ท่อง....ทะเลใจ

กราบนมัสการพระคุณเจ้า
สวัสดีค่ะ อาจารย์เดฟ อาจารย์ดาว คุณป้าวรรณ คุณlek
พี่ปลายฟ้า คุณพี่ปิศาจ พี่พญามาร พี่นพฯ พี่เกิดแก่
ลุงเปา พี่โดด พี่อ๋อย ครูวิทย์ พี่รักกี้ ทั่นยาย
และญาติธรรมที่ไม่ได้เอ่ยถึงทุกๆท่านค่ะ

ทั่นยายขา เอาใบบุญมาฝากบ้างค่ะ
อย่าหายไปนานค่ะ ยังรอคอยทั่นยายค่ะ
อย่าลืมเกี่ยวแขนพก พี่เกิดแก่ ลุงบีบี มาด้วยค่ะ

ขอบคุณค่ะ พี่นพ พี่ปิศาจ และทุกท่านค่ะ

คิดถึงท่านยายจนเพ้อพร่ำ
ทุกเช้าค่ำบ่นร่ำทรงจำอยู่
ท่านยายหนออยู่หนไหนโฉมตรู
โปรดรับรู้ปักรักมิเสื่อมคลาย

ขอโทษค่ะ กระท่อนกระแท่นหน่อยค่ะ รีบค่ะ เด๋วมาใหม่ค่ะ
ขอบคุณค่ะ

[HIGHLIGHT=#e36c09][HIGHLIGHT=#fac08f]" หากฉันไม่ได้กลับ อย่างน้อยให้เธอหลับสบายก็พอแล้ว "[/HIGHLIGHT][/HIGHLIGHT]

สวัสดีฮะ ทั่นยาย และญาติมิตรทุกท่าน

แพะ ตัวอ้วน ขออนุญาติพื้นที่กระทู้นี้ นำโครงการดี ๆ ซึ่งเชื่อว่า หลายท่านคงได้เห็นกันบ้างแล้ว และอีกหลาย ๆ ท่าน อาจจะยังไม่เห็น หลายท่านคงมีบุคคลอันเป็นที่รัก ได้ลงไปปฏิบัติหน้าที่ ในพื้นที่เสียงภัย คงเห็นด้วยกับโครงการนี้ รายละเอียดของโครงการพอสังเขปตามนี้

โครงการ “Good Night คนไทยฝันดี” โดยรายได้ทั้งหมดจะบริจาคเข้า
กองทุน ร.ต.อ.ธรณิศ ศรีสุข (กองทุนผู้กองแคน)
โดยไม่มีการหักค่าใช้จ่าย เพื่อสนับสนุนค่าวัสดุอุปกรณ์ที่จำเป็น และเป็นเงินทุนแก่ครอบครัวของตำรวจตระเวนชายแดนที่เสียชีวิตจากเหตุการณ์ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้

Download เพลง “ราตรีสวัสดิ์” (ฟักกลิ้ง ฮีโร่)

โดยกด *492282 แล้วโทรออก -> รอรับบุ๊คส์ -> ทำการดาวน์โหลด

ใช้ได้ทั้ง AIS, DTAC, TrueMove ราคา 40 บาท

.............................

เพลง : ราตรีสวัสดิ์ (Goodnight)

ศิลปิน : ฟักกลิ้ง ฮีโร่ Feat. ธีร์ ไชยเดช

วันนี้ฉันมีนิทาน อยากเล่าให้เธอฟัง
นิทานเรื่อง ท ทหาร อดทน
เวลาเค้ายืนเค้าแนบปืนกลไว้ข้างกาย
ทั้งที่เค้าไม่เคยใจร้ายและไม่เคยคิดฆ่าคน
แต่เป็นอีกคืนที่เค้าต้องออกลาดตระเวน
เป็นหน้าที่ของกองพันทหารราบผู้รักตัวเอง น้อยกว่าชนในชาติไทย

