แม่ติดเหล้าถ้าอยู่ด้วยยิ่งทำให้เราบาปจะทำยังไงดี

ทุกวันนี้อยู่กับแม่เลี้ยงแม่แล้วรู้สึกว่าได้แต่บาปไม่ได้บุญ เพราะอดไม่ได้ที่จะต้องทะเลาะกันทุกที ตอนนี้รู้สึกว่าไม่อยากได้ยินเสียงแม่
ถ้าได้ยินแล้วจะหงุดหงิดมากแต่ไม่ใช่ไม่รักนะคะแต่บางทีก็เหมือนรู้สึกเกลียดแม่ที่ทำให้เราบาปและทำให้ทุกข์ในใจ เหมือนมันจะสะสมมานานแล้ว ถ้าเราไม่อยู่ด้วยแต่ให้ไปอยู่บ้านพักคนชราแล้วส่งค่าเลี้ยงดูจะได้ไหมคะ และระหว่างซื้อเหล้าให้ดื่ม กับไม่ให้เลยแต่จะโดนด่าโดนว่าอกตัญญูเราควรทำอย่างไร

สวัสดีคับ คุณ kwanutis

แม้เราจะมีความปรารถนาดีซักเพียงใด
แต่...แต่ละคนก็มีกรรมเป็นของตน (รวมทั้งตัวเราเองด้วย)
เราไม่สามารถที่จะบังคับใครๆ ให้เป็นอย่างใจเราต้องการน่ะคับ
เพราะแม้แต่ตัวเราเอง ก็ยังบังคับตัวเองให้ปล่อยวางไม่ได้เลย ใช่มั้ยคับ
เราถึงต้องมานั่งเป็นทุกข์เดือดร้อนใจเช่นนี้

บาป-บุญ นั้นอยู่ที่จิตใจของแต่ละคน...ไม่ใช่ว่ามีใครมาทำให้น่ะคับ
การที่เราขุ่นข้องหมองใจต่างๆ เมื่อประสบกับสิ่งที่ไม่น่าพอใจ
แท้จริงก็เพราะกิเลสในจิตใจเรานี้เอง
ที่คาดหวังบังคับอยากจะให้ทุกคนเป็นดังใจเราต้องการ
และเมื่อไม่ได้ดังที่คาดหวังไว้ ก็เกิดความขุ่นข้องหมองใจตามมา
แต่ถ้าเราหยุดความอยากในใจที่จะให้ใครๆ เป็นอย่างที่เราต้องการ
เมื่อนั้นจิตใจเราก็จะเบาสบายขึ้นเยอะเลย
ไม่ต้องมาแบกรับภาระความรู้สึกผิดหวังชิงชังต่างๆ นานา

สำหรับผู้ที่มีพระคุณกับเรา
จะดีชั่วอย่างไรก็ไม่อาจหักล้างความมีพระคุณไปได้น่ะคับ
การที่ท่านกระทำสิ่งที่ไม่ดีงาม นั่นก็เป็นอกุศลในส่วนของท่านเอง
เช่นเดียวกัน...การที่เราทำไม่ดีต่อท่าน
นั่นก็เป็นอกุศลในส่วนของเราที่กระทำ
ก็เลยกลายเป็นต่างฝ่ายต่างก็กระทำอกุศลต่อกันไปไม่สิ้นสุด
แต่ถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งหยุดยั้งใจตนเอง
ก็จะเป็นกุศลในส่วนที่ผู้นั้นได้กระทำ
แล้วทีนี้จะหยุดที่ใคร...หยุดที่ใจเราเองหรือหยุดที่ผู้อื่น?
อย่างไหนจะเป็นไปได้มากกว่ากันคับ

ถึงแม้ว่าแม่จะขี้เหล้าเมายา
แต่ท่านก็คงไม่ต้องการให้ใครๆ กระทำไม่ดีต่อท่าน
ติ๊ต่างว่า...ถ้าคุณ kwanutil มีลูก
แล้วลูกมากระทำไม่ดีต่อเรา...ขับไล่ไสส่งเรา
เราก็คงจะอดเสียใจไม่ได้ใช่มั้ยคับ
เรากระทำต่อผู้มีพระคุณอย่างไร
ก็จะเป็นแบบอย่างให้ลูกหลานกระทำต่อเราฉันนั้นอ่ะคับ

