ท่อง....ทะเลใจ

สวัสดีค่ะ น้องเพียงฝัน....

พี่ไม่ได้เข้ามาท่อง ทะเลใจ นานแสนนานเลย
นึกว่าจะไม่มีใครมาซะแล้ว....
วันนี้คิดถึง ก็เลยแวะเข้ามาดู เห็นว่า เพียงฝันยังคงโพสต์อยู่
ก็เลยแวะทักทายค่ะ กับข้าว น่ากินนะคะ..

โพสต์ต้นฉบับโดยคุณ มิตรจิต

สวัสดีค่ะ น้องเพียงฝัน....

พี่ไม่ได้เข้ามาท่อง ทะเลใจ นานแสนนานเลย
นึกว่าจะไม่มีใครมาซะแล้ว....
วันนี้คิดถึง ก็เลยแวะเข้ามาดู เห็นว่า เพียงฝันยังคงโพสต์อยู่
ก็เลยแวะทักทายค่ะ กับข้าว น่ากินนะคะ..

สวัสดีค่ะ อาจารย์เดฟ อาจารย์ดาว พี่โดด พี่อ๋อย ทั่นยาย
พี่เกิดแก่ ครูวิทย์ ลุงเปา พี่นพ ลุงบีบี และญาติธรรมทุกท่านค่ะ
ขอบคุณพี่อ๋อยค่ะ
ทั่นยายยังงงๆๆอยู่ค่ะ พี่เกิดแก่ ครูวิทย์หาทางเข้าไม่ถูกค่ะ
จำเป็นต้องห่างหายไปค่ะ พยายามจำเส้นทางที่เข้ามาในกระทู้อยู่ค่ะ
(หาหน้ากระทู้ไม่เจอค่ะ)

สวัสดีค่ะ พี่นพ เกิดแก่ ทั่นบีบี ครูวิทย์ ตาเปา มะแม น้องโดด เพียงฝัน น้องรัก และญาติธรรมทุกท่านค่ะ

ขอเสียงทุกท่านหน่อยค่ะ ว่าอยู่ดีมีสุขกันหรือไฉน
อยากบอกว่าคิดถึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ทุกคนเลยค่ะ
มีใครลืมทั่นยายกันบ้างหรือเปล่าหนอ อิ อิ

วันนี้คิดถึง ก็เลยแวะเข้ามาดู เห็นว่า เพียงฝันยังคงโพสต์อยู่
ก็เลยแวะทักทายค่ะ กับข้าว น่ากินนะคะ..

เย้ เย้ เย้ ดีใจจังเลยค่ะ ที่เจอน้องอ๋อยด้วย
มามะมาคุยกันหน่อย น้องอ๋อยจ๋าตอนนี้เป็นอย่างไรบ้างคะ
การปฎิบัติก้าวหน้าไปถึงไหนแล้ว น่าจะก้าวไปไกลแล้วแน่นอน
เพราะมีน้องโดดผู้มุ่งมั่นในการปฎิบัติเป็นผู้คอยชี้แนะให้แบบนี้เนาะ
รับรองว่าไม่หลงทางแน่นอนชัวร์ค่ะ อย่าลืมแนะนำทั่นยายบ้างนะคะ
กำลังเจอทางตัน...หาทางไปไม่เจอค่ะ อิ อิ อิ

ทั่นยายยังงงๆๆอยู่ค่ะ พี่เกิดแก่ ครูวิทย์หาทางเข้าไม่ถูกค่ะ
จำเป็นต้องห่างหายไปค่ะ พยายามจำเส้นทางที่เข้ามาในกระทู้อยู่ค่ะ
(หาหน้ากระทู้ไม่เจอค่ะ)

