สวัสดีค่ะ ท่านสมาชิกเวปไซด์วัดเกาะวาลุการามทุกท่าน
วันนี้พอมีเวลานิกๆๆ หน่อย ๆ เลยมา ฝากรอยประทับใจ ฝากใว้แด่น้องๆ
จิง ๆ บุษก็เขียนเรียงความไรพวกนี้ไม่ค่อยเป็นนะค่ะ แต่ก็ลองดูนะค่ะ
ถ้าเกิดว่าเล่าแล้วหากใครประทับใจก็กด Like ให้ด้วยนะค่ะ 5555555...
ถ้าไม่ถูกใจ หรือว่าไม่โดนใจ ก็ให้เอากระทู้นี้ไปประจานแจกให้คนอื่น ๆ
ได้มีโอกาสเข้ามาอ่านดูก็ได้นะค่ะ อิอิ.....
ว่านี่ๆๆๆ เธอมีคนแบบนี้อยู่บนโลกนี้ด้วยนะ เธอเคยเจอกันอะป่าว 555555
ไม่ว่ากานงานนี้ เผื่อมีโอกาสดังตูมตามขึ้นมากับเขาอะนะค่ะ อิอิ.....
ก่อนอื่น ก็จะเท้าความระลึกนึกย้อนนนไปในอดีตที่ผ่านมาก่อนนะค่ะ
ว่ามาเป็นดีเจเสียงธรรมให้กับวัดเกาะวาลุการามแห่งนี้ได้อย่างไร
ตะก่อนก็ค้นหาพี่กลูเกิ้ลเหมือนกันนะค่ะ เป็นวิธีเดียวกับดีเจอุบาสิกาเลย
คือพิมพ์ค้นคำว่า “สนทนาธรรม” พอค้นแค่คำนี้ ก็มีห้องสนทนาธรรม
ของวัดเกาะวาลุการามแห่งนี้ขึ้นมาเป็นอันดับหนึ่งเลย ฮ่าๆๆๆๆ
จำได้ว่าตอนนั้น ไม่มีความรู้ทางธรรมสักกะอย่างเดียว
รู้ก็แค่ตามเขาเล่า ๆ บอก ๆ มา สอน ๆ กันมา
สมัยนั้น บุษมีข้อสงสัยมากมายในข้อธรรม หรือแม้แต่การปฏิบัติธรรม
ซึ่งตะก่อนนั้นคิดว่าการนั่งสมาธินี้คือการปฏิบัติ พอว่างจากงาน
ก็วิ่งไปปฏิบัติที่โน้นที่นี่ไปทีก็ไม่ไปคนเดียว อิอิ.....
เท่วไปชวนคนโน้น คนนี้ ไปเกณฑ์เขาไปทั่วให้ไปสร้างบุญ ฮ่าๆๆๆ
(มาถึงตอนนี้แล้วนึกย้อนกลับไปก็ขำตัวเองชะมัด ว่าทำไปด้ายยยย) 555555555
พูดชักแม่น้ำทุกสายในประเทศไทยมารวมกัน อิอิ.... อ้าวววว
มาต่อเรื่องที่วัดเกาะฯ นี้ดีกว่า เล่าออกนอกวงโคจรอีกแระบุษ ฮ่าๆๆๆๆๆ
เนื้อไม่ค่อยมี มีแต่น้ำ คิกๆๆๆ ทีนี้ก็เข้ามาที่ห้องสนทนาธรรมก่อนเลย
ก็เห็นสภาพห้องบรรยากาศดี สีก็สวยสีเขียว สมัยก่อนโน้นยังเป็นรูปเณรน้อย
เป็นแบร็กกราวของห้อง ซึ่งมีความประทับใจมากตรงนี้ อิอิ...
ก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นแบร็กกราวรูปดอกบัว ก็ชอบอีก
แล้วคนในห้องสนทนาธรรมนี้ก็เป็นกัลยณมิตรกันทุกคน
มีอัธยาศัยดี เข้ามาแล้วก็อบอุ่น รู้สึกอย่างนั้นนะค่ะ
นอกจากมีบางวันที่เกิดสงครามบ้าง แต่ก็จบลงกันด้วยดี อิอิ...
