ท่อง....ทะเลใจ

นานๆ จะได้มีโอกาสเข้ามาเยี่ยมเยียนสักทีมาเห็นบ้านทั่นยายแล้ว ต้องบอกว่า จับจิต
ทั่นยายช่างเป็นหญิงแกร่งที่หาที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว
ผมขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆคน ทั้งทั่นยาย และบุคคลรอบข้างทั่นยายนะครับ

ขอบคุณครูวิทย์และอาซ้อมากๆค่ะที่เป็นกำลังใจให้กันอยู่เสมอๆ
ขอบอกว่าทั่นยายเองก็ไม่ได้เข้มแข็งอะไรมากนักหรอกค่ะ
บางคราวยังมีความทุกข์ความเศร้าปนเปื้อนในจิตใจอยู่เหมือนกัน
จึงทำให้บางครั้งทั่นยายอยากจะร้องไห้นะคะ แต่ก็ร้องไม่ออก น้ำตาไม่ไหลซะงั้น
มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกจริงๆค่ะ เพราะมันอยู่ระหว่างความเข้มแข็งกับความอ่อนแอ
บางครั้งทั่นยายคิดว่านี่คือความฝัน ...จึงอยากจะตื่นขึ้นมาพบกลับความจริงที่ว่า...
ทุกอย่างยังเหมือนเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง...แต่ก็ต้องบอกตนเองว่ามันเป็นไปไม่ได้
เพราะทุกอย่างที่พบเจออยู่ตอนนี้นี่แหล่ะคือความจริงล่ะ ..เป็นสิ่งที่ต้องยอมรับอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้จริงๆ

นี่แหล่ะชะตาชีวิตของทั่นยายล่ะค่ะ...ทุกสิ่งที่เจอมักถูกจัดหนักจัดเต็มเช่นนี้เสมอ
ไม่แน่ใจว่าเป็นวิบากกรรม..หรือเป็นบททดสอบกันแน่สิคะ ...ใจหนึ่งทั่นยายก็คิดว่า
เป็นวิบากกรรมที่เราทำเอาไว้นั่นเอง แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่านี่เป็นบททดสอบสติ
และความเข้มแข็งของจิตใจ ว่าเราจะผ่านแบบทดสอบอันยากเย็นแสนเข็ญนี้ไปได้หรือไม่
หากผ่านไม่ได้อะไรจะเกิดขึ้น..ทั่นยายก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ
แต่หากผ่านบททดสอบนี้ไปได้....ก็ต้องไปเจอบททดสอบใหม่ๆที่รออยู่ข้างหน้าอีกมากมาย
ซึ่งไม่ทราบว่าจะหนักหนาสาหัสเพียงใด... ก็ต้องเตรียมใจไว้ให้พร้อมที่จะเผชิญกับทุกสิ่งทุกอย่าง
ทุกครั้งที่ล้มก็คิดได้แค่เพียงว่า...ล้มกี่ครั้งไม่สำคัญ...สำคัญที่ต้องลุกให้ได้ทุกครั้ง...ใช่มั้ยคะ

ขอบคุณทุกๆธารน้ำใจและกำลังใจจากทุกๆๆท่านค่ะ

สวัสดีครับทั่นยาย น้องเกิดแก่ น้องเพียงฝัน ลุงเปา ครูวิทย์และญาติธรรมทุกๆท่านครับ
ได้อ่านเรื่องราวของทั่นยายแล้ว ก็หายห่วงขึ้นมามากครับ ที่ทั่นยายของเรามีจิตใจที่เข้มแข็ง และมีสติอยู่เสมอ สิ่งร้ายๆผ่านไป สิ่งดีก็จะเข้ามาในชีวิตแล้วครับ ขอกุศลผลบุญที่ทั่นยายกระทำและน้ำจิตน้ำใจในความตั้งมั่นในผลบุญอยู่เสมอ จงดลบันดาลให้ทั่นยายผ่านพ้นเรื่องนี้ไปโดยเร็ว คงไม่ต้องบอกน่ะครับ ว่าเป็นห่วงมาก แต่อ่านที่ทั่นยายเขียนแล้ว ก็คงไม่ต้องพูดอะไรมากเพราะทั่นยายเข้มแข็งกว่าผมเสียอีก ชีวิตข้างหน้ายังอีกยาวไกล คนเช่นทั่นยายคงผ่านพ้นได้อย่างง่ายดายแน่ ๆ เพราะชั่วระยะสั้นสิ่งร้ายๆที่สุดก็ได้ผ่านมาได้แล้ว ขอให้ทั่นยายยืนหยัดอย่างเข้มแข็งตลอดไป มีอะไรให้ช่วยกันก็บอกเลยน่ะครับ อย่าเกรงใจ บังเอิญไม่มีเบอร์โทรทั่นยายครับเลยไม่ได้โทรคุยกัน ต้องขออภัยด้วยครับ