เพราะรู้ว่าเลือดเนื้อเค้าจะสละไม่ให้เราเป็นทาสใคร
ในขณะนั้น ผู้ก่อการร้ายซุ่มโจมตี
เสียงปืน ดังสนั่นตอนเวลาเลยเที่ยงคืนกว่า
เสียงระเบิดดังก้องกึกไปทั่วทั้งป่า
พร้อมเสียงกระสุนปืนทะลุตัวจ่า
เค้ารีบยกปืนกลข้างกายประทับบ่า
ในขณะที่ยิงสวนไปเค้าคิดแต่ว่า
ถ้าคืนนี้เป็นคืนสุดท้ายของชีวิต
เค้าก็ยินดีที่จะสละทุกอย่างด้วยยศอันน้อยนิด
ขอเพียงคนในชาติได้หลับสบาย เค้าจะยืนหยัดปกป้องแผ่นดินแม้ชีพมลาย

ในราตรีที่ด้ามขวานลุกเป็นไฟ
ประเทศไทยเจ้าเอ๋ยมีคนฝากเพลงนี้มาให้

หลับตาเถอะนะ ขอให้เธอหลับฝันดี
คืนนี้ไม่ต้องห่วง ตรงนี้ฉันจะดูแลด้วยชีวิตของฉัน

ในคืนที่ผมกินเหล้าอยู่นั่งเล่น
ในคืนที่ป้าข้างห้องยังตั้งวงป๊อกเด้ง
คืนที่เด็กมัธยมนั่งท่องตำราเอนท์จุฬา
คืนที่ใครหลายคนลืมชื่อคนเดือนตุลา
คืนที่คุณนอนหลับอยู่บนเตียง
ทั้งหมดคือคืนเดียวกันกับเสียงปืนที่ดังเปรี้ยง
ของทหารต่อต้าน ข.จ.ก.
ผู้ไม่ยอมให้ใครมาเผาโรงเรียน เผาตำรา ส.ป.ช.
และยังไม่มีตอนจบของนิทาน
มีเพียงแต่ตอนรุ่งสางไม่เป็นศพก็พิการ
เพราะในทุกเช้าที่เราตื่นมาเมาขี้ตา
มันคือเช้าแห่งการสูญเสียที่ 5 องศา 37 ลิปดา
เขาตายเพื่อคนในชาติได้หลับสบาย
เขาจะยืนหยัดปกป้องแผ่นดินแม้ชีพมลาย

ในราตรีที่ด้ามขวานลุกเป็นไฟ
ประเทศไทยเจ้าเอ๋ยมีคนฝากเพลงนี้มาให้

หลับตาเถอะนะ ขอให้เธอหลับฝันดี
คืนนี้ไม่ต้องห่วง ตรงนี้ฉันจะดูแลด้วยชีวิตของฉัน
ฝากดาวบนฟ้า ร้องเพลงนี้ให้เธอฟัง
หากฉันไม่ได้กลับ อย่างน้อยให้เธอหลับสบายก็พอแล้ว
.............................
*****ขอขอบคุณทุกท่าน ที่ได้สละเวลาอ่าน และได้ร่วมทำบุญฮะ*****

โมทนาสาธุ ครับคุณแพะอ้วน

กลิ่นควันไฟกลิ่นไหม้เนื้อเจือคาวเลือด
พื้นเปื้อนเปือดด้วยเลือดเนื้อที่เหลืออยู่
กับร่างกายที่เหลือไว้ไม่น่าดู
น่าอดสูไทยฆ่าไทยใจทมิฬ

ประเทศไทยใต้ธงไทยใยคิดแบ่ง
ขอสาปแช่งพวกคนโฉดใจโหดหิน
ขอให้เจ้าตายยากลำบากกิน
สิ้นแผ่นดินสิ้นชาติขาดญาติวาน

เราอยู่กันร่มเย็นเป็นสุขศรี
ถิ่นไทยนี้ต่างรักใคร่ใจสมาน
มีพ่อหลวงที่ห่วงหาประชาสราญ
คอยประทานคอยช่วยเหลือเกื้อชาวไทย

แล้วเหตุใดจึงทำลายจนหายสุข
ใต้ไฟลุกเพราะคนพาลผลาญหมดไหม้
แทบทุกวันเกิดเหตุการณ์ผลาญฆ่าไทย
แล้วเมื่อใดใต้จะสงบพบร่มเย็น

รำลึกถึง สืบ นาคะเสถียร ตำนานป่าห้วยขาแข้ง


หวลรำลึกถึงวันอันเศร้าใจ สืบ พลีกายทอดร่างอยู่กลางป่า
เพื่อปกป้องป่าไม้ในวนา ของผืนป่าห้วยขาแข้งแห่งอุทัยฯ

มอบให้คุณ สืบ จากทั่นยาย



ผมคิดว่า...ชีวิตผมทำได้ดีที่สุดแล้วเท่าที่ผมมีชีวิตอยู่
ผมคิดว่า...ผมได้ช่วยเหลือสังคมดีแล้ว
ผมคิดว่า...ผมได้ทำตามกำลังของผมดีแล้ว
และ...ผมพอใจ ผมภูมิใจสิ่งที่ผมทำ ...