เพียงฝันจ๋า ทั่นยายขอสารภาพว่า งง งง งง งง งง งง งง กับรูปแบบใหม่ของวัดเกาะยิ่งนักค่ะ
นี่หากไม่ใช่สมาชิกทั้งเก่าและแก่แบบทั่นยายล่ะก้อ ป่านนี้หลงทางไปถึงดวงอังคารแล้วล่ะค่ะ อิ อิ
ฝากบอกท่านเดฟด้วยนะคะว่า ช่วยปรับให้ใช้งานง่ายกว่านี้อีกหน่อยเถอะค่ะ นึกว่าสงสารคนแก่เถอะค่ะ เอิง เอย

เอ...พี่นพหายไปไหนคะนี่ หนีไปเที่ยวไหนอีกแน่ๆเลยมังคะเนี่ย
ไปไหนก็ไม่ว่า แต่กลับมาอย่าลืมของฝากนะคะ อิ อิ อิ

เกิดแก่จ๋า เป็นอย่างไรบ้างคะ งานยังคงยุ่งเท่าเดิมหรือว่ามากกว่าเดิมคะ
ยังไงก็ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ อย่าโหมงานหนักเกินไปนะ เป็นห่วงค่ะ

ครูวิทย์เจ้าขา พาเด็กๆไปเข้าคอร์สอบรมธรรมะเสียหลายวัน ไม่ทราบว่า
บรรลุธรรมกันไปได้กี่คนแล้วคะ ทั่นยายอยาดไปร่วมอบรมด้วยนะคะ
แต่เกรงจะวิ่งตามเด้กๆๆไม่ทันอ่ะค่ะ กลัวหกล้มเชี่ยนหมากกระจาย เอิ๊ก เอิ๊ก เอิ๊ก

แหม...นึกว่าจะโพสข้อความไม่ผ่านเสียแล้ว เพราะต้องออกแรงส่งเสียหลายรอบเลยค่ะ
ก้อยังไม่คุ้นกับรูปแบบใหม่ของวัดเกาะหน่ะค่ะ เรียนรู้ช้าตามประสาคนแก่อ่ะ อิ อิ

สวัสดีค่ะ พี่นพ ทั่นยาย พี่เกิดแก่ ลุงเปา
อาจารย์เดฟ อาจารย์ดาว ลุงบีบี พี่โดด พี่อ๋อย
และญาติธรรมทุกท่าน

ทั่นยายขาความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั้นค่ะ
ยินดีด้วยค่ะ อิอิ

พี่นพและครอบครัวไปเที่ยวฮ่องกง เกาหลี กระมังคะ
พี่เกิดแก่อันนี้ไม่ทราบค่ะ ต้องโทรไปตามค่ะ
ส่วนครูวิทย์ บรรลุธรรมเข้าฌานไปแล้วค่ะ



ฝากทุกๆท่านค่ะ

ยำเขือยาว.jpg
สวัสดีครับทั่นยาย น้องเพียงฝัน ครูวิทย์ ลุงเปาฯ น้องเกิดแก่ น้องมิตรจิต น้องปลายฟ้า ทั่นโดด และญาติธรรมทุกท่าน (วันนี้ไม่รู้เป็นงัย คิดถึงน้อง 8 Q ขึ้นมาเฉยๆ)

ไป ฮ่องกงเพิ่งกลับมาได้ 2 วัน ก็ไปงานศพลูกสาวเพื่อน ป่วยไตวาย แล้วหกล้มหัวฟาดพื้นเสียชีวิต อายุยังไม่ทัน 30 ปี น่าเสียดาย แต่วัฏฏะเป็นเช่นนี้ครับ อนิจจาวัฏฏะสังขารา...

