ไม่หลับไม่หลงทะเลที่ไม่หลับเหมือนกับจิตที่ไม่หลงไม่มัวมาพะวงถึงอดีตที่ผ่านไปไม่มัวคอยกำหนดอนาคตเป็นยังไงมีแต่จิตสดใสในปัจจุรู้จิตตนรู้แน่ว่าไม่เทียงมันเป็นเพียงที่อาศัยยึดแล้วต้องเกิดภัยทุกข์กระหน่ำช้ำอุราจิตรู้ดูอัตตาว่าต้องดับลับลงไปนี่แหละคือของแน่เมื่อเกิดแท้แก่ตามไปความป่วยช่วยซ้ำไซ้ให้เราตายเร็วทุกวันเชิญเถิดรีบฝ่าฟันสตินั้นอยู่กายใจเห็นว่ามันไม่เที่ยงทุกข์ข้างเคียงได้อะไรจิตหลุดจากยึดได้ไม่ต้องเกิดเลิกเวียนวนขอให้เจริญในธรรมจ๊ะจกฺกวโร ภิกขุ