ได้แต่มองทั่นยายอยู่ปลายฟ้า
คิดเห็นหน้าคนดีที่คิดถึง
ได้แต่คิดครวญคร่ำใจรำพึง
สุดคำนึงซึ้งใจยามไกลตา

ด้วยจิตใจแข็งแกร่งแห่งธรรมะ
จงเฝ้าละนิวรณ์ก่อนเถิดหนา
ทนต่อไปไม่นานผ่านเวรา
สิ่งคอยท่าคือกุศลแห่งผลบุญ

เอาใจช่วยให้รอดปลอดภัยเถิด
สิ่งประเสริฐจงประสบพบเกื้อหนุน
ด้วยบุญญาบารมีที่เป็นทุน
จงอบอุ่นอิ่มใจในมรรคา เทอญฯ

ตาเปา

สวัสดีค่ะ ทั่นยาย พี่ชาย(นพ) ลุงเปา น้องเพียงฝัน คุณครูวิทย์ คุณบีบี และญาติธรรมทุก ๆ ท่าน
ไม่ได้เข้ามาเสียนานเลย บอกตรง ๆ ว่า ใจมันหายเวลาเห็นภาพบ้านทั่นยาย
วันนี้เข้ามาในวัดเกาะเข้าห้องนั้นออกห้องโน้นแล้วก็มาห้องนี้ หลายปีแล้วที่
ยังวนเวียนคลุกคลีอยู่กับกัลยาณมิตรกัลยาณธรรม เก็บเกี่ยวเรื่องราวมากมาย
ที่ถูกแบ่งปันมา เมื่อก่อนเข้าใจว่าตนเองเป็นคนเข้มแข็ง และแกร่งเพราะผ่าน
เรื่องเลวร้ายมามาก(คิดเอง) แต่..เมื่อได้ทราบเรื่องราวต่าง ๆ ของทั่นยาย
ได้พูดได้คุย เกิดแก่โชคดีมาก ๆ ที่ได้มาพบกัลยาณมิตรเช่นทั่นยาย ทั่นยาย
มีหลักธรรมในการดำเนินชีวิตและนำมาใช้ปรับเปลี่ยนความคิด และเหตุการณ์
วิกฤต เปลี่ยน ลบ ให้เป็น บวก ทั่นยายไม่เคยแสดงความอ่อนแอให้ผู้ที่รู้เรื่องราว
เป็นทุกข์ใจ แม้ในขณะที่ตนเองสูญเสียทั่นยายก็ยังไม่วายที่จะเป็นผู้ให้เอื้อเฟื่อ
ต่อผู้อื่นเช่นเกิดแก่ เกิดแก่ขอขอบคุณทุก ๆ สิ่งที่ทั่นยายเมตตายิบยื่นสิ่ง ๆ ดี ๆ
ให้เกิดแก่มาโดยตลอด ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย และบุญกุศลที่ทั่นยาย
ได้กระทำมานั้นจงส่งผลให้ทั่นยายมีแต่ความสุขความเจริญ ยิ่ง ๆ ขึ้นไป
และเกิดแก่ก็หวังว่าคงไม่มีบททดสอบใด ๆ มาทดสอบทั่นยายได้อีกแล้ว
เกิดแก่ขอเอาแนวคิดนี้ไปใช้ในการดำเนินชีวิตตัวเองบ้างนะค่ะ(เอาไปใช้
ก่อนได้รับอนุญาตหลายครั้งแล้ว) เวลาคิดเช่นนี้มันทำให้รู้สึกว่าเรื่องราวที่
เข้ามากระทบนั้นเป็นเรื่องเล็ก และถูกท้าทาย มันเหมือนมีใครมาลองของเรา
อะไรประมาณนั้นแล้วมันทำให้เกิดความรู้สึกฮึกเหิมไม่หวั่น สติไม่แตก (แต่..
ไม่ต้องมาทดสอบกันก็ได้นะ) อิอิ

โอกาสต่อไปจะมาอัพเดทเรื่องสำนักสวนสมุนไพรบ้านนายมให้ทราบนะค่ะ
ตอนนี้พ่อบอกว่า"มาถูกทางแล้วเรา"