เอาอาหารมาให้ชิมครับ (ใส่รูปไม่ได้เลย ช่วยนึกกันน่ะครับ เคยใส่ได้หลังๆทำไมไม่ได้ก็ไม่ทราบครับ)

ยำเขือเผา ที่ขึ้นชื่อจนลือเลื่อง
ไม่สิ้นเปลือง ทำง่ายสบายอยู่
บ้างเรียกกัน ยำเมียหน่ายไม่น่าดู
บอกให้รู้ วิธีทำจำมาทาน
มะเขือยาว ย่างเตาเอามาหั่น
พริกก็บั่น มะนาวเสริมเติมเปรี้ยวหวาน
น้ำปลาใส่ แล้วค่อยเสริมเติมน้ำตาล
กุ้งตระการ เอามาสับสลับตัว
ชิมรสปรุง ให้เหมาะสมดมแล้วหิว
ปลาสร้อยซิว ทอดมาแนมแจมให้ทั่ว
ข้าวสวยร้อน กับข้าวอื่นดาษดื่นครัว
ช่างเย้ายั่ว น้ำลายไหลใจโบยบิน.....

ขอต้อนรับทั่นยายที่หายหน้า
มาเริงร่าท่องทะเลอย่างเก๋ไก๋
ดีใจจังที่พังด่านมาจนได้
ดั่งร่มไทรใบทองของพวกเรา

โอ้ละเห่เห่เฮ้ไกวเปลกล่อม
ทูนกระหม่อมจอมใจให้คลายเหงา
หลับฝันดีเถิดหนาอย่าซมเซา
ใต้ร่มเงาจันทราดาราพราย

คืนจันทร์เพ็ญเด่นฟ้านภาสวย
กลิ่นระรวยบัวขาวเป็นวาวสาย
ลมรำเพยพรมพริ้วห่มผิวกาย
ให้ทั่นยายสุขสันต์ทุกวันคืน เทอญฯ

ตาเปาจ้า

โพสต์ต้นฉบับโดยคุณ piangfan

สวัสดีค่ะ พี่นพ ทั่นยาย พี่เกิดแก่ ลุงเปา
อาจารย์เดฟ อาจารย์ดาว ลุงบีบี พี่โดด พี่อ๋อย
และญาติธรรมทุกท่าน

ทั่นยายขาความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั้นค่ะ
ยินดีด้วยค่ะ อิอิ

พี่นพและครอบครัวไปเที่ยวฮ่องกง เกาหลี กระมังคะ
พี่เกิดแก่อันนี้ไม่ทราบค่ะ ต้องโทรไปตามค่ะ
ส่วนครูวิทย์ บรรลุธรรมเข้าฌานไปแล้วค่ะ



ฝากทุกๆท่านค่ะ

ขอบคุณเพียงฝันมากค่ะที่แจ้งข่าวพี่นพให้ทราบ แล้วยังนำดอกมะลิมาให้ด้วยสวย..หอมชื่นใจจังค่ะ
วันนี้ทั่นยายว่าจะโทรไปรังควานคุณนายเกิดแก่เสียหน่อยค่ะ ไม่ทราบว่าไปหลบอยู่ภูเขาลูกไหนสิเนี่ย
ครูวิทย์อีกคน ว่างๆต้องโทรไปป่วนเสียหน่อยค่ะ ที่โทรไปนี่ไม่ไ้ด้คิดถึงครูวิทย์นะคะ คิดถึงอาซ้อตะหาก
อุตส่าห์ฝากขนมมาให้ทั่นยายเยอะแยะเลย มีอาซ้อใจดีแบบนี้เลยเปรมปรีปากทั่นยายไปเลยล่ะค่ะ อิ อิ อิ
ต้องร้องเพลง คิดถึงอาซ้อ ...คิดถึงอาซ้อ...เอหรือจะเป็นเพลงพี่สาวครับดีน๊า..อาซ้อชอบเพลงไหนบอกด้วยค่ะ
เดี๋วยทั่นยายจะร้องให้ฟัง เอิ๊ก เอิ๊ก เอิ๊ก

ว๊าว...ว๊าว..ว๊าว..วันนี้มีลาภปาก
น่าทานมากยำมะ้เขือเผื่อด้วยหนา
เห็นพ่อครัวตัวยุ่งปรุงออกมา
แหม..น่าตาน่าทานสักจานจัง

