ท่อง....ทะเลใจ

" เป็นกำลังใจให้ทั่นยายและครอบครัว ในเหตุการณ์ที่ไม่มีใครอยากให้เกิด....เสียงของทั่นยาย ทำให้รู้ว่า กำลังใจทั่นยายยังดี และพร้อมสู้.../ มะแม หน่อย กัปตัน เป็นกำลังใจให้ทั่นยายต่อสู้กับทุกสิ่งนะ "

เป็นกำลังใจให้ทั่นยายน้องฟิล์มและทุกท่านในครอบครัวค่ะ

ขอบคุณคุณมะแม และขอบคุณทุกท่านค่ะ

สวัสดีครับท่านยาย ลุงเปาฯ น้องเพียงฝัน น้องเกิดแก่ คุณครูวิทย์และเพื่อนสนิทมิตรสหายและญาติธรรมทุกๆท่านครับ

กลับจากสิงคโปร์มาเมื่อคืนแล้วครับ พรุ่งนี้จะย้ายไปอยู่ที่สัตหีบแล้วครับ จนกว่าน้ำจะลด เพราะย่านบ้านดูแล้ว หนีไม่พ้นน้ำท่วมแน่นอน
เนื่องจากทางหัวถนนห่างไปประมาณ 3 กม.เขาปิดถนนบรมราชชนนีแล้ว ด้านตะวันตกของหมู่บ้านน้ำก็จ่อใกล้แล้ว ห่างบ้านลูกชายไม่
กี่ร้อยเมตร เพราะอยู่ใกล้ทวีวัฒนา ถนนพุทธมณฑลสายสามปิดจราจรแล้ว ที่บ้านเป็นพุทธมณฑลสายสอง ก็คงหนีไม่พ้น ลูกๆเลยบอก
ให้รีบไปลูกชายอาสาดูแลให้ เพราะต้องทำงานที่กรุงเทพฯอยู่ครับ คงเงียบหายไประยะหนึ่งครับ
ทั่นยายก็ระมัดระวังรักษาสุขภาพด้วย และเตรียมรับน้ำด้วยน่ะครับ ถ้าผ่านสัปดาห์หน้าไปได้น้ำคงไม่ท่วม แต่ต้องระวังน้ำเหนือที่ยังมาไม่
ถึงน่ะครับ
ญาติธรรมกรุงเทพฯและใกล้เคียงทุกท่านก็ระมัดระวังด้วยน่ะครับ อย่าประมาท น้ำท่วมที่อันตรายที่สุดคือไฟรั่วตามกระแสน้ำ เพราะเป็น
ภัยมองไม่เห็น เดินเหินระวังตัวกันหน่อยครับ คนตายด้วยไฟรั่วในน้ำตอนนี้ข่าวว่าเป็นร้อยคนครับ

นพกรณ์

โพสต์ต้นฉบับโดยคุณ D E V

ได้รับทราบข่าวของ "ทั่นยาย" ซึ่งเป็นสมาชิกวัดเกาะฯ ท่านหนึ่ง
ว่าเกิดอุบัติเหตุไฟไหม้บ้าน เมื่อวันศุกร์ที่ 21 ต.ค. 54 ที่ผ่านมา
จึงขอแจ้งข่าวให้เพื่อนๆ สมาชิกได้ทราบ
เพื่อช่วยกันส่งกำลังใจให้ "ทั่นยาย" นะคับ


บ้านที่ปากน้ำ สมุทรปราการ




สาเหตุจากไฟฟ้าลัดวงจร





ไหม้หมดทั้งหลัง ลามไปโดนเพื่อนบ้านบางส่วน





ช่องทางสำหรับเพื่อนๆ สมาชิกที่ต้องการส่งความช่วยเหลือ

นวพรหมพร คำฟู
ธนาคารกสิกรไทย
เลขบัญชี: 585-2-16112-6
ออมทรัพย์ - สาขา โลตัสศรีนครินทร์
เดฟ

ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งกับทั่นยายด้วยนะครับ

ลุงเปา

ติดตามข่าวพี่ทั่นยายที่กระทู้ในลานธรรมครับ

http://larndham.org/index.php?showto...=0#entry779159

ขอบคุณน้องโดดมากนะค่ะที่สร้างช่องทางให้ได้รับรู้และติดตามข่าวคราวของทั่นยาย
วันแรกที่ทราบข่าวจากพี่ต้อย ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน แต่พอได้คุยกับทั่นยาย
จึงค่อยสบายใจขึ้นเพราะทั่นยายเข็มแข็งมาก ๆ

สวัสดีครับ

ทั่นยาย ลุงเปา น้องโดด น้องเกิดแก่ น้องเพียงฝัน คุณครูวิทย์ และญาติธรรมทุกๆท่านครับ