เพลง สืบ นาคะเสถียร
ขับร้อง หงา คาราวาน
http://student.sut.ac.th/anurukclub/...php?song=seub2

เขายังยืนตรงนี้ เขายังไม่ไปไหน เขายังอยู่กลางใจของเรา
ฉันยังยืนตรงนี้ ร้องเพลงยังพอไหว ขอทำความเข้าใจเรื่องราว
เรื่องราวของป่า เรื่องราวของคน ป่าชุมชน ป่าแท้แท้
ป่าเขียวๆ ยังต้องเขียวต่อ ใต้ท้องฟ้า ใช่มีแต่คน
ปลวกและมด สร้างรังวกวน สวยงาม คุณเห็นบ้างไหม
เสียงปืนปังวันนั้น ดังมาจนวันนี้ นับเนื่องกรณี ของสืบ นาคะสเถียร
คือบทเรียน ข้าราชการไทย ไม่เพียงเท่านั้น คือขวัญกำลังใจ ของคนรักป่า

สืบ นาคะเสถียร หรือนามเดิมชื่อ "สืบยศ" เกิดเมื่อวันเสาร์ที่ ๓๑ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๙๒
ที่ตำบลท่างาม อำเภอเมือง จังหวัดปราจีนบุรี บิดาชื่อ นายสลับ นาคะเสถียร
เคยดำรงตำแหน่ง ผู้ว่าราชการจังหวัด ปราจีนบุรี มารดาชื่อ นางบุญเยี่ยม นาคะเสถียร
สืบ นาคะเสถียรมีพี่น้องทั้งหมด ๓ คน โดยสืบ นาคะเสถียร เป็นบุตรชายคนโต
น้องชาย และน้องสาวอีก ๒ คนคือ คุณกอบกิจ นาคะเสถียร และคุณกัลยา รักษาสิริกุล
สืบมีบุตรสาว ๑ คน ชื่อ ชินรัตน์ นาคะเสถียร บุคลิกประจำตัวของ สืบ นาคะเสถียร
คือเมื่อเขาสนใจ หรือตั้งใจทำอะไรแล้วก็จะมีความมุ่งมั่น ตั้งใจทำอย่างจริงจัง
จนประสบความสำเร็จ และเป็นผู้ที่มีผลการเรียนดีมาโดยตลอด

............................................
ขอบคุณ...เสียงเพลงและเนื้อเพลงจาก...

http://student.sut.ac.th/anurukclub

สืบสานเจตนา...วีรบุรุษในดวงใจ

ป่า...คือลมหายใจให้ชีวิต สืบ ครุ่นคิดถึงป่าพาโหยอ่อน
เห็นป่าถูกทำลายใจรอนรอน ยอมม้วยมรณ์เพื่อป้องป่าอย่าทำลาย

มอบให้คุณ สืบ จากทั่นยาย




เพลง สืบทอดเจตนา
ขับร้อง แอ๊ด คาราบาว
http://www.imeem.com/people/K53iDx3/...GSoKt/carabao/