สวัสดีค่ะ พี่นพ เกิดแก่ ทั่นบีบี ครูวิทย์ ตาเปา มะแม น้องโดด เพียงฝัน น้องรัก และญาติธรรมทุกท่านค่ะ

ไม่ได้เข้ามาทักทายกับญาติธรรมทุกท่านที่วัดเกาะเสียนานเลยค่ะ
ยังไม่ได้ซื้อคอมฯใหม่ ต้องใช้คอมที่บริษัทฯไปพำรางๆก่อนก้เลยเข้ามาได้บ้างไม่ได้บ้างหน่ะค่ะ
บางทีได้แว่บเข้ามาอ่านบ้าง อยากเขียนตอบแต่งานยุ่งก็ต้องชะลอไว้ก่อน หากงานไม่เสร็จ
เดี๋ยวจะโดนประหาร อิ อิ

ขอบคุณพี่นพมากๆค่ะที่คอยห่วงใยกันเสมอ และคอยเป็นกำลังใจให้ตลอดมาค่ะ
ในยามที่เราต้องเผชิญกับปัญหาต่างๆไม่ว่าจะหนักหนาสาหัสเพียงใดก็ตาม
กำลังใจจากญาติสนิทมิตรสหายนี่แหล่ะค่ะสำคัญมากๆ เพราะกำลังใจจากทุกคนนี่แหล่ะค่ะ
เปรีนยบเสมือนไม้ค้ำยันให้เราทรงตัวยืนหยัดอยู่ได้ และก้าวเดินต่อไปได้
แต่ที่สำคัญที่สุดคือกำลังใจของเราเองค่ะ เราต้องสร้างกำลังใจให้ตัวเองฮึดสู้ต่อไปให้ได้
เมื่อมีไม้ค้ำยันแล้วหากเราไม่ก้าวเดิน เราก็ไปต่อไม่ได้จริงมั้ยคะ
แม้บางครั้งจะมีน้ำตา...แต่ขอให้ได้ยิ้มทั้งน้ำตาก็ยังดีค่ะ

[size=16pt]ข้อความโดย: paobunjin
เอาใจช่วยให้รอดปลอดภัยเถิด
สิ่งประเสริฐจงประสบพบเกื้อหนุน
ด้วยบุญญาบารมีที่เป็นทุน
จงอบอุ่นอิ่มใจในมรรคา เทอญฯ

ขอขอบคุณตาเปาเอาใจช่วย
ไม่มอดม้วยมรณามาอีกหน
ด้วยแรงจิตอธิฐานนั้นช่วยดล
ทั่นยายพ้นจากโพยภัยได้อีกครา

จะหนักหนาเพียงใดใจยังมั่น
จะฝ่าฟันเรื่อยไปไม่กังขา
ยังมุ่งหวังจะเดินไปในมรรคา
วันหนึ่งหนาหลุดพ้นได้ไม่ทุกข์ทน...



[/size]

ข้อความโดย: เกิดแก่
ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย และบุญกุศลที่ทั่นยาย
ได้กระทำมานั้นจงส่งผลให้ทั่นยายมีแต่ความสุขความเจริญ ยิ่ง ๆ ขึ้นไป
และเกิดแก่ก็หวังว่าคงไม่มีบททดสอบใด ๆ มาทดสอบทั่นยายได้อีกแล้ว

ขอบคุณเกิดแก่มากๆค่ะ สำหรับความปรารถนาดีที่มีให้แก่กันเสมอมาค่ะ
ทั่นยายเองก็ชื่นชมในความเก่งและแกร่งของเกิดแก่เช่นกันค่ะ ไม่ว่าจะเจอกับอะไร
เกิดแก่ก็ยังยืนหยัดสู้ต่อไปได้โดยไม่อาทร นี่แหล่ะที่ทำให้ทั่นยายเข้าใจความจริงขอชีวิตว่า
ทุกชีวิตใครเลยจะหนีความทุกข์ได้พ้น ใครเลยจะหนีความพลัดพรากสูญเสียได้พ้น
และในที่สุดแล้วใครเลยจะหนีความตายได้พ้น ชีวิตก็มีแค่นี้จริงๆค่ะ
สุขทุกข์เป็นอนิจังไม่เที่ยงแท้ เกิดดับไปตามกาล หากเราไปหลงยึดกับ สุขหรือทุกข์ก็ตาม
ย่อมไม่เกิดประโยชน์อันใดแก่เรา สละทั้งทุกข์และสุขได้นั่นแหล่ะคือสุขที่แท้จริงยิ่งกว่าค่ะ
ดังนั้นทั่นยายก็ต้องพยายามสละความทุกข์ออกไปให้ได้ค่ะ ไม่อยากเก็บไว้เล้ยยยยย
แต่เจ้าความทุกข์นี่มันเหนียวมากๆค่ะ สลัดจนหมดแฮงก็ไม่ค่อยจะหลุดเอาเลยนะเนี่ย อิ อิ อิ

