ควรทำอย่างไรดีครับ ...

สู้ๆ ค่ะ เอาใจช่วยนะค๊ะ ^^

ขออนุโมทนาสำหรับกุศลเจตนาของคุณเด็กโข่ง ที่ยังเกิดสติระลึกได้ตักเตือนเพื่อนให้ไม่กระทำในบาปอกุศล และขออนุโมทนาในความหวังดีของทุกๆท่านทุกๆคำตอบครับ


ยังไงขอร่วมสนทนาด้วยครับ

เห็นด้วยกับคำตอบของท่านเดฟ ว่าในฐานะของเรา ขณะนี้ เราทำได้ ก็เพียงแนะนำในสิ่งที่ถูก ในสื่งที่ควร ซึ่งขณะที่คิดจะแนะนำอย่างนั้น ก็เป็นกุศลเจตนา คือเจตนาดีที่หวังจะให้เพื่อนไม่ประกอบในอกุศลกรรม หรือกระทำบาป แต่กระนั้น เราก็ต้องเข้าใจในส่วนหนึ่งว่า สัตว์โลกมีกรรมเป็นของตนๆ

การที่เพื่อนของคุณเด็กโข่งได้ทำให้แฟนสาวตั้งท้อง ก็ต้องเป็นผลของกรรมใดกรรมหนึ่งในอดีต ที่ทำให้แฟนสาวตั้งท้องได้ และก็ต้องเป็นผลของกรรมใดกรรมหนึ่งเช่นกัน ที่ทำให้เพื่อนของคุณ เป็นพ่อของเด็กในท้อง และ เช่นกันนั้น ก็เป็นกุศลกรรม ของเด็กนั่นเอง ที่ทำให้ได้ความเป็นมนุษย์ ในครรถ์ของแฟนสาวเพื่อนของคุณเด็กโข่ง

ซึ่งการกล่าวแนะนำของคุณเด็กโข่ง ย่อมเป็นการเตือนสติให้กับเพื่อนของคุณ อย่างไรๆเสียก็ควรแนะนำให้เพื่อนกระทำในทางที่ถูก ในทางที่ควร ถูกตามครรลองครองธรรมต่อไป คือไม่ให้เพื่อนกระทำบาปอกุศล ติดตัวไป ทั้งเพื่อนของคุณและแฟน ทำเท่าตามกำลังของตนๆจะพึงทำได้อย่างเต็มที่ และไม่สนับสนุนใดๆ ในการให้เพื่อนของคุณทำในสิ่งที่ผิด อันได้แก่การทำแท้ง หรือการไม่รับผิดชอบในตัวเพื่อนสาว เป็นต้น

แต่เนื่องจากสัตว์โลก สั่งสมอุปนิสัย ในทางกุศล คือในทางดี และในทางอกุศล คือในทางที่ไม่ดี มาต่างๆกัน ทั้งนี้เนื่องจากเป็นเรื่องของเพื่อนคุณและแฟนเพื่อน เราจึงมีหน้าที่กระทำได้เพียงแนะนำในสิ่งที่ถูกที่ควรเท่านั้น และเมื่อทำตามกำลังเต็มความสามารถแล้ว หากว่าเพื่อนตัดสินใจอย่างไรๆ อันนั้นก็เป็นไปตามการสั่งสมของเพื่อนเอง ถ้าเขาสั่งสมกุศลจิตมามาก ก็จะค่อยๆคล้อยตามคุณเด็กโข่งที่จะไม่เอาเด็กออก และรับผิดชอบแฟนสาว หากว่าเขาสั่งสมอกุศลจิตมามาก ก็มีโอกาสที่จะตัดสินใจเอาเด็กออก หรืออื่นๆได้ ตามแต่ว่าเขาสั่งสมมาอย่างไรๆ