บุษก็เข้ามาดูเขาคุยบ้าง ร่วมคุยกับเขาบ้าง เข้ามาแขวนชื่อไว้ทั้งวันทั้งคืน
ฮ่าๆๆๆๆ อยากรู้ว่าที่นี่เป็นไงกันบ้าง แต่ดูคนโน้นคนนี้คุยก็มีข้อสงสัย
แต่ที่จำได้แล้วประทับใจก็คือ การสนทนาธรรมกับพี่เดฟนั่นเองนะค่ะ
พี่เดฟเป็นคนที่สนทนาธรรมด้วยแล้วสนุกสนาน
ไม่เครียดอย่างที่คาดคิดไว้ ตอบธรรมได้สั้นกะทัดรัดได้ใจความ
เพราะลีลาการสนทนาธรรมของพี่เดฟนี้ขอบอก
อยากให้ทุกท่านที่มีโอกาสนะค่ะ ลองมาสัมผัสด้วยตัวเองนะค่ะ
แล้วจะรู้ว่าการศึกษาธรรมนั้นมีหลายระดับและไม่อยากเกินกว่า
ที่จะทำความเข้าใจในเรื่องพื้นฐานจนถึงขั้นแอดว๊านนนน
ได้อย่างดีเหมาะสำหรับทุกเพศทุกวัยเลยนะค่ะ อิอิ...
ทีนี้บุษก็เลยขนสิ่งที่ไม่เข้าใจทั้งหลายแล
มาถามทุกวันช่วงนั้น ทั้งตั้งกระทู้
แล้วก็เข้ามาถามในห้องสนทนาธรรม
รู้ว่าพี่เดฟมาตอนไหน ก็เริ่มแระฮ่าๆๆๆ
ว่ากันโหลดก็ค่อย ๆ มีความเข้าใจกระจ่างขึ้น
ทีละนิดทีละน้อยเป็นลำดับ ๆ ทั้งเรื่องปริยัติและปฏิบัติที่ถูกต้อง
ทำความเข้าใจให้ถูกตรงเท่าที่กำลังปัญญาของบุษจะรับได้นะค่ะ อิอิ...
พอเราเข้าใจได้เรื่องหนึ่งเราก็ตื่นตา ตื่นใจ อิ่มเอมเปรมปรี
เหมือนคนยิ้มคนเดียวได้โดยไม่มีเหตุผล
แล้วก็ค่อย ๆ ฟังธรรมบ้าง หาอ่านธรรมบ้างจากที่ต่าง ๆ
แต่ก็อ่านแล้วก็ลำดับไม่ค่อยจะถูก แถมเวลาเราไปอ่านที่อื่น
เราก็ไม่รู้ว่าได้อ่านธรรมลำดับความเข้าใจเป็นขั้นเป็นตอนหรือยัง
ก็ยังมีความสับสนสะเปะสะปะ แต่ด้วยความที่สงสัยด้วย
เข้าใจผิดมาด้วย เวลาที่เราเข้าห้องสนทนาธรรม
ก็จะเอาเรื่องที่เราสงสัย หรือเรื่องที่เราคิดว่าเราเข้าใจถูกต้อง
แล้วมาพิมพ์พรรณนาอยู่หน้าห้อง ซึ่งบางเรื่องก็เข้าใจผิด
แยกแยะไม่ยังไม่ถูกต้อง หรือเราสนทนาธรรมร่วมกับสมาชิกท่านอื่น ๆ
แล้วเราก็เกิดความสงสัยและสับสนอย่างหนักหน่วงอีก
ก็ต้องเอามาสอบถามพี่เดฟอีก ฮ่าๆๆๆๆๆ
จำได้ว่าสมัยก่อนบุษก็มีเถียงด้วยเหตุผลของความคิดตัวเองเป็นหลัก
ฮ่าๆๆๆๆๆ พี่เดฟก็จะหยุดไม่คุยด้วย 5555555
(ซึ่งตัวเรากะงง นึกในใจ ถามแค่เนียทำเป็นเงียบ แล้วก็บ่นในใจมากมาย อิอิ....)
น่ากลัวให้กลับไปพิจารณาตัวเองซะก่อน ไปค่อยๆ ทำความเข้าใจใหม่
แล้วค่อยกลับมาว่ากันอีกรอบ