ปุจฉา- วิธีอยู่กับคนที่เราเกลียด ?

ปุจฉา- วิธีอยู่กับคนที่เราเกลียด ?
โดยท่านว.วิชรเมธี

ปุจฉา

ถ้าเรารู้สึกไม่ชอบหน้าใครสักคนหนึ่ง แต่จำเป็นต้องอยู่ทำงานด้วยกันในสำนักงานทุกๆ วัน
ผมควรจะวางตัวอย่างไรดีครับมันอึดอัดไปหมด ผมไม่มีความสุขเลยตลอดเวลาที่อยู่ในสำนักงานร่วมกับคนๆ นี้
ณัฐชนน/กำแพงแสน/นครปฐม?

วิสัชนา

รู้ไหมว่า เรามีเวลาอยู่ในโลกนี้คนละกี่ปี ? ชีวิตนั้นสั้นยิ่งกว่าหยดน้ำค้างเสียอีก
จะตายวันตายพรุ่งก็ไม่มีใครรู้ล่วงหน้า ถ้าเราเอาเวลาอันแสนสั้นนี้ไปมัวหลับๆ ตื่นๆ
อยู่ในความรัก โลภ โกรธ หลง หมั่นใส้คนนั้น ปลาบปลื้มคนนี้ ริษยาเจ้านาย
ใส่ไคล้ลูกน้อง ปกป้อง ภาพพจน์ (อัตตา) กด (หัว) คนรุ่นใหม่ หลงใหลเปลือกของชีวิต
โดยลืมไปเลยว่า อะไรคือสิ่งที่ตนควรทำอย่างแท้จริง คิดดูเถิดว่า เราจะขาดทุนขนาดไหน
ท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ เขียนบทกวีเอาไว้ว่า
“น้ำไหลอายุขัยก็ไหลล่วง ใบไม้ร่วงชีพก็ร้างอย่างความฝัน ฆ่าเวลา คือพร่าค่าคืนวัน จะกำนัลโลกนี้มีงานใด”

คนเราไม่ควรพร่าเวลาอันสูงค่า ด้วยการปล่อยตัวปล่อยใจให้ตกเป็นทาสของความชอบ
ความชัง มากนักเลย เพราะถ้าเราวิ่งตามกิเลส กิเลสก็จะพาเราวิ่งทำสิ่งนั้นสิ่งนี้ต่อไปไม่รู้จบ
กิเลสมันไม่เคยเหนื่อย แต่ใจคนเราสิจะเหนื่อยหนักหนาสาหัสไม่รู้กี่เท่า ควรคิดเสียใหม่
ว่า เราไม่ได้เกิดมาเพื่อที่จะชอบหรือไม่ชอบใคร หรือเพื่อที่จะให้ใครมาชอบหรือมาชัง
แต่เราเกิดมาสู่โลกนี้เพื่อทำในสิ่งที่ดีที่สุดที่มนุษย์ คนหนึ่งควรจะทำ เอาเวลาที่รู้สึกแย่ๆ
กับคนอื่นนั้นหันกลับมามองตัวเองดีกว่า ชีวิตนี้ เรามีอะไรบ้างที่เป็นแก่นสาร มีงานอะไรบ้างที่เรา
ควรทำ นอกจากนั้นก็ควรมองกว้างออกไปอีกว่า เราได้ทำอะไรไว้ให้แก่โลกบ้างแล้วหรือยัง ?

คนทุกคนนั้น ต่างก็มีดีมีเสียอยู่ในตัวเอง ถ้าเราเลือกมองแต่ด้านเสียของเขา จิตใจของเราก็เร่าร้อน
หม่นไหม้ เวลาที่เสียไปเพราะมัว แต่สนใจด้านไม่ดีของคนอื่น ก็เป็นเวลาที่ถูกใช้ไปอย่างไร้ค่า
บางทีคนที่เราลอบมอง ลอบรู้สึกไม่ดีกับเขานั้น เขาไม่เคยรู้สึกอะไรไปด้วย กันกับเราเลย
เราเผาตัวเราเองอยู่ฝ่ายเดียวด้วยความหงุดหงิด ขัดเคือง และอารมณ์เสียวันแล้ววันเล่า
สภาพจิตใจแบบนี้ ไม่เคยทำให้ใครมีคุณภาพชีวิตดีขึ้นมาได้เลย ลองเปลี่ยนวิธีคิด
วิธีมองโลกเสียใหม่ดีกว่า คิดเสียว่า คนเราไม่มีใครดีพร้อม หรือเลวไม่มีที่ติไปเสียทั้ง
หมดหรอก เราอยู่ในโลกกันคนละไม่กี่ปี ประเดี๋ยวเดียวก็จะล้มหายตายจากกันไปหมดแล้ว
มาเสียเวลากับเรื่องไร้สาระทำไม อะไรที่ควร ทำก็รีบทำเถิด ปล่อยวางเสียบ้าง ความโกรธ
ความเกลียดนั้นน่ะ มันไม่มีคุณค่าอะไรต่อชีวิตอันแสนน้อยนิดนี้เลย มุ่งไปข้างหน้า
ไปทำสิ่งที่มีคุณค่าให้ชีวิตดีงามดีกว่า

คลิกเพื่อฟังและดาวน์โหลด

เสียงอ่านโดย
ดีเจสายซอ สมาชิกเว็บไซท์วัดเกาะวาลุการาม
จัดทำเพื่อเผยแผ่เป็นธรรมทาน