ซึ่งถ้าสุดท้าย เรื่องจบด้วยดี ก็เป็นสิ่งที่ดี แต่หากไม่เป็นอย่างนั้น ก็เชื่อว่าคุณเด็กโข่งได้กระทำหน้าที่ของเพื่อน และได้กระทำอย่างเต็มที่แล้ว แต่ทั้งนี้ใครๆก็ห้ามไม่ได้ เพราะสัตว์โลกมีกรรมเป็นของๆตน ถ้าเพื่อนของคุณเลือกที่จะทำแท้ง ก็ขอให้เข้าใจว่า เด็กในครรถ์นั่นแหละ มีกรรมของตนๆ มาตัดรอน ให้สูญสิ้นความเป็นมนุษย์ไป ไม่ใช่ใครอื่น และเพื่อนคุณและแฟนเพื่อนคุณ ก็มีอุปนิสัย สั่งสมมาเนิ่นนานในการเวียนว่ายตายเกิด ให้มีความคิด มีความเห็น เป็นอกุศล ที่จะกระทำการเอาเด็กออก และเป็นการกระทำอกุศลกรรม นั่นเอง ตามเหตุ ตามปัจจัย ที่สั่งสมๆมา

ในเมื่อเราได้ทำดีที่สุดแล้ว หากผลดีก็เป็นสิ่งที่ดี ก็สามารถอนุโมทนาในกุศลจิตของเพื่อนคุณได้ ที่เกิดสติ ทราบทันว่าสิ่งใดควรสิ่งใดไม่ควร หากแต่ผลออกมาไม่ดี ก็พึงวางเฉยนะครับ ว่าสัตว์โลกมีกรรมของตนๆ เราก็กระทำหน้าที่ของเราดีที่สุดเท่าที่สามารถแล้ว


เพราะฉะนั้น สิ่งที่ทำได้ในตอนนี้ ก็คือตักเตือนในสิ่งที่ถูก เตือนสติเพื่อนให้มากๆ ให้เขาได้คิด ค่อยๆคิด อาจจะหาหนังสือธรรมดีๆสักเล่มไปให้เขาอ่าน หรือจะชักชวนเขามาสนทนากันที่เว็ปนี้ก็ได้ครับ ว่าพวกเรายินดีที่จะให้คำแนะนำกับเพื่อนคุณเด็กโข่ง และสุดท้ายก็ใช้เรื่องที่เกิดขึ้นนี้ เป็นสิ่งเตือนใจตัวเราเองด้วย ว่าเวลาเจอเหตุการณ์ต่างๆ เราควรจะวางใจ ควรจะกระทำอย่างไร ให้เป็นกุศล


ขอเป็นกำลังใจให้ทั้งคุณเด็กโข่ง เพื่อนคุณเด็กโข่ง และแฟนของเพื่อนคุณเด็กโข่ง ให้มีทางออกที่ดีในที่สุดครับ

.
อนุโมทนากับกัลยาณมิตรทุกๆ ท่านคับ
ที่เข้ามาร่วมเป็นกำลังใจและให้คำแนะนำอันเป็นประโยชน์...ซ้าทุ

-----------------------------------------------------

สวัสดีคับ คุณเด็กโข่ง
อนุโมทนาในกุศลเจตนาที่ต้องการช่วยเหลือเพื่อนด้วยนะคับ

ฝ่ายหญิงเครียดมากก เพราะจากที่ฟังเพื่อนผมเล่านั้น น่าจะเหตุผลที่ว่ากลัวพ่อแม่ผิดหวังเพราะทางบ้าน เคยมีประสบกรานอย่างนี้กับพี่สาวมาแล้วครับ ทางบ้านจึงไม่อยากหั้ยเกิดเหตุกรานซ้ำรอยขึ้น

อ่ะคับ คุณเด็กโข่งลองอธิบายให้เค้าเข้าใจอีกทีละกันนะคับ
กรณีท้องในวัยเรียนไม่ใช่เรื่องที่เหมาะสม
แต่สังคมสมัยนี้ก็เปิดกว้างกว่าแต่ก่อน
ให้ความเข้าใจและพร้อมจะช่วยเหลือเยียวยามากกว่าแต่ก่อน
แรงกดดันก็น้อยลงกว่าแต่ก่อนน่ะคับ
(อย่างกรณี single mom ก็ยอมรับกันได้มากขึ้น)

ส่วนที่กลัวว่าพ่อแม่จะผิดหวังซ้ำอีก
ก็ลองให้เพื่อนพิจารณาดูน่ะคับว่า
จะคุ้มกันมั้ยกับการที่เราต้องเป็นฆาตกร
เอาหนึ่งชีวิตเซ่นสังเวยความผิดที่เราเองได้กระทำ
แล้วพยายามปกปิดกลบเกลื่อนไว้เพื่อไม่ให้พ่อแม่เสียใจ...ด้วยการฆ่าคน

