ขันติ คือ การอดทน ต่อสิ่งน่าพอใจ น่าชอบใจ นี่ใช้องค์ะรรมอะไรอะค่ะ
เพราะการอดทนต่อสิ่งที่ไม่น่าพอใจใช้อโทสเจตสิก(เมตตา) เกิดร่วมกับจิตที่ดีงาม
เช่น
เวลาอดทนต่อความโกรธอันนี้ใช้เมตตา
แต่เวลาอดทนต่อความหนาว อันนี้ไม่ใช่เมตตานะค่ะ
แต่เวลาอดทนต่อความอยากกินอาหารอร่อย ๆ อันนี้ก็ไม่ใช่เมตตาอีก
แบบนี้อะค่ะ
บางทีก็มานึก ๆ ดูว่า สภาพธรรมระหว่าง ขันติ(ความอดทนไม่หวั่นไหว) กับ อุเบกขา (วางเฉย ไม่ยินดียินร้าย)
มันก็เหมือนจะคล้าย ๆ กันเลยนะค่ะ ว่าแล้ว คิดไปคิดมาก็มาวววววธรรม ว่าแล้วก็เกิดความสงสัย อิอิ....