ฝากกลอนไว้จากปลายฟ้า

สวัสดีตอนใกล้เที่ยงครับคุณปลายฟ้า

สวัสดี ตอนเที่ยง ไม่เลี่ยงหลบ
กลับมาพบ พี่น้อง มามองหา
ทั้งท่านยาย ลุงเปา ที่เข้ามา
ตัวปลายฟ้า ห่างตา ไปนานวัน

ไม่เคยลีม พี่นพ น้องลัคกี้
พี่เกิดแก่คนดี น้องเพียงฝัน
คุณปีศาจ คุณเล็กอย่าว่ากัน
พี่โดดนั้น คงหาย ไปเตรียมงาน

ทั้งคุณดาว พิกุล อยู่ไหนหนา
น้องรักมา เรียงร้อย คอยผสาน
ครูวิทย์ ก้อยเล่าหนา อย่าหายนาน
เหมือนปลายฟ้า เมื่อวาน ที่ผ่านมา

สวัสดีทุกๆท่านและท่านปลายฟ้าขอรับ
ไม่ว่ากัน ไม่ว่า ไม่ว่านะ
รู้จักนะ แค่รู้ จบจากไกล
พบแล้วดี แค่นี้ รู้ที่ใจ
จากกันไป รู้ไว้ คงสักวัน

สวัสดีตอนดึกๆดืนๆครับคุณปลายฟ้า
บทกลอนยังเพราะอยู่นะครับ
ผมนีก็แย่ลงทุกวันไมได้จับแต่งกลอนตั้งนาน
ยังไงก็ฝันดีนะครับ

สวัสดีครับ

มองสายฝนสายลมที่พัดผ่าน
ยามรัตติกาลผ่านพ้นฝนไม่หาย
คลื่นซัดหัวใจจมใต้ผืนทราย
ใจดวงหนึ่งแทบมลายเมื่อไร้แสงจันทร์


คิดถึงนะคนดีที่ไกลห่าง
หัวใจหนึ่งอ้างว้างในทางฝัน
เหงาเหลือเกินเดินไปหาตะวัน
ปลายโค้งฟ้านั่นมีแต่หาดทราย


วันนี้หรือวันไหนหัวใจยังอยู่
อยากจะเดินไปสู่ยังจุดหมาย
แต่เส้นทางมีแยกตั้งมากมาย
เดินย่ำผืนทรายจะไปทางไหนดี


วอนเสียงลมเสียงคลื่นและเสียงฟ้า
อยากจะขอเวลาให้หยุดไว้ตรงนี้
ให้พรมพัดผ่านหัวใจสักนาที
ขอให้สิ่งดีดีนี้มาเยียวยาใจ

สวัสดืค่ะคิดถึงทุกท่านค่ะ

นำกุหลาบสีชมพูมาฝากทุกท่านค่ะ

กุหลาบชมพูดูงามมากมายนัก
ดอกไม้แห่งความรักปักไว้นี่
ฝากหัวใจฝากไว้นะคนดี
หนึ่งนาทีคิดถึงกันเท่านั้นพอ


กุหลาบงามหนามคมให้เชยชื่น
เรื่องความขื่นความขมข่มจนท้อ
เรื่องความรักเป็นสายใยมาถักทอ
ได้แต่รอข่มใจไม่จรลี

ดาวเอยวันนี้หลบอยู่ตรงไหน
ช่วยมารับหัวใจดวงหนึ่งนี้
ฝากไปเก็บเอาไว้ที่ซึ่งมี
หัวใจดีดีที่มีมาเคียงกัน

ลมจ๋าช่วยพัดพารักมาใกล้หน่อย
อย่าปล่อยให้รอคอยแล้วกลายเป็นฝัน
ทั้งลมรักอย่าลามาผูกพัน
เมื่อตะวันลาไปขอส่งใจมา

รักเอยผ่านมาอย่าลับหาย
อย่าปล่อยให้เดียวดายส่งใจหา
มีทั้งคลื่นรักคลื่นลมที่พัดพา
ฝากมาอยู่ใกล้ใกล้ตาอย่าลาไกล

สัญลักษณ์รักโก้โรแมนติก
บุคลิกหวานล้ำฉ่ำเฉิดฉาย
หากหญิงใดได้รับจากมือชาย
สื่อความหมายสืบสานพันธะใจ

ดั่งรักแรกเริ่มลุ้นละมุนแน่น
ใช้คำเน้นเป็น"แฟน"แทนเพื่อนไหม?
กลิ่นกายสาวพราวเพ้อละเมอไกล
สดสวยใสสีชมพู.....คู่รักเรา..

ฟ้ายามนี้ มัวหม่น เพราะฝนหนัก
ฟ้ายามนี้ มีรัก มาหาไหม
ฟ้าวันนี้ ตะวัน ไปแห่งใด
ฟ้าวันนี้ มีหัวใจ ของใครมา

วันฝนหลั่ง บรรเลง ฟังเพลงหวาน
มาผสาน สายฝน หล่นจากฟ้า
สายฝนหลั่ง ลบเลือน รอยเวลา
ยืนแหงนหน้า รับฝน หล่นประปราย

ฟังเสียงฟ้า ที่มา กับลมฝน
น้ำไหลล้น บนหน้า มาเป็นสาย
ยามอ่อนล้า มองฟ้า เพียงเดียวดาย
ตะวันหาย หนีไกล ยังไม่มา
สวัสดีค่ะพิกุล

วันนี้ฟ้ามืดดำซ้ำมัวหม่น
วันนี้ฝนโปรยเกร็ดเป็นเม็ดหนา
เมื่อไหร่หนอฝนหยุดรุดแรมรา
เมื่อไหร่หนอปลายฟ้าจะมาเยือน

รอให้ฟ้าหลังฝนเลิกหม่นหมอง
รอให้ฟ้าสีทองจนมองเหมือน
รอปลายฟ้าจ้าแจ่มแอร่มเตือน
รอปลายฟ้าคืนเรือนเหมือนดั่งเคย

ลุงเปา

ขอต้อนรับปลายฟ้าคืนมาร่วมสนุกเหมือนเดิม จ้า

กลอนกลบท เบญจวรรณห้าสี

เรืองรินร้างรำไรหัวใจฟ้า
เมฆมากมามัวหม่นจนมืดมิด
เคลื่อนคล้อยคลาไคลไหลปกปิด
น้ำน้อยนิดหนุนนองท่วมท้องธาร
เวียนวุ่นวายไหวหวั่นอันกระแส
แปลกเปลี่ยนแปรเป็นไปในห้วยหาร
แสงสาดส่องเสื่อมสิ้นดินวันวาร
ทั่วท้องธารท่วมท้นน้ำล้นนอง.......

สวัสดีครับน้องปลายฟ้า.. ลุงเปาฯ ทั่นยาย น้องเกิดแก่ น้องเพียงฝัน คุณครูวิทย์และญาติธรรมทุกท่านครับ