การที่เรากระทำดีตอบแทนพระคุณท่าน
ไม่ได้หมายความว่าต้องให้เงินท่านไปซื้อเหล้า
หรือไปสนับสนุนส่งเสริมท่านในทางที่ผิด
หากแต่หมายถึงการช่วยเหลือให้ท่านได้รับความเป็นอยู่ที่สะดวกสบาย
ไม่ขาดแคลนปัจจัย 4 หรืออื่นๆ ที่ท่านควรจะได้รับ
ไม่ว่าจะข้าวปลาอาหาร เสื้อผ้า ที่อยู่อาศัย ดูแลยามเจ็บไข้ได้ป่วย
สนับสนุนให้ท่านได้ทำสิ่งที่ชื่นชอบและเป็นประโยชน์
ปัจจุบันนี้ก็มีกิจกรรมยามว่างหลายๆ อย่างสำหรับผู้สูงอายุ
เช่น งานฝีมือ ไท้เก็ก แอโรบิก (แบบเบาๆ)
หรือการศึกษาปฏิบัติธรรม ฯลฯ และอื่นๆ อีกมากมาย
เราก็ดูแลท่านให้เพียงพอในส่วนนี้
อาจจะมอบเงินส่วนนึงสำหรับให้ท่านไว้ใช้จ่ายอย่างพอดีๆ
ในสิ่งที่จำเป็นหรือสิ่งที่เป็นประโยชน์
จะได้ไม่เหลือเอาไปฟุ่มเฟือยในสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์
(แต่ถ้าท่านจะกระเบียดกระเสียนด้วยตัวท่านเอง)
(เหมือนว่าหยอดกระปุกแล้วเอาไปซื้อเหล้ากิน)
(อันนี้ก็คงต้องวางใจอุเบกขาอ่ะนะคับ)

ที่สำคัญอีกประการก็คือ
การปฏิบัติต่อท่านด้วยกายและวาจาที่ดี
ซึ่งกายและวาจาจะออกมาดีได้...ก็ย่อมมาจากใจที่ดี
ดังนั้น...สิ่งแรกที่ต้องแก้ไข คือแก้ที่ใจเราเองก่อน...จริงมั้ยคับ
ขอเป็นกำลังใจให้นะคับ




เดฟ

ปล. สิ่งที่พระพยอมเสียใจที่สุดในชีวิต
http://guru.google.co.th/guru/thread...4d5cebe0823ba4

[b]- การกตัญญู กตเวที เป็นการกระทำและปฏิบัติที่ประเสริฐสุดของบุตร ซึ่งบุตรทุกคนควรมีความกตัญญู ดูแล อุปการะ เลี้ยงดู อนุเคราะห์ เอื้อเฟื้อ ให้แก่บิดา มารดา บุพการีทั้งหลายของตน
- การที่คุณให้เงินแม่ใช่ ไม่ได้หมายเอาว่าคุณให้เงินแม่ไปซื้อเหล่านี่ครับ.. คุณให้เงินท่านไปใช้หมายถึงคุณได้ดูแลอุปการะ อนุเคราะห์แก่ท่าน
- โดยการที่คุณให้ท่านนั้น สภาพความคิด จิตใจคุณ ต้องให้เพราะปารถนาให้ท่านได้นำเงินนั้นไปกินข้าว ซื้อของใช้สอยประจำตัว โดยส่วนตัวหรือส่วนรวม เพื่อให้ท่านเป็นอยู่สบาย เพื่อให้ท่านได้ให้นำไปใช้เพื่อประโยชน์สุขที่เป็นประโยชน์ที่ดี ที่งดงาม มีคุณค่า กับตัวท่านเอง โดยที่คุณไม่ต้องไปคิด ไปคาดหวังว่าท่านจะเอาไปใช้อะไร