พี่นพจ๋า...แกล้งเอายำมะเขือมาล่อแบบนี้...ใครจะไปทนไหวคะ
โอ๊ยๆ...หิวววววววววจัง...ค่ะ

ปล. การโพสภาพนั้นพี่นพลองคลิก Icon Insert Image พอวางURL แล้ว
ให้คลิกเครื่องหมายถูกออกก่อนจะโพสค่ะทั่นยายลองทำดูแล้วโพสได้ค่ะ

ขอขอบคุณตาเปาเข้ามาทัก
ดียิ่งนักคำอวยพรอันอ่อนหวาน
เปรียบทั่นยายเป็นไทรทองผ่องตระการ
คอยดูแลลูกหลานทุกวันคืน

ตาเปาเองก็เป็นเช่นไทรงาม
คอยอยู่ยามสอดส่องในท้องคลื่น
ให้เพื่อนผ้องสุขใจได้คึกครื้น
ได้เชยชื่นกลอนหวานสำราญใจ

ขอให้ตาเปามีความสุขเช่นกันค่ะ ความอ่อนหวานของบทกลอนไม่เคยตกเลยนะคะ

สวัสดีตอนเช้าค่ะ พี่นพ เกิดแก่ ทั่นบีบี ครูวิทย์ ตาเปา มะแม น้องโดด เพียงฝัน น้องรัก และญาติธรรมทุกท่านค่ะ

วันนี้นำดอกไม้มาแขวนไว้รอบๆบ้าน หลังจากปล่อยบ้านให้ซึมเซาเศร้าหมองมานาน
ก็ต้องจัดแต่งให้ดูสดใสกันหน่อยค่ะ แขกไปใครมาจะได้ไม่รู้ลึกว่าวังเวงเกินไปนัก จริงมั้ยคะ

เมื่อวานได้โทรไปถามสารทุกสุขดิบคุณนายเกิดแก่ว่าเป็นเช่นไรบ้าง เธอบอกว่าหลังจากที่คุณพ่อเสียไป
เธอก็มีภาระกิจใหม่เข้ามาทันทีนั่นคือ คุณอาของเธอป่วยเป็นมะเร็งเช่นกัน เธอจึงให้มาอยู่ด้วยเพื่อจะได้
ดูแลกันได้สะดวก ไปหาหมอก็สะดวกด้วยเพราะบ้านอยู่ไม่ไกลโรงพยาบาลมากนัก อีกอย่างถือว่าเกิดแก่เธอ
เป็นผู้มีประสบการณ์ดูแลผู้ป่วยมะเร็งมาอย่างช่ำชองแล้ว ดังนั้นคุณอาจึงวางใจให้เกิดแก่เป็นผู้ดูแลอย่างใกล้ชิดค่ะ
อนุโมทนาในกุศลจิตของเกิดแก่ด้วยนะคะ _/\_

พูดถึงโรคมะเร็ง ตั้งแต่ทั่นยายเข้าวงการเป็นผู้ป่วยมะเร็งมานี่ ไม่ว่าจะหันไปทางไหนก็เจอแต่คนเป็นมะเร็งกันจังเลยค่ะ
ญาติห่างๆก็เป็นมะเร็งกันสองคน คนรู้จักก็เป็นมะเร็งกันหลายคน และหลายคนเช่นกันที่เสียชีวิตไปแล้วด้วยโรคนี้
ทำให้ทั่นยายรู้สึกว่าคนในยุคไฮเทคโนโลยีขนาดนี้ทำไมจึงเป็นโรคกันมากมาย หากมองให้ถ้วนทั่วก็จะเห็นว่า
แม้จะไฮเทคโนโลยีแต่เจ้าเทคโนโลยีอันทันสมัยในปัจจุบันนี่แหล่ะ ที่เป็นตัวการทำให้เราเจ็บป่วยกันโดยไม่รู้ตัว
อาหาร อากาศ และน้ำในปัจจุบันนี้ (โดยเฉพาะในกรุงเทพฯ)เรียกได้ว่าปนเปื้อนเป็นมลพิษจากเทคโนโลยีอันทันสมัย
ทั้งแทบสิ้น และนี่คือสาเหคุที่คนต้องเจ็บป่วยกันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