ไม่ทราบว่าเป็นความโชคดีหรือเปล่า ตอนเด็กๆหน่ะ มีเหตุบ้านการณ์เมืองที่ทำให้เขาเปิดเพลงปลุกใจ
กันตลอดเลยค่ะ และก็มีหลายเพลงที่ฟังจนร้องได้ขึ้นใจเชียวล่ะ แต่มีเพลงเดียวที่ชอบมากๆ
นั่นคือเพลง "ความฝันอันสูงสุด " แม้จะเป็นเด็กแต่ฟังแล้วก็อินกับเพลงนี้มากๆเลยค่ะ
กอปรกับที่โรงเรียนมีงานวันเด็ก รุ่นพี่เขาก็แสดงรีวิวประกอบเพลงนี้ได้อย่างสวยงามมาก
ยิ่งทำให้ประทับใจมากขึ้น และผลจากที่อินกับเพลงนี้จนฝังใจ ต่อมาเพลงนี้ก็เป็นเพลงที่
สร้างกำลังใจให้ทั่นยายได้ต่อสู้กับอุปสรรคนานัปการมาโดยตลอดค่ะ

ไม่รู้สินะ...เวลาได้ฟังหรือได้ร้องเพลงนี้แล้วมันทำให้จิตใจที่ห่อเหี่ยวกับฮึกเฮิมขึ้นมาเป็นกองเชียวล่ะค่ะ
เพราะทุกถ้อยวจีที่ร้อยเรียงไว้ในเพลงนี้นั้นมันมีพลังอย่างบอกไม่ถูก หากพิจารณาให้ดีจะเห็นว่า
เพลงนี้มีหลักการดีๆอยู่พร้อมสรรพที่สอนให้เรา ...ต่อสู้ .... อดทน....เสียสละ...และรู้จักปล่อยวาง
ทั่นยายจึงยึดเอาเพลงนี้เป็นแนวทางในการดำเนินชีวิตมาโดยตลอดค่ะ ยามใดที่ท้อแท้ก็ร้องดังๆ

ขอฝันใฝ่ ในฝันอันเหลือเชื่อ ขอสู้ศึก ทุกเมื่อ ไม่หวั่นไหว
ขอทนทุกข์ รุกโรมโหมกายใจ ขอฝ่าฟัน ผองภัย ด้วยใจทะนง
จะแน่วแน่แก้ไข ในสิ่งผิด จะรักชาติ จนชีวิต เป็นผุยผง
จะยอมตาย หมายให้ เกียรติดำรง จะปิดทอง หลังองค์ พระปฏิมา
ไม่ท้อถอย คอยสร้าง สิ่งที่ควร ไม่เรรวน พะว้าพะวัง คิดกังขา
ไม่เคืองแค้น น้อยใจ ในโชคชะตา ไม่เสียดาย ชีวา ถ้าสิ้นไป
นี่คือ ปณิธาน ที่หาญมุ่ง หมายผดุง ยุติธรรม อันสดใส
ถึงทนทุกข์ ทรมาน นานเท่าใด ยังมั่นใจ รักชาติ องอาจครัน
โลกมนุษย์ ย่อมจะดี กว่านี้แน่ เพราะมีผู้ ไม่ยอมแพ้ แม้ถูกหยัน
ยังคงหยัด สู้ไป ใฝ่ประจัญ ยอมอาสัญ ก็เพราะปอง เทิดผองไทย

เสียดายที่คอมบริษัทโดนล๊อคเลย link เพลงนี้จาก youtube มาให้ฟังกันไม่ได้
หากมีโอกาสไปร้านอินเตอร์เน็ตจะนำ link มาFrlให้ฟังกันนะคะ ตอนนี้ใครอยากฟัง
ลองไปค้นหาฟังจากใน youtube ก่อนนะคะ