พ่อแม่อาจจะเสียใจเมื่อทราบเรื่อง
แต่ความรักที่พ่อแม่มีต่อลูกย่อมตัดกันไม่ตายขายกันไม่ขาด
ขอเพียงเรายอมรับผิดและกราบแทบเท้าขอโทษท่าน
ไม่ว่าความผิดใดๆ ที่ลูกกระทำ พ่อแม่ก็อภัยให้ได้เสมอคับ

ส่วนที่ถามว่าฝ่ายชายรับผิดชอบไหม ทางฝ่ายเพื่อนผมค่อนข้างซับสนครับเพราะเท่าที่ดู ตอนนี้เหมือนจะคิดอะไรไม่ออก หรือ อาจเอนเอียงไปทางทำแท้ง ผมไม่รุจะพูดยังไงดีครับ รุสึกว่าตัวเราทำอะไรไม่ได้เรย ผมได้แต่บอก แต่ ห้าม ส่วนเพื่อนผมก็เอาแต่อ้างเหตุผลว่า ไม่พร้อมต่างๆนานา ฝ่ายหญิงรับไม่ได้บ้างละ เดกเกิดมาจะ ไม่อบอุ่นบ้างละ ซึงผมไม่มีทางเหนด้วยเด็ดขาด ...

ลองถามเพื่อนให้พิจารณาน่ะคับว่า...จริงๆ แล้วกลัวอะไรแน่
แท้จริงเหตุผลต่างๆ ที่กล่าวมานั้นเป็นเพียงข้ออ้าง
เพื่อที่จะไม่ต้องรับผิดชอบการกระทำของตนหรือเปล่า?

ที่อ้างว่าไม่พร้อม เกรงว่าเด็กจะขาดความอบอุ่น
หรือโตขึ้นจะเป็นภาระของสังคม
ทั้งหมดนั้นอยู่ที่การปฏิบัติของตัวเราต่างหาก

หนึ่งชีวิตที่เกิดขึ้น...แม้จะด้วยความบังเอิญ
แต่เค้าก็คือเลือดเนื้อเชื้อไข มีความรู้สึก มีชีวิตจิตใจ
แล้วจะเอาความเห็นแก่ตัวของเรา
ไปตัดสินประหารชีวิตเค้าอย่างนั้นหรือ?

ลองให้เพื่อนพิจารณาด้วยใจที่เป็นธรรมน่ะคับ







-----------------------------------------------------

กรณีศึกษา
ตัวอย่างผู้ที่มีลูกในวัยเรียน
และผ่านพ้นช่วงชีวิตนั้นมาได้ด้วยความกล้าหาญ

http://topicstock.pantip.com/family/...N12358894.html





เดฟ

ปล. อยากแนะนำให้คุณเด็กโข่ง print กระทู้นี้ทั้งหมด
ไปให้เพื่อนอ่านและพิจารณาให้ถี่ถ้วนอีกทีอ่ะคับ
เชื่อว่าหากน้องผู้ชายและน้องผู้หญิง
ได้อ่านความคิดเห็นและความปรารถนาดี
ของเพื่อนๆ ที่เข้ามาช่วยกันเป็นกำลังใจ
ก็คงจะเป็นประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อย

ขออาราธนาพระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ
เกื้อกูลให้เกิดความเห็นถูก คิดถูก ตัดสินใจถูก และกระทำถูก
ดำเนินไปบนหนทางที่ถูกตามหลักธรรมคำสอนของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
และกุศลทุกประการที่ทุกท่านได้กระทำมา
เป็นผลานิสงส์ให้เจริญยิ่งๆ ขึ้นคับ

สวัสดีครับคุณเด็กโข่ง พี่เดฟ คุณชัย ต้นน้ำ เพียงฝัน พี่วิน ให้คำตอบแนวทางที่ดีมากแล้วครับ ทีนี้เหลือแต่ที่คุณจะต้องประยุกต์ใช้ให้มันดีที่สุด ในความคิดของผมหากผมอยู่ในสถานการณ์อย่างคุณผมจะทำดังนี้ครับ