หากมองไปที่น้ำสมัยนี้ในกรุงเทพฯน้ำฝนดื่มไม่ได้แล้วแม้แต่ต่างจังหวัดเองน้ำในแม่น้ำลำคลองก็ใช้อาบใช้ก็ดื่มไม่ได้แล้ว
เพราะเน่าเสียและปนเปื้อนสารตกค้างมากมาย พอเอาไปรดผักต้นไม้ สารปนเปื้อนก็ไปสะสมในผักและต้นไม้นั้นๆอีก
อาหารในสมัยนี้ก็ไม่ไ่ด้สดใหม่เช่นแต่ก่อน กลับต้องผ่านขบวนการการแช่แข็งบ้างแช่ สารกันบูดเน่าเสียบ้าง
สารที่ทำให้ดูสดน่าทานบ้าง สารพัดที่จะปรุงแต่งกันไป แม้แต่ผักผลไม้ก็มีสารเคมีตกค้างมากมาย
เนื้อสัตว์เองก็ใช่ย่อย มีทั้งเชื้อโรคโดยตรงอย่างพยาธิ เชื้อโรคปากเปื่อยลิ้นเปื่อย และโรคต่างๆ แถมยังมีการ
แอบแฝงด้วยสารก่อโรคร้ายต่างๆเช่นมะเร็ง ภูมิแพ้ฯเป็นต้น ก้อ...รู้ทั้งรู้นะแต่ไท่รู้จะไปหลีกเลี่ยงยังไงค่ะ

ทำให้ทั่นยายนึกไปถึงคำทำนายของพระพุทธเจ้าที่ว่า ในอนาคตน้ำ อาหารและอากาศจะเป็นพิษ
คนจะเจ็บป่วยจากน้ำ อาหารและอากาศกันมากมาย ตอนนั้นอ่านแล้วยังค้านอยู่ในใจว่า จะเป็นไปได้อย่างไร
ปัจจุบันนี้เทคโนโลยีออกจะทันสมัย น้ำก็ผ่านการกรองฆ่าเชื้ออย่างดี อาหารต่างๆก็ล้วนแต่ถูกจัดเตรียมอย่างถูกหลักอนามัยทั้งนั้น
จะมีก็แต่อากาศเท่านั้นที่อาจจะแย่ไปหน่อยแต่ก็เฉพาะในกรุงเทพฯเท่านั้น ตามต่างจังหวัด ก็อากาศดีจะตายไป
แต่แล้วไม่นานก็ได้บทพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าที่พระพุทธเจ้าทรงทำนายเอาไว้นั้นไม่ผิดเลยแม้แต่คำเดียว

เฮ้อ...นึกถึงสภาพความเป็นอยู่อย่างเรียบง่ายแบบสมัยปู่ย่าตายายยิ่งนัก แม้จะดูว่าวิถีชีวิตในสมัยนั้นดูช่างลำบากยากเข็ญ
เสียนี่กระไร แต่ก็เป็นวิถีแห่งความสุขสงบพอเพียง เหนื่อยกายนิดแต่ห่างไกลจากความเลี่ยงจากโรคภัยทางกายและใจมากมาย
ที่ทั่นยายพูดแบบนี้ก็ใช่ว่าจะให้ย้อนยุคกลับไปใช้วิถีชีวิตแบบเดิมๆ ต้องเก็บผักตักน้ำตำข้าวกันหรอกนะคะ
แต่อยากใช้ชีวิตแบบผสมผสานใหม่กับเก่านำเอา มาสอดประสานให้ลงตัวกันมากกว่า
อุ๊ย..ตอนนี้ต้องขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ เดี๋ยวค่อยมาคุยกันใหม่ค่ะ