จะเอาไปซื้อเหล้าหรือไม่อย่าไปคิดติดใจ ข้องใจในตรงนั้น เพราะเมื่อคุณให้เงินท่านด้วยใจที่เป็นกุศล กตัญญู กตเวที ด้วยสภาพความรู้สึก นึก คิด เพื่อความ ดูแล อุปการะ เลี้ยงดู อนุเคราะห์ เอื้อเฟื้อ ให้แก่บิดา มารดา บุพการีทั้งหลายของตนแล้วนั้น ก็ถือว่าคุณได้กระทำการกตัญญูกตเวทีแล้วครับ
- ส่วนท่านจะเอาไปกินข้าว ไปซื้อเหล้า หรือ ของใช้ ก็สักแต่สภาพจิตใจที่ยึดมั่นติดในอบายมุขทั้งหลายของท่านเอง มันเป็นกรรมที่ใหญ่หลวงและทรมานมากของตัวมารดาคุณเองเช่นกันที่ต้องไปติดอบายมุขแต่ต้องเสพย์มันเป็นประจำ
- สภาพการให้ด้วยความรู้สึก นึก คิด อย่างนี้นี้ คือการให้ด้วยความ "กตัญญู-กตเวที" จากใจบุตรที่มีแก่บุพการีครับ เหลือแค่คุณจะให้ด้วยใจที่ดูแล อุปการะ อนุเคราะห์ เอื้อเฟื้อ เผื่อแผ่ โดยไม่หวังผลใดๆจากการให้นั้น ให้เพราะอยากให้ท่านได้นำเงินหรือสิ่งของนั้นๆไปใช้เพื่อประโยชน์สุขที่ดี ที่งดงาม ไม่ผิดศีล ธรรม โดยไม่ตั้งหวังปารถนา ไม่ตั้งความคาดหวัง หรือ ไม่ไปบังคับท่านว่าต้องเอาไปใช้เฉพาะสิ่งนั้น-สิ่งนี้ตามที่ใจคุณอยากให้ท่านเป็นไป ไม่บังคับท่านว่าห้ามเอาไปซื้อเหล้านะดั่งที่ใจคุณคาดหวังปารถนาไว้ คุณจะทำใจ รู้สึก นึก คิด เช่นนี้ได้หรือไม่ครับ หากคุณทำได้ คุณก็เป็นบุตรที่กตัญญูแล้วครับ เพราะเมื่อคุณให้ท่านแล้ว นั่นก็คือเป็นเงินท่านแล้ว ท่านจะเอาไปใช้สิ่งใดมันแล้วแต่กรรม หรือ การกระทำของท่านเองว่าการกระทำนั้นจะดี หรือ ไม่ดี ผลที่ได้รับก้อคือตัวท่านเองไม่ใช่คุณ เวลาคุณให้อาจจำกัดในรายวันว่า ให้เป็นวันละ 200 หรือ 300 ก็ว่ากันไป หรือจะให้เป็นรายเดือนแล้วให้ท่านบริหารเงินเอาเองหากใช้หมดก่อนหรือเกินนั้นก็ให้ท่านลองช่วยเหลือตนเอง อาจจะทำให้ท่านได้รู้ว่าหากใช้เงินไปกับสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ ไม่อิ่มท้อง จะส่งผลให้ท่านต้องไม่มีเงินทานข้าว หรือใช่จ่ายในสิ่งอื่นที่จำเป็น ดังนั้นหากท่านจะกินเหล้า ท่านก้อต้องเรียนรู้ที่จะประหยัดและจำกัดวงเงินที่ควรใช้กินใช้จ่ายในทั้งอบายมุขและสิ่งที่ดี ที่ถูกต้อง ที่เป็นประโยชน์มากขึ้นครับ[b]

