ศีลของยาย


มีเรื่องเล่า มียายคนหนึ่งแกไปวัดรับศีลฟังเทศน์ทุกวัน

วันหนึ่งขากลับจากวัดมาเจอคนหาปลาแกก็ถามว่า “มาจากไหน”

คนหาปลาก็ตอบว่า “ มาจากหาปลา”

“แล้วเป็นไงวันนี้หาปลาได้ไหม”

“ก็พอได้ต้มได้แกง”

“แล้วยายวันนี้มาจากไหนละ”

“ไปวัดฟังเทศน์รับศีลมา”

คนหาปลาก็ถามยายว่า “ไหนละศีลของยาย”

ยายก็นึกขึ้นได้ว่า “เอหลวงพ่อบอกว่าให้ศีล ๆ แต่ไม่เคยได้สักที สงสัยหลวงพ่อโกหกละมั่ง เอาละวันนี้ยังไงถ้าไม่ได้ศีลจากหลวงพ่อเป็นไม่ยอมละ”

ว่าแล้วยายก็หันหลังกลับไปวัด พอดีไปเจอหลวงพ่อนั่งอยู่บนศาลา หลวงพ่อก็ถามขึ้นว่า “อ้าวโยมลืมอะไรหรือจึงกลับมาอีก”

“ไม่ได้ลืมอะไรหลอก แต่ว่าจะมาทวงเอาศีลจากหลวงพ่อ”

“อ้าวก็ให้ไปเมื่อเช้าแล้วไงโยม”

“ยังยังไม่ได้ให้สักที”

หลวงพ่อจะอธิบายอย่างไรโยมก็ไม่เข้าใจ จะเอาศีลให้ได้ “วันนี้ถ้าไม่ได้ศีลเป็นไม่ยอมละหลวงพ่อ” หลวงพ่อก็จนใจ เดินลงศาลาไปทางสระน้ำ พอดีไปเจอปูตัวหนึ่งก็จับกำมาไว้อย่างดี ขึ้นศาลาก็ถามหา “ ไหนละเชี้ยนหมากของโยมเอามานี่จะใส่ศีลให้” โยมก็เอาเชี้ยนหมากให้หลวงพ่อ หลวงพ่อก็เอาปูแอบใส่ลงไปในเชี้ยนหมาก แล้วปิดฝาอย่างดี “อ้าวโยม หลวงพ่อให้ศีลแล้ว แต่ห้ามเปิดนะเดี๋ยวศีลมันจะออก” ยายได้ศีลแล้วก็ดีใจรีบกราบลาหลวงพ่อกลับบ้าน เดินยิ้มไปตลอดทาง วันนี้ฉันโชคดีได้ศีลจากหลวงพ่อแล้ว แม้อุตส่าห์โง่มานาน ว่าแล้วยายก็เอาเชี้ยนหมาก มาแนบหู เสียงปูเดินดังแคว็ก ๆ ๆ อยู่ข้างใน ยายคิดว่า “เออศีลนี่มันก็เดินเป็นนะ”

พอมาถึงบ้านหลานวิ่งมารับ ยายก็ตวาดทันที “มึงอย่าเปิดเชี้ยนหมากกูนะเดี๋ยวศีลกูจะออก” ยายวางเชี้ยนหมากแล้วเดินไปล้างเท้า ฝ่ายหลานก็สงสัยทุกวันยายไม่เคยห้าม ก็เลยหยิบเชี้ยนหมายขึ้นมาดู “เอศีลอะไรของยายนะมันเดินดังแคว๊ก ๆ ๆ อยู่ข้างใน” ด้วยความสงสัยก็เลยเปิดเชี้ยนหมากเอามือแย่เข้าไปดู ปูมันก็หนีบมือเอา หลานก็ร้อนลั่น ยายตกใจก็วิ่งมาดู ถามว่า “เป็นอะไรวะมึง” “ยายศีลยายหนีบมือ” ยายก็รีบแกะปูออก ทีแรกคิดว่าจะทุบให้ตาย แต่ก็เสียดายกว่าจะได้มาไม่ใช่ง่าย แกนั่งพิจารณาไปพิจารณามา “เอศีลมันก็ตัวเหมือนปูนี่เอง ถ้าอย่างนี้ฉันก็เคยกินแกงกินยำผัดเผ็ดศีลมาแล้วนี่ ทีนี้วันหลังอยากได้ศีลไม่ต้องไปวัดแล้ว ไปหาตามชายหาดเลยศีลแบบนี้มีเยอะแยะสบายมาก”

นี่แหละคนไม่รู้จักศีลก็เป็นอย่างนี้ ศีลนี่ที่แท้จริงมันไม่มีตัวไม่มีตน แต่มันเป็นข้อปฏิบัติทางกายวาจา ใครทำกายวาจาให้เรียบร้อยเป็นปกติคนนั้นก็มีศีล และจะทำให้จิตใจสงบเย็น



ขอขอบคุณที่มาคะ http://www.geocities.com/watprempracha/nitan/selyay.htm