แววตาของเจ้าลุกโชน เสียงตะโกนของเจ้าก้องไพร
บัดนี้เจ้านอนทอดกาย จากป่าไปด้วยใจกังวล
วาจาของเจ้าจริงจัง มีพลังเหมือนดังมีมนต์
นักสู้ของประชาชน จะมีกี่คนทำได้ดังเจ้า
สืบ นาคะเสถียร เป็นบทเรียนของกรมป่าไม้
หัวหน้ารักษาพงไพร จังหวัดอุทัย ณ ห้วยขาแข้ง
สองมือเจ้าเคยฟันฝ่า อีกสองขาเจ้าย่างย่ำไป
ลัดเลาะสุมทุมพุ่มไม้ ตระเวนไพรให้ความคุ้มครอง
ดูแลสารทุกข์สารสัตว์ ในป่ารกชัฏ ลำห้วย ลำคลอง
ขาแข้งเหมือนดังขาน่อง สองขาเจ้าย่ำนำความร่มเย็น
สืบ นาคะเสถียร เป็นบทเรียนข้าราชการไทย
ถือประโยชน์ของชาติเป็นใหญ่ ถึงตัวต้องตายไม่เสียดายชีวา
สืบ นาคะเสถียร เป็นบทเรียนของกรมป่าไม้
หัวหน้ารักษาพงไพร จังหวัดอุทัย ณ ห้วยขาแข้ง
เช้าวันที่ 1 กันยายน ในราวป่าเสียงปืนกึกก้อง
ญาติมิตรล้วนน้ำตานอง จากข่าวร้ายกลางป่าอุทัย
วิญญาณเจ้าจงรับรู้ คนที่ยังอยู่ยังยืนหยัดต่อไป
สืบ...เอยหลับให้สบาย เจ้าจากโลกไปนี้ไม่สูญเปล่า
สืบ...เอย...เจ้าจากไป...ไม่สูญเปล่า


สืบ นาคะเสถียร ได้กลับเข้ามารับราชการที่กองอนุรักษ์สัตว์ป่ากรมป่าไม้ในปี พ.ศ. ๒๕๓๑
และต่อมา พ.ศ. ๒๕๓๒ สืบได้เข้ารับตำแหน่งหัวหน้าเขต รักษาพันธุ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้ง
สืบได้พยายามในการที่จะเสนอให้ป่าทุ่งใหญ่นเรศวร และห้วยขาแข้งมีฐานะเป็น
มรดกของโลก โดยได้รับการยกย่องอย่างเป็นทางการ จากองค์การสหประชาชาติ
สืบเล็งเห็นว่า ฐานะดังกล่าวจะเป็นหลักประกันสำคัญที่คอยคุ้มครองป่าผืนนี้เอาไว้อย่างถาวร
ปลายปี พ.ศ. ๒๕๓๒ สืบได้รับทุน ไปเรียนต่อระดับปริญญาเอก ที่ประเทศอังกฤษ
พร้อมๆ กับได้รับมอบหมายให้ดำรงตำแหน่ง หัวหน้าเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้ง
ซึ่งเป็นป่าอนุรักษ์ที่มีความสำคัญมากไม่แพ้ป่าทุ่งใหญ่นเรศวร
แต่ในที่สุด สืบก็ตัดสินใจเดินทางเข้ารับตำแหน่งหัวหน้าเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้ง
แม้จะรู้ดีว่าหนทางข้างหน้าเต็มไปด้วย ความยากลำบากนานัปการ...


............................................
ขอบคุณ...เสียงเพลงและเนื้อเพลงจาก...

http://www.imeem.com/people/K53iDx3/

แด่วีรษุรุษ...ผู้จากไป

หนึ่งกันยาฯผวาใจอาลัยรัก อาวรณ์นักหวลจิตให้คิดถึง
บุรุษผู้จากไปใจคนึง ณ ป่าซึ่งแหนหวงดั่งดวงใจ
ขอสัญญาด้วยใจจะไม่ท้อ จะสานต่อเจตนาหาหยุดไม่
จะรักษ์ป่าให้อยู่รอดตลอดไป เพื่อ”สืบ”ได้ทอดกายในนิทรา

มอบให้คุณ สืบ จากทั่นยาย




“ผมเห็นใจคนที่ไม่มีโอกาสในสังคม ถูกบีบคั้น เอาเปรียบทุกอย่าง
ประเทศไทยจะดีขึ้น ถ้าคนที่มีโอกาส ยอมสละโอกาสบ้าง
เราช่วยเหลือคนส่วนใหญ่ที่ไม่มีโอกาส ลืมตาอ้าปากได้ ผมอยากเห็นสังคมดีขึ้น”