งงมั้ยนี่ ผมยังงงตนเองพูดเลย พูดวกไปวนมา สงสัยจะเบลอเต็มที อิอิอิ สรุปแค่ว่า

- คุณให้เงินท่านเพราะอยากแค่ให้ท่านใช้เพื่อความเป็นประโยชน์สุขที่ถูก ที่ดีงามในทางกุศลกรรมของตัวท่านเอง ไม่ต้องไปติดข้อง ต้องใจอะไรจากการให้นั้น ให้เพื่อความอนุเคราะห์ อุปการะ ดูแล เลี้ยงดูท่าน และระลึกในใจว่าการให้นี้เพื่อตอบแทนทดแทนพระคุณที่ท่านคลอดเรามา ชุบเลี้ยงเรามาให้โตมีความรู้ มีการงานที่ดี จนหาเลี้ยงชีพตนเองได้ นี่ก็เรียกว่ามีความกตัญญูกตเวทีต่อบุพการีแล้วครับ
- ส่วนท่านจะเอาไปใช้ทำอะไรนั้นมันไม่ใช่ความผิดคุณที่ให้เงินท่าน แต่เป็นกรรมของท่านเองครับที่ทำตัวท่านให้อยู่ในสภาพแบบนั้น
- พระพุทธเจ้าประกาศพระพุทธศาสนาให้คนมาบวชเพื่อได้ประพฤติ-ปฏิบัติตนเป็นคนดี เพื่อหลุดพ้นจากกองทุกข์ทั้งสิ้นนี้ ไม่ได้ให้ใครมาบวชเพื่อใช้ประโยชน์หากินกับพระพุทธศาสนา แต่ก็ยังมีทั้งคนปฏิบัติดี-ปฏิบัติชอบ และ คนที่หวัง ลาภ สักการะ สรรเสริญ จากการบวชใช่มั้ยครับ เราห้ามบุคคลเหล่านั้นไม่ให้หวังลาภสักการะจากการบวชไม่ได้ใช่มั้ยครับ แถมบางครั้งไปพูดก้อถูกตอกกลับมาอย่างเสียๆหายๆอีก ที่ทำได้คือปล่อยไปตามกรรม คนที่ทำในสิ่งไม่ดีก้อได้รับผลที่ไม่ดีเอง คนที่ทำดีวันนี้แม้ไม่มีใครเห็นประโยชน์ แต่เทวดาเห็น ผีเห็น สัตว์เห็น วันนึงก็จะดีขึ้นมาเอง
** ที่สำคัญเมื่อเห็นท่านเป็นเช่นนี้ให้ระลึกถึงว่าเป็นกำไรชีวิตคุณ ที่ได้พบเจอท่านในรูปแบบนี้ทำให้คุณรู้ว่าการดื่มสุรามันไม่ดี มันสิ้นเปลือง ทำให้เราเสียเงินโดยไม่จำเป็น เสียจากส่วนที่ควรจะใช้ประโยขน์ได้มากกว่านั้น คนที่รักไม่ว่าจะเป็น ลูก สามี ปู่ ย่า ตา ยาย พี่ น้อง ก้อไม่ชอบใจ เกิดการทะเลาะเบาะแว้งในครอบครัว บางครั้งคนที่รักอาจจะหนีเราไปเลยเพราะเราชอบเมาสุรา เงินที่ควรจะเก็บไว้ใช้จ่ายเพื่อภาระต่างๆ กองทุนต่างๆที่คาดไว้ก็หายไป เงินไม่พอใช้ ต้องมากู้หนี้ ยืมสินใหม่อีก มีแต่เสียกับเสีย บางครั้งอาจจะฆ่าคนตายเพราะฤทธิ์แห่งสุราได้ด้วย หรือจะกระทำพลาดพลั้งใดๆก้อได้ แล้วก็มาเสียใจในภายหลัง เมื่อเราไม่ชอบไม่พอใจ ไม่อยากจะได้รับผลกระทบเช่นนี้ๆ เราก็ไม่ควรที่จะดื่มสุราเมรัย เพื่อจะได้ไม่กระทำหรือรับผลกระทบเช่นนั้น
- เกลียดอะไร ไม่ชอบอะไร ก็อดที่จะกระทำการแบบนั้นต่อคนอื่น นี่มันสอนให้เรารู้ว่า มันคือกำไรชีวิตที่มีค่าสำหรับคุณ -
สรุปง่ายๆแค่นี้แล้วทำไมต้องพิมพ์เยอะด้วยนะ เกิดเป็นคนหล่อนี่เข้าใจยากแฮะ อิอิอิ

เกิดเป็นคนหล่อนี่เข้าใจยากแฮะ อิอิอิ

อ้าว...มาพาดพิงถึงเดฟทะไมอ่ะ




เดฟ

อิอิอิ พี่เดฟหล่อน่ะ แต่หล่อไม่สู้ผมหรอก 5555

เอาใจช่วยด้วยอีกแรงครับ หลงผ่านมาอ่าน กระทู้ดีจัง คนตอบก้อดี แต่คนหล่อสุดคือ อัพ 5555

ไม่มีอะไรครับนานๆเข้ามาอ่านทีหนึ่ง อิอิ น่าเห็นใจครับมีพ่อมีแม่ติดเหล้า.... ไม่ค่อยมีอะไรแนะนำครับ..ก้อขอให้พยามทำบุญบ่อยๆแล้วแผ่เมตตาให้ท่านบ้างกุศลที่เราทำคงจะช่วยท่านได้บ้างไม่มากก็น้อย...บุญที่ลูกกระทำย่อมส่งถึงพ่อแม่ได้ครับ ส่วนตัวเราก็พยามระงับอารมณ์โทสะ โมหะที่เกิดอย่าพยามให้เป็นบาปกรรมระหว่างผู้มีพระคุณเลย..มันหนักนักหนา..
ถึงแม้ท่านจะเลิกเหล้าไม่ได้อย่างไร...ก็คงต้องปล่อยแบบนั้น...ส่วนตัวเราต้องพึงกระทำหน้าที่ของลูกที่ดี ลูกที่กตัญญู คือไม่ส่งเสริม เตือนท่านในบางคราวแบบอ่อนโยนถ้าท่านจะด่าจะว่าเรา
จงใช้ความอดทน..ขันติๆๆๆ เข้าไว้..ยิ้มให้ตัวเองบ่อย..และจงสร้างกำลังใจให้กับตัวเองเพื่อสู้กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแบบซ้ำๆซากๆ เชื่อเถอะครับไม่มีอะไรคงอยู่ได้นาน บาปที่กระทำเพียงวินาทีเดียวแต่ผลที่ได้มันมหาศาล...จำคำนี้ให้ขึ้นใจนะครับ ดังนั้นให้วางสิ่งต่างๆลงแล้วทำตามหน้าที่ลูกที่ดี คงมีเพียงแนะนำเท่านี้ครับ...ดีเจปีศาจ