนะกันบ้างนะคะ