สืบ นาคะเสถียร




เช้ามืดวันที่ ๑ กันยายน พ.ศ. ๒๕๓๓ สืบ นาคะเสถียร ตัดสินใจผ่าทางตัน
ด้วยการสั่งเสียลูกน้อง คนสนิท และเขียนจดหมายสั่งลา ๖ ฉบับ ชำระสะสาง
ภาระรับผิดชอบ และทรัพย์สินส่วนตัวที่คั่งค้าง มอบหมายเครื่องใช้และอุปกรณ์
ในการศึกษาวิจัยด้านสัตว์ป่า ให้สถานีวิจัยสัตว์ป่าเขานางรำ เพื่อนำไปใช้
ตามวัตถุกระสงค์ดังกล่าว ตั้งศาลเพื่อแสดงความคารวะต่อ ดวงวิญญาณของเจ้าหน้าที่
ซึ่งพลีชีพรักษาป่าห้วยขาแข้ง แล้วสวดมนต์ไหว้พระจนจิตใจสงบ ขณะที่ฟ้ามืด
กำลังเปิดม่านรับวันใหม่ เสียงปีนดังขึ้นนัดหนึ่งในราวป่าลึกที่ห้วยขาแข้ง สืบ นาคะเสถียร
ก็ปิดม่านชีวิตของเขาลง และเป็นบทเริ่มต้น ตำนานนักอนุรักษ์ไทย สืบ นาคะเสถียร
ผู้ที่รักป่าไม้ สัตว์ป่าและธรรมชาติ ด้วยกาย วาจา และหลังจากนั้นอีกสองอาทิตย์ต่อมา
ห่างจากบริเวณที่เกิดเสียงปืนดังขึ้นไม่กี่สิบเมตรบรรดาเจ้าหน้าที่ระดับสูงของกรมป่าไม้
รวมทั้งผู้ว่าราชการจังหวัด นายทหาร นายตำรวจชั้นผู้ใหญ่ นายอำเภอ ป่าไม้เขต
และเจ้าหน้าที่ป่าไม้ อีกนับร้อยคน ต่างกุลีกุจอมาประชุมกันที่ห้วยขาแข้ง อย่างแข็งขัน
เพื่อหามาตรการป้องกันการบุกรุก ทำลายป่าในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้ง
สืบ นาคะเสถียร รอวันนี้มาตั้งแต่วันแรกที่เขามาดำรงตำแหน่งหัวหน้าเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า
แห่งนี้แล้ว แต่หากไม่มีเสียงปืนนัดนั้นการประชุมดังกล่าวก็คงไม่เกิดขึ้นเช่นกัน
การจากไปของเขานับเป็นความสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ และเป็นความสูญเสียที่นักอนุรักษ์
ธรรมชาติทุกคน ไม่อาจปล่อยให้ผ่านพ้นไป โดยปราศจากความทรงจำ...


เพลง สิ้นเสียงปืน
คำร้อง : สืบ นาคะเสถียร
ทำนอง : สายัณห์ น้ำทิพย์
http://student.sut.ac.th/anurukclub/...song=sin-siang

เสียงปืนที่ดั่งลั่น ตัวแม่นั้นต้องสิ้นใจ
ลูกน้อยที่กอดไว้ กระดอนไปเพราะแรงปืน
ฝืนใจเข้ากอดแม่ หวังแก้ให้แม่ฟื้น
แม่จ๋าเพราะเสียงปืน จึงไม่คืนชีวิตมา

โทษใดให้ประหาร ศาลไหนพิพากษา
หากลูกท่านเป็นสัตว์ป่า ใครเข่นฆ่าท่านยอมไหม
ชีวิตใครก็รัก ท่านประจักษ์บ้างหรือไม่
โปรดเถิดจงเห็นใจ สัตว์ป่าไซร้ก็เหมือนกัน

อนิจจา สัตว์ป่าผู้น่าสงสาร ถูกล้างผลาญเข่นฆ่าให้อาสัญ
ผิดด้วยหรือต้องถูกฆ่าให้จาบัลย์....
โอ้ มนุษย์นั้นจะโหดร้าย ถึงไหนกัน......