1. พูดคุยกับฝ่านหญิงก่อนนะครับว่า การที่มีคนๆหนึ่งเกิดมาจากความรักใดๆที่เกิดขึ้นระหว่างเขาและแฟนในขณะเวลานั้น เด็กคนนั้นถือเป็นพยานความสัมพันธ์รักที่เกิดขึ้นระหว่างคน 2 คน มีเลือดเนื้อเชื้อไขของคนทั้ง 2 คนรวมกัน ซึ่งเด็กที่เกิดมานั้นไม่รู้เรื่องราวใดๆที่พ่อแม่ก่อขึ้นเลย แต่พ่อแม่ทำให้เขาเกิดมาเสร็จพอไม่ต้องการก็ถึงกับทิ้งหรือฆ่าเขาอย่างนี้มันไม่ถูก
- หมามันยังรักลูกมัน แต่คนกลับไม่รักลูกทั้งๆที่ขึ้นชื่อว่าประเสริฐกว่าสัตว์ทั้งหลายบนโลกนี้
- สิ่งที่คนเป็นแม่ควรทำในเวลานี้คือ ยอมรับความจริง แล้วดูแลรักษาเขาให้ดีที่สุด เขาคือชีวิตและสิ่งมีค่าระหว่างเราและแฟน
- ทางออกมีมากมาย หากพลาดไปแล้วบอกพ่อแม่รู้ไว้แต่เนินๆก็เป็นสิ่งดี เพื่อให้ผู้ใหญ่ทั้ง 2 ฝ่ายรับทราบและจะได้ดูแลเด็กได้ถูกต้องไม่ทำร้ายเขา
- เรื่องเรียน ฝ่ายชายจะจบแล้วควรตั้งใจเรียนให้จบแล้วมาดูแลลูกเป็นหลักให้สมกับคำว่าพ่อ หากไม่ดูแลให้สมกับคำว่าพ่อเรียกว่าสู้หมามันไม่ได้ ฝ่ายหญิงตอนนี้ให้ดรอปไว้ก่อน เขามีรองรับในมหาวิทยาลัยอยู่ เหตุผลที่ดรอปหากไม่อาจพูดความจริงก็บอกติดปัญหาทางบ้านจำเป็นต้องขอดรอปไว้ นี่ไม่เสียการเรียนแต่อาจเสียเสลาประมาณ 2 ปี แต่หากฝ่ายหญิงตั้งใจเรียนไม่เกิน 2 ปีก็จบ เท่ากับเรียนปกติ 4 ปี ครึ่งเช่นกัน จะเห็นว่าปัญหามีทางออกน่ะครับ

2. คุยกับฝ่ายชายว่า สร้างเขามาต้องรับผิดชอบให้ถึงที่สุดในฐานะพ่อ ให้รีบตั้งใจเรียนให้จบเพื่อหางานดูแลลูก ให้ฝ่ายชายบอกพ่อแม่ตนเองก่อนว่า ได้มีบุตรแล้วไม่ว่าจะถูกด่าถูกว่าก็ต้องยอมรับ เพราะเราสร้างเองก็ต้องแก้เองเพื่อให้ปัญหามันจบอย่างไม่มีผิดพลาดใดๆ เป็นลูกผู้ชายต้องกล้ารับผิดชอบทุกอย่าง แล้วก็ไปขอขมาพ่อแม่ฝ่ายหญิงด้วยท่านคงไม่พอใจแน่นอนที่ทำลูกสาวท่านเป็นเช่นนี้ ฝ่ายชายจึงต้องพยายามอย่างสูงและมีความรับผิดชอบสูงที่จะให้คำว่า "พ่อ" ที่เขากำลังอยู่ในฐานะของคำนี้สมบูรณ์ที่สุด ปัญหาทุกทางมีทางออกครับ