ผมอพยพครอบครัวหนีน้ำท่วมมาอยู่ที่สัตหีบตั้งแต่เมื่อวันที่ 30 ตค.ไม่มีโอกาสเข้ามาดูเวปเลย เนื่องจากลืมโน๊ตบุคส์ไว้ที่บ้าน เพราะฉุกละหุกจริงๆ เลยไม่ได้แวะเข้ามาเลย เพิ่งมีโอกาสวันนี้เองที่ได้ยืมเพื่อนมาเข้าเนทดูดูข่าวคราว มาดูที่วัดเกาะฯได้ทราบข่าวว่าบ้านทั่นยายไฟไหม้ รู้สึกใจหายจริงๆครับ เหมือนทุกข์ซ้ำกรรมซัดจริงๆ แต่ทราบว่าทั่นยายมีกำลังใจที่เข้มแข็ง ก็สบายใจขึ้นมาสักหน่อยมีสิ่งใดที่ผมสามารถช่วยได้ ก็ยินดีเป็นอย่างยิ่งครับ มีอะไรให้ช่วยได้ ก็เอ่ยบอกกันน่ะครับ อย่าเกรงใจครับทั่นยาย เพราะเราคบกันทางห้องนี้เสมือนญาติกันน่ะครับ พูดไม่ออกจริงๆครับ ก็หวังว่าทั่นยายคงเข้มแข็งเหมือนเดิมน่ะครับ ต่อไปคงหมดทุกข์หมดเคราะห์แล้ว สิ่งดีๆคงจะตามมาในไม่ช้าครับ พูดไม่ออกจริงๆครับ ทั่นยาย

ฝากญาติธรรม ส่งกำลังใจให้ทั่นยายด้วยคนนะคะ
และรู้สึกโล่งใจที่ได้อ่านข่าวของทั่นยาย ว่าทั่นยายเข้มแข็งมาก
และโชคดีที่ไม่มีใครบาดเจ็บ.....
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะทั่นยาย

ขอให้อุปสรรคผ่านพ้นไปได้ด้วยดีและโดยเร็วนะคะ

พิกุลก็พูดไม่ออกเหมือนคุณนพฯเลยค่ะ

เรื่องสุขภาพขอให้ดีวันดีคืนนะคะ


พิกุลแก้ว

ทั่นยายขาสู้ๆค่ะ
เพียงฝันจะรอบ้านหลังใหม่ทั่นยายค่ะ
ดีใจมากที่ได้รับทราบข่าวว่าทั่นยายกำลังใจเป็นเลิศค่ะ
สุขกายสุขใจนะคะ ทั่นยายขา

สวัสดีค่ะ พี่นพ เกิดแก่ ทั่นบีบี ครูวิทย์ ตาเปา น้องโดด เพียงฝัน น้องรัก และญาติธรรมทุกท่านค่ะ

ขอบคุณทุกๆกำลังใจที่คอยห่วงใยกันเสมอนะคะ
ขอบคุณตาเปาและน้องโดดที่ช่วยแจ้งข่าวเรื่องบ้านทั่นยายให้ญาติธรรมในวัดเกาะทราบค่ะ
ขอบคุณเพียงฝันที่ส่งกำลังใจมาให้กันเสมอค่ะ
ครูวิทย์กับเกิดแก่ก็โทรมาถามข่าวและให้กำลังใจกันอยู่เสมอเช่นกันค่ะ

บ้านทั่นยายไฟไหม้หมดทั้งหลังเลยไม่ค่อยได้ดูข่าวค่ะ บ้านพี่นพน้ำท่วมสูงแค่ไหน
ตอนนี้น้ำลดลงแล้วหรือยังคะ แล้วพี่นพยังพักอยู่ที่สัตหีบใช่มั้ยคะ ดีแล้วค่ะอย่าเพิ่ง
กลับมากรุงเทพฯเลย น้ำเยอะจริงๆค่ะ อาหารการกินก็หายากมาก ที่ทำงานทั่นยายนะ
ขนาดน้ำยังไม่ท่วมยังหาซื้อน้ำดื่มไม่ได้เลยค่ะ ทั่นยายมาทำงานหาน้ำจะทานยาไม่ได้
บริษัทในเครือที่ลำพูนต้องส่งน้ำดื่มมาให้ 100 ลัง แบ่งกัน 3 บริษัทในเครือ ก็ได้อาศัยดื่ม
กันมาป่านนี้แหล่ะค่ะ เห็นสภาวะการณ์ข้าวยากหมากแพงแล้วเหมือนเกิดสงครามก็ไม่ปาน
สงสรคนที่ไม่มีเงิน ไม่มีที่อยู่ ไม่มีที่กินค่ะ เด็กๆยิ่งน่าสงสารมากๆค่ะบางคนร้องจะกินขนม
บางคนร้องจะไปเที่ยว โถ..แกคงอึดอัดใจน่าดูนะคะที่ต้องทนอยู่ในสภาพที่ลำบากลำบนเช่นนี้
อาหารก็ไม่อุดมสมบูรณ์เช่นเคย ยากนำขนมไปแจกเด็กๆบ้างจังค่ะ แต่ก็ไม่ทราบจะไปอย่างไร
ได้แต่ภาวนาขอให้น้องน้ำเขาไปจากพี่กรุงเร็วๆเถิด...สาธุ