เพลงนี้ดัดแปลงมาจากบทกลอน ที่ คุณสืบ นาคะเสถียร
ส่งเข้าประกวดในระดับอุดมศึกษา เมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม 2518
............................................
ขอบคุณ...เสียงเพลงและเนื้อเพลงจาก...

http://student.sut.ac.th/anurukclub/

นมัสการพระคุณเจ้าค่ะ
สวัสดีค่ะ อาจารย์เดฟ อาจารย์ดาว คุณป้าวรรณ ลุงโจ
พี่นพ ทั่นยาย พี่ปลายฟ้า ลุงเปา
พี่ปิศาจ คุณเล็ก และทุกท่านค่ะ


สาธุค่ะ ทั่นยาย ขอบคุณค่ะ

แหม ทั่นยายมาถึงใส่ไม่ยั้ง ทำนบพังเพราะกักน้ำไว้นานเนิ่น
มาถึงวันของ"สืบ" สืบทางเดิน ผู้เผชิญมอดไม้ใจแหลกราญ
"วีระบุรุษในดวงใจ"ผู้ใหญ่ยิ่ง มาสู่สิงอนุรักษ์จักสืบสาน
ยอมสิ้นใจให้โลกลือคือตำนาน มอบวิญญาณรักษ์ป่าท้าผู้คน
เรามาร่วมสืบสานตำนานป่า เพื่อวิญญาณ์คุณสืบได้ส่งผล
ให้ต่อสู้ผู้มีอิทธิพล สาปส่งไปให้พ้นคนทำลาย

แหม.. ทั่นยายหายไปนาน คงสั่งสมบุญมาฝากพวกเรามากมายเลยนะ
แต่ที่แท้ นำดวงใจแห่งผู้อนุรักษ์ป่ามาปลุกใจให้ชาวเราให้หวลคิดถึงนักสู้
ผู้ยิ่งใหญ่"สืบ นาคะเสถียร" ขอบใจทั่นยาย ที่ทำให้เราตื่นตัวรักษาป่า
รักษาธรรมชาติกันไว้ ก่อนที่จะกลายเป็นทะเลทราย อ่ะนะ

สวัสดีค่ะ พี่นพกรณ์ ตาเปา ทั่นบีบี ครูวิทย์ เกิดแก่ เพียงฝัน น้องโดด
น้องอ๋อย ลัคกี้ ปลายฟ้า ทั่นพญามาร ทันแปดคิว คุณlek น้องรัก
คุณsonsky ทั่นปีศาจน้ำแข็งฯ และญาติธรรมทุกท่าน

ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณ และอนุโมทนากับมะแมด้วยค่ะ
ที่นำ โครงการ “Good Night คนไทยฝันดี” มาให้ทั่นยายและญาติธรรม
ที่วัดเกาะได้ร่วมบุญและหลับฝันดีกันถ้วนหน้าค่ะ
แปลกแต่จริงค่ะ...เพราะก่อนหน้าที่มะแมจะมาโพสโครงการนี้ให้ทราบ
ทั่นยายก็กำลังระลึกถึงพี่น้องทหารหาญที่ปฎิบัติภาระกิจอยู่ในพื้นที่เสี่ยงอันตราย
อยู่พอดีค่ะ กำลังคิดว่าเราควรจะคิดถึงคนที่เสียสละยอมเสี่ยงอันตราย
ยอมเสี่ยงชีวิต เพื่อปกป้องพวกเราและประเทศของเราให้มากที่สุด
ไม่มีพี่น้องทหารหาญเหล่านี้ประเทศของเราจะยังคงอยู่ดีมีสุขต่อไปหรือเปล่าหนอ... ไม่มีพี่น้องทหารหาญเหล่านี้พวกเราจะเป็นอย่างไรกันบ้างหนอ...
ดีใจจังค่ะที่ยังมีผู้ที่คิดและทำเพื่อพี่น้องทหารหาญของเรามากมาย
อย่าง โครงการ “Good Night คนไทยฝันดี” นี้ถือเป็นโครงการที่ดี
ทำเพื่อพี่น้องทหารกล้าผู้ยอมสละชีพเพื่อประเทศชาติของเรา
เป็นอีกหนึ่งโครงการที่น่าสนับสนุนอย่างยิ่งค่ะ...


เราแสนดีใจที่ได้ถ่ายรูปกับดารานักร้องดัง
แต่พี่ๆทหารเค้าดีใจที่ได้ถ่ายรูปกับหลักเขตประเทศไทย !!


