สวัสดีค่ะ อ.เดฟ
1. ที่บอกว่าเห็นสภาวะเดิมๆ รูปธรรม นามปธรรมหมุนเวียนเปลี่ยนแปลงไปแล้วก็เบื่อเพราะเหมือนเดิมๆทุกวัน แล้วเห็นใจที่อยากได้อารมณ์ที่เป็นสุข ก็ไปกิน ไปเดินซื้อของ ถ้าไม่ปล่อยหลง มันจะไม่สุข ไม่ In มันก็เฉยๆเหมือนเดิม แต่ตามธรรมดา มั่นคงไม่ท้อถอยค่ะไม่เลิกปฏิบัติแน่นอนค่ะ เท่าที่ดูไม่เห็นโลภะซ่อนอยู่จริงๆ เด๋วลองไปสังเกตุดู ที่เห็นคือ มันไม่สุข ไม่สนุก ทุกอย่างเคลื่อนไหวผ่านมาผ่านไปเหมือนๆเดิม มีแค่รูปธรรม นามปธรรม เลยเบื่อค่ะ
( ไปอ่านกระทู้เดิมที่อ.เดฟเคยตอบ ก็สภาวะที่เกิดตรงหน้าปัจจุบันขณะนี่แหระคือสภาวะใหม่เสมอ )
2. แม้ห่างการปฏิบัติไปหรือย่อหย่อนแต่สิ่งทีเคยสั่งสมมาไม่หายไปไหนเมื่อกลับมาปฏิบัติก็ยังคงเห็นรูปธรรมนามธรรมได้ไม่ยาก รูปที่เคยเห็นบ่อยๆก็เห็นได้ไม่ยาก ก้าวขาเดินก็เห็นรูปธรรมได้เป็นธรรมดาเลยเหมือนจิตมีถิระสัญญา ( ใช้ศัพย์สูงๆบ้าง อิอิ ปรกติใช้แต่ภาษาบ้านนอกคอกนา อ.เดฟ ยังอุตส่าเข้าใจ )
3. พากเพียรไม่เลิกค่ะ ตอนนี้ไม่รู้สึกทัอนะคะ ถึงท้อก็ไม่เลิก ขนาดเบื่อสุดๆจะปล่อยหลงไปหาอารมณ์ ให้มัน In ๆ ไป สนุกๆ ก็ยังมีสติอดทนปฏิบัติ ก็คิดเอาให้กำลังใจตัวเองเด๋วก็ผ่านไป เดินไปแบบนี้นะคะ ไม่มีที่พึ่งแล้ว มัวท้อก็พึ่งตัวเองไม่ได้ ดูสภาพธรรมตามจริงปัจุบันขณะ เจริญปัญญาขั้นที 1 นามรูปปริเฉธิญาณไปแบบนี้ ส่วนปัญญาขั้นอื่นๆที่มี 4 ขั้นที่อ.เดฟเคยสอน ไม่สนใจค่ะ ชาตินี้ถ้ามีปัญญาเท่านี้ก็อดทนเอาเท่านี้ไว้ไปต่อเอาชาติหน้าค่ะ..คงไม่สูญหาย
4. ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ อิอิ ก็ไม่สูญหายเช่นกัน กี่ปีๆก็ยังกลับมา เคยคิดถ้ามาไม่เจอจะไปหาที่ไหน อิอิ ต้องพึ่งตัวเองให้ได้เนอะ