- คุยกับทั้ง 2 ฝ่ายพร้อมกันว่าเราจะไม่ทิ้งเด็ก ควรรับผิดชอบกับสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างเต็มที่ อย่างแรกคือให้ฝ่ายชายบอกผู้ใหญ่ให้รู้และยอมรับชะตากรรมแล้วไปขอขมาพ่อแม่เสีย เวลาลูกเกิดมาเมื่อแม้จะกลับมาเรียนเราต้องให้ผู้ใหญ่ดูแลด้วยความรั กที่ไม่มองว่าเด็กคนนี้เกิดมทำร้ายชีวิตระหว่างพ่อและแม่ของเด็ก เพราะความจริงๆ พ่อและแม่เด็กที่ไม่รู้จักป้องกันต่างหากที่กำลังทำร้ายเด็กที่ไม่รู้เรื่องๆใดๆเลยในสิ่งที่ทั้ง 2 คนทำ
- ตกลงช่วงเวลาให้ฝ่ายใจพูดกับพ่อแม่ของฝ่ายชายก่อน แล้วจึงพาพ่อแม่ฝ่ายชายไปคุยกับพ่อแม่ฝ่ายหญิง ปัญหาการพูดคุยจะน้อยลงเพราะมีผู้ใหญ่ฝ่ายชายช่วย หากพ่อแม่ฝ่ายชายไม่ช่วยตัวฝ่ายชายเองก็ต้องยอมรับความจริงกับพ่อแม่ฝ่ายหญิง (แต่ผมเชื่อว่าไม่มีพ่อแม่คนไหนไม่รักลูกไม่ช่วยลูก และ เกลียดหลานตนเอง)
- ย้ำกับสองคนว่า ทำให้ถึงที่สุดของคำว่า "พ่อ และ แม่" ร่วมมือกันผ่านพ้นปัญหาไปให้ได้ แล้วเขาทั้ง 2 คนจะขึ้นชื่อว่า พ่อ-แม่ที่ควรแก่การเคารพกราบไหว้ของบุตรหลาน แม้ผมเองก็ขอนอบน้อมด้วยเช่นกันครับ
- ปัญหาในวันนี้หากผ่านพ้นไปได้มันจะเป็นสิ่งที่มีค่าสำหรับทั้ง ฝ่ายชาย ฝ่ายหญิง และ บุตรของเขา และ อนาคตเรายังไม่รู้ว่าจะมีปัญหาใดๆเกิดขึ้นมาอีกมากมายที่เรายังไม่รู้ หากทั้ง 2 คนขาดความรับผิดชอบ ความอดทน และ ใจที่คิดสู้ ชาตินี้จนวันตายก็ผ่านปัญหาใดๆไม่ได้ ในเวลานี้มีฐานะของคำว่า "พ่อ-แม่" ค้ำอยู่ สิ่งนี้จะเป็นตัวช่วยที่ดีที่จะทำให้ทั้ง 2 คน ต้องมีเจตนามุ่งมั่นกระทำดี เพื่อชีวิตตัวน้อยๆที่วันหนึ่ง ชีวิตตัวน้อยๆนี้จะมีค่ากับทั้ง 2 คนดุจชีวิตตนเอง นี่เป็นการเรียนรู้ที่จะทำเพื่อคนอื่น อยากให้ผู้อื่นเป็นสุข รู้จักให้มากกว่ารับ เรียกว่า เมตตาบารมี กรุณาบารมี และ ทานบารมี ของคำว่า "พ่อ" และ "แม่"



ผมเองก็มีลูก ยากเย็นเท่าไหร่เราก็ต้องดูแลรักษาเขาด้วยชีวิต และ กตัญญูต่อพ่อแม่บุพการีให้สุดปัญญา คำแนะนำผมอาจจะไม่ดีพอหรือไม่เกิดประโยชน์ใดๆมากมาย ให้ดูแนวทางผมประกอิบกับคำแนะนำของท่านทั้งหลายที่ตอบก่อนหน้านี้มันจึงจะเกิดผลดีครับ