ยามว่างเราคุยแช็ต ส่งอีเมล์ ติดต่อกันทางอินเตอร์เน็ต
แต่พี่ๆทหารยามว่างนั่งเขียนจดหมายคุยผ่านทางไปรษณีย์...


เรานั่งรถเก๋งส่วนตัวไปทำงาน...
แต่พี่ๆทหารนั่งรถหุ้มเกราะส่วนราชการไปทำงาน !!



เรานั่งรถร่วมขสมก รถไฟฟ้าใต้ดินบนดิน ติดแอร์เย็นฉ่ำไปทำงาน...
แต่พี่ๆทหารนั่งรถร่วม ขสทล ( ขนส่งทุลักทุเล ) ไปทำงาน!!


เราทำงานในตึกระฟ้าทันสมัย แต่พี่ๆทหารทำงานในสนามรบ !!


เราทำงานในห้องสะดวกสบาย แต่พี่ๆทหารทำงานในหลุมเพาะหลบภัย !!


เราเดินช๊อปปิ้งในห้างหรูหรา... แต่พี่ๆทหารเค้าเดินลาดตะเวนในป่า


เราแต่งตัวโก้หรูดูดีไปทำงาน แต่พี่ๆทหารเค้าแต่งชุดสุดโก้แบบเนี๊ยะทำงานค่ะ


ในขณะที่บางคนแสวงหาผลประโยชน์เพื่อตัวเอง
แต่พี่ๆทหารกลับช่วยกันแสวงหากับระเบิด...เพื่อใครล่ะ?


เด็กเทคนิคฯ เทคโนฯ บาดเจ็บล้มตายเพราะตีกันเอง ( ตายอย่างไร้คุณค่าที่สุด! )
แต่พี่ๆทหารบาดเจ็บล้มตายจากการรบกับศัตรูเพื่อปกป้องประเทศชาติ !


ยามเจ็บป่วยฉุกเฉินเรามี รถAmbulance อย่างดีมารับไปหาหมอ
แต่พี่ๆทหารมี เปลAmbulance อย่างนี้มารับไปหาหมอ !!



หยุดคิดสักนิดว่าเรามีชีวิตอยู่ทุกวันนี้ ทำอะไร...เพื่อใครบ้าง
แต่พี่ๆทหารกล้าเค้ายอมเสี่ยงชีวิต ยอมสละชีพ...เพื่อใคร !!!




ขอคาระวะ เหล่าทหารไทยที่รักชาติยิ่งชีพ ยอมพลีชีพ

เพื่อชาติทุกท่าน...ด้วยใจเล็กๆดวงนี้ทั้งดวงค่ะ...

สวัสดีค่ะ พี่นพกรณ์ ตาเปา ทั่นบีบี ครูวิทย์ เกิดแก่ เพียงฝัน น้องโดด
น้องอ๋อย ลัคกี้ ปลายฟ้า ทั่นพญามาร ทันแปดคิว คุณlek น้องรัก
คุณsonsky ทั่นปีศาจน้ำแข็งฯ และญาติธรรมทุกท่าน

เพียงฝันจ๋า คราวหน้าถ้าจะเรียกทั่นยาย ต้องจุดธูปหนึ่งดอกเรียกให้มาลงหม้อ
เอ้ยมาปรากฎกายนะคะ หากตะโกนเรียกหน่ะเจ็บคอป่าวๆค่ะ
ทั่นยายก็ไม่ได้ยินหรอกค่ะ ก็....คนแก่หน่ะหูไม่ค่อยดีนี่นา อิ อิ