เอ....น้องสาวเราหายเงียบไปไหนนี่...ยังสบายดีอยู่หรือเปล่าคะ
เพียงฝันจ๋า....ยู้ฮู....ส่งเสียงให้หายคิดถึงหน่อยค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่เดฟ พี่ดาว ลุงโจ พี่วรรณ
พี่นพ ลุงเปา ทั่นยาย พี่เกิดแก่ ลุงบีบี พี่โดด พี่อ๋อย ครูวิทย์
และญาติธรรมทุกท่านค่ะ

ทั่นยายขา เพียงฝันสบายดีค่ะ ขอบคุณทั่นยาย และทุกท่านค่ะ
เข้ามาอ่านเพียงแต่ไม่ได้ออกมาพูดค่ะ อิอิ

อนุโมทนาสาธุค่ะ

HAPPY NEW YEAR

เวียนบรรจบครบศักราชตั้งปีใหม่
ขออวยชัยอวยพรอักษรศรี
ขอทุกท่านพบพานแต่สิ่งดี
มีชีวีสุขสดใสชีพชื่นบาน
ให้สุขภาพสมบูรณ์ทั่งกายใจ
ให้ปลอดภัยแคล้วคลาดประสาทประสาน
งานรุ่งเรื่องเงินรุ่งโรจน์ชัชวาล
สนุกสนานอภิรมย์สมใจปอง
ปีผ่านไปให้ผ่านพ้นตั้งต้นเริ่ม
ที่ดีเพิ่มที่ร้ายลืมไม่มัวหมอง
ปรุงแต่งจิตพิชิตใจไร้ขุ่นข้อง
เปิดสมองรับสิ่งใหม่สดใสพลัน
คิดสิ่งใดลุล่วงสำเร็จได้
ขอเทพไทสิ่งศักดิ์สิทธิ์เป็นมิ่งขวัญ
เกิดปัญหาได้ปัญญาเป็นที่มั่น
ให้สร้างสรรค์รับสิ่งดีปีใหม่เอย

สวัสดีค่ะ พี่นพ เกิดแก่ ทั่นบีบี ครูวิทย์ ตาเปา มะแม น้องโดด เพียงฝัน น้องรัก และญาติธรรมทุกท่านค่ะ

โห เพียงฝันจ๋าสวัสดีปีใหม่กันตั้งแต่ตออนนี้เลยเหรอคะเนี่ย
เอ..หรือว่าตรุษจีนปีนี้มาเร็ว เลยต้องสวัสดีปีใหม่เร็วๆด้วยใช่มั้ยคะ อิ อิ อิ

แล้วบ้านใครที่ไหว้เจ้าตรุษจีนบ้างคะเนี่ย ทั่นยายจะได้เดินสายไปขอเป็นลูกศิษย์
แบบว่าเห็นเป็ดไก่วันตรุษจีนแล้ว...ตัวอ้วนๆน่าทานจริงๆค่ะ งั่ม งั่ม งั่ม

แน่ะพอพูดแล้วอยากทานขึ้นมาจริงๆล่ะสิ น้องมะเร็งรีบยุให้ทานเนื้อสัตว์เยอะๆ
จะได้มะเร็งกระจายตายไวๆ ..อู๊ย...ฝันไปเถอะคนอย่างทั่นยายแก่ง่ายแต่..ตายยากจ๊ะ เอิ๊ก เอิ๊ก เอิ๊ก

เพียงฝันจ๋าที่แถวที่บ้านอากาศหนาวหรือยังคะ ที่กรุงเทพฯเริ่มเย็นๆแล้วค่ะ
แต่ก็ดีค่ะอากาศกำลังเย็นวบายดีเชียว ขอให้เย็นสบายแบบนี้ไปตลอดเลยเถิ้ดดด

ขอบคุณเกิดแก่มากๆค่ะที่ข้องเบอร์หลวงปู่สมจิตรมาให้ ว่าจะโทรไปขอบคุณ แต่พอดีเงินหมด
ยังไม่ได้เติมเงินเลยค่ะ เดี๋ยวว่าจะออกไปซื้อบัตรเติมเงิน แล้วจะโทรไปขอบคุณด้วยเสียงอีกครั้งค่ะ

เมื่อวันก่อนทั่นยายคุยกับครูวิทย์เห็นว่าพาอาซ้อของเราไปธุระที่ชุมพรค่ะ
ทั่นยายก็เปิ่นจริงๆ เอามะพร้าวไปขายสวนจนได้ คือไปแนะนำครูวิทย์ให้พาอาซ้อ
ไปเที่ยวที่นั่นที่นี่ แต่ครูวิทย์บอกว่าที่ทั่นยายแน่ะนำมาหน่ะไปมาหมดแล้วจ้า
เพราะคุณแม่ภรรยาเป็นคนชุมพรนิ.....จบข่าวเลย เอิ๊ก เอิ๊ก เอิ๊ก