สุดท้ายบุญใดๆก็ตามแต่ที่ผมได้ปฏิบัติกัมมััฏฐานมาแล้ว มีศีลแล้ว เผยแพร่พระพุทธศาสนามาแล้ว ด้วยเดชแห่งบุญนั้น ขอคุณแห่งพระพุทธเจ้า คุณแห้งพระธรรม และ คุณแห่งพระสงฆ์ ดลบรรดาลให้เพื่อนคุณเด็กโข่งและแฟน พร้อมกับบุตรของเขา ได้ผ่านพ้นปัญหาไปได้ด้วยดี ขอให้พ่อแม่ของทั้ง 2 ฝ่าย เมตตาปารถนาดีต่อทั้งฝ่ายชาย ฝ่ายหญิง และ บุตรที่กำลังจะเกิด ให้ความกรุณาเอื้ออนุเคราะห์ มีการให้เป็นทานแก่เขาทั้ง 3 คน มีความยินดีเมื่อทั้ง 3 คนเป็นสุข มีความวางใจกลางๆไม่ขุ่นมัวใจ ฝืดแค้นใจใดๆต่อ ทั้ง 3 คน เพื่อให้ ทั้ง 3 คนมีความสุข มีชีวิตที่ดี ผ่านพ้นภัยอันตรรายไปได้ด้วยตลอดกาลนานเทอญ สาธุ สาธุ สาธุ

สติมาปัญญาเกิด

เคยได้ยินเรื่องการแก้กรรม ทำได้จริงหรือป่าวค่ะ แล้วต้องทำอย่างไรบ้าง เพื่อให้พิธีส่งดวงวิญญาณให่เค้าไปผุดไปเกิด

.
กรรม หมายถึง การกระทำ ซึ่งเรามีเจตนากระทำลงไปน่ะคับ
ถ้าเป็นเจตนากระทำดี ก็เรียกว่า กุศลกรรม
ถ้าเป็นเจตนากระทำชั่ว ก็เรียกว่า อกุศลกรรม

เมื่อมีกรรมอันเป็นเหตุ ก็มีผลเรียกว่า วิบาก
หากเป็นผลของกุศลกรรม ก็เรียกว่า กุศลวิบาก
หากเป็นผลของอกุศลกรรม ก็เรียกว่า อกุศลวิบาก

ถ้าจะแก้กรรม...ก็คือแก้การกระทำของเรานั่นเองคับ
จากที่เคยกระทำสิ่งที่ไม่ดี...ก็แก้เสีย
เปลี่ยนไปกระทำความดีนั่นเองคับ

ส่วนกรรมใดที่กระทำลุล่วงผ่านไปแล้ว
จะย้อนกลับไปก็ไม่ได้แล้ว
เปรียบเสมือนเรากินอาหารจานนี้หมดไปแล้ว
จะอร่อยหรือไม่อร่อยก็ตาม
จะย้อนกลับไปเอามาปรุงใหม่ก็ไม่ได้
ที่ทำได้คือปรุงอาหารจานใหม่ขึ้นมาแทนใช่มั้ยคับ

ฉันใดก็ฉันนั้น
สิ่งที่เราทำได้ก็คือหมั่นกระทำกรรมดีให้มาก
เพื่อสร้างสมเหตุปัจจัยใหม่ให้ดียิ่งๆ ขึ้น
พยายามเลิกกระทำกรรมชั่วให้น้อยลงๆ
เพื่อลดละการสั่งสมเหตุปัจจัยที่ไม่ดีน่ะคับ

ส่วนเรื่องส่งวิญญาณให้ไปผุดไปเกิดนั้น
เราไม่ต้องส่ง เค้าก็เกิดเองได้เลยคับ
เพราะทันทีเราทุกคนตาย...ต้องเกิดทันที
ไม่ได้ล่องลอยไปมารอการเกิดแบบที่เห็นในทีวีอ่ะคับ
แต่ว่าเกิดทันที...สุดแล้วแต่จะเกิดเป็นอะไร

ถ้าเกิดเป็นเทวดาชั้นต้นๆ หรือเปรต
บางครั้งก็อาจจะวนเวียนอยู่แถวนั้นได้
ซึ่งโดยทั่วไปเราก็มองเค้าไม่เห็น

แต่ถ้าเกิดเป็นคนอีก หรือเกิดเป็นสัตว์ดิรัจฉาน
ก็ไม่ได้วนเวียนแถวนั้นแล้ว
ไปเริ่มใหม่ในครรภ์หรือในไข่...ใช่มั้ยคับ

หรือถ้าเกิดในนรก ก็หมกไหม้อยู่ในนิรยภูมิ
ไม่ได้มาวนเวียนแถวนั้นอ่ะคับ





เดฟ

ถ้าวันนี้ถูกต้องก็ ไม่ต้องกลัววันพรุ่งนี้
ท่านพุทธทาส