ตาเปาจ๋า ที่หายไปหน่ะเพราะไปทัวร์บุญ ทัวร์กรรมมานั่นแหล่ะค่ะ
ทัวร์บุญก็คือไปกราบนมัสการหลวงพ่อปราโมทย์เพื่อถวายหนังสือศีล277ฯ
ให้หลวงพ่อปราโมทย์ ที่สวนสันติธรรม ชลบุรี มาค่ะ
ส่วนทัวร์กรรมก็คือ ทั่นยายซุ่มซ่ามลื่นหกล้มในที่ทำงานค่ะ
ดีที่ไม่ได้ล้มในที่สาธารณะชนนะ ไม่งั้นได้อายจนแทบแอบหลังแม่พระธรณีแน่ๆค่ะ
ล้มวันแรกก็เจ็บก้นกับหัวเข่าที่กระแทกกับพื้นพอทนได้
แต่พอวันต่อมารู้สึกเจ็บซี่โครงทั้งสองด้านและหายใจไม่ค่อยสะดวกค่ะ
ตอนแรกก็ทนเอาคิดว่าเจ็บไม่มากนักวันสองวันคงหายไปเองแหล่ะ
ที่ไหนได้กลับยิ่งแย่มากขึ้น จึงต้องไปเยี่ยมหมอซะหน่อยค่ะ ว่าอยู่ดีมีสุขหรือไฉน
หมอรีบดักคอว่าหนนี้ไปซนอะไรมาอีกหล่ะ จึงเหลาให้หมอฟังว่า
ไปเล่นลื่นไถลสไลเดอร์มาค่ะ หมอยังรับมุกอีกนะคะ
บอกว่าคราวหน้าไปเล่นอเมริกันตะลุมบอลสนุกกว่า
นึกใจในว่าหนนี้จะต้องทานยา เพิ่มอีกสักสองสามกระสอบมั้ยหนอ
แต่คนดี (น้อย) ผีหลอกคุ้มเอ้ยผีคุ้มค่ะ พอหมอตรวจอาการดูแล้ว
บอกว่าผ่านฉลุยไม่มีอะไรเสียหาย แค่ล้มแรงไปจิ๊ดดดนึง
แรงกระแทกจึงกระจายตัวสัญจรไปก่อกวนตามแนวซี่โครงซ้ายขวา
ทำให้เจ็บกล้ามเนื้อชายโครง เป็นสาเหตุให้หายใจไม่ค่อยสะดวกนั่นเอง
เฮ้อโล่งอกไปที...แสดงว่ายังล้มได้อีกหลายครั้งค่ะ อิ อิ

ตาเปาจ๋า น้องอ้อฝากหนังสือชัยชนะแห่งพุทธะมาให้ตาเปาหนึ่งเล่มด้วยค่ะ
จะให้ส่งไปให้ที่ไหนดีคะช่วยแจ้งด่วนค่ะ เก็บไว้นานม่ายได้ค่ะไม่ปลอดภัย
เดี๋ยวปลวกแอบย่องมาเอาไปเคี้ยวเล่นเป็นอาหารว่างหมดค่ะ อิ อิ

แล้วเมื่อใดใต้จะสงบพบร่มเย็น(พี่นพกรณ์)
ใต้เดือดร้อนห่อนไห้ใครจะช่วย ไทยใต้ม้วยมรณาพาทุกข์เข็ญ
แสนชอกช้ำกลืนกล้ำสุดลำเค็ญ ทุกเช้าเย็นมีแต่ข่าวน่าเศร้าใจ
หากมีฤทธิ์พิชิตมารจะหาญสู้ ให้ใต้อยู่ร่มเย็นเป็นสุขใส
จะจับพวกโจรถ่อยลอยคอไป ขังเอาไว้ให้สาสมจมทะเล...

พี่นพจ๋าหากจะให้ใต้ร่มเย็น ทั่นยายมีความเห็นว่าต้องเปลี่ยนชื่อเสียใหม่ค่ะ
เพราะชื่อเก่า มีคำว่า ใต้หรือทักษิณ ไม่ถูกโฉลกกับประเทศไทยค่ะ
หากเปลี่ยนชื่อเสียใหม่คงจะก้าวไกลไม่ต้อแต้แน่นอนค่ะ อิ อิ


ศกุนต์อยู่เนิ่นนาน ขับเสียงขานก้องพงไพร (ทั่นปีศาจน้ำแข็งฯ)
ปักษาถลาร่อน เที่ยวบินว่อนระเรื่อยไป
นกน้อยวิหคไพร สัญจรไปไร้รังนอน
บินหลามาเดียวดาย ฝ่าแดดสายปลายลมอ่อน
ลอยกายในสาคร อ่อนแรงล้าท้าคลื่นลม...

ขอบคุณทั่นปีศาจที่พาไปดูนกค่ะ ทั่นยายชอบนกทอดกระเทียมพริกไทยค่ะ
แต่ทานเท่าไหร่ปีกก็ไม่งอกสักทีค่ะ อิ อิ