อืม...ไม่ทราบว่าครูวิทย์จะมีขนมมาฝากพี่น้องแถวนี้บ้างมั้ยน๊า
รอของฝากค่ะ อิ อิ อิ

สวัสดีค่ะ พี่เดฟ พี่ดาว ลุงโจ พี่วรรณ
พี่นพ ลุงเปา ทั่นยาย พี่เกิดแก่ ลุงบีบี พี่โดด พี่อ๋อย ครูวิทย์
และญาติธรรมทุกท่านค่ะ


ทั่นยายขา อากาศที่บ้านเพียงฝันยังมีฝนตกบ้างค่ะ
อากาศไม่หนาว มีแค่สองฤดูค่ะ กำลังสบายๆค่ะ
หมูเห็ดเป็ดไก่ เพียงฝันแทบจะไม่ทาน แต่เป็นพวกปลาทานบ้างเล็กน้อยครบห้าหมู่ ค่ะ
ปีใหม่ วันเด็ก ไหว้ตรุษจีน เป็นพืชผักผลไม้ค่ะ
ขนมเข่ง ขมนเทียน และขนมอื่นฯลฯ งดค่ะ
เลือกบริโภคแต่อาหารที่มีประโยชน์ต่อร่างกาย
เพื่อสุขภาพที่ดีค่ะ

แป่ว !!! ท่านอื่นๆไปไหนหนอ?

โพสต์ต้นฉบับโดยคุณ ทั่นยาย

ขอบคุณเกิดแก่มากๆค่ะที่ข้องเบอร์หลวงปู่สมจิตรมาให้ ว่าจะโทรไปขอบคุณ แต่พอดีเงินหมด
ยังไม่ได้เติมเงินเลยค่ะ เดี๋ยวว่าจะออกไปซื้อบัตรเติมเงิน แล้วจะโทรไปขอบคุณด้วยเสียงอีกครั้งค่ะ

ทั่นยายจ๋า..พูดถึงเงินโทรศัพท์หมดนี่ ยังอายไม่หายเลยค่ะ ดีนะค่ะที่ทั่นยายทราบก่อนว่าเงินหมด
ถ้าไปหมดระหว่างกำลังโทรนี่เขิลลลลน่าดูเลยอ่ะ เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นกับเกิดแก่ออกบ่อยค่ะ อิอิ
เกิดแก่ต้องขอแจ้งชื่อหลวงปู่ใหม่นิดนึงค่ะ ท่านชื่อหลวงพ่อสมกิจ จรณธมฺโม แห่งสวนสมุนไพร
บ้านนายมค่ะ (นา-ยม) ก็ตั้งใจว่าจะเข้ามาอัพเดทเรื่องนี้อยู่เหมือนกันค่ะแต่ไม่ค่อยมีเวลาเรียบเรียง
มากนัก ก็ต้องขอขอบคุณทั่นยายเช่นกันค่ะที่แจ้งข้อมูลเบื้อต้นให้เกิดแก่ได้ทราบก่อนที่จะเดินทางไป
พบหลวงพ่อท่าน และต้องขอขอบคุณที่มาของข้อมูลทุก ๆ แหล่งข้อมูลเกี่ยวกับหลวงพ่อมา ณ โอกาสนี้ด้วย
เหตุปัจจัย..ที่ทำให้ต้องเดินทางไปพบหลวงพ่อสมกิจ ก็เพราะว่า พ่อของเกิดแก่นะค่ะ แพทย์ที่ทำการ
รักษาเกี่ยวกับโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่ ท่านสั่งหยุดการให้เคมีบำบัดค่ะ จึงลองเปลี่ยนแผนการรักษากันใหม่
เบื้องต้นได้ทราบข้อมูลจากทั่นยาย และเข้าไปค้นหาจาก เวปต่าง ๆ จนได้ข้อมูลแน่ชัดขึ้นจึงเดินทาง
ไปพบท่านแบบอธิฐานจิตไปตลอดทางเพราะไม่ได้นัดหมาย(ติดต่อท่านไม่ได้)แล้วแรงอธิฐานก็สัมฤทธิ์ผล
ได้พบหลวงพ่อ โอกาสต่อไปจะกลับมาเล่